Verveeld bladerde ik door de laatste huiswerk opdracht. Mijn hoofd leunde op mijn hand, met als resultaat een grote rode vlek op mijn slaap. Langzaam gingen mijn ogen dicht totdat ik een harde plof hoorde.
Het was Yukito.
'Hey.' Zei hij zachtjes. Ik lachte naar hem en keek weer in mijn boek. Ik merkte hoe hij naar me zat te staren.
'Het spijt me, van vorige maand. Ik had uit moeten kijken in de bios.' Zei hij.
Ik zuchtte en klapte mijn boek dicht.
'Het maakt niet meer uit, Yukito.' Zei ik en liep weg, een gebroken Yukito achterlatend. Ik strompelde naar mijn bed en gooide de boeken op de grond. Uit een koffer van onder mijn bed toverde ik een spiegel. Ik haalde mijn piercing uit mijn wenkbrauw en streek door mijn bruine haren. Ik gromde. Op het moment wou ik echt iemand hebben om mee te praten, want ik had Rini al in geen dagen gezien.

-Miki Domoto-
(is er iemand die nog neutraal is qua vrienden? )

Ik heb vannacht op straat geslapen, in het kleine steegje. School maakt toch niet veel meer uit, dat skip ik wel voor een dag of 3. Mijn lichaam was koud alsof ik hier al een week lag. Mijn knokkels waren rood en bebloed door het slaan tegen de muur. Ze prikten pijnlijk en zagen er niet al te goed uit. Ik stond op en leunde tegen de muur. No way dat ik vandaag nog iemand wou zien van school. Ik kon het niet garanderen maar de kans dat ik ze tegen zou komen was klein.  Ik liep door de kleine straatjes van de stad. Bij elke stap die ik zette werd ik moedelozer. Ik moest wat van dat spul hebben, maar hoe? Ik had geen geld, en al zou ik dat hebben dan was het veel te weinig.

-' Shino Chan '-

'Hoi' zei ik tegen Takeshi en hij groette me terug. 'Hoe is het?' 'Gaat wel' antwoordde hij.
Er kwam een glimlach op mijn gezicht. Het was even stil, maar toen vroeg Takeshi verbaasd 'Waarom ga je ineens zoveel met me om?' 'Ik vond het zo rot voor je toen Hotura vermoord was. Je was zo eenzaam. Hotura was jou alles!
Daarom dacht ik dat je wel wat hulp kon gebruiken. En ik had ook niemand. Ik wist hoe eenzaam je, je voelde op dat moment en ik wilde graag vrienden met je worden'. Ik zag hoe emotioneel Takeshi werd, maar hij probeerde het niet te laten merken.

-Taiki Doto-

Ik zat een beetje in de woonkamer. Ik had al de hele tijd Miki niet meer gezien, net
zoals de anderen.
Ik had graag gewoon weer gezellig gedaan met Miki en Hotaru, gewoon zoals in het begin,
maar dat kon niet.
Ik wou net opstaan om naar Miki te gaan, toen ik me Yukito bedacht. Ik liet me weer zakken,
waarschijnlijk waren ze met elkaar bezig, ondanks het voorval van de bios.
>Rini Krimiean<

Ik liep naar Sakura, die uit het raam zat te staren. "Waar is Shino, ik heb iets voor hem." Giechelde ik. Sakura draaide zich om, en had rode ogen. "Och meissie.." Ik sloeg een arm om haar heen. "Hij is weg.." Ik drukte een kus op Sakura's wang. "Ik ga hem wel zoeken." Ik veegde een traan van Sakura weg. "Maak je maar geen zorgen." Zei ik, terwijl ik zachtjes over der arm wreef. "Nee." Klonk de stem van Sakura hard. "Het is mijn schuld." Ik keek verschrikt. "Vast niet, ik ga hem zoeken!" Ik liep naar buiten, en schreeuwde in het rond. Ik dacht dat Shino op mij moest passen, en ik niet op hem. "SHINOO!!" Gilde ik. Er klonk een gekreun, ik liep voorbij een steegje en zag door het donker iemand. Ik liep het steegje binnen en zag Shino. "OH MIJN GOD!" Ik zette Shino overeind op het bankje. "Waarom ben je zo boos." Vroeg ik. Hij haalde zijn schouders op. Mijn vuist ging automatisch tegen zijn arm. "Au.." Kreunde hij. "Sorry.." Zei ik snel. "Kom op, ik ben je zusJE, en het lijkt alsof ik op jou moet passen.." Shino keek boos, en hapte naar adem..

