Ik lees soms een up :3
En deze up is leuk

Hoofdstuk 23 ~


Lieve Cassie,
Ik hoopte al dat je deze brief zou vinden. Waarschijnlijk heb je mijn andere ook al gelezen, maar ik was wat vergeten. In het kistje heb ik een amulet gelegd. Deze heb je nodig bij het oproepen van geesten.
Penelope


‘Wat staat er?’ vroeg Phoebe toen ze over mijn schouders meekeek. Ik gaf haar het briefje. Aandachtig begon ze het te lezen terwijl ik het amulet bekeek.
‘Wat is het mooi,’ zei Phoebe toen ze van het papier opkeek.
‘Ja, vind ik ook.’
‘Doe hem eens om. Wacht, ik zal je wel helpen.’ Ze pakte de ketting uit mijn handen en deed hem bij me om.


‘Hij staat echt heel leuk, Cas,’ zei Phoebe vrolijk. Op dat moment kwam Muffin binnenlopen. Phoebe pakte haar op en zei: ‘Jij vind het ook leuk staan, hè?’
‘Miauw,’ zei Muffin. We moesten allebei lachen.
‘Zal ik die spullen voor Muffin maar gaan halen?’ zei Phoebe terwijl ze de kat weer neerzette.
‘Ja, lijkt me een goed idee,’ antwoordde ik.
‘Oké, dan ben ik zo terug. Ga jij de spullen maar vast klaarzetten,’ zei ze knipogend en liep mijn kamer uit.


‘Kom maar, Muffin, gaan we de spullen voorbereiden,’ zei ik. Muffin antwoorde met een mauw en draafde achter me aan.
Terwijl ik de kaarsen en de wierook aanstak, bleef Muffin maar om mijn benen draaien.
‘Muffin, hou daar mee op!’ zei ik voor de zoveelste keer, maar ze luisterde niet.
‘Wat is het toch met jou vandaag?’ zei ik en plofte op de bank. Muffin sprong op schoot en spinde volmaakt. Ik aaide over haar hoofd. Op dat moment kwam Phoebe hijgend binnen zetten.


Een paar minuten nadat we Muffin hadden gevoerd en haar spullen in de gang hadden klaargezet, vond Phoebe dat het tijd werd om een paar geesten op te roepen. Ik zat in het midden van de kring van kaarsen. Phoebe zat op de bank en las alle stappen hardop voor. Ik concentreerde me diep. Het moest lukken, het moest gewoon.
‘Cassie, hoe heb je dit voor elkaar gekregen?’ vroeg een bekende stem. Ik opende voorzichtig mijn ogen en er verscheen een glimlach om mijn mond.
‘Het is me gelukt,’ fluisterde ik.
________________________________________
Een beetje een falende up,, maar okay o:
Ik denk dat er nog ongeveer 5 ups komen en dan is dit verhaal alweer afgelopen o:
Nog steeds zijn reacties super leuk :3

PP

Leuk :3

Idd :3

whaaaaa! wat een super dagboek!
Heb het vandaag allemaal gelezen en ga het zeker volgen!

snel uppe!!!!!

Thankuu :3
En over dat snel uppen,, ik ben bang dat je tot donderdag zal moeten wachten. Want ik moet de nieuwe up nog schrijven en ik heb verder ook geen tijd om plaatjes te maken o:

LEuk

Luv it

Leuk dagboek! ik ga dit volgen

Hoofdstuk 24 ~ Some answers, more questions


Chrissie keek me verbaasd aan.
‘Cassie, wie is dit?’ vroeg Phoebe vol bewondering. Chrissie’s verbazing ging over in angst.
‘H-heb je het haar ook verteld?’ vroeg ze. Ik knikte langzaam. Ik was niet meer zo overtuigd dat ik de goede keuze had gemaakt. Een verschrikkelijk lang moment staarde Chrissie Phoebe aan. Phoebe keek ongemakkelijk terug.


