Hallo,

Tot met heden worden er nog steeds onwijs veel kinderen gepest in Nederland en andere landen, sommige op school, sommige op straat, camping etc.
Ook worden er zelfs volwassenen gepest in het bedrijfsleven.

Ik ben helaas slachtoffer geweest van pesterijen, op de middelbare.

Het verhaal wat je nu gaat lezen is waargebeurd, de hoofdpersoon ben ik zelf erin, ik vertel wat ik heb meegemaakt.
Mijn doel bij dit verhaal na te vertellen, is de pesters te laten nadenken wat ze aanrichten bij een slachtoffer. En de slachtoffers een beetje helpen ermee, want zodra dit verhaal is afgelopen, zul je ontdekken dat er een diepere betekenis erin zit wat het verhaal mooi zal maken. Het verhaal zal in updates geplaatst worden.
De namen van de personen in dit verhaal zijn veranderd.


Je kent het wel, de brugklas. Je staat voor een grote school, met grote kinderen uit de andere klassen. In deze tijd moest je voorbereid zijn, want de brugklas stond vaak bekend als een soort overgang. Je moest dus sterk in je schoenen staan.


Mijn naam is Martijn en vandaag zit ik in mijn kamer, laatste dagen van de zomervakantie af te tellen.
Ik ben echter nu niet op mijn sterkst...Sinds de dood van mijn huisdiertje, een konijntje die ik acht jaar lang had. Ze is vlak voor de zomervakantie overleden door ouderdom.
Ik weet dat ze het goed had...Maar waarom komt aan alles altijd een eind? Het is zo oneerlijk....


Ik stond op van mijn bed en voelde de tranen komen, ik mis haar.
"Waarom ben je niet wat langer gebleven? Nu ik je nodig heb, dit wordt één van de belangrijkste momenten uit mijn leven en jij bent weg..." zei mijn gedachten.


Mijn moeder kwam binnen, ik kon mijn emoties nooit echt aan haar laten tonen, want ik wou niet dat ze verdrietig was.
"Gaat het, Martijn? Je moet nu sterk zijn, lieverd. Je gaat nieuwe vrienden maken."
"Weet ik, mam. Maar waarom zonder mijn lieve konijntje?"


Mam gaf mij een knuffel.
Ik keek naar het speelgoed konijntje op de grond.
"Mam, zal ze ook een tuin hebben in de hemel?"
"Geen idee, hoezo?" vroeg mijn moeder.
"Je weet dat ze gek was op de tuin, ik speelde er elke dag met haar. Zullen de engeltjes nu met haar spelen?"
"Ik heb werkelijk geen idee, schat." antwoordde mijn moeder.


------------------
In de volgende update gaat het over Martijn's eerste schooldag op de middelbare.

Ben erg benieuwd!

Ben zeker benieuwd!

ben erg benieuwd

Martijn's eerste schooldag



Het was bijna zover, morgen de eerste schooldag. Ik had mijn agenda al gekocht en de schoolspullen zou ik op school krijgen. Vanaf nu was ik verantwoordelijk voor mijn eigen spullen, op de basisschool kon je een boek krijgen dat van de school was. Nu ben ik twaalf en wordt er meer verantwoordelijkheid verwacht van je.


"Ben je zenuwachtig?" vroeg mijn moeder die erbij kwam.
"Redelijk, mam moet ik echt naar die school? Ik wil helemaal niet in de belangstelling komen te staan op de eerste dag!" zei ik.
"Waarom zou jij in de belangstelling moeten staan? Iedereen gaat dus jij ook!" zei mijn moeder.
"Je weet dat ik niet op mijn sterkst ben..." dacht ik in mijn zware hoofd.


De volgende ochtend begon het drama meteen al: IK HAD MIJ VERSLAPEN!
"Kut, kut! Waarom moet het al gelijk mis gaan als je nog niet eens de deur uit bent!" zei ik in mezelf.
Nerveus zocht ik mijn kleren en ging ik snel douchen.
"En ik wilde nog niet in de belangstelling staan! Nu gaat dit niemand vergeten natuurlijk: "De jongen die op de eerste dag te laat kwam!" Mijn god..."


