De weken erna stortte ik mij volledig op mijn werk. Ik wil nog steeds een kind maar ik wil ook een succesvolle stilist zijn! Even was ik niet bezig met de perfecte man zoeken. Dit wierp zijn vruchten af, mijn klantenbase is flink gegroeid en ik heb al aardig wat bekendheid in de stad!
Op een dag was ik gewoon aan het werk toen manager Donald weer binnen kwam lopen. Aardige man hoor, maar hij werkt veel te hard en is absoluut niet mijn type. Vaak kwam hij binnenlopen om te kijken hoeveel omzet we al hadden gedraaid en om een praatje te maken.
'Esther! Je ziet er weer geweldig uit vandaag! Heb je iets nieuws aan, aan ander kapsel?'
'Dankje Donald. Je hebt mij promotie gegeven weet je nog, daarbij hoort deze outfit.'
'Je verdient veel meer dan deze outfit. Ik neem je mee uit lunchen, wat vind je daarvan. Trek iets chic aan, dan zie ik je bij de nieuwe lunchroom in een uurtje. Tot zo.'
Ik was helemaal in shock, vroeg hij mij nou mee uit?
'Fijn dat je zo snel kon komen. Ik moet mij af en toe met een mooie vrouw omringen, anders komen mijn ouders er nog achter dat hun perfecte zoon niet zo perfect is!'
'Hoe bedoel je dat Donald?'
'Kom op Esther, je bent een mooie meid en zeker niet dom. Ik ben een manager van een beautysalon en om eerlijk te zijn kloppen de vooroordelen.'
'Val jij op mannen?' Mijn mond viel open van verbazing, dit kon niet! Die man die altijd netjes in pak kwam en mij zojuist had uitgevraagd is homo?
'Ja, proud to be. Maar dit hoeft niemand te weten, daarom vraag ik je om een gunst. Ga vaker met me uit. Ik zal je niet betasten, maar af en toe moet er een kusje komen.'
Hoe kan ik hier nou nee tegen zeggen? Hij is mijn baas!
De volgende dag vroeg Donald mij alweer mee uit. Ik durf hier geen nee tegen te zeggen, hij is hartstikke aardig en per slot van rekening de manager!
'Ik heb nog kaartjes over voor een klassiek concert, ga vanavond met me mee. Je zal de avond van je dromen hebben!'
'Trek iets klein, straks en roods aan. Dat doen vrouwen als ze iemand leuk vinden. En steek dat mooie haar op alsjeblieft.'
Zo gezegd, zo gedaan. Dit kon geen kwaad, ik hoefde niet bang te zijn dat hij me wat aan zou doen en misschien zat er nog wel een bonus of zelfs een promotie in!
'Daar ben je dan, je ziet er geweldig uit!'
'Dankje wel Donald, maar is dit wel een goed idee? Gaan ze op het werk geen rare dingen denken?'
'Vast niet schat, ik ben de manager, ik bepaal de regels. Pak mijn hand, het moet wel echt lijken.' We liepen de zaal in en ik vergat al mijn zorgen, dit kan prima zo.
Aan het eind van de avond gaf Donald me een kus en hij bedankte me voor deze avond. 'Je kan een hele goede vriendin van me worden, samen kunnen we grootse dingen doen. Kom morgen naar mijn huis. De deur staat altijd voor je open.'
>>>>Update 5<<<<