^ Nou dat kom je nu te weten, want hier is een update!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Na het verhoor ging James meteen door naar het ziekenhuis. Hij wilde dolgraag weten hoe het met Nyssina was.


Hij liep naar de balie. Er zat een jong, verlegen meisje. 'Hallo, meneer. Kan ik u helpen?' vroeg ze. 'Euh ja, euhm..Ik wil graag weten waar Nyssina ligt.' zei James. 'Nyssina, euhm, wat is haar achternaam?' vroeg de vrouw aan de balie. 'Geen idee, eigenlijk.' 'Ik zal wel even kijken hoeveel Nyssina's we hebben.' De vrouw aan de balie begon te zoeken. 'Aha, er is maar een Nyssina en die ligt apart op kamernummer 372.' 'Aah, dankuwel!' James liep weg naar de liften.


Hij wachtte tot de lift beneden was en stapte in. Op welke verdieping was kamernummer 372? Dat had de vrouw niet niet gezegd. Hij gokte op de eerste verdieping en drukte het knopje in.


James had geluk, want kamernummer 372 was inderdaad op de eerste verdieping. Hij maakte zachtjes de deur open en kwam in een ruimte met een glazen raam en deur.


Precies op dat moment kwam de dokter naar buiten. 'Hallo, u bent zeker haar man?' vroeg ze. 'Euh ja, nee, niet helemaal.' zei James. Wat was hij eigenlijk van Nyssina? 'Nyssina woont bij mij.' Zei hij tenslotte. De dokter schudde James' hand en stelde zich voor als Roos.


'Okee, maar goed, James he?' zei Roos. James knikte. 'U wilt vast wel weten hoe het met Nyssina is?' James knikte opnieuw. Roos kuchte en begon toen te praten. 'Nyssina is stabiel, maar door de harde klap is ze in coma. Ze heeft ook een twee gebroken ribben en been opgelopen. Ze zal nog lang in het ziekenhuis moeten blijven, dat staat vast.' vertelde de dokter.

Vanuit Nyssina

Ik lag met mijn ogen dicht. Om me heen hoorde ik allemaal piepjes. Langzaam deed ik mijn ogen open. Waar was ik? Ik probeerde mijn been te bewegen om op te staan. 'Au!' gilde ik.


De dokter praatte nog steeds met James. Ze hoorden mij gillen. 'Is dat Nyssina?' zei James. 'Geen idee, maar u ma-' de dokter was nog niet uitgesproken of James rende meteen naar de deur.


'Nyssina!' riep hij toen hij de kamer in kwam. Ik kwam er even niet op wie dit moest zijn. Toen herinnerde ik me weer wie dit was. James! Ondertussen kwam de dokter ook binnen.


'Nyssina! U bent wakker!' zei dokter Roos. 'Waar b-ben ik?' vroeg ik. 'Het ziekenhuis, Nyssina.' zei James. 'Ziekenhuis?' Ik keek hem vreemd aan. 'Oh ja, natuurlijk. Dat is een groot gebouw waar je heen gaat als je gewond bent of er iets is.' legde James uit.


'Mag ik papier?' vroeg ik ineens. De dokter en James keken mij vreemd aan.


'Maar u mag niet helemaal niet schrijv-' zei de dokter streng, maar haar zin kon niet worden afgemaakt door mij.


'Papier en een pen. Nu.'

Dit was de update! Wat vinden jullie? Laat een reactie achter

Leeuk
ik ben benieuwd wat ze op wil schrijven
Snel Update!!
(beetje snelle reactie )

Leuuuk'

Snel uppen!

LEUK LEUK LEUK LEUK
ik hou van jouw dagboek
UPDAATTEEEEEE!

Yeah, dokter Roos he? ^.^
Leuke up! Ik ben benieuwd wat Nyssina op wil gaan schrijven, of wat ze er uberhaupt mee wil doen.

Ook hier is de nieuwsgierigheid groot naar wat ze op papier zal zetten.
Wederom een erg leuke en verrassende update.
Goed te horen euhm lezen dat het goed gaat met Nyssina.
Om het met de woorden van Nyssina te schrijven. "Updaten, nu."

Haha, ik luister naar je bevel, want ik wilde toevallig net gaan updaten toen ik het las.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Een paar minuten later kwam dokter Roos met papier en een pen aanzetten. Ze schoof de tafel wat naar voren, voor Nyssina, maar bedacht zich toen. 'Nyssina, jij mag helemaal niet schrijven! James, schrijf jij het maar op.' stelde de dokter voor.


'Nee.' Kreunde Nyssina zacht. 'Dat mag niet.' Dokter Roos keek haar vreemd aan.


