Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Gesloten

227 berichten • Pagina 8 van 12

Gebruikersavatar
abctje
Snode rechterhand Snode rechterhand
Berichten:
3515
Lid geworden op:
ma 27 sep 2010, 15:41

Re: Dagboek Familie Vrijevogel H10 + Opdr. 1 22~7~2012

H11:

Afbeelding

Het was de dag na de verassing van het huis. Iedereen vond het prachtig en niemand kon zijn ogen geloven. Behalve Bertha natuurlijk, die had Jolanda geen enkel complimentje kunnen maken. Nu waren Cora en Vincent naar school en Sam was naar zijn werk. Sam had op hun trip naar Lucky Palms met Bertha gepraat, die Jolanda nu niet meer commandeerde. Maar natuurlijk had Bertha het daar niet bij gelaten, en greep ze elke kans om Jolanda dwars te zitten. Zo ook vandaag.

Afbeelding

'Ben je aangekomen?' vroeg Bertha plots. Jolanda keek haar vreemd aan 'N-nee, hoezo?' zei ze zo nonchalant mogelijk. 'Ach meid, je bent de dunste niet. Dat weet je zelf ook wel' Haar stem klonk sarcastisch en een klein gemeen glimlachje speelde om haar mond. Maar dat zag Jolanda niet omdat ze stug de krant voor haar gezicht hield. 'En bovendien, je voert je kinderen ook niet de aller gezondste dingen. Daar mag je wel eens op letten.' Berispte Bertha haar nog eens. Jolanda keek haar verbouwereerd aan. 'Dat is helemaal niet waar!'

Afbeelding
Afbeelding

Jolanda stond op en liep naar boven. 'Ben je weer eens te gauw op je teentjes getrapt?' Ze lachte. Gewoon negeren, gewoon negeren! Hield Jolanda zich voor. Ze liep naar hun kamer en zag plots dat het al vier uur was. De kinderen waren vast nog op het schoolplein aan het spelen en Sam zou nu ook elk moment thuis kunnen komen. Ook moest ze nog eten koken en de tafel dekken, afwassen en de was moest ook nog gedaan worden *Zucht* Ze was uitgeput, vast van de laatste week.

Afbeelding

Ze liet zich op het bed vallen en sloot haar ogen voor een moment, maar algauw deed ze ze weer open. Ze hoorde de carpool van Sam voor het huis stoppen. En het gelach en gestommel van beneden gaf aan dat Vincent en Cora ook weer thuis waren. Ze was doodop en misselijk. Was ze ziek? Natuurlijk niet, ze stelde zich gewoon aan.

Afbeelding

Sam kwam de kamer binnen. Toen hij haar op het bed zag liggen, lachte hij. 'Ben je moe?' vroeg hij. Ze kreunde zachtjes. Plots keek Sam bezorgd 'Liefje, gaat het wel? Je ziet wat bleekjes' 'Ik ben gewoon een beetje moe, dat is alles' Sam liep op haar toe en ging naast haar op het bed zitten 'Kom eens hier' zei hij, waarnaar hij haar naar zich toe trok.

Afbeelding

Hij legde zijn hand op haar voorhoofd 'Schat, je hebt koorts!' Ze zuchtte 'Achja, dat gaat wel weer over. Ik moet nog eten maken en de afwas doen en...' Hij lachte 'Lief, laat mij dat maar doen. Ga jij maar lekker slapen, dan breng ik je zo wel een kopje thee. Oke?' Voor Jolanda kon antwoorden drukte hij een kus op haar mond en stond op. 'Kleed je maar om en ga naar bed' En weg was hij.

Afbeelding
Afbeelding

Jolanda liep naar de kast en trok haar pyjama aan. Vervolgens liep ze naar de spiegel. Ze keek naar haarzelf. Was ze echt aangekomen? Was ze echt zo dik? Of..... Nee, dat kon niet. Onmogelijk! Ze zuchtte diep en kroop in bed, morgen zou ze wel verder zien. Eerst slapen.....

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Sorry voor de saaie update :$
Ik was even inspiratieloos, maar heb nu alweer een idee voor de volgende update! :D

Laatst gewijzigd door abctje op wo 25 jul 2012, 19:14, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
abctje
Snode rechterhand Snode rechterhand
Berichten:
3515
Lid geworden op:
ma 27 sep 2010, 15:41

Re: Dagboek Familie Vrijevogel H11 25~7~2012

H12:

Afbeelding

Het was al negen uur s'avonds toen Vincent het huis uit sloop en op de schommel ging zitten. Iedereen in het huis sliep al, en iedereen dacht ook dat Vincent al sliep. Maar nee. Hannah had hem een berichtje gestuurd dat ze hem iets wou laten zien. Vincent had niet getwijfeld en was meteen in zijn kleren geschoten. Nu wachtte hij daar net vijf minuten toen hij geritsel hoorde....

