Week 8
'Geachte miljonairs, ik heet jullie welkom bij de zevende eliminatieronde. Maar liefst twee keer kregen jullie het voor elkaar om unaniem een andere miljonair uit het spel te stemmen en zo jezelf een stap dichterbij het miljoen te bewegen. Slim gespeeld, maar gaat dit vanavond weer lukken? Heeft het publiek jullie geholpen of helpen jullie jezelf met het gebruiken van jullie contactpunten? We gaan het nu zien.'
'Jullie kennen de regels. Ik noem zo de uitslag van de publiekspoll op en de miljonairs met de minste stemmen belanden in de gevarenzone. Dan is het aan jullie wie er plaats gaat nemen op die gevreesde rode stoel en of die miljonair daadwerkelijk naar huis moet.'
'De miljonair met de meeste stemmen is al weken erg populair en behoudt deze positie dan ook. Steven, gefeliciteerd met de overwinning en 150 contactpunten.' Steven was één van de weinige miljonairs die nog nooit in de gevarenzone zat en het leek voor hem ook geen verassing dat hij weer hoog eindigde. Toch was hij elke eliminatieronde weer zenuwachtig.
'De tweede plek is voor.. Rory! Je mag 125 contactpunten in ontvangst nemen.' 'Daar ga ik wat mee doen, bedankt publiek!' antwoordde Rory blij.
'Een derde plek is voor de stille dame, het publiek houdt desondanks toch nog altijd van je. Elza, je krijgt 100 contactpunten van het publiek.' 'Dank jullie wel,' zei ze enthousiast.
'Een vierde plek met 75 contactpunten gaat naar de prachtige Sarah!' Sarah grijnsde. Weer een eliminatieronde overleeft, blijkbaar zagen mensen toch haar goede kant.
'Op de voet word deze schoonheid gevolgd door een andere prachtige miljonaire en dit is Katie. Jij krijgt 50 contactpunten.' 'Ja, dankjewel! Bedankt!' zei Katie enthousiast. Ze was het zo zat dat ze altijd vrij laag eindigde, de eerste weken was de gevarenzone geen onbekende plek voor haar, maar het publiek leek haar steeds meer te gaan waarderen.
'Nog drie miljonairs over en twee daarvan zullen in de gevarenzone staan. Als je naam nog niet genoemd heb, zie ik graag dat je opstaat.'
Catherine, Levi en Louise stonden op. 'No worries,' fluisterde Levi. 'Slechts één van jullie ontvangt 25 contactpunten en overleeft daarmee in ieder geval de eliminatieronde. De andere twee staan wel in deze eliminatieronde en maken kans om vanavond op de beruchte rode stoel te mogen zitten. De miljonair die in ieder geval blijft en 25 contactpunten krijgt is..'
'Levi! Gefeliciteerd!'
Catherine en Louise bleven staan. 'Catherine en Louise, de gevarenzone is deze week van jullie. Catherine, jij ontvangt 10 contactpunten en Louise, jij bent de grote verliezer van vanavond. Geen contactpunten voor jou. Ik wil graag van de andere miljonairs horen wie er van hen op de rode stoel moet.'
Levi begon: 'Voor mij is de keuze gemakkelijk. Sorry, Catherine, maar Louise is echt een goede vriendin van me geworden hier en daarom zet ik haar niet op de rode stoel. Vanzelfsprekend moet ik jou daar dan plaatsen.' 'Ik begrijp het,' antwoordde Catherine die het oprecht leek te begrijpen.
'Katie, het is jouw beurt,' zei de Stem. 'Catherine, ik vind dat jij op de stoel moet,' zei ze.
'Sarah, wie vind jij dat er op de rode stoel moet.' 'Er is slechts plek voor één diva hier en het is wel zo fijn als dat dan een echte is. Jij komt nog niet in de buurt, schat,' zei Sarah en ze keek Louise aan. 'Jij gaat dus op de stoel, Louise.' Sommigen leken geschokt. Sarah was leek juist wat te doen met het advies van Levi om aardiger en liever tegen iedereen te doen, maar nu kwam het monster in haar weer naar boven.
