Sims Nieuws Forum

@ Spiderlady, ja inderdaad dat is erg jammer...

Er was eigenlijk nog iemand in het verhaal, maar die had niet zo hele grote rol erin. Hij wilde mij in de eerste klas alleen "ontgroenen" zeg maar door mij een keer in elkaar te willen slaan.
Maar hij was dus niet mijn ergste rivaal, dat was nog altijd Roy.
Maar waarom ik hem met opzet eruit heb gelaten, is vanwege respect. Want hij is een jaar geleden vermoord.


@ Matthieu, ik weet dat het erger is maar hij had vrij weinig te maken met het verhaal. Toen ik aan het maken was, zat ik te twijfelen of ik zijn stukje erin moest laten voorkomen...Maar ik dacht nee die jongen is al inmiddels dood en dat kan ik niet doen.

Wow. Dat is wel heel erg..

Dit verhaal wordt erger en erger zo..

@Lam6, wie is dood? Ik snap het niet helemaal

Echt prachtig geschreven en erg moedig dat je dit durfde. En die stemmen op je poll. Wow, 36 stemmen voor erg mooi en 1 voor redelijk. Dat zegt wat, toch?

Marit. schreef:@Lam6, wie is dood? Ik snap het niet helemaal

Tijdens de eerste klas, was er een jongen van een andere klas die mij wilde bang maken, omdat ik zo eerste klasser was, door mij te slaan.
Maar hij deed het niet uiteindelijk en dacht grappig te zijn. En dat was best zenuwekkend ook voor mij toen.
Maar ik heb dat niet laten voorkomen in het verhaal omdat hij, diezelfde persoon, vorig jaar is vermoord door iemand. Doodgestoken.
En dus uit respect heb ik hem eruit gelaten, uit het verhaal. Hij had sowieso niet zo grote rol erin, en uit respect laat ik hem niet erin voorkomen. Begrijp je mij nu?

@ Mikese, inderdaad ik had het niet verwacht...Ik wilde ooit een boek schrijven erover, maar heb het nooit gedurft, dit durfte ik wel.
Maar ik zie dus dat mijn verhaal door veel mensen als erg mooi wordt gezien, en daar ben ik blij om. Het heeft me moeite gekost dit online te zetten ook.

wow!

Wow, echt heftig..

ik ben zelf ook wel gepest omdat ik ''anders'' ben omdat ik toevallig op het zelfde geslacht val, maar dat ging echt niet zo ver als dit.

echt heftig.. ben benieuwd naar de rest.

Super goed dat je dit online hebt gezet

En dat je dat MBO zo goed hebt gedaan =D

@ Jup I get it, best zielig
Goed dat je hem eruit hebt gelaten

wow... ik ben blij dat ik dity verhaal heb gelezen, het heeft echt indruk op mij gemaakt. Zelf ben ik nooit gepest, alleen een beetje geplaagd maar dat is vanzelf opgehouden. Zelf heb ik ook nooit gepest.
Maar echt... Respect!

^^^^^ Wow, echt heftig. Ben ik even blij dat jouw gepest over is en dat je een sterker persoon bent geworden. Er zijn gepeste kinderen die hun hele leven last houden, omdat ze heel bedeesd zijn en bang om gepest te worden.

1 Ding heb ik niet gesnapt: er was geen reden om je te pesten.
Meestal is er wel minstens 1 hoofdreden, zoals: Brildrager, beugeldrager, iets te mollig, fan van.. (vul hier iets in dat door andere mensen kinderachtig gevonden word), te slim, 'dom' (staat tussen haakjes omdat ik vind dat dom ZIJN niet bestaat, je kunt uiterlijk dom DOEN), enz.
Bij jou waren er telkens weer nieuwe redenen?
Die Roy had gewoon een pispaaltje nodig ofzo?
In 1 woord: ACHTERLIJK. (die Roy dan, ook al is hij schizofreen)

Ik dacht op de basisschool altijd dat ze wel erg bleven doorzeuren over pesten, omdat 'dat toch bijna nooit gebeurde', maar daar denk ik nu toch wel heel erg anders over.
Ze moeten juist nóg meer aandacht aan pesten besteden!
Zoiets hoort niet te kúnnen gebeuren, dat is gewoon: Gestoord, Aso, ***, ****, (vul hier nog meer woorden in die waarschijnlijk niet op het forum mogen omdat ze iets te grof zijn).

Heel veel Respect met een Hoofdletter voor jou, dat je hier door bent gekomen en dat je het hebt gedurfd om het te vertellen.