Chrissie ging op de tafel staan en boog zich voorover zodat ze Phoebe goed kon bekijken. Toen draaide ze een rondje en stapte weer van de tafel af. Voorzichtig trok ze me aan mijn arm omhoog. Verbaasd keek ik hoe ze op haar tenen ging staan.
‘Je hebt het echt getroffen met haar,’ fluisterde ze. Ik verloor al mijn concentratie door wat ze zei. Daarom was ze ook alweer verdwenen voordat ik door had wat ze had gezegd.


‘Cassie.. Wat was dat?’ vroeg Phoebe twijfelend. Ik liep naar haar toe en plofte naast haar op de bank.
‘Dat was Chrissie. Ze is in de eerste klas omgekomen in een brand. Zij was degene die me vertelde dat ik met de doden kan praten.’ Geshokeerd bleef Phoebe mij aankijken. Langzaam verdween alle kleur uit haar gezicht.
‘Phoebs, gaat het?’ vroeg ik bezorgd.
‘Ik denk dat ik even moet gaan liggen,’ zei ze zachtjes. Ik hielp haar met opstaan en begeleidde haar naar mijn kamer. Muffin sprong op het bed en ging naast Phoebe liggen.
‘Muffin, pas jij goed op haar? En Phoebs, als er iets is moet je maar roepen. Phoebe knikte zwakjes.


‘Hoe gaat het met haar?’Ik schrok van de stem toen ik de woonkamer in liep. Chrissie keek me afwachtend aan.
‘Niet zo goed. Wat heb je met haar gedaan?’
‘Hé, ik heb niks gedaan! Dat hebben ze hierboven gedaan.’ Ze wees met een ernstig gezicht naar de hemel.
‘Maar wat hebben ze gedaan?’ vroeg ik bang.
‘Ze willen niet dat stervelingen weten van het na-leven,’ zei een hoge jongensstem. Ik keek naar waar het geluid vandaan kwam. Achter mij stond Milo. Mijn neef die in de brand met mijn oom en tante is omgekomen en in onze tuin begraven lag.
______________________________________
Sorry dat Milo niet op het laatste plaatje staat. Maar ik kwam er pas te laat achter en had geen zin meer om de foto opnieuw te maken met hem erbij x33
En ik heb een vraagje: Wat vinden jullie juist goed en wat minder goed aan mijn verhaal, plaatjes tekst etc.? Thankuu for answering :3

Leuke update

Oke hier komtie

Goed: Origineel verhaal, leuk geschreven
Minder goed: misschien het huis ofzo, ik weet niet zo goed

Leuk
Goed: Origineel :3
Minder goed: Ik haal PHoebe en de hoofdrol dudette door elkaar xP

Thankuu both ~<3
Oright, Catlin, hoe haal je ze door elkaar? Komt dat door het uiterlijk of de manier waarop ik het heb geschreven?? o:

Ik ben weer heel druk bezig met de volgende up. Dus waarschijnlijk komt hij dit weekend :3

v Ik zou het wel heel erg waarderen als je daar de moeite voor zou willen nemen o:

Awell, kritiek, d'as 'n lastige zaak! Daarvoor zou ik het hele verhaal nog eens moeten doorlezen, maar als je echt kritiek wil, dan wil ik dat wel doen. (zowel positief als negatief)
Maar wat ik in ieder geval er erg leuk aan vind is de insteek van het verhaal.

Hoofdstuk 25 ~ Reunited


‘Milo, ben jij dat echt?’ vroeg ik stomverbaasd. Een tevreden glimlach vormde zich om zijn mond.
‘Jazeker,’ zei hij trots. Ik rende naar hem toe en gaf hem een knuffel.
‘Ik heb jou ook gemist, nichtje.’
‘Moet ik het nou nog vertellen of kan ik gewoon weer gaan?’ mopperde Chrissie ongeduldig. Ze was waarschijnlijk jaloers op Milo omdat zij niet zo hartelijk ontvangen was.
‘Sorry, Chrissie, vertel maar,’ zei ik verontschuldigend. Er verscheen weer een glimlach op haar gezicht.
‘Oké.’