Ik kwam na een halfuur eindelijk op school, omdat ik de klassen indeling had gemist moest ik zelf mijn klas zien te vinden...
Ik liep door de stille donkere gangen, ik keek naast mij en zag de volle klassen. Iedereen keek me na alsof ik van de maan kwam...
Uiteindelijk werd ik door verwezen naar een klas boven, daar zou ik ingedeeld zijn volgens een docent die mij hielp.
Met angst en zweethanden kwam ik de klas in...De hele klas keek mij na...
"Mijn god dit heb ik niet gewild, wat een blunder!" dacht ik.


"Dag, jij bent vast Martijn. Wij vroegen ons al af waar je bleef." zei de Juf.
"Ehm...Ja dat ben ik..." wist ik even uit te brengen.
"Normaal moet je nablijven als je te laat komt, maar aangezien iedereen in de zenuwen is vandaag zie ik het door de vingers dit keer. Ga je plekje opzoeken dan begin ik met mijn verhaal."


Half opgelucht ging ik naar mijn plekje toe in de klas. Iedereen keek me na...
Je hoopt zo dat je op de allereerste schooldag niet teveel aandacht trekt, en dan is mij juist wel overkomen.


"Oké kinderen..." begon de Juf.
"Ten eerste welkom op onze school. Ten tweede, jullie weten allemaal waarom jullie hier zijn."
"Nee, en ik haat mijn ouders dat ze mij hier geplaatst hebben!" zei een roodharige meisje.
"Sarina, je weet zelf goed wat je mankeert!" zei de Juf.
Martijn wist ook wel waarom hij op deze school is geplaatst. Hij had een te trage tempo dat VMBO te hoog gegrepen was voor hem. Alle kinderen die iets "mankeren" komen dan op deze school terecht.
Een ware afgang...


"Maar, ik heb ook iets leuks te vertellen!" zei de Juf.
"Als blijkt, en dat gebeurd pas in derde jaars, dat je ontzettend vooruit bent gegaan. Kunnen we je een kans geven dat jij op het MBO verder gaat studeren aan een hogere opleiding."
Heel de klas was verbaasd, vooral Martijn. Martijn had altijd graag op een hogere school gewild. Misschien kan hij het ook halen, als hij maar genoeg zijn best gaat doen.
"Maar wordt je niet geselecteerd in het derde klas, dan ben je verplicht hier de jaren af te maken, gedurende VIJF jaar. En ga je werk zoeken, dat zijn de regels." zei de Juf.

"Hoe groot is de kans dat je naar het MBO kan in het derde jaars?" vroeg Sarina, een meisje die naast Martijn zat.
"Om je gelijk uit de droomwereld te helpen, lieve schat: Een kans van 3%...Jij moet niet 100% je best doen, maar 1000% om kans te maken!" legte de Juf uit.


--------------------
In de volgende update wordt Martijn opgesloten...

Ben heel benieuwd, maar over het 3e jaar en naar MBO of niet klinkt nogal niet realistisch, zeker omdat het waargebeurd is..

FranSor schreef:Ben heel benieuwd, maar over het 3e jaar en naar MBO of niet klinkt nogal niet realistisch, zeker omdat het waargebeurd is..

En toch is het zo, omdat het vaak voorkwam dat leerlingen onterecht werden geplaatst op die school, er wordt namelijk gekeken of je wel verder ontwikkeld, als je heel ver ontwikkeld heb je in feiten niets meer te doen op die school en wordt je een kans gegeven om naar het MBO door te stromen, hier voor werden er testen met je afgenomen.
Het klinkt apart maar zo gaat het. Je kan het navragen op MBO waar ze hun leerlingen vandaan halen
Als je het woord "praktijkschool" hoort, daar heb ik dus gezeten.

Ik ben even zo vrij geweest om voor je op te zoeken, hier staat er iets over:

http://www.cps.nl/nl/Diensten/Publicati ... 78dec394e1

aaah, kijk dat stukje miste ik! (Ik weet hoe het onderwijs werkt, ben docente )

Ben benieuwd naar de rest! Super retro dat je De Sims 2 gebruikt, echt leuk.

Martijn wordt opgesloten




Na de gymles moest iedereen zich omkleden. Bij de jongens was iedereen al klaar, behalve Martijn. Hij was wat trager dan de rest.
"Zeg, jongen. Kom eens hier?" riep één van de jongens langs de kant.



