Sims Nieuws Forum

Erg leuk ^^

Hey iedereen die mij dagboek leest!

Ik weet dat ik al in een week geen update meer heb geplaatst maar ik ben voorlopig nog niet van plan om te stoppen met dit dagboek. Er is nog zoveel dat nog niet verteld is en het is zonde om er zomaar een einde aan te maken.Ik heb al nieuwe foto's gemaakt voor de komende updates maar wanneer die precies zullen komen weet niet 100% zeker. Ik zou graag morgen een update plaatsen maar dat zal afhangen van school enzo.

In ieder geval heb ik voor vandaag een foto voor jullie die ik deze avond ineen geknutseld heb.Hopelijk vinden jullie hem even geslaagd als ik.

Leuk! Ik hoop dat je morgen genoeg tijd hebt voor een up!

Hoofdstuk 12:mijn tijd als peuter



De tijd ging snel voorbij en voor mijn ouders het wisten was ik al uitgeroeid tot een peuter. Ik bleek hetzelfde haar als mijn moeder te hebben en Klara vond er niet beter op om mijn haar met rode lintjes vast te binden. Mijn moeder was intussen uit haar depressie geraakt en gaf me af en toe wat aandacht maar niet zo veel als een normale moeder dat zou doen.



Tot overmaat van ramp vertrok Klara onverwachts. Ze deed het met pijn in het hart maar ze had een aanbieding gekregen die ze niet kon weigeren. Ze bleef echter wel een vriendin van de familie en kwam als het mogelijk was eens langs. In haar plaats kwam Lea. Zij gaf mij in het begin veel aandacht maar dit verminderde naarmate de tijd verstreek. Ik veronderstel dat ze enkel een goede indruk wou maken bij mijn ouders dus kreeg ik op den duur enkel nog de noodzakelijke verzorging.



Mijn moeder nodigde af en toe eens wat vrienden uit om wat plezier te maken op het terras. Op deze foto maakt mijn moeder plezier met een van haar beste vriendinnen. Als ik het goed heb dansen de Smist. Gek dansje als je het mij vraagt maar wel de perfecte manier om eens gek te doen en eens goed te lachen.



Er gebeurde dus niet veel speciaals in mijn peutertijd. Als ik eens niet in mijn wieg lag dan kroop ik naar het terras aan mijn kamer. Daar stond er immers een xylofoon. Die xylofoon was het enige dat ik had en waar ik echt uren plezier aan kon beleven. Wat moest ik anders doen als peuter die weinig aandacht kreeg van haar ouders? Ik ging er in op en dat heeft zeker zijn sporen nagelaten en voor mij is dat een van de reddingen in mijn leven geweest.

ok mijn update was 2 keer verschenen maar geniet er toch van

ik heb er zeker van genoten! leuk dat je blijft doorgaan met je dagboek!

Slecht dat ik dit dagboek niet eerder gelezen heb ;0 Maar is dit je eerste verhaal, of alleen je eerste dagboek? Het is natuurlijk wel wat verschillend om een dagboek of een verhaal te schrijven, maar goed
Die vraag heeft ook een reden, namelijk dat het echt niet te merken is, aangezien je goed schrijft. De proloog van je verhaal vind ik tot nu toe het beste, vooral het einde. Ik weet niet hoe oud het kind is, maar het is wel iets wat iemand van een jaar of tien zou zeggen, denk ik. Het hele verhaal maakt je steeds nieuwsgieriger, so, good work!
Dit is het, aangezien ik helaas moet eten, maar ik denk dat je een nieuwe volger hebt ;d

Het is mijn eerste dagboek en het eerste verhaal dat ik ergens opschrijf. Er dwalen soms wat verhalen rond in mijn fantasie maar daar bleef het tot voor kort bij. Blij dat je het dagboek mooi vindt! Ariana vertelt vanuit haar tienerjaren en binnenkort zal het dagboek dus verdergaan in het heden.

Ik zie de up nu pas :0
Maar het is een erg leuke up! Ga zo door, we komen steeds meer te weten!

Ik vind het een prachtig dagboek blijf zo doorgaan !_!

Deze up stond eigenlijk al klaar sinds zaterdag maar ik was vergeten om hem te uploaden

Hoofdstuk 13



Ik groeide op tot een eenzaam kind. Vanaf nu zou ik naar school gaan en dat zou dan ook een van de eerste keren zijn dat ik buiten het huis zou komen. Mijn ouders stonden er op dat ik er netjes zou uitzien en er mij ook zo naar zou gedragen. Mijn haar werd gefatsoeneerd en ik kreeg de mooiste kleren. Dit enkel en alleen voor de hoogstaande reputatie van mijn vader.



Mijn vader was niet echt begaan met mijn lot en deed altijd uit de hoogte als hij tegen mij sprak. Als ik uitleg vroeg zei hij altijd dat ik te jong was om het te kunnen begrijpen en dat ik als jongedame geen moeilijke vragen mocht stellen. Hij was intussen redelijk succesvol geworden en ook een stuk ouder. Je kon de eerste grijze haren al zien opduiken en hij deed niks om ze te verbergen.



Op school deed ik erg mijn best om goede punten te halen op school en ik had in het begin geen vriendjes op school omdat ik niet goed wist hoe ik vrienden kon maken. Ik was het verlegen, slimme meisje dat altijd vooraan in de klas zat en op elke vraag het antwoord wist. Ik denk dat ik gewoon niet beter wist. Alles was nieuw en anders dan thuis want hier waren er zoveel andere mensen die een oordeel over jou hadden in hun gedachten. Ik werd ook ingeschreven voor ballet. Mijn moeder zag dat als een hoogstaande hobby die mijn vader zou goedkeuren. Ik vond er in het begin maar niks aan maar ging toch omdat ik geen zin had om ruzie te maken. Na een tijdje begon ik ballet te zien als een van de weinige dingen waar ik mezelf kon uiten.



Na zo’n zware dag was ik altijd doodmoe en kroop ik stipt om 21 u in mijn bed zoals van mij verwacht werd. Als ik in slaap viel dan leek het alsof ik in een andere wereld belandde. In die wereld scheen de zon altijd en kon ik vrij rondrennen in een open veld dat naar de lente rook en waarin de kleurrijke bloemen en vlinders het veld overheersten. Ik werd dan iedere nacht opgehaald door een schim die me terugbracht naar de realiteit waar ik besloot om iedere nacht zo te gaan dromen.

Noooo. Arme ik-figuur :c
Ik vind het echt een mooie sim en haar sociale onhandigheid vind ik goed overgebracht, yup, hoewel het wel echt iets zieligs heeft. En dan die vader nog...
Ik vind het wel fijn dat ze zich kan uiten in ballet, ook al had ze er in het begin geen zin in. Ik weet niet, ballet vind ik altijd een sterk uitziende - geestelijk bedoel ik - dansstijl en ook een waar je je echt in zou kunnen uiten.
Maar dat kan ook de beleving van een buitenstaander zijn.

En dat laatste stukje is zo mooi hè, echt. "Als ik in slaap viel dan leek het alsof ik in een andere wereld belandde. In die wereld scheen de zon altijd en kon ik vrij rondrennen in een open veld dat naar de lente rook en waarin de kleurrijke bloemen en vlinders het veld overheersten. Ik werd dan iedere nacht opgehaald door een schim die me terugbracht naar de realiteit waar ik besloot om iedere nacht zo te gaan dromen."
Je hebt talent. Er zijn in mijn ogen 2 talenten: als je iets kan zonder daarbij op beginnersniveau te starten of de aanleg te hebben om je zover te verbeteren dat je goed gaat schrijven. Ik weet natuurlijk niet hoe lang je blijft schrijven en of dat tweede ook bij jou op toepassing gaat worden, maar je hebt sowieso dat eerste.
Dat is pretty awesome.

marlinde schreef:Noooo. Arme ik-figuur :c
Ik vind het echt een mooie sim en haar sociale onhandigheid vind ik goed overgebracht, yup, hoewel het wel echt iets zieligs heeft. En dan die vader nog...
Ik vind het wel fijn dat ze zich kan uiten in ballet, ook al had ze er in het begin geen zin in. Ik weet niet, ballet vind ik altijd een sterk uitziende - geestelijk bedoel ik - dansstijl en ook een waar je je echt in zou kunnen uiten.
Maar dat kan ook de beleving van een buitenstaander zijn.