‘Daarboven zijn dus ehm, ‘mensen’. Zij heersen over het dodenrijk en houden iedereen in de gaten. Heel soms mogen we terug naar deze wereld, om te kijken hoe het met onze familie en vrienden gaat. Maar we mogen absoluut geen contact met ze maken, anders krijgen ze dus wat Phoebe nu heeft.’
‘Maar waarom heb ik daar geen last van?’ Ik keek haar bang aan.
‘De Blacks zijn de heersers van die wereld. Jou familie had de kracht om het dodenrijk te betreden lang geleden en zijn nu nog steeds aan de macht.’

Met mijn mond open van verbazing luisterde ik naar haar verhaal.
‘Betekent dat, dat mijn moeder daar nu ook is?’
‘Ja, en ik ben hier om je naar haar toe te brengen.' Met grote ogen keek ik Milo aan.
‘Echt? Meen je dat?’
‘Echt waar. Maar dan moeten we wel nu gaan.’ Ik knikte heftig. Hij pakte mijn hand vast en ik deed mijn ogen dicht.


Een paar minuten later had ik nog steeds mijn ogen dichtgeknepen. Ik durfde eigenlijk niet te kijken. Ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten. Maar ik was vooral zenuwachtig. Zenuwachtig om mijn moeder weer te zien. Zou ze me nog herkennen? Zou ik haar nog herkennen? Wie zou er nog meer zijn? Mijn vader of mijn tante? Hoe zou alles eruit zien? Waar zou ik heen gaan als ik straks overlijd? Al die vragen schoten door mijn hoofd terwijl ik van de ene naar de andere wereld was gevlogen.


‘Cassie, je mag je ogen weer openen,’ fluisterde Milo. Voorzichtig gluurde ik tussen mijn oogleden door. Voor mij zaten mijn opa, oma, moeder, vader, tante en mijn oom. Langzaam opende ik mijn ogen steeds verder.
‘Mam? Pap?’ zei ik zachtjes.
‘Dat is lang geleden, Cas,’ zei mijn moeder zacht terug. Ik keek naar mijn opa en oma.
‘Cassie, het…’ begon oma.
‘Het is al goed,’ zei ik. De tranen rolden over mijn wangen. Het waren tranen van blijdschap. Ik rende naar mijn moeder toe en viel huilend in haar armen.
‘Ik heb je zo gemist,’ snikte ik.
__________________________
Ik ben langzaam afscheid aan het nemen van Cassie en haar verhaal. Hierna volgt nog een update en daarna nog een epiloog en dat is dit verhaal afgelopen. Waarschijnlijk komt de update morgen nog en hopenlijk ook de epiloog.
Reacties zijn nog steeds heel erg welkom. Antwoorden op mijn vorige vraag tevens ook, want die kritiek kan ik weer voor mijn volgende verhaal gebruiken.

A-W-E-S-O-M-E-!

En ook zielig maar echt O:

Leuk

Maar niet leuk dat het bijna afgelopen is

Heeft chrissie op de laatste foto een ander kapsel ?

\/ ik vind het hartstikke mooi hoor

^ Nu dat je het zegt.. Jawh o: Ze heeft zelfs andere kleren aan
Ik was zo druk bezig om die mensen allemaal tegelijk te laten zitten, dat ik daar niet op heb gelet. Sorry daarvoor ;P

Thankuu Roos en Matthieu ;D

^ Nu dat je het zegt.. Jawh o: Ze heeft zelfs andere kleren aan
Ik was zo druk bezig om die mensen allemaal tegelijk te laten zitten, dat ik daar niet op heb gelet. Sorry daarvoor ;P

Thankuu Roos en Matthieu ;D

EDIT: Sorry voor dubbel post :x