- Kimmiko Chan

'Ga weg Kimmiko.' Siste ik tussen mijn tanden door. Ze had me tegen de muur aangeduwd en haar hand kwam pijnlijk tegen mijn schouder. 'Sorry.' Antwoordde ze snel toen ze het merkte. Ik stond op en trok me los van Kimmiko. 'Shino, niet doen.' Zei ze kalm. Ze probeerde mijn hand te pakken, maar algauw trok ik die weg toen ze over de rode plek op mijn hand ging. Ik greep naar mijn pols en kreunde terwijl ik op mijn tanden beet. 'O my god, Shino wat heb je gedaan?!' Vroeg ze hysterisch. Ik gaf geen antwoord maar beende boos weg. 'Shino!' Riep ze. 'Shino kom mee naar huis!' Ik stopte en in een flits ging de herinnering door mijn hoofd. Ik schudde hem snel van me af. Kimmiko kwam voor de zoveelste keer achter me aangerend, en ging voor me staan. 'Kom mee. Sakura, ze, Sakura mist je. Ze denkt dat het haar schuld is.' Zei Kimmiko terwijl ze mijn hand zorgvuldig bekeek. Ik keek weg toen ze de naam uitsprak. Natuurlijk was het niet Sakura haar schuld. 'Dat ziet er niet al te best uit Shien..' Zei ze toen ze mijn vuist goed bekeken had. 'Kom mee naar huis, dan verbind ik je.'

-' Shino Chan '-

Ik liep door de gang richting de keuken. Wat is er nou aan de hand? Alles is zo verwarrend.... Ik pakte een glas cola en liep door naar de woonkamer, waar ik Rini op de bank zag zitten.
'Heey!' Schreeuwde ik bijna. 'Ik heb je al een tijdje niet gezien!' Ik plofte naast haar neer.
Ze moest lachen.
'Ach ja, ik zie je nu!' Zei ze. Meteen daarna werd het weer stil. Ik keek naar mijn glas en zette het neer.
'Het is wel anders zonder Hotaru, toch?' Zei k voorzichtig. Ze knikte.
'Moet je niet bij Yukito zijn?' Vroeg ze. Ik schudde mijn hoofd en dacht aan hem. Jammer voor hem dat ik Saito had gekozen, ik wist dat het een slechte keuze was. Maar ja.....
Opeens werden we gestoord...

-Miki Domoto-
-Wie O wie -

Kimmiko was Shino zoeken, maar ik weet zeker dat hij niet met mij wil praten, omdat het allemaal mijn verdoemde schuld is. Ondanks dat ik al veel gehuild had, kwam er nu ook nog een vloedgolf van tranen. Ik staar naar mijn benen, die niks doen, niet reageren, het zijn doelloze dingen geworden. Ik ben beter af zonder ze, Shino is beter af zonder míj. Ik zucht diep, draai de rolstoel en laat hem richting de meidenzaal rollen. Sinds gisteren was de zaal vrij gegeven, maar alsnog zat er een erge herinnering aan. Hotaru was er gedood. Het kippenvel sprong me gelijk op mijn huid, 'ik ben de volgende', zei en dacht ik.
Toen ik bij de meidenzaal aankwam was ik de enige, de enige.... Hotaru was ook alleen geweest, net als alle anderen... Met bevende armen rol ik de rolstoel naar mijn bed en hijs me er moeizaam op.. Ook dat ging telkens makkelijker. Omdat het toch voor eeuwig zo blijft, dacht ik.
Ik verstop mijn hoofd in mijn kussen en begin hart te huilen.

~.~ Sakura Karamiga ~.~

Ik plof in een stoel in de woonkamer aan de eettafel en rek mezelf uit en leg mijn hoofd op de eettafel.
'Ughuu~' mompelde ik verveeld.

-°Shinju°-

Als we thuis komen sleurt Kimmiko me direct mee naar de keuken om de verbanddoos vervolgens te voorschijn te halen en m'n hand te verbinden. 'Zo klaar.' Zegt Kimmiko trots als ze mijn knokkels en handpalm in het verband heeft gestopt. 'Nu naar Sakura.' Zegt ze en sleurt me mee naar de slaapzaal. Ze duwt de deur zachtjes open en ik schrik van de gebroken Sakura die op het bed ligt te huilen. Kimmiko duwt me de slaapzaal in en sluit de deur. Ik loop richting Sakura en ga bij haar op bed zitten. Ze gaat (ietsjes gekalmeerd) overeind zitten. Ik staar naar beneden en Sakura doe hetzelfde. 'Ik wil je niet kwijt.' Zegt ze na een lange stilte. Ik trek haar dicht tegen me aan en sluit mijn ogen. Heel zachtjes beginnen de tranen ook over mijn wangen te stromen.

-' Shino Chan '-

Dit stuk was nog voor gisteren ;3

"Lalala, wat ben ik goed, lalala." Zong ik vrolijk toen ik huppelde door het huis. Chiyo pakte me vast. "Wat heb je gedaan?" Ik giechelde. "Shino gezocht en hem teruggebracht naar Sakura.." Chiyo stond versteld. "Shino.. Die.. En.. zijn zusje moet hem zoeken?" Hij barste in lachen uit. Ik gaf Chiyo een stomp. "Niet aardig.. Maar hij zit in een dip.." Chiyo knikte. "Ik verveel me, zullen we naar het park gaan?" Giechelde ik. "Maar het regent." Zei Chiyo. "Oh.." Ik lachte. "Wat zullen we gaan doen, kleren kopen?" "uh, ik ben een dude.." Ik giechelde weer. "Natuurlijk.."

- Kimmiko Chan.

- Nog van gister. ;3

Ik liep door het huis op zoek naar Shino. Het schoolproject moest vrijdag af zijn, en hij was vandaag niet op school.... Uiteindelijk trof ik hem aan in de woonkamer. Ik ging voor hem staan en begon te praten.
'Hoi Shino.' Hij keek me vragend aan.
'Wat is er?' Zei hij.
'Jij was vandaag niet op school, dus jij weet het niet, maar we moeten samen een project maken.'
'Oh... uhm... oké dan?' Hij trok een wenkbrauw omhoog. Ik knikte. Hij zuchtte.
'We beginnen er morgen wel aan.' Ik knikte alweer en liep weg. Ergens kreeg ik de indruk dat hij heel ongelukkig was....

-Miki Domoto-

Miki? Wat moest Miki nou weer hier? Blijkbaar moesten we een of ander schoolproject samen gaan doen, wat een bullshit. Het laatste waar ik aan zou willen denken was aan school. Ik zuchtte en ging languit op de bank liggen. Het ging niet goed met me, dat was misschien wel duidelijk. Ik stond op en liep naar boven, richting de slaapzalen. 'Hey kijk uit!' Ik knalde tegen iemand op die naar achteren viel. 'O jij bent het.'

-' Shino Chan '-
*wie ;d

Ik was chagrijnig thuis gekomen en had mijn tas ergens neer gepleurd. We moesten een project doen, het zou ook weer eens niet. Maar het grootste probleem was, was dat hij zwaar voor je eindexamen meetelde én dat ik het ook nog eens met Sakura moest doen. In eerste instantie had ik geen idee wie het was, maar toen Taiki naar het meisje in de rolstoel wees, wist ik niet zo goed wat ik moest denken. Ik wist helemaal niks over haar. Ik sjokte naar de meisjesslaapzaal. De meisjeslaapzaal.. De herinnering deed nog steeds pijn. Toch klopte ik aan en keek naar binnen of ik Sakura kon zien.
'Wat moet jij hier?' vroeg Naomi bitchy. Ik duwde haar aan de kant en liep recht naar Sakura toe.
'Hoi. Jij hebt vast ook gehoord van dat project,' zei ik onverschillig.

-- Takeshi Tako --

Ik zucht diep en kijk Takeshi aan, 'ja', mompel ik. Hij staart naar zijn voeten, precies op dat moment begint mijn mobiel te trillen. Ik kijk even op het schermpje, ik heb een sms. Van Kimmiko.
Het liefst wil ik hem nu lezen, maar is dat niet een beetje onbeleefd? 'Zullen we er morgen aan begin?', vraag ik. Takeshi lijkt opgelucht dat ik zoiets zegt, hij knikt en verdwijnt snel.
Zodra hij zich omdraait pak ik mijn mobiel.
Wat moet ik gaan doen met Chiyo???
Xx
Ik glimlach in mezelf. Gekke Kimmiko, altijd vrolijk. Ze weet me altijd op te fleuren, en daarom ben ik zo blij dat ik met haar bevriend ben.
Dt je dat niet weet! Kus 'm dommie
<3
Ik maak glimlachend het sms'je en stuur hem naar Kimmiko. Na een tijdje heb ik nog geen antwoord gekregen, had Kimmiko mijn advies opgevolgt? Vast wel.
Ik zucht, was Shino maar hier. Kon ik maar lopen en Shino knuffelen zonder dat hij moet bukken.Was Shino maar niet boos dat het mijn schuld is.
Gisteren was Shino naar met toe gegaan en hadden we eindeloos in elkaars armen gezeten, zonder wat te zeggen, na een tijdje was hij opgestaan, had me een kus gegeven, en was verdwenen.
Ik zucht diep.

~.~ Sakura Karamiga ~.~

Ik pakte snel mijn tas in, om half moesten we alweer op school zijn, en met het project bezig, maar ik besloot vroeger naar school te gaan. Ik zag Taiki kijken, hij durfde niets te zeggen. "Gelukkig werk ik met jou, want ik kan niets verzinnen." Zei ik terwijl ik hem mee sleurde. "We hebben nog maar tot morgen de tijd." Gilde ik, terwijl ik Taiki over straat meesleurde, eindelijk waren we bij school. "En.. Wat gaan we doen?" Vroeg Taiki. "Ja uhm, ik ben hier niet de slimme!"

- Kimmiko Chan.

'We moeten het project samen gaan doen, toch?' vroeg ik aan Chiyo.
Ik had geen zin in het project, zeker niet met Chiyo. Maar ja, als het
meetelde..
>Rini Krimiean<

Ik en Shino zaten aan de tafel.
'Oké, wat gaan we nou doen?' Vroeg ik en tikte zenuwachtig met mijn pen op tafel.
'Weet ik niet.'
'Maar het moet morgen af.... Oh god ik heb echt geen idee wat.' Ik bonk met mijn hoofd op tafