Update 5
De weken na ons huwelijk waren de beste. Dex en ik waren vrijwel altijd bij elkaar. Toch miste ik iets - iemand, om precies te zijn. Kinderen. Ik was niet voor niets een familiemens, en wou er dus ook redelijk vroeg aan beginnen. Ik had me voorgenomen om het vandaag aan Dex te vragen of hij dat ook wou. Ik hoopte met heel mijn hart dat zijn reactie goed zou zijn.
Ik haalde diep adem, en deed mijn mond open, maar trok me op datzelfde moment terug en deed hem weer dicht.
‘Wat is er?’ Damn. Te laat.
‘Niets hoor.’ zei ik zo onschuldig mogelijk.
‘Jawel, Lee, ik ken die blik te goed.’ lachte hij. ‘Zeg het! Nu!’ Hij prikte speels zijn vork in mijn richting. ‘Of ik steek je dood!’
Ik lachte. ‘Oké, oké,’ ik stak mijn handen in de lucht alsof ik me overgaf. Ik zuchtte. ‘Ik zou graag aan kinderen beginnen, en ik wou weten of jij dat ook wilde.’
Het bleef even stil. Aiai. ‘Gee, dat wou ik ook net aan jou vragen.’ Mijn angst maakte plaats voor opluchting.
‘Waarom beginnen we dan niet nu meteen?’ zei hij flirterig.
Zonder morren stond ik op en begonnen we vurig te zoenen. ‘Tuuuuuurlijk.’ zei ik lachend.
De volgende dagen vlogen er op de een of andere manier veel meer hartjes rond dan normaal. Niet dat dat er normaal weinig waren hoor. Elk moment dat we samen hadden besteedden we aan - zoals Dex het noemde - proberen.
Ik ging heel vaak om zwangersschapstesten, maar het lukte niet meteen, dus kocht ik er in één keer een heleboel. Het waren er niet alleen om te zien of je zwanger was, maar ook hoe vruchtbaar je was.
Thuis besloot ik er meteen een uit te testen. Stil zat ik op het toilet voor me uit te staren, tot ik klaar was. Ik nam de zwangerschapstest terug en zag - zoals gewoonlijk - 1 streepje, wat betekende dat ik niet zwanger was, maar er stond dit maal ook 80% op. Wow, ik had 80% kans op een zwangerschap, dus eigenlijk was het feit dat ik nog niet zwanger was geworden, gewoon pech geweest.
‘Dus die zwangerschapstest zei dat ik 80% kans had maar ik ben nog steeds niet in verwachting, wat best jammer is.’ mompelde ik tegen Beth, terwijl ik bezig was met Eddie, haar zoontje.
‘Ach ja, niet de moed opgeven, Vito en ik hebben ook een paar maanden moeten proberen en pas toen kregen we Ed.’ Ze keek liefdevol naar het bruinharige jongetje dat enorm veel op haar leek.
‘Hoe is het nu eigenlijk met jou en Vito na het voorval met de danseres?’ vroeg ik.
‘Vito heeft me volledig uitgelegd wat er was gebeurd. Het was gewoon een misverstand.’ zei Beth verliefd.
‘Weet je, soms denk ik dat je wat te goedgelovig bent, Bettie. Hoe kun je hem vergeven na die prostituee en dan ook nog die danseres?’
Ze haalde haar schouders op. ‘Ik hou gewoon te veel van hem.’
Ik rolde met mijn ogen.
‘Om terug te komen op het eigenlijke onderwerp,’ zei ze wat ongemakkelijk, ‘als je wilt geef ik je wel even het nummer van de dokter die mij ook hielp, om het proces wat te versnellen.’ Ze knipoogde. Ik knikte enthousiast.
Ze krabbelde het nummer vlug op een papiertje uit haar handtas en gooide het naar mij.
Ik staarde naar het nummer van dokter Bakelandt en ik wist al wat ik morgen zou doen.
Verder naar update 6
Jammer dat er geen reacties zijn
Edit: v Thanks
Laatst gewijzigd door Luna op zo 28 aug 2011, 10:29, 2 keer totaal gewijzigd.