'Teveel geheime details om hardop te zeggen.' 'Maar Nyss-' begon dokter Roos, 'Nee zeg ik toch!' 'Geef mij het papier en de pen, ik schrijf.' mompelde ik.


'Nyssina, dat mag en kan niet. Je moet het niet schrijven of James moet het schrijven.' Nyssina bedacht zich plotseling iets. 'Dokter, mag ik drinken? Ik heb een beetje dorst.' zei ze. 'Natuurlijk, ik zal het even halen.' Zonder er verder bij stil te staan dat Nyssina dit wel op een heel toevallig moment zei ging de dokter drinken halen. 'James. Nu.' zei Nyssina.


Uiteindelijk had James het opgeschreven en droogjes op het tafeltje gelegd toen de dokter met drinken terugkwam. 'Maar goed. Moet je het nog opschrijven, Nyssina?' Ze schudde haar hoofd. 'Oke. James, het bezoekuur is trouwens afgelopen, dus ik wil je vragen om weg te gaan.' James knikte kort. 'Ik kom morgen weer terug.' Hij drukte een kus op Nyssina's hoofd. 'En Nyssina, het is beter als jij even gaat slapen.' Dokter Roos legde de dekens over Nyssina heen. James had ondertussen onopgemerkt het briefje gepakt.


Toen verlieten ze beiden de kamer. Nyssina keek hoe ze wegliepen en sloot toen haar ogen.


Ze viel in een diepe slaap en werd niet meer wakker. Dat hoefde ook niet nu James wist hoe hij verder kon.


James liep naar huis met het briefje in zijn broekzak. Nyssina had het voorgelezen en hij schreef. Nu kon hij verder voor haar, zonder dat zij er bij moest zijn. Met een glimlach liep hij naar huis en plofte op de bank neer, terwijl hij het briefje nog eens doorlas.

Wat denken jullie dat in het briefje staat? Post een reactie, ook al weet ik dat jullie dat altijd doen Tips en zo zijn ook welkom!

Verdoeme nu weet ik nog niet wat op het papiertje staat.

Je weet er de spanning in te houden. Doe zo verder.

Wat er op het papiertje staat kan ik mij niet inbeelden maar toch doe ik een gokje. Het telefoonnummer van haar thuis.
Héhé, alle gekheid op een stokje, ik denk dat de uitleg over het maken van haar wagen op het papiertje staat.

Ben benieuwd wat er op het briefje staat

Leuke update

staat er 'hoi' op?
zoniet heb ik geen idee
leuke update

Net gelezen
@ sims-mike denk ik ook. Maar snel updaten

Amber, Updaten. Nu! We zijn hier allemaal veels te nieuwsgierig.

Hier is mijn update! Sorry voor het lange wachten enzo, maar ik was ziek.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik lag op de bank te slapen. Blijkbaar was ik zomaar in slaap gevallen. Ik ging rechtop zitten en keek hoelaat het was. Acht uur?!


Ik stond op en liep naar de slaapkamer en daarna naar de badkamer. Ik nam een warme douche en genoot ervan.


Daarna maakte ik lekkere wafels voor mezelf klaar. Hierna zou ik naar de garage gaan. Ik moest nog een missie voltooien!


Ik liep de garage binnen. Bijna iedereen was er al. 'Goedemorgen!' riep ik naar de collega's die binnen waren. 'Morguuh..' zeiden ze vrolijk. Ik liep naar buiten en haalde het briefje tevoorschijn.


Ik stond voor al het gereedschap en de werkbank. 'Hmm..' mompelde ik. Wat voor gereedschap moet ik nemen?


Ik dacht even na en staarde naar al het gereedschap. Toen herinnerde ik me iets. Nyssina had opgeschreven wat ik nodig had, dus keek ik even op het briefje.


Toen pakte ik alles wat ik nodig had om te beginnen. Daarna liep ik naar de auto die ik zou ombouwen tot de perfecte ruimte-auto.


Ik begon te sleutelen en was al aardig ver toen de pauze aanbrak. Ik nam koffie en ging daarna verder. Om vijf uur was ik klaar met mijn werk en besloot om nog even langs het ziekenhuis te gaan.


Hetzelfde meisje als de vorige keer zat aan de balie. 'Hallo, meneer. Voor Nyssina nietwaar? Loopt u maar verder, u weet het kamernummer.' het meisje glimlachte vriendelijk en ik liep door naar de liften.


Voor het raam bleef ik staan. Er was een verpleger bij Nyssina en die wilde ik niet storen.


