OHOH, ik heb nog helemaal niet groepen: gefeliciteerd met je db van de maand, zo verdiend! What a shame dat ik at nog niet gedaan heb. En yay, meer

Wauw! Leuke update. :3

Leuk leuk

Leuke update!

Leuke up!

Leuke update Amber!

Je banner staat op me site. :3

Dankjewel! Dat vind ik echt lief, Liza. En er is een update! Hierna nog maar twee
------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Ik lachte en klapte, zo vrolijk was ik. 'Hij is ahaf, hij is ahaf!' zong ik blij.


James, die nog onder de auto lag, kwam eronder uit. 'Inderdaad!' zei hij, net zo blij als ik.


James liep naar me toe en gaf me een omhelzing. 'Nu kun je eindelijk weer terug naar je planeet en familie.' zei hij. Ik glimlachte. Eindelijk zou ik mijn familie weer zien. Toen ik bedacht dat ik James nooit meer zou zien, ging er een steek door me heen. Wilde ik dat wel?


'Zin om 'm uit te testen?' vroeg James. Ik knikte. Goed idee!


'Maare, niet vliegen. Dan denken de mensen, what the hell?' Ik glimlachte.


Een paar minuten later scheurde ik over de wegen. 'Top auto dit!' zei ik, terwijl ik goed op de weg lette.


Na een uurtje rondrijden had ik er wel genoeg van, dus reden we naar huis. We liepen over het grindpad en stoten elkaar af en toe lachend aan. 'Die man, ahaha! Je had zijn gezicht moeten zien toen we in de lucht vlogen!' schaterde ik. We gingen toch vliegen en het was een groot succes geworden.


Nog steeds lachend, ploften we op de bank. 'Haah, die vrouw ook!' zei James en ik proestte het uit.


'Alleen moet je morgen weer naar huis.' James' stem klonk somber.


Ik stopte met lachen en keek hem aan. 'Ja.' zei ik bijna onverstaanbaar.


We keken elkaar een lange tijd zwijgend aan.


Plotseling sloeg James zijn arm om mij heen en begon me te zoenen. Zomaar. Vanuit het niets. Het deed me denken aan de eerste keer.





Plotseling stopte ik. 'James, ik moet mijn spullen alvast inpakken. Ik vertrek morgenvroeg al.'


Zonder nog om te kijken liep ik mijn kamer in. Ik liet me op het bed ploffen en bedacht me of ik überhaupt wel naar huis wilde.


Dit was de update. Met dank aan Roos, want zij had me een stukje geholpen! Hopelijk hebben jullie ervan genoten, want er komen nog maar twee updates.

Nog maar twee? Nee, dat overleven we niet Maar super dat je weer ge-upt hebt

(aaaaaaaa')
Leuke up Amb'z! Keep up the good work. :3

Jammer dat er nog maar 2 komen, super goed verhaal!

Bedankt! Het onweert hier, maar ik probeer toch ff te uppen voor de pc uit moet
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Het was tien voor zes, bijna 's avonds. Je hoorde mijn hakken duidelijk tikken. Ik was op weg naar de ruimte-auto. Als bagage had ik alleen een tas.


Niet ver achter mij liep James. Zachtjes zuchtte hij. Straks zou hij menooit meer zien.


Voor de auto bleven we stilstaan. Mijn tas had ik op de grond gezet. Ik zuchtte. 'Ik ga je missen.' Fluisterde ik.


James streelde mijn wang. 'Ik jou ook Nyssina. Maar uit het oog betekent niet altijd uit het hart.' Hij knipoogde.


'Nyssina, jij bent een geweldige meid en later vast een goede koningin. Het was een eer om je gekend te hebben, echt waar. Daarom heb ik een verrassing voor je.'


James toverde een prachtige bos witte rozen tevoorschijn. Ik lachte verbaasd. 'Wauw! Wat zijn dat?' vroeg ik enthousiast.


'Echte, witte rozen.' zei James. Ik rook eraan. Heerlijk!


Toen gaf James me een knuffel. 'Ik ga je missen, lieve, lieve, lieve Nyssina!'


Ik pakte zijn handen vast. 'James, ik wou dat je mee kon.' zuchtte ik.




We gaven elkaar een knuffel, een laatste afscheidzoen en toen was het moment aangebroken. Ik stapte in de auto en reed weg naar het punt waar ik neerstortte. 'Dag James.' Fluisterde ik.

Dit was het een na laatste deel van Lost on Earth! ;3

Mooi!
Super
Jammer dat je stopt alleen
Edit: Met het dagboek he

V oké, volgensmij mis ik wat
Laat maar
Oeps, nu zie ik het 'K was de 1 vergeten te lezen

Een na laatste deel gelukkig. o_o
Ambertje toch, wij moeten binnenkort echt die laatste up krijgen anders overleven wij dit niet hoor. o_O

Mensen, dit is het dan. Het einde van Lost on Earth. Niet te geloven, het einde alweer. Een ding zal ik jullie alvast verklappen, het wordt een mooi en grappig einde. Ik wil eigenlijk niet stoppen, maar Lost on Earth is echt aan zijn einde toegekomen, na 6 hoofdstukken en 2 delen van hoofdstuk 7, ga ik nu het derde deel schrijven. Hopelijk genieten jullie van de aller, aller, allerlaatste update. Daarna hou ik nog even een bedankje. Veel leesplezier en doe er langzaam over, want dit is allerlaatste. Daarna zal er geen update meer komen.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ergens midden in het centrum, zette ik de auto stil en stapte uit. Ik kon en wilde dit niet. Mijn verlangen naar James was te heftig.