En dat laatste stukje is zo mooi hè, echt. "Als ik in slaap viel dan leek het alsof ik in een andere wereld belandde. In die wereld scheen de zon altijd en kon ik vrij rondrennen in een open veld dat naar de lente rook en waarin de kleurrijke bloemen en vlinders het veld overheersten. Ik werd dan iedere nacht opgehaald door een schim die me terugbracht naar de realiteit waar ik besloot om iedere nacht zo te gaan dromen."
Je hebt talent. Er zijn in mijn ogen 2 talenten: als je iets kan zonder daarbij op beginnersniveau te starten of de aanleg te hebben om je zover te verbeteren dat je goed gaat schrijven. Ik weet natuurlijk niet hoe lang je blijft schrijven en of dat tweede ook bij jou op toepassing gaat worden, maar je hebt sowieso dat eerste.
Dat is pretty awesome.

Dankjewel voor de mooie reactie. Ik vind zelf dat ik mijn schrijven nog kan bijwerken. Als ik eenmaal begonnen ben met schrijven dan lijken mijn gedachten vanzelf te verschijnen op mijn scherm. Dit is normaal gezien zo maar soms heb ik dan ook dat sommige stukken niet zo vlot zijn als ik zelf zou willen. Ik zou van mezelf niet zeggen dat ik talenten heb maar fantasie is iets waarvan ik altijd heb kunnen genieten in mijn gedachten en mijn dromen. Ik ben dan ook blij en verrast dat jullie mijn verhaal mooi vinden want ik heb mijn verhalen nooit opgeschreven of met iemand gedeeld.

ik vind het echt een heel mooi dagboek. echt een van de mooiste verhalen

Heel erg mooi

Hoofdstuk 14



Langzaam aan begon ik te wennen aan het nieuwe ritme dat mijn leven gekregen had. Ik was een goede student met hoge cijfers dus mijn ouders konden niet klagen over mij. Op school was ik niet echt populair maar ik werd ook niet echt gepest. Door mijn goede cijfers mocht ik op een avond zelfs een slaapfeestje organiseren van mijn moeder. Vader was de stad uit dus hij wist er volgens mij niets van.



Het was een bescheiden feestje omdat het de volgende dag weer een schooldag was. We sliepen elk in onze eigen slaapzak in de leefruimte want er was op mijn kamer niet genoeg ruimte voor ons allemaal. Ik zelf had liever buiten geslapen met mijn vrienden maar dat mocht niet. Mijn moeder zei dat het veel te kou was en dat de volle maan aan de hemel te zien was. Ze geloofde dat de volle maan een raar effect op de stad had en dat het ons ook zou kunnen besmetten. Ik geloof zelf dat de maan een effect op ons allemaal heeft maar dan wel in positieve zin. Die avond besloot ik om het er maar bij te laten om zo mijn eigen slaapfeestje niet te verpesten.



Het was niet de enige verrassing die mijn moeder voor me had. Ze had gemerkt dat ik thuis nogal eenzaam was omdat ik normaal gesproken geen vrienden thuis mocht uitnodigen en ik niet zo vaak het huis uit mocht. Nu mijn vader de stad uit was leek lijn moeder vrij te zijn en deed ze wat ze wou. Ze ging naar één van haar vriendinnen die haar enkele dagen voordien had opgebeld omdat haar kat bevallen was van een paar schattige kittens. Mijn moeder wist dat ik dol was van katten en adopteerde een zekere Patches voor mij. Ik was dolgelukkig met mijn eigen huisdier en mocht haar bij mij op mijn kamer houden.



De avond voor mijn vader terugkwam van zijn zakenreis gebeurde er iets speciaals. Ik mocht van mijn moeder in haar bed slapen en ze kwam me zelfs een verhaaltje voorlezen. Het was iets wat ik nog nooit in mijn korte leven had meegemaakt en ik wist niet goed wat mij overkwam. Er was maar één ding dat ik zeker wist: Ik wou dat het verhaaltje geen einde zou hebben en het eeuwig zou kunnen doorgaan. Helaas kwam het varkentje met de lange snuit toch om het verhaaltje te laten eindigen. Ik kreeg nog een liefdevolle zoen op mijn voorhoofd gedrukt en toen werd alles donker.

leuke update!

Ik vind je dagboek echt geweldig klasgenoot van mij ;D
Ga zo door! Ben echt benieuwd hoe het verder zal gaan

Angelicious95 schreef:Ik vind je dagboek echt geweldig klasgenoot van mij ;D
Ga zo door! Ben echt benieuwd hoe het verder zal gaan

Leuk dat je reageert! hopelijk start jouw dagboek ook vlug!

Weer een leuke up, het einde is zo mooi!
Patches, leuke naam!
Kan die snel de patch voor die problemen met BN laten uitkomen?