"Ik ben Ray, en jij bent toch...Martijn? Jij kwam te laat op de eerste schooldag!"
Martijn begon zich een beetje te schamen.
"Ja..maarja..." zei hij.
"Waarom ben je zo stil?" vroeg Ray.
"Ik heb het een beetje moeilijk, mijn konijntje is laatst overleden." gaf Martijn toe.
"Ojee, dat is wel erg!"


"Hoe kun je nou verdrietig zijn om de dood van een diertje?" begon een blonde jongen zich ermee te bemoeien die naast zat.
"Roy, dit is een gesprek tussen Martijn en mij!" zei Ray tegen hem.
"Heb jij dan ooit zelf huisdieren gehad?" vroeg Martijn.
"Nee, niet echt maar het leven gaat door hoor, Martijn. Je kan niet eeuwig verdrietig blijven om dit."


Martijn besloot naar de toilet te gaan, het werd hem een beetje teveel.
"Hallo, ik praat tegen je?" riep Roy.
"Laat mij maar even..." zei Martijn.
"Wat een zielig kind!" zei Ray.


Roy ging boos naar de deur van de toilet, hij begreep maar niet waarom Martijn niet luisterde naar hem.
"Ik zal jou eens leren waar je echt om kan huilen..." Roy's woede kwam uit het niets op.


Toen Martijn uit de toilet wou komen kreeg hij de deur niet open...Het zat op slot. Hij hoorde gelach achter de deur van Roy.
"Ohnee, hij heeft mij opgesloten!" Martijn begon te schreeuwen uit paniek.
"LAAT MIJ ERUIT!"

-------------------
In de volgende update begint Roy steeds meer hatelijk gedrag te vertonen naar Martijn...

Ik vind dit echt zielig
Zeker omdat dit jou ook overkomen is..

Zieligh.

Ik kan wel janken, k ben namelijk zelf ook gepest..

V oh god, wat erg dat je dat allemaal hebt mee moeten maken

Het gaat ook veel erger worden, dit wat je net hebt gelezen over de opsluiting is nog niks vergeleken wat er verder gaat gebeuren. Het pesten gaat erger en erger worden.

Ikzelf ben niet echt gepest, alleen 1 x in de meiden wc opgesloten
das best wel k*t

Vet erg dat je dit zelf hebt meegemaakt!
Ik ben zelf ook een tijdje gepest.
Maar dit verhaal lijkt best wel op dat van een jongen waarbij ik in de klas heb gezeten.
Die heet toevallig ook Martijn.
Anyway het is een goede manier om het van je af te schrijven, en je maakt mensen bewust van de gevolgen van pesten!!
Dus ga zo door

o;
vet zielig, nu al o;
echt erg dat je dat had meegemaakt o;

--
ik was op de eerste dag ook te laat x) gelukkig was een andere klas genoot dat ook dus viel het wel mee x)
en mijn cavia overleed in de 1e klas o; dus dat was wel vervelend toen

naja ben benieuwd naar de rest!

Ik word dus ook gepest om mijn gewicht..
Maar ik heb het niet zo erg als hier..

Lage Personen die jou hadden gepest.. (en mij)

Dankjewel voor het medeleven, en wat erg dat iedereen wel gepest is. De mijne hoef niet erger te zijn want ik weet dat eigen ervaring net zo erg voelt.
Zometeen volgt er een nieuwe update.

Roy gaat ver


"Spreek ik met de moeder van Martijn?" vroeg een stem.
"Ja, is er iets gebeurd?" antwoordde de moeder.
"Uw zoon is vandaag opgesloten geweest in de toilet, hij is bevrijd door een leerkracht." vertelde de leerkracht door de lijn.
"Mijn god, waarom? Was het slot niet goed dan?"
"Nee, mevrouw. Hij is opgesloten door één van zijn klasgenoten, hij komt zo naar huis. Maar hij is best overstuur. Houdt u er rekening mee."


Toen Martijn thuis kwam, zag zijn moeder het al. Hij was wit en erg stil.
"Lieverd, wat hebben ze met je gedaan?" vroeg de moeder bezorgd.
"Een klasgenoot had mij zonder reden opgesloten, ik was bang..." vertelde Martijn die hij wist uit te brengen.
"Je moet je niet teveel op de kast laten jagen, dat doen kinderen op die leeftijd. Hij wordt nu gestraft dus je zult geen last meer van hem hebben." zei de moeder om hem gerust te stellen.


