Dank jullie snelle lezers Oh en YEAAH :

ik vind het ook heel spannend whahah jammer dat de delen zo kort zijn whahah, dit dagboek is echt verslavend whahahahah leuk geschreven hoor Jimmy

Leuke ups, , smaakt naar meer. Maar ben zo duf als een konijn dus verder commentaar zit er niet in vandaag

Haha bedankt allemaal

Super leuke update, en ik vind het leuk dat ze naar een nieuwe buurt zijn verhuisd. Maar wat is er met het gras? Het is zo... niet-grassig.

^ja het gras vind ik ook dat het er raar uit ziet ..

Maar leuke up en de std waar ze nu in wonen is toch aleen een woonwijk want egt meer zie ik niet ..

Leuk gedaan ik heb net nog ff staan lezen ( echt staant )
en echt weer een leuk stuk
ik heb er wel meer woorden voor maar ik heb echt geen zin om te gaan typen

Leuk!
Ook van die wijk, erg leuk!

Dat gras is het standaard gras in Barnacle Bay Daar zitten ze namelijk alleen ik noem het anders, vind dat leuker namelijk En uhm, van die stad, je hebt NOG niet veel gezien, maar het dagboek is nog lang niet ten einde hoor..

En voor de liefhebbers: Ik ga er een tweede dagboek bij hebben en ik heb al een kleine sneak-peak, een heel kort stukje uit het verhaal haha :

Langzaam loopt Risoli binnen, terwijl het piepen van de oude deur klinkt door het hele huis. Ik draai me om, en wordt verrast met een klap in mijn gezicht. "Waar was dat goed voor!?" schreeuw ik, maar sla daarna een hand voor mijn mond, straks wordt mijn moeder wakker...

Al benieuwd, nou, stay tunes ! En uh, dit betekent NIET dat ik met dit dagboek stop

Oehh ik ben benieuwd!^

^ En het staat nu online

Nogmaals allemaal, dit dagboek stopt NIET !

ooeeeee iloveit (L) ,
ik heb het in een avond in één keer gelezen ,, ENNU WIL IK MEER ,.(L)x

Owwww ik kan niet wachten voor deel 8 whahahah

^ Je bent niet de enige

^
Idd

UP UP UP

Vanavond up !

Goedzo

Hoofdstuk 2 - deel 8 (slot hoofdstuk 2)

Ik kijk Simone aan. “Dat, dat is onbekend…” zeg ik. Anke schrikt nu ook, ze hadden ook sowieso niet verwacht dat ik verkracht was. “Er is een heel onderzoek op geweest, maar er is geen dader gevonden.” Voeg ik er nog aan toe. Simone kijkt nu naar Leo, die rustig de mokken met cappuccino op tafel zet, samen met een potje suiker en een potje, hij neemt plaats naast mij op de bank, hij is stil.



Anke staat op. “Het spijt me erg, maar ik moet naar de begraafplaats, er zijn nog wat dingen niet geregeld…” zegt ze. De deur klapt dicht en er heerst stilte in huis. Simone neemt een slok van haar nog hete cappuccino en onderbreekt daarna de stilte. “Ik ben ook zwanger, twee maanden inmiddels.” zegt ze. “Echt waar, van Michael?” vraag ik enthousiast . Ze begint te lachen. “Ja van Michael…” zegt ze.



Door de ogen van Simone

Na nog een uur te hebben door gekletst loop ik nu richting huis. Ik zeg Leo en Monique gedag en loop ons voortuintje in. Op het moment dat ik de deur wil openen komt Desiree op me af stormen en begint ze te schreeuwen. “Waarom waren jullie twee wel uitgenodigd en ik niet!?”. Ik draai me om en zie haar woeste gezicht. “Dat moet je niet aan mij vragen…” zeg ik, terwijl ik mijn schouders hef.



Leo zegt niks, hij is stil en vermijd oogcontact. “Wat is er lieverd?” vraag ik, terwijl ik mijn hand over de plek naast mij heen wrijf. “Niks, niks, ik ben gewoon moe denk ik.” zegt hij, zonder naar de bank te komen. Ik kijk hem na terwijl hij de trap oploopt naar boven. Als hij boven is sta ik op en loop ik naar de koelkast, en pak een glas vruchtensap.



Monique vind het vast raar dat ik zo reageer, maar ik vind het gewoon zo moeilijk, straks wordt het ontdekt. Ik heb haar verkracht, maar wat als de politie bewijs heeft, en wat als ze het ontdekt. Ik zucht. “Ik moet op de een of andere manier zorgen dat ze dat kind houd na de geboorte, en daarna zorg ik er wel voor dat ik van haar afkom…” zeg ik in mezelf. Ik hoor haar hakken beneden door het huis tikken, binnenkort zal het wel een stuk moeilijker zijn om met hoge hakken te lopen, als de baby groeit.



Ik zit nog diep in mijn gedachten als Monique de kamer binnenkomt lopen, ze gaat naast me staan en pakt mijn hand. “Lieverd, kom je naar beneden toe?” vraagt ze. Ik kijk haar aan, even zonder enig besef wat ik doe. “Uh, natuurlijk, sorry.” zeg ik na een paar seconden te hebben gestaard. Ze glimlacht, met haar prachtige mond. Haar ogen schitteren van geluk, ze is echt dol op me.


Update volgt snel, deze week nog wel denk ik .. Reactie's a.u.b !

:blink