Hoofdstuk 3 – deel 5
“Leo!?” schreeuw ik paniekerig. Het is de totaal verkeerde situatie om te bevallen, maar zoiets plan je natuurlijk niet. Leo sprint de kamer uit om een zuster te halen. Michael en Anke vegen hun tranen weg. Ik begin te schreeuwen, het doet zo’n pijn. “Aauhh, Leo, snel, haal iemand!” schreeuw ik richting de deur. De paniek is losgebroken, ik ga bevallen.
Ik trek pijnlijke gezichten terwijl ik sta te wachten op Leo. Een jonge zuster van ongeveer 20 jaar komt de kamer binnen rennen. “Mevrouw, ik ben Marjolein, zou u mee willen lopen?” vraagt ze vriendelijk. Het is overduidelijk dat ze dit voor de eerste keer doet, haar handen trillen ongelofelijk. Ik strompel richting de gang door op weg naar een ziekenhuis bed om te beginnen met puffen, Leo heeft mijn hand vast.
“Is er nog een kamer vrij?” vraagt Marjolein aan een voorbijlopende dokter. Knikkend met zijn hoofd wijst hij naar een kamer aan het eind van de lange gang. Leo loopt naast me en fluistert me lieve woordjes toe, hij kan niet wachten tot de baby geboren is. “Het komt allemaal goed lieverd.” zegt hij. Ik probeer te glimlachen, maar de pijn werkt niet erg mee.
Het zweet loopt van mijn voorhoofd als ik op het krakende ziekenhuis bed lig te puffen. Marjolein zit voor het bed wachtend tot de baby geboren is, alsof het zo makkelijk gaat, ze zal wel anders denken als zij een keer gaat bevallen. Leo houdt mijn hand vast, ik knijp hem zowat fijn. “Puffen lieverd, puffen!” zegt hij aanmoedigend.
De kerkklok slaat twee uur en galmt over de hele stad heen, de bevalling is nog steeds bezig en ik schreeuw het uit. Marjolein drukt op de knop naast het bed om een extra dokter te roepen. Tot mijn grote verbazing komt Desiree na enkele minuten binnenlopen. “Monique?” zegt ze verbaasd. Michaels gezicht trekt wit weg terwijl hij achter het raam staat te wachten met Anke, maar nog geen 5 seconde later stormt hij de kamer binnen.
“JIJ! Jij hebt er voor gezorgd dat Simone overleden is, jij haat haar, jij hebt gedaan! Ze heeft haar dochter slechts een paar minuten kunnen vasthouden!” schreeuw hij woedend. Stampvoetend loopt hij op haar af. Marjolein twijfelt wat ze moet doen, gaat ze Michael tegenhouden of mij helpen, aangezien de baby het licht ieder moment gaat zien. Alsof alles niet al erg genoeg is komen er nog twee agenten binnenlopen. Leo begint opeens heel hard in mijn hand te knijpen. “Leo Visser? U staat onder arrest voor de verkrachting van een 21-jarige vrouw uit Bridgeport.”. Dan klinkt het geluid van een huilend wonder. Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd af. “Gefeliciteerd.” zegt Marjolein. “U heeft een dochter.”
Einde seizoen 1. Reactie's a.u.b
? Seizoen twee zal binnenkort van start gaan, wanneer precies weet ik nog niet. 