Zonder erbij na te denken stapte ik weer in, zette de motor aan en reed op volle snelheid naar James' huis.


Ik parkeerde de auto en rende naar de deur. "'Jaaames!' schreeuwde ik. Vanachter het gordijn keken de overburen naar me, maar dat kon me niets schelen.


De deur ging open. 'Nyssina!' zei hij blij, maar toen verbaasd:'Wat doe jij hier? Doet de ruimte-auto het niet?'


'Snap dat dan, ik ben hier om jou!' zei ik. 'Om mij? Wat is er dan?' 'Dit.' zei ik.


Toen zoende ik hem. Lang en passievol.


'Ik hou van je, James. Sinds dat ik hier ben, weet je.' 'Nyssina, ik hou ook van jou. Vanaf het moment dat ik je zag. Liefde op het eerste gezicht.'


'Neehee, Rumuniquewana, zet die tv eens op Nyssina! Ik wil weten wat ze doet op die Aarde.' zei Madame Lievoneimina geïrriteerd.


De koning pakte de afstandbediening en zette hem op Nyssina. Ze hadden een camera'tje geplaatst, zodat ze wisten waar ze was als ze crashte.


Samen keken ze naar het beeld. Ze zagen James en Nyssina, blij.


'Hehe, ze had veel eerder met die James iets moeten beginnen!' Lachte Lievoneimina. 'Ze zijn gelukkig. Dat is maar goed ook. Hopelijk is het haar ware liefde.' 'En anders heeft ze die ruimte-auto nog!' Samen lachten Nyssina's ouders. Nyssina en James, ja, die leefden nog lang en gelukkig.

The End.
----------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit was de laatste, gewoon allerlaatste update van Lost on Earth. Hopelijk vonden jullie het een mooi einde. Ik vond vooral het stuk met Nyssina's ouders erg grappig. Ik heb - voordat ik mijn bedankje ga doen - ook nog de allerlaatste vraag voor jullie: Welke update vonden jullie het mooist? Als je wil, mag je een link + naam van die update erbij zetten. (Voorbeeld: Update 1 van hoofstuk zeven. Link naar dat hoofdstuk. Ik ben benieuwd!

En dan nu, wil ik IEDEREEN bedanken die mij geholpen heeft, die dit verhaal gevolgd heeft, de mensen die reacties hebben geplaatst, de mensen die het stilletjes lezen enzovoort. Ik ben ook trots dat dit dagboek gewoon dagboek van de maand is geworden! Echt bedankt voor jullie steun. Dan wil ik ook nog iemand in het bijzonder bedanken: Roos. Zij heeft mij ook geholpen met sommige stukjes en nog meer dingen. Ze is een goede schrijfster en ik raad iedereen aan om 10G Shine te gaan volgen! *promootpromoot * Echt bedankt voor alles. Ik vond het heerlijk om dit verhaal te schrijven en ik vind het leuk om jullie reacties te lezen, waardoor ik wist dat jullie echt genoten hebben van het verhaal! Voor iedereen die er over denkt om een dagboek op sn te schrijven: Doe het! Eerst leek het me niets, zo'n dagboek op een forum, maar het schrijft heerlijk, je hebt meteen reacties enz. Nog steeds kan ik trouwens niet geloven dat dit dagboek gewoon de beste van juni is. Wauw..nog een keer bedankt daarvoor! Echt waar, vanuit mijn hart zeg ik dit: Simsnieuws heeft de beste dagboeklezers op aarde!

Bedankt iedereen,
Monstermummie.

DAAAAH. Wat leuk gedaan met die camera. c:
Echt LOE is een superverhaal! Of nou, was meer. Maar bedankt dat je dit verhaal wou schrijven Amb!
Komt er ooit een vervooooolg?

Jammer dat het gedaan is. Maar het was wel echt leuk. Vooral die laatste zin is ontroerend
^ Ja, dat zou leuk zijn! Zo een 10 jaar later - update ofzo...

Superleuk einde!
Dit was echt een fantastisch verhaal!

Mooi einde

Aaaah, dat was het einde alweer Eigenlijk had ik wel een beetje zoiets verwacht (niet dat van die ouders, haha, stiekem hebben ze al die tijd lekker reality-tv gehad), maar dat maakt het natuurlijk niet minder leuk! Een vervolg zou echt super zijn, ik ga het dan zeker lezen. Het was echt een leuk verhaal, dus je hebt je dagboek van de maand meer dan verdiend!