Dit is zielig

^ Idd
En echt dapper dat je dit online zet!

Dankjewel allemaal, het is ook pittig om dit te schrijven, als het een verzonnen verhaaltje was, was het wat makkelijker.
Maar ik doe het graag en het is inderdaad goed voor mezelf als ik er wat meer open over wordt, kan andere tot nadenken zetten en ik leer het meer accepteren wat er gebeurd is.

Er volgt zo nog een update en dat was het dan voor vandaag, morgen en de andere dagen daarna nieuwe updates

Nogmaals bedankt voor jullie medeleven, het doet mij goed.

Martijn wordt bedreigd



Martijn nam in de avond een warm bad, hij wilde even alles vergeten en volledig tot rust komen.
"Is het gezond om nu al stress te hebben?" dacht hij bij zichzelf.
"Kalm blijven, je bent thuis en niets kan je gebeuren nu..." zei hij tegen zichzelf.
Niet lang daarna ging Martijn naar bed.


Hij droomde dat die in zijn ondergoed stond en naar kleren zocht, maar het was te donker.
"Heeft iemand mijn kleren gezien? Waar ben ik?"


"Mamma?" riep Martijn. Geen antwoord...geen mens of iets van leven te zien, alleen donker.
Verdrietig staarde hij voor zich uit tot dat iemand aan kwam lopen.


"Ik kan je helpen, je moet je niet zo aanstellen, Martijn." zei een bekende stem.
"Roy, ben jij dat?"
"Martijn, er zijn ergere dingen in het leven, inplaats jou op te sluiten..."


"...HAD IK JE EEN KNAL MOETEN GEVEN!!!"


Martijn schrok wakker en besefte langzaam dat dit een nachtmerrie was.
"Mijn god, wat was dit eng..."
Martijn heeft in tijden nog nooit zo eng gedroomd, behalve dat toen hij vijf jaar, had hij nachtmerries over monsters onder het bed, maar dit was nog enger.


Een paar uurtjes later zat hij weer op school, de directeur had doorgegeven dat de Juf wat iets later kwam omdat ze zich had verslapen.
"Naja zeg, wij vroeg op en dat mens slaapt gewoon door. Ik wou dat ik nog in mijn bed lag, ik had zo leuke droom!" vertelde Ray.
Zo begon de klas over dromen te praten.


"Waarom vertel jij niks?" zei Roy op een plagende manier tegen Martijn.
"Mijn dromen gaat jou niks aan!" zei Martijn.
"Oh, nou dat is niet erg aardig van je, Martijn. Ik vertel wel mijn droom, wil je dat horen? Het was zo mooi!"
"Vertel maar?" zei Martijn die hooglopende discussies wou ontwijken.
"Nou, het begon zo. Ik was op weg naar jou, en toen ik je tegen kwam pakte ik een pistool uit mijn zak, je weet wel, zo ding dat geen geluid maakt tijdens schieten."
Martijn begon bang te worden van Roy's verhaal.
"Wat wil je hiermee zeggen?" vroeg Martijn die Roy's verhaal onderbrak.
"LAAT MIJ UIT PRATEN! Manieren moeten ze jou ook nog bijleren, en in mijn droom toonde jij geen manieren, je was te zielig bezig en gaf mensen zomaar de schuld van jouw gevallen leventje, dus moest je dood!"
Martijn kreeg kippenvel langs zijn rug...
"Dus je hebt mij doodgeschoten, in je droom?" vroeg Martijn met een trillende stem.
"Ja, maar het is maar een droom hé, haha!"


Martijn zat thuis te huilen, hij voelde zich niet meer veilig op school. Maar durft er met niemand over te praten.


Zijn moeder kwam thuis na een dagje winkelen.
"Hoe was school lieverd....Martijn! wat is er aan de hand? Hebben ze je weer gepest?" vroeg de moeder bezorgd.
"Ik weet niet, misschien stel ik mij gewoon aan..." zei Martijn onzeker.
"Hoezo, wat is er gebeurd?"
Martijn vertelde over de droom van Roy, en hoe hij daarbij deed.