Toen kwam verpleger naar buiten, hij lachte. 'U mag naar binnen hoor. U bent zeker haar man?' Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, een goede vriend.' zei ik, terwijl ik naar binnen ging.


Ik pakte een stoel en ging naar Nyssina zitten. Ze sliep.


Ik luisterde naar Nyssina's regelmatige adem en streelde haar haar. 'Ik ga een ruimte-auto voor je bouwen, dat beloof ik.' fluisterde ik in haar oor.


Toen ging de deur open en dokter Roos kwam binnen. Het getik van haar hakken werd gedempt door het zachte tapijt.


'Ah, James! Je bent aardig vroeg, het bezoekuur is net begonnen.' zei Roos vriendelijk. 'Oh ja, je hebt vast wel gemerkt dat Nyssina slaapt? Ze is weer in coma geraakt, helaas. Voor de rest gaat het goed met haar, haar botbreuken genezen vlot. Ik heb het nog nooit zo meegemaakt. Het leek er eerst op dat we haar moesten opereren, maar ze geneest zo wonderbaarlijk snel. Het is een wonder!' Lachte Roos.


Ze keek naar Nyssina. 'Ze is echt een wonder. En haar huid, hoe komt ze daar aan?' vroeg de dokter. Ik slikte.

Wat vinden jullie van deze update? Laat een reactie achter!

Erg leuke update.
Snel updaten, is de boodschap.
Ik wil weten wat James gaat zeggen tegen dokter Roos over de kleur van de huid.
Ik vind het wel al raar dat de dokters nog niet ontdekt hebben dat ze niet van hier is.

Leukheid leukheid Leukheid
We want moreee

Leuk! Snel een nieuwe update!

Leuk leuk leuk

Ja, de aankomende week (voor zover het verhaal dan nog loopt) zal ik minder snel kunnen updaten, omdat het deze en de volgende weken druk wordt. Het verhaal - helaas - zal volgende week zijn einde bereiken, dus dit zal een van de laatste updates worden. Ik hoop dat jullie er alsnog van genieten, want ik heb natuurlijk wel mijn best gedaan om jullie weer te vermaken met mijn verhaaltje
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Euh, ja, euh, dat is een, euh, huidziekte!' stamelde ik. 'Oh, echt? Bijzonder. Dit heb ik nog nooit gezien.' zei de dokter. 'Euh nee, ik ook niet. Ze had het ook ineens.' De dokter knikte.


'Ik denk dat we haar maar eens moeten onderzoeken. Ze is zo bijzonder.' zei Roos. 'Ja, ja, dat is ze zeker. Hopelijk wordt ze snel wakker.' zuchtte ik. Wordt alsjeblieft snel wakker, ja, dacht ik.


'Maar ik moet verder. We hebben sowieso een onderzoek staan naar hoe het nu gaat en dat ga ik even voorbereiden.'


Dokter Roos liep het kamertje uit. De deur viel met een klap achter haar dicht.


Ik liet me op de stoel vallen. 'Nyssina, wordt wakker..' zuchtte ik. 'Alsjeblieeeeft?'


Na een hele tijd staren stond ik op. Het was al half drie en ik had zo een afspraak met een collega bij de Bistro.


En half uurtje later zat ik aan het tafeltje. Ik bekeek de menukaart alvast. Toen hoorde ik een bekende stem. 'Ha, die James! Lekker aan het kijken wat je wil eten?' Het was de vriendelijke stem van Silvana, een van zijn collega's die samen met hem aan een grote opknapbeurt van een auto had gewerkt.


Ik keek op. 'Hallo Silvana!' Ze nam plaats. 'Kijk daar een luchtballon!' zei ze vrolijk. Ik keek omhoog en zag een luchtballon. Daardoor moest ik aan Nyssina denken. Toen ze voor het eerst bij mij thuis kwam, vond ze het maar een vreemd ding. Ik kon me nog herinneren toen ze vol verbazing toekeek hoe het zwevende ding - zoals zij het noemde - hoger en hoger ging.


's Avonds liep ik Nyssina's kamer binnen. Ik zuchtte diep en snoof haar geur op. Het rook precies naar haar. Een apart geurtje. Het rook lekker, maar het was niet te plaatsen. Zo'n wat-is-dit-toch-een-rare-maar-lekker-geurtje.


Toen kroop ik mijn bed in. Morgen zou ik al heel vroeg naar de garage vertrekken, ik wilde een hele dag aan Nyssina's ruimte-auto besteden.


Ja, een beetje een saaie update, maar de volgende updates - daar zijn er niet veel meer van - zullen leuker worden en er zitten zeker een paar verrassingen tussen!

Leuk, helemaal niet saai hoor!