Roy moest nablijven op school.
"Ik heb toch gezegd dat het mij spijt? Ik zal het nooit meer doen, ik beloof het!" smeekte hij.
"Hoe weet ik dat zo zeker, iemand treiteren is niet gepast!" vertelde de Juf.
"Ik heb Martijn nooit opzettelijk pijn willen doen, wij zijn toch allemaal weleens ondeugend geweest?" legte Roy uit.
De Juf begon na te denken.
"Ja, ergens heb je wel een punt. Maar als zoiets weer flikt, dan ben je van mij. Reken daar maar op!"


"Ohnee..." Dacht Roy.
"Martijn is eerders van mij! Hier spreek ik je nog wel over!"


De volgende dag was er een nieuwe schooldag.
Martijn ging met moeite naar school, maar zijn moeder ondersteunde hem goed dat er niks meer zal gebeuren met hem.


In de pauze gingen ze allemaal op het schoolplein staan, die er nogal onverzorgd eruit zag.


Ray was een jongen die van roddelen hield en kwam op Martijn af. Zijn beste vriend Ken liep met hem mee.
"Martijn, hoe gaat het nou met je? Waarom heeft Roy jou opgesloten gisteren?" vroeg Ray.
"Ik heb geen idee, het zal wel kattenkwaad zijn geweest..." vertelde Martijn.
"Ja, je hebt genoeg te verwerken nu je hondje dood is."
"Het was een konijn!" zei Martijn.
"Konijn dan, ook goed...Maar ik en Ken lopen weer verder, oké."
"Mag ik niet gezellig mee?" stelde Martijn voor.
"Ehh...liever niet! Sorry!" zei Ray die Martijn liever op afstand hield.


Martijn ging met een diepe zucht naar de deur. Hij wou in de aula gaan zitten. Op dat moment stond Roy vlak naast hem.
"Wat was dat voor actie gisteren? Mij laten nablijven? Wat denk je wel?!" zei Roy met een boze stem.
"Roy, laat mij met rust. Ik heb je niks aangedaan!"


"Jawel, even de dramaqueen uithangen gisteren dat je opgesloten was. Jongen, er zijn ergere dingen in het leven dan het verliezen van een huisdier of opgesloten worden." vertelde Roy.
"Wat jij deed was ook niet leuk!" zei Martijn die voor zichzelf probeerde op te komen.
"Jij bent nog lang niet van mij af, Martijn. Ik zal maar oppassen met je acties..." zei Roy die daarna weg liep.


Verward en geschrokken ging Martijn op een bankje zitten. Denkend aan de woorden die Roy net tegen hem heeft gezegd.
Op dat moment kwam er een meisje naar hem toe.
"Hoi, jij bent toch Martijn? Hoe gaat met je? Ik heb het gehoord wat er gisteren was gebeurd."
Martijn keek op en zag dat het een meisje was uit zijn klas.
"Mag ik erbij komen zitten?" vroeg ze vriendelijk.
"Ja hoor, tuurlijk."
"Mijn naam is Charel. Ik vind het ook spannend hoor, de eerste dagen op school!" vertelde ze om Martijn beetje op te vrolijken.


Roy kwam ondertussen naar Ray.
"Je moet bij Martijn uit de buurt blijven, hij is niet in orde." vertelde hij opeens.
"Volgens mij ben jij juist niet in orde na wat je gisteren deed." zei Ray tegen hem.
"Nee, nee! Hij heeft het zelf gedaan om mij daarna de schuld te geven, als je niet uitkijkt pakt hij jou ook. Martijn had gestraft moeten worden, niet ik!"


---------------------------
In de volgende update krijgt Martijn een nachtmerrie

Mooi en goed geschreven. Ik vind het erg dapper dat je dit online durft te zetten.

Het is erg goed, dat je je verhaal hier plaatst. Blijft dat meisje aardig doen? anders heb je helemaal niemand... zielig....

Zelf ben ik niet echt gepest, wel wat acevietjes, maar niet zo erg!
Ik heb medelijden