Sims Nieuws Forum

Spannend! Leuke up!

Spannend & leuk ;o

Hele mooie up,goed geschreven en spannend gehouden.Ben benieuwd wat er met Hannah aan de hand is.

Mooi geschreven, erg spannend

Leuke ups!

Spannende up!

Ben benieuwd,
ik heb nu al zin in de volgende up

H13:



Wachten....Wachten, wachten en wachten..... Het was precies twee uur s'nachts. En nog steeds had hij niets gehoord. Ze lag daar nu al uren, omringd door artsen en verpleegsters. Maar niemand dacht aan hem. Bij het geringste geluid keek hij op, hopend dat de deur open zou gaan waar ze zich achter bevond. Hij wou haar in zijn armen nemen, haar steunen. Maar hij kon niet, hij mocht niet. Zijn ouders wisten niet eens dat hij weg was, dachten dat hij sliep. Haar ouders, of liever gezegd moeder, wist ook nog van niets. Hij had haar willen bellen, maar had beseft dat hij haar nummer niet wist.



Hij schrok op van een deur, de deur! In een wip was hij overeind, de dokter kwam op hem toe. Vincent probeerde door de deur te kijken maar de dokter bleef ervoor staan. 'Jongen, ga even zitten.' Maar Vincent bleef staan. 'Ik moet naar haar toe!' zei hij resoluut. De dokter glimlachte even maar trok zijn gezicht meteen weer in de plooi. 'Jongen, Vincent toch? Je mag zo naar haar toe, maar ik moet eerst met je praten.'



'Hannah, zij is jouw vriendinnetje toch?' 'Ja' antwoordde Vincent 'Mag ik nu naar haar toe?' de dokter lachte. 'Niet zo snel, ik wil het eerst met je hebben over haar.... haar toestand' Vincent keek hem aan 'Ze is niet in staat haar benen te gebruiken. Het is nog onduidelijk of dit voorgoed zal zijn, of tijdelijk. Maar ze heeft aangegeven nog enkele tintelingen te voelen in haar benen, dat is een goed teken. Maar goed. Voorlopig zal ze dus niet kunnen lopen en zal ze een rolstoel moeten gebruiken. Ik wil jouw vragen om dit aan haar te vertellen. Aangezien ze jouw vertrouwt, zal het waarschijnlijk minder schokkend zijn als jij dit haar verteld. Wil je dat doen?' Vincent knikte meteen ja 'Ik doe alles om haar te helpen!' De dokter lachte weer. 'Dan mag je nu naar haar toe'



Hannah lag uitgestrekt op het ziekenhuisbed, haar ogen waren gesloten. Vincent bleef staan. Ze sliep, hij wilde zich net omdraaien en terug gaan toen hij haar zachte stem hoorde 'Vincent?' In een seconde was hij bij haar 'Ja, ik ben er. En ik blijf hier' Zei hij. Hij streek zachtjes door haar haren. 'Wil je even bij me komen zitten?' hij lachte 'Natuurlijk!'



Hij ging naast haar zitten en nam haar voorzichtig in zijn armen. Ze kroop tegen hem aan, zover ze dat kon. 'Ik voel mijn benen nog steeds niet.....' fluisterde ze 'Dat weet ik....' Zuchtte Vincent. 'Het spijt me, dat ik je hierin heb meegesleept. Je bent vast moe, ga naar huis. Ik red me wel' Vincent zijn mond viel open 'Ik ga niet weg! Ik blijf bij je, voor altijd. Dat heb ik je toch al eens gezegd!? Ziek of niet, het maakt me niet uit!' Ze glimlachte flauwtjes. 'Ik hou van je'



'Hannah, ik moet je wat zeggen...' Hij ademde diep in 'Je zult een rolstoel moeten gebruiken...' Hij ademde weer uit. Zo, dat was eruit. Ze keek hem aan, haar ogen waren vochtig. Hij drukte haar nog steviger tegen hem aan. 'Het spijt me' mompelde hij erachteraan. 'Het geeft niet, ik had al zoiets verwacht.....' Hij wou dat hij iets voor haar kon doen. plotseling wist hij iets 'Kom! Dan ga ik je helpen, ik race je wel rond door het ziekenhuis!' Hij glimlachte haar bemoedigend toe. Voor ze kon antwoorden had hij haar al opgetild en in de rolstoel gezet, die naast het bed stond.



Hij duwde haar door de gang, de kantine, de grote hal en tenslotte weer door de gang. 'Zal ik altijd in zo'n rolstoel moeten blijven?' vroeg ze. Vincent wist niet wat te zeggen 'Nou.... Wel, de dokter zei dat ja tintelingen voelde? Dat is een goed teken!' Ze zuchtte en begroef haar hoofd in haar handen 'Een kans van 2% zeker?' Ditmaal zuchtte Vincent 'Ik weet het niet.....'



'Ik voel me net een oude oma...' Vincent moest ongeacht het moment lachen 'Nou ja zeg! Als je zo door moppert, dan gedraag je je ook zo!' Ze lachte ook 'Kop op! We slaan ons hier wel doorheen! En ik ben er altijd om je te duwen hoor!' Hij kwam naast haar staan en drukte een kus op haar wang. 'Ik blijf voor eeuwig bij je, je raakt me niet meer kwijt!' Hij gaf haar een knipoog en ze lachte hem toe.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Zielig voor haar. Wanneer krijgen we weer mini-romances tussen Cora en Christiaan?

Oeh, lekker zielig.

Flauw, mooie up.

Erg mooi geschreven en ik hoop dat die tintelingen in haar benen een goed voorteken zijn.

Echt zielig. Ik hoop dat het goed komt. Mooie up

Leuke update Wel zielig voor haar.

Mooie up! En ik hoop ook dat de tintelingen iets goeds betekenen. En ik vroeg me hetzelfde af als Dave: wanneer weer christiaan & cora romantiek?

Goed dagboek. Spannend

Bedankt allemaal!
Ik heb eerst nog iets anders in petto voor de familie, maar er schoot me zonet een leuk ideetje voor Christiaan&Cora te binnen. Ik zal kijken of het uitvoerbaar is en natuurlijk ga ik het dan ook even aan Britje melden!

Hoe kan ze haar been op tillen in bed?

En mooie up ;d

Cool! Helemaal met dat nieuwe familielid! Ben al benieuwd naar Vincent en dat nieuwe meisje!

Bedankt!

@ Deetui, hoe bedoel je, haar been optillen in bed?! Dat doet ze toch helemaal niet?

Op de screen wel