Afbeelding

Hannah kwam tevoorschijn en sprong behendig over het hekje. Vincent deed zijn mond open om haar te begroeten maar ze deed haar vingers voor haar lippen als teken dat hij zich stil moest houden. Hij keek haar verbaasd aan, iedereen sliep toch? Ze gniffelde zachtjes en gaf hem een knipoog.

Afbeelding

Ze kwam op hem toe lopen en kuste hem. Hij reageerde verrast, maar twijfelde er niet aan om dat te laten merken. Hij kuste haar vurig terug. Zo stonden ze wel 10 minuten in elkaars armen verstrengeld. 'Ik wil je wat laten zien' fluisterde ze in zijn oor. Zachtjes duwde ze hem van haar af en pakte zijn hand. 'Kom'

Afbeelding

Ze trok hem mee en hij volgde gewillig. Hij vertrouwde haar blindelings. Ze keek hem stralend aan. Vincent sloeg zijn arm om haar heen en trok haar stevig tegen zich aan, zij volgde zijn voorbeeld. Zo liepen ze hand in hand de duisternis in, elkaar vertrouwend en met een grote glimlach op hun gezicht.

Afbeelding

Na een lang wandeling kwamen ze bij een afgelegen strand. Je had er een prachtig uitzicht over de zee. Hannah bleef staan en er glinsterde een traan in haar ooghoek. Vincent keek haar bezorgd aan en veegde de traan zachtjes weg. Ze begroef haar hoofd in zijn nek en snikte zachtjes. Vincent liet haar uithuilen en streek zachtjes door haar haar. Hij ging zitten in het nog warme zand en trok haar zachtjes mee.

Afbeelding

En zo zaten ze. Na tien minuten besloot Vincent om haar te vragen wat er was. 'Waarom huil je? Het is hier toch zo mooi, daar moet je toch niet om huilen?' Ze stopte met snikken en zuchtte. 'Ik kwam hier vroeger altijd met mijn vader, toen ik klein was. Dan zaten we hier, met zonsondergang, en praten we.' Ze snikte weer zachtjes 'Tot de dag van vandaag en de dag dat hij s-stierf, ben ik hier niet meer geweest....' De tranen rolden over haar wangen en vielen in het zand 'Ohh...' Fluisterde Vincent zachtjes.

Afbeelding

'Het spijt me' Zei hij zachtjes. Ze lachte tussen haar tranen door 'Het geeft niet, dat had jij toch niet kunnen weten. Ik wou hier gewoon nog eens heen met iemand die me dierbaar is, maar ik durfde het mijn moeder niet te vragen....' Hij keek in haar ogen en zag hoe oprecht ze was. Vincent trok haar naar hem toe en kuste haar weer. Zo bleven ze daar nog wel tenminste een uur.

Afbeelding

Toen Vincent de klokkentoren in de verte elf keer hoorde slaan, en de sterren al volop aan de hemel stonden. Was Hannah in slaap gesukkeld. Hij schudde zachtjes aan haar arm om haar wakker te maken, maar ze reageerde niet. 'Hannah!' zei hij, maar weer geen reactie. De schrik sloeg hem om het hart. Hij schudde harder aan haar arm. Maar ze bleef roerloos in zijn armen liggen. 'Hannah! Hannah alsjeblieft word wakker!' schreeuwde hij nu. Hij voelde aan haar pols, haar hart klopte nog gewoon. Was ze bewusteloos?! Vol angst tilde hij haar op, ze voelde helemaal slap. Wat hem niet bepaald minder bang maakte.

Afbeelding

Na veel gestuntel had hij haar op zijn rug gekregen. Hij liep met haar het pad terug naar de 'bewoonde' wereld. 'Ik breng je naar het ziekenhuis' mompelde hij, meer tegen zichzelf dan tegen haar. Om de vijf minuten voelde hij haar pols weer. Bang dat ze dood was. 'Je gaat niet dood, je word gewoon weer beter' zei hij de hele tijd. na een kwartier lopen hoorde hij haar plotseling naar adem snakken, hij stond abrupt stil 'Hannah?!' vroeg hij angstig. 'Vincent?' haar stem klonk zwak 'Vincent, ik voel mijn benen niet meer....'

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Ik hoop dat jullie deze up wat 'spannender' vinden dan die andere :sweatdrop

Weergave- en sorteeropties

Gesloten