"Lieverd, dit is niet normaal. Ik ga morgen met de juf praten hierover."
"Mam, mag ik alsjeblieft thuis blijven? Ik wil niet meer naar school! Ik wil niet met Roy in de klas, hij is echt eng en gemeen!" smeekte Martijn.
"Alsjeblieft mam ik wil nog niet dood, laat mij thuis blijven alsjeblieft!"
"NIEMAND komt aan je, heb je dat begrepen? Jij gaat gewoon naar school want je moet wel, en Roy komt hier niet ongestraft mee weg." vertelde de moeder.
"Ga niet met de juf praten, als hij weer gestraft wordt door mij dan...." Martijn kon niet meer uit zijn woorden komen.
"Dan wat? Hij hoort zich te gedragen en niet zo debiel te doen tegen jou! Het is jouw schuld niet, schat." De moeder gaf haar zoon een knuffel.
"Ik...Ik ben zo bang, echt waar, ik ben echt bang." zei Martijn terwijl hij begon te huilen.

----------------
In de volgende update komt er een gesprek tussen Roy en Martijn.

oké, ik krijg gewoon echt tranen in mijn ogen..

^Idd!

omg dit is echt erg. Wat vreselijk dat jij dit mee moest maken zeg!

Het is inderdaad echt indrukwekkend. Ik wil je bij voorbaat alleen nog wel even waarschuwen, zorg er wel voor dat je je aan de dagboek regels houdt. Dus geen seksuele dingen of extreme geweldplegingen.

Maar dat spreekt natuurlijk allemaal voor zich.

Daar ben ik van bewust, ik had ook eerst de regels doorgenomen voordat ik dit verhaal wilde delen met jullie. Lang nagedacht omdat mijn verhaal wel heftige dingen zal bevatten, toen heb ik het zo bedacht: De allerergste gebeurtenissen worden slechts besproken door de personen erin, ik laat het namelijk niet zien.
De details daarvan bespaar ik jullie dus, maar wordt wel nagesproken door de personen erin, het weg laten van deze gebeurtenissen is ook weer geen optie anders zou het niet waargebeurd zijn en klopt het hele verhaal niet meer.
Net zoals was je in films en series ziet, worden de gruwelijkste dingen weggelaten en alleen nagesproken. (tenzij je een horror film kijkt)
Maar dit verhaal is geen horror

Bedankt voor jullie medeleven dat waardeer ik enorm.

Echt mooi geschreven lam6 en dapper dat je dit durft te delen met ons!

Dankjewel, Nina.
Zometeen volgt er een nieuwe update

Het gesprek


De volgende schooldag was er een gesprek. Dit gebeurde in de schoolpauze toen iedereen buiten was.
Martijn was verbaasd waarom Ray erbij zat.
"Goed, ik heb begrepen dat er vervelende dingen gebeurd zijn tussen Martijn en Roy. Ray, ik weet niet wat jouw rol is in dit verhaal maar ik begreep van Roy dat jij er graag bij wilde zijn." vertelde de Juf.
"Om te beginnen, start ik met Roy."


"Roy, ik had begrepen van de moeder van Martijn, dat jij Martijn bedreigd hebt?" vroeg de Juf.
"Dat is helemaal niet waar! Hoe durven jullie mij te beschuldigen!" zei Roy die goed toneel kon spelen.
"JE LIEGT!" zei Martijn.
"Martijn, houdt je mond, Roy is nu aan het woord!" zei de Juf.
"Ik heb Martijn of iemand anders nooit bedreigd. Ik zou niet eens weten waarom? Maar weet je, Juf, Martijn zoekt wel vaker problemen bij andere. Daarom zit Ray hier ook."


"Oké, genoeg. Dan gaat nu Ray zijn verhaal doen." ging de Juf voorstellen.
"Je gelooft hem toch niet?" vroeg Martijn.
"Houdt je mond nou eens!" begon Roy ineens te zeggen.
"JIJ HEBT MIJ BEDREIGD!"


"MARTIJN! Als je nu niet kapt ben ik verplicht dit gesprek te stoppen en jou strafwerk te geven. Want dit werkt niet!"
"Waarom mag ik niet mijn verhaal doen?" vroeg Martijn.
"Ik heb niks fout gedaan!" vervolgde hij nog.
"Martijn, neem mij niet kwalijk dat ik dit zeg, maar waar ruzie gaande is, hebben twee schuld! Het kan nooit van één kant komen." vertelde de Juf.


Op dat moment rende Ray de klas uit. Hij moest spugen.
"Mijn god, gaat het Ray?" riep de Juf.
Ray kon de druk niet meer aan en het werd hem teveel.
"Misschien moeten we maar stoppen hiermee, dit heeft geen enkele zin." stelde de Juf voor.
Martijn kreeg niet de kans om zijn verhaal te doen, maar durfte niets meer te zeggen erover.


Op de gang spraken Roy en Ray met elkaar.
"Roy, ik vind het een beetje zielig voor Martijn. Ik ga vanmiddag met hem naar zijn huis om te kijken hoe hij echt is." stelde hij voor.
"Je gaat toch niet vrienden met hem worden?" zei Roy kwaad.
"Nee, ik vertel het je morgen wel. Misschien valt Martijn wel reuze mee. Mocht hij rare dingen doen, of hij is niet honderd procent, dan dump ik hem gelijk en wil ik niks meer met hem te maken hebben."

---------------
In de volgende update krijgt Martijn het zwaar te verduren...

mooi

Een neppe vriend



Ray besloot met Martijn mee te gaan naar huis. Daar maakte hij kennis met de moeder van Martijn.
"Zo, dus jij bent Ray." zei de moeder.
Martijn liet ze kennis maken met elkaar.
"Je hebt echt een mooi huis!" zei Ray tegen Martijn.
"Als je wilt, kan ik je mijn favoriete computerspel laten zien?" stelde Martijn voor.


Martijn ging de sims 1 opstarten.
Ray was een beetje verbaasd maar liet niets merken.
"Ik wist niet dat je de sims speelde?" vroeg hij.
"Ik vind het een leuke spel, ik kan niet wachten tot de sims 2 ook uitkomt! Kijk jij er ook naar uit?" vroeg Martijn.
Ray, die eigenlijk dit kinderachtig vond, zei: "Ja, lijkt me wel gaaf! Mijn nieuwe vriend speelt dus de sims, haha."
Martijn wist niet wat hij hoorde...Een vriend? Beschouwde Ray hem nu als zijn vriend? Martijn voelde zich die dag enorm gelukkig.


De volgende dag op school ging Martijn even naar het toilet.
Roy die achter Ray zat, wilde gelijk vragen hoe het was bij Martijn's huis.
"Geloof het of niet, maar hij speelt de sims!" zei Ray.
"Hahahaha, meen je niet! Gaat hij dan nooit uit ofzo?"


Roy had dus een nieuwe reden om Martijn weer dwars te zitten...
"Zeg, Martijn. Ik hoorde van Ray dat jij de sims speelt?"
"Ja, dat klopt." zei Martijn die liever niet naar Roy wilde kijken. Roy merkte dat maar ging er niet op in.
"Ik heb een speciale code erin gevonden, waardoor je baby's kan vermoorden in de sims. En daarna dump je ze in de vuilnis!" vertelde Roy.
"Bestaat dat dan? Volgens mij kan dat niet in de sims, anders zou het niet meer leuk zijn..." antwoordde Martijn.
"Niet meer leuk? Moorden is altijd leuk!" zei Roy die vlak daarna terug ging naar zijn plek. Martijn kreeg er kippenvel van.


In de pauze liep Martijn door de gangen van de school, met het meisje Sarina die voor hem liep. Hij zat na te denken wat Roy allemaal tegen hem zei...


Sarina draaide zich opeens om...
"Loop niet achter mij aan, oké? Ik wil niet met jou gezien worden anders denken ze nog dat wij een relatie hebben, nou sorry maar als jij mijn vriendje was pleegte ik zelfmoord!"
Martijn schrok zich dood.
"Waar heb jij het over? Ik doe niks!"
"PRAAT NIET TEGEN MIJ JE ZET ME VOOR SCHUT! Zielige simsspelertje!"