Bedankt voor jullie reacties

@ Mars-me, Er was inderdaad niet echt een reden om mij te pesten. Uiteindelijk heb ik niks gedaan, ik was alleen kwetsbaar in die tijd en dat zag Roy.
Roy had eigenlijk een probleem bij zichzelf, hij is niet alleen zelf gepest geweest vroeger maar ook nog schizofreen, wat ook kan voorkomen daarin is dat zulke mensen dingen zich inbeelden. Hij zag mij dus als een slecht iemand en dacht zelf dat hij goed was. In het hele verhaal bleef echt onduidelijk waarom Roy zonder enkele aanleiding de haat kreeg naar mij. Dat is ook denk ik één van de dingen erin dat de lezer zijn aandacht houdt, je wilt weten wat de reden is, en hoe de hoofdpersoon zich hieruit kan redden.
Pas toen hij verdwenen was werd alles duidelijk.

Maar ik denk dat er nog wel 1 vraag onbeantwoord bleef aan het eind: Hoe had Roy gereageerd toen Martijn werd toegelaten uiteindelijk?
En was hij nog zo gebleven of veranderde hij?
Niemand die het weet...

omg, k heb tranen in mijn ogen . Ech super erg .! gelukkig is t goed gekomen!

Dankjewel, wel minder dat je erom moest huilen. Dan heeft het verhaal je wel geraakt.
Maar inderdaad alles is weer goed gekomen
Bedankt voor het lezen!

echt een heel aangrijpend verhaal, logisch dat 47 mensen dit erg mooi vonden. Als je zou willen zou je hier echt iets mee moeten doen! al snap ik wel dat je je vrhaal niet kwijtkan aan een regiseur en dat een echt boek hierover ook erg pakkend is moet je er toch misschien over na gaan denken....

SUCCES

Ja, inderdaad. Als dit een boek zal worden en het wordt opgemerkt door een filmmaker, de kans bestaat dat zulke bedrijven/mensen het vaak veranderen op een aantal punten. In het ware verhaal word ik bijvoorbeeld NET niet afgerekend door Roy, omdat Charel er was. Maar een filmmaker zou er misschien van maken dat ik juist wel door hem wordt afgerekend om zo meer bezoekers te trekken voor zijn film.

Maar, ik zit er wel serieus overna te denken om er toch een boek van te maken, als het kan bijdragen tegen het gepest op de scholen in NL. Of ik er veel geld mee krijg maakt mij eigenlijk niets uit, zal het zelfs niet eens willen. Omdat dit een heftige deel is uit mijn leven. Ik vind het belangrijker dat mensen heel goed beseffen wat ze iemand aan kunnen doen met het pesten, het begint meestal onschuldig, maar kan uitlopen tot iets heel ergs zoals het bij mij helaas is gegaan. Dat het goed afliep allemaal kwam echt door het geluk. Ik hoop ook dat de slachtoffers die het niet meer zien zitten, door dit verhaal ook weer beetje de moed krijgen om vol te houden.

Ik heb het vaak voor mezelf gehouden omdat ik me ervoor schaamde toen. Maar na jullie reacties te hebben gelezen zou ik er echt overna denken om een boek van te maken. Ik heb mijn ervaring jarenlang als een last gezien, een vervelend last dat verborgen moest blijven. Maar nu begin ik er anders naar te kijken, ik denk namelijk dat het ook wat goeds kan brengen en dat is mensen helpen.

tis je eigen besslissing, maar als je dat boek gaat schrijven, zou ik toch een doelgroep kiezen, basisschool, of de eerste klassers ofzow.

Het is alweer inmiddels een tijdje verder, maar ik heb dit verhaal uiteindelijk kunnen schrijven in een boek van ongeveer 110 bladzijdes.
Het schrijven ging nog altijd wel vermoeiend omdat het een gevoelig stuk blijft uit mijn leven.
Ik heb er nog niet overna gedacht om naar een uitgeverij te gaan, maar momenteel helpt een kennis mij ermee. Die op de Nederlandse film en televisie academie zit in Amsterdam, wilt later filmmaakster worden.

Zij helpt me om fouten eruit te halen, maar vind het verhaal zelf ook erg goed neergezet.
Mocht het moment ooit aankomen dat ze gaan uitgeven, dan wil ik het niet als waargebeurd doen. Voor eigen privacy, of zou ik het toch als waargebeurd uitgeven?
In iedergeval, het is een zware proces voor mij geweest en nog steeds wel een beetje om te schrijven, het blijft je hele leven wel bij natuurlijk.