Hoofdstuk 3.
'River, ik heb wafels gemaakt maar volgens mij voel jij je niet zo lekker hé?' vroeg Fiona met een bezorgd gezicht. 'Hoe weet jij dat, mam?'
'Ik ken je langer dan vandaag, schat.'
'Hm, je hebt gelijk. Mag ik thuis blijven vandaag?'
'Natuurlijk, liefje.' Fiona dacht even na. 'Zou jij dan misschien op Sandi kunnen passen? Ik wilde het eerst voor Molly doen maar ik moet ook nog werken.'
'Waar gaat Molly nou weer naartoe? Ze had gisteren toch al boodschappen gedaan?'
'Oh, dat weet je nog niet? Toen ze gisteren terug kwam van de supermarkt, merkte ik op dat ze vrolijker was dan normaal. Dus ik vroeg wat er aan de hand was en ze vertelde dat ze verliefd is!'
'Wat?! Alweer?! Maar ze is net weg bij Sebastiaan!'
'Dat zei ik dus ook! Ik zei tegen haar dat het allemaal wel heel snel gaat en dat ze er beter maar niks mee kan doen.
Maar ze zei dat het al te laat was. Ze had al afgesproken met die man, Leighton. En die afspraak is dus vandaag.'
'En ik moet oppassen,' zei River op een afdankende manier. 'Nou vooruit dan maar, ik ben niet heel goed met kinderen maar ik ga mijn best doen.'
Toen River haar eigen iets lichtere ontbijt maakte, kwam Molly, nadat ze zich had aangekleed, de keuken binnen. 'Heeft Fiona gevraagd aan jou om op Sandi te passen? Dat hoeft niet meer hoor, ik neem Sandi namelijk mee naar het park.'
'Oh, oke..' zei River een beetje in de war. 'Maar zou je voordat je weggaat een klein beetje willen opruimen en misschien afwassen? Het is hier zo'n zooitje met al dat speelgoed van Sandi.'
'Oh, ja Sandi maakt er altijd een zooitje van,' vertelde Molly met een lach. Maar River kon er niet om lachen.
En toen was het eindelijk zover. Molly had haar afspraakje met Leighton. Ze was zó zenuwachtig en ze had er zoveel zin in. Ze kon de hele ochtend al aan niks anders denken. Hoe dichter ze bij het park kwam, hoe meer kriebels ze kreeg.
Maar door al die zenuwen was ze wel iets vergeten...
Aangekomen bij het park stapte Molly meteen de auto uit en rende het pad op waarna ze plotseling stopte. 'Shit,' zei ze. 'Mijn kind!' Met rode wangen liep ze weer terug naar haar auto en haalde Sandi, die met grote ogen naar haar moeder keek, eruit.
Net toen Molly bij was gekomen van haar domme fout, op de stenen rand van de fontein was gaan zitten en naar links keek, kwam daar Leighton al aangelopen. Samen met zijn zoontje. Ze liepen hand in hand en Leighton's donkere ogen twinkelden nu nog mooier in de zon. Een vlinder in Molly's buik begon te fladderen.
Molly stond meteen op en zette haar dochter Sandi op de grond, die meteen naar Leighton's zoontje wankelde. Leighton kwam dichterbij. 'Hoi,' zei hij wat ongemakkelijk. 'Hey,' zei Molly met een lichte blos op haar wangen. Aarzelend omhelsde ze elkaar.
Na wat gekletst te hebben keek Leighton plotseling een beetje verlegen om zich heen. Molly zag dat hij iets wilde zeggen maar dat hij niet goed wist hoe hij moest beginnen. 'Wat is er?' vroeg Molly. 'Uh, i-i-ik..' Hij begon klungelig te stotteren. Molly vondt het alleen maar lief en steeds meer vlinders in haar buik begonnen te fladderen. En toen kwam het er met een diepe zucht uit: 'Ik ben verliefd op je.'
Molly zei niets maar pakte hem vast en zoende hem.
---------
Met dank aan Squash!