Sarina liep de andere kant uit en Martijn bleef geschrokken achter...Waarom leek iedereen wat tegen hem te hebben?
Opeens kwam Ray uit de andere lokaal, en zag Martijn staan.
Opeens rende hij weg.
"Ray, waar ga je heen?" riep Martijn.
Martijn wilde achterna gaan om te vragen wat er is, maar Ray wilde eigenlijk Martijn's vriend niet zijn...En schreeuwde dit ook uit.
"LAAT MIJ MET RUST! TRIEST KIND! WE ZIJN NOOIT VRIENDEN GEWEEST!"


Martijn ging geschrokken naar buiten, verdrietig en teleurgesteld...Ray was niet zijn vriend.
"Wat heb ik nou allemaal verkeerd gedaan?" dacht hij bij zichzelf.
Op dat moment kwam Roy naar hem toe.
"Zo, ben je nu eindelijk op je plek gezet?" vroeg hij.
"Wat moet je van mij?" vroeg Martijn.
"IK ben aan het woord nu, Martijn. Zeg, aangezien niemand met je wilt spelen, wil ik het wel doen hoor! Ik ken een leuke spel."
Martijn was verbaasd.
"Wat voor spel?" vroeg hij.
"Nou, weetje, sims is niet alles. Jij gaat daar staan, en dan ga ik je proberen neer te schieten, raak ik je been, dan verdien ik 10 punten, raak ik je buik, verdien ik 20 punten! Maar...raak ik je hoofd, dan heb ik 100 punten!" vertelde Roy.
"Jij...Jij bent echt ziek! Waarom doe je dit?" vroeg Martijn die bang begon te worden.
"Het is jammer dat ik geen pistool heb, maarja. Is toch leuk? Net zoals op de kermis!" zei Roy die boos begon te worden.
"NET ZOALS OP DE KERMIS! Jij bent een trieste clown die geen leven heeft en ik ben de dappere leeuw die jou pakt!!!"


Martijn begon bijna te huilen door Roy, tot dat Charel naar buiten kwam.
"NU IS HET GENOEG! Laat Martijn met rust!" riep ze.
Roy keek vervolgens nog kwaad naar Martijn.
"Aah, heb ik je weer bang gemaakt? Voel jij je weer bedreigd? Ik zie je weer maandag, domme clown." Roy ging van het schoolplein af.


Charel gaf Martijn een dikke knuffel die bijna begon te huilen.
"Geen zorgen, Martijn. Hij heeft een grote mond maar hij durft niks hoor. Ik ben nog wel altijd jouw vriendin!"
"Ik snap niet wat ze tegen mij hebben..." zei Martijn die verdrietig was.


-----------------------------
In de volgende update begint het tweede schooljaar

Zo sneu..
Waarom zou je mensen pesten die de sims spelen?

V sommige mensen vinden het idd saai, wat ik dus niet snap

Geen idee, ik heb het nooit begrepen. Ze vonden het blijkbaar levenloos.

^ , Hun moesten gwn hun mond houden en jou dit niet aandoen En niemand praat zo over de sims !! Kinderen zijn gemeen Als iemand zo ging praten over de sims gaf ik hem/haar zo een klap in ze 'n gezicht maar je had gelukkig wel iemand om mee te spelen in die tijd sommige mensen hadden toen geneens vrienden (arme mensen) Maar helaas zijn er wel duizenden slachtoffers van pesterijen waar ik ook slachtoffer van ben

Ik wist dat die Charel, aardig was. Ik blijf het zielig vinden ... ik had gehoopt dat het in het 2e jaar, met een andere klas over zou zijn... maar volgens mij nu niet

1... vraagje, je hoeft het niet per se te beantwoorden, maar, volgens mij had je ook wel door, dat die Ray een meeloper is... waarom nam je hem dan mee naar huis?

Inderdaad, de echte reden van het gepest bleef onduidelijk, want Roy's haat naar mij was er gewoon opeens zomaar.
Aan het eind werd wel alles duidelijk waarom en hoe...

@ Djon Black, ik was erg naief in die tijd. En dat Ray plotseling ziek werd kreeg ik het ook te doen met hem.
Ik wilde hem dus een kans geven...Ik wist niet beter. Uiteindelijk zat Roy overal achter...(wat ik toen nog niet wist helemaal)