Ik zit nog steeds in gedachten op de schommel als Leo het parkeerterrein op komt rijden. Ik hoor het brommende geluid van de motor en kijk om. Leo zit in de auto, helemaal glimlachend. “Vast goed nieuws.” Zeg ik tegen mezelf en sta op om naar Leo toe te lopen. Hij doet de auto op slot en als ik dichtbij genoeg ben omhelst hij me innig. “Lieverd, lieverd… Ik wil wat belangrijks vragen…” zegt hij.
Ik kijk hem aan, hij is nog steeds aan het glunderen, hij heeft hier lang over nagedacht. We zitten inmiddels op de bank, er heerst stilte tot Leo met de brandende, maar ietwat voorspelbare vraag komt. “Kunnen we het kindje niet houden?” vraagt hij voorzichtig, en kijkt me diep in de ogen. Ik zag het aankomen, maar toch komt het als een klap in mijn gezicht. “Eh..” stotter ik.
Door de ogen van Leo
Monique is heel erg aan het piekeren, ze twijfelt heel erg en het is ook allemaal niet makkelijk. Misschien dat ze het kindje zou houden als ze wist dat ik de vader was, maar de kans is groter dat ze bij me weg gaat. Ik wordt onderbroken in mijn gedachten als Monique begint te praten. “Lieverd, ik vind het wel moeilijk, maar ik wil het kindje houden, maar ik weet niet of het gaat lukken…” zegt ze. Ik strijk haar over haar wang en geef een kus. Als ik nog iets wil zeggen klinkt er een gil buiten.
Leo en ik sprinten rennen de veranda op om te kijken wat er gebeurd. We zien Michael en Anke Simone naar het bankje begeleiden. Haar gezicht is rood en bezweet. “Ze is aan het bevallen!” zeg ik en loop probeer naar buiten te rennen, maar dat gaat niet makkelijk met zo’n dikke buik. Leo grijpt zijn mobieltje uit zijn zak en belt een ambulance. “Aaaaa!” schreeuwt Simone.
Door de ogen van Anke
Simone ligt op het bankje te puffen, ze heeft het zwaar en het kindje kan ieder moment komen. Het voelt niet goed om zo machteloos te zijn, ook al is het een natuurlijk proces, Simone heeft erg veel pijn. We horen de ambulance aan komen rijden en Michael neemt Simone mee. Michael werpt een blik achterom. “Ik bel jullie zodra er meer bekent is!” zegt hij glimlachend. Eindelijk gaat het gebeuren, ze krijgen eindelijk hun kindje.
Anke is koffie aan het zetten, we wachten gespannen bij haar thuis af op telefoon. Ik wrijf over mijn buik, het duurt ook niet lang meer voordat mijn kindje de wereld gaat zien. Ook al is Leo niet de biologische vader, hij voelt veel voor het kindje en ik beschouw hem ook als de vader van het kindje. Ik weet nog steeds niet wat ik wil, wil en kan ik het kindje wel houden? Ik ben geen moeders type vind ik zelf, maar Leo denkt daar overduidelijk anders over. Ik sla een zucht.
Update volgt snel
! Reactie's a.u.b 
! En stemmen hè !
Nog even over dat sommige foto's (in vorige delen het niet doen), ik zit over het limiet van mijn Photobucket account, ik zal zo snel mogelijk proberen om naar Pro over te stappen, hopelijk volgende week al 
Zal eens kijken of ik dat anders kan doen 
Maar plaatjes die ik upload, ook voor de home page worden zo'n 6000 keer per maand bekeken dus dan zit je snel over ja gratis account heen 
Pro account kost iets van 1,95 per maand ofzo 
ik heb gestemd en ik geef dit dagboek een dikke vette x tromgeroffel x 10!!!! :applaus :applaus ik hoop dat je snel gaat uppen en nu ga ik ff bij de rest kijken 