Elza ging verder. 'Catherine ik ken jou nog niet zo goed, maar wil je hier toch die kans voor gunnen. Vandaar dat ik ook voor jou kies, Louise. Ik hoop dat je het niet erg vind.' 'Tuurlijk niet,' antwoordde Louise zacht. Ze wist hoe vreselijk zenuwachtig Elza soms kon zijn en het laatste wat ze kon gebruiken was dat Elza haar zou gaan zien als een soort tiran.
'De stand is gelijk, wat ga je daar aan doen, Rory?' 'Ik ga daar het volgende aan doen. Louise is tactisch gezien een onderdeel van mijn spel.' Louise lachte even, waar sloeg dat nou weer op? 'Catherine, jij bent ook onderdeel van mijn spel en wel op de manier dat ik denk dat wij nog goede spelers kunnen worden samen.' Dit was niets voor Rory, zijn tactiek leek altijd geheim, waarom gooide hij deze zo op tafel? 'Ik moet kiezen, dus dan kies ik jou, Catherine.
'Steven, dan kun jij nu de knoop doorhakken. Wie gaat er op de stoel?' 'Vanavond zit op de stoel iemand die ik nog niet erg goed ken en dat is dan toch.. Catherine.'
Catherine nam plaats op de stoel. Ze voelde zich er erg vervelend bij, want ze vond het geweldig in de villa en wilde nog lang niet vertrekken!
'Catherine, ik vind je een prettige medemiljonair. Je bent af en toe wat gestoord en druk en dan juist weer rustig, maar ik vind het leuk dat je jezelf bent. Ik zit hier wel voor een spel en ik vind het ook lastig om me zelf dat voor te houden, ik wil geen mensen kwetsen, maar ik wil ook het spel spelen. Met die afweging heb ik ervoor gekozen om je naar huis te sturen.'
'Ik heb lang na moeten denken, Catherine, wat ik zou gaan doen. Ik weet nu alleen één ding heel erg zeker en dat is dat ik naar huis wil en niet zonder het geld. De enige manier waarop dit kan is door zoveel mogelijk mensen weg te spelen. Ik zie dit als unieke kans om weer een stap dichterbij het geld te komen. Het spijt me..' Catherines ogen werden groot. Ze dacht dat Katie een vriendin van haar was!
'Ik zal je niet vertellen hoe leuk en geweldig je eigenlijk bent, zo zit ik niet in elkaar. Ik heb slechts één woord en dat is.. moven, oftwel wegwezen!'
'Catherine, ik wil wel graag vertellen dat ik je een leuk persoon vind, althans dat denk ik.. Ik heb je nog niet veel gesproken, maar je lijkt me erg lief en je hebt ook humor. Ik snap best dat als je in deze groep terecht komt dat je je even als een kat in het nauw valt en je af en toe een beetje euh.. ja.. vreemd gedraagt. Ik wil graag dat je blijft.' 'Echt? Elza, I love you!' riep Catherine. 'I love you zo veel als maar kan!' 'Gefeliciteerd, Catherine,' zei de Stem, 'jij blijft in de villa en maakt daarmee nog steeds kans op de hoofdprijs. Toch luisteren we nog naar Rory en Steven.'
'Meisje, meisje, je weet het zelf, ik had je ook in dit huis gehouden hier! Je bent toch veel te leuk om te laten gaan, toch?' Catherine gaf een kus op haar hand en blaasde het naar Rory. 'Dankjewel!'
'Ik vind het leuk dat je mag blijven, Catherine, maar als het aan mij lag was je nu in een limousine naar huis gestapt. Toch gefeliciteerd,' zei Steven vriendelijk.
