Mooie update.

mijn gebed is verhoord

superleuk :3

Snelle lezers :blink Bedankt

Yeah Ik hou van jouw dagboek, je schrijft heel erg fijn.

mooi verhaal!

Zo leuk !

Ik ben verliefd op je dagboek !

Meer!!! Meer!!

Dank jullie Door dit soort reactie´s krijg je zin om updates te schrijven, ben wel al foto´s aan het schieten dus vanavond komt een update (zo snel ? Dat komt omdat ik volgende week weinig tijd heb, dus dan kan ik niet updaten )

I_mJimmy schreef:Mmm, ik zal even kijken of ik het zou moeten veranderen, btw Rapist is een verkrachter )

Ik weet wel wat rapist betekent, anders had ik niet over de titel zitten "klagen". Of had je het tegen meerdere?

Mooie tweede uppie trouwens :applaus

Wauw. Je schrijft echt fijn.

Dank jullie

@Ayumii; Ja tegen meerdere

Echt, prachtig

Superr!!!

Dank jullie Heeft iemand nog tips voor het verbeteren van het dagboek?

Super!
Alleen staat er bij het 3e plaatje "...had ik niet zwanger geweest"

^ Dank je Ga nu de nieuwe update posten vanavond wordt kerstboom versieren

Mooie update!

Hoofstuk 1 - deel 3

Het gaat allemaal erg snel, ik heb medicijnen gekregen en de behandeling is goed verlopen, vandaag ben ik dan ook eindelijk uit het ziekenhuis ontslagen. Ik sta voor de kledingkast en trek mijn jas aan, het is koud buiten, koud en droog. Ik stap de lift in en druk op het knopje van de begane grond, op dat moment stapt er nog een vrouw in de lift. Ze is hoogzwanger, ik begin zonder dat ik het door heb te staren. "Is er iets mis?" vraagt ze vriendelijk. "Nee sorry..." antwoord ik wat afwezig en als ik het ping-geluidje hoor stap ik uit de lift. Ik lever mijn patiënt-pasje in en loop naar de uitgang. Ik zie mijn ex-dokter staan, dokter Verlaat.



Ik loop in zijn richting, ik moet ook wel, mijn taxi staat te wachten. Hij kijkt me aan en net voordat ik hem gedag wil zeggen begint zijn telefoon te rinkelen en neemt hij op. Hij draait zich vervolgens om en loopt weg. Een beetje teleurgesteld loop ik verder richting de, door de ziekenhuis vergoede, taxi. Ik stap in, geef mijn adres door en de chauffeur begint rustig te rijden. Als ik aankom bij mijn appartement kan ik eindelijk naar binnen toe, ik stap in de lift en wacht tot ik boven ben, maar op het moment dat ik uit de lift wil stappen sluiten de deuren. Ik zit klem.



"Hmpf..." is het enige wat ik kan uitkramen op dat moment, want de scherpe randen van de lift deur snijden een scheur in mijn kleding. Als ik me ertussen uit gewurmd heb steek ik de huissleutel in het slot van de deur en loop naar binnen. "Thuis..." zeg ik tegen mezelf. Ik kijk naar de scheur in mijn t-shirt. "Eerst maar even wat anders aantrekken" zeg ik en ik loop richting de kledingkast. Ik pak een jurkje en trek die aan, als ik de la vervolgens nog even open wil trekken voor een paar andere oorbellen val ik achterover.



"Het gaat alweer lekker vandaag" zeg ik terwijl ik het beslag voor wafels uit de koelkast pak. Ik sla het kapot op de rand van de kom met het gevolg dat het ei uit elkaar knapt en zich over mijn gezicht verspreid. "Mijn kleding is nog schoon..." zeg ik en klaar een zucht van opluchting.



Terwijl ik de shampoo uit mijn haar spoel draai ik de douche langzaam uit. Ik pak een handdoek van de plank en droog me rustig af. Mijn haar ziet er altijd veel voller uit na een shampoo beurt, ook veel donkerder, dat duurt meestal de hele dag. Ik trek het jurkje weer aan en druk op mijn buik. Een steek verspreid zich door mijn lichaam en ik schreeuw het uit. "Aaahh!". Als de pijn minder is loop ik weer naar de keuken om mijn wafels af te maken. Voorzichtiger dan net roer ik alles door elkaar en leg het in de oven. Op dat moment wordt er aangebeld.



Ik loop naar de deur en kijk door het kijkgat, ik zie een donkere man staan met een zwart kapsel. "Dokter Verlaat?" zeg ik net iets te hard. "Inderdaad, wil je even open doen?" zegt hij vriendelijk. Ik haal de deur van het slot en laat hem binnen. "Sorry dat ik stoor, ik wou nog wat vragen stellen over het ongeluk. Misschien kunnen we vanavond afspreken?" zegt hij. "Ja is goed, uhm, waar precies?" antwoord ik vriendelijk, maar toch vraag ik me af of dit alleen om het ongeluk gaat.



Er is een tentje vlak bij de haven, daar zou ik willen afspreken vanavond. Voordat ik nog wat kan zeggen drukt hij zich tegen me aan en geeft me een kus. Ik sta perplex, aangezien hij getrouwd is had ik dit echt niet zien aankomen. Vol verbazing kijk ik hem na als hij de deur achter zich dichttrekt. "Wat een top stad..." zeg ik, zonder enig idee wat er nog allemaal te gebeuren staat.



Update volgt snel, geef je mening a.u.b

Wow :blink

WowWow.

Wauwiiiii. , ik wil nu al een update, ik weet denk al wat die dokter gedaan heeft...