Hoofdstuk 1 - deel 2
Michael kijkt me verontwaardig aan. Het is stil, alleen het geluid van Simone klinkt op de televisie, ik kijk even naar het scherm, het is een filmpje van tijdens de verhuizing. Simone kliedert Michael helemaal onder met verf, maar krijgt daarna zelf ook de volle laag. “Wat bedoel je?” vraagt Michael opeens. Ik kijk hem weer aan.
Ik voel me een beetje ongemakkelijk in mijn pyjama, maar besluit toch om even op de bank te gaan zitten. “Ik had een droom, maar geen normale droom..” begin ik. Michael kijkt me vragend aan, hij probeert niet te huilen. “Ik zat in het lichaam van Simone, ze zat in een donkere ruimte, met allemaal machines om haar heen. Het was koud, en alles was roestig..”.
Door de ogen van Michael
Ik probeer me groot te houden, het is erg moeilijk om over Simone te praten, ik kan het amper verhelpen dat ik moet huilen. Een zoute traan rolt over mijn wang, maar tegelijkertijd voel ik me razend. Simone is net een paar dagen overleden, en deze vrouw hier tegenover mij probeert me aan te praten dat ze nog leeft, ze wilt gewoon alle aandacht, daarom doet ze dit.
Einde door de ogen scène
“GA WEG!” schreeuwt Michael opeens heel hard door de woonkamer. Ik ben nog nooit zo erg geschrokken. “Maar Michael, ik meen het, geloof ik me!” probeer ik. Michael is woedend, hij denkt dat ik een grapje maak. “ROT OP!” schreeuw hij nogmaals. Ik bedenk met dat het misschien verstandig is om nu weg te gaan.
Het moet er vast heel dom uitgezien hebben, ik in een te korte pyjama.. Vind je het gek dat hij me niet begrijpt. Ik neem een slok van mijn koffie, het is 3 uur ’s nachts. Ik kijk naar de muur, er hangt een foto van mij en Leo, toen we net vertrokken vanuit Bridgeport. Leo zit nu vast koud en kil in de gevangenis, voorlopig zit hij daar ook nog wel even, hij heeft 25 jaar gekregen voor verkrachting van meerdere vrouwen in Bridgeport.
Ik kijk naar buiten, dit huis betekent helemaal niks meer voor me, deze hele wijk niet. “Wil hier wel blijven?” vraag ik aan mezelf. Ik heb een dochter, een lieve dochter, maar ik mis een lieve man. Snel zal mijn geld op zijn, ik moet een baan zoeken, of dit huis verkopen en een appartementje huren.. Misschien is dat laatste ook wel beter, ik wil dit hoofdstuk afsluiten, ik wil Leo achter me laten.
Ik klik het internet logo aan op het beeldscherm van de laptop en begin met zoeken. Na een tijdje surfen zie ik een erg leuk appartementje, in het centrum van een rustige stad, met een hele mooie omgeving en veel natuur. Ik wil niet twijfelen, ik wil weg, denk ik bij mezelf. Ik klik zelfverzekerd op de inschrijf button en leun vervolgens achterover. “Nu is het wachten..” zeg ik.
Reactie's a.u.b ? Update volgt (hopelijk) snel, heb alleen binnenkort wel toetsweek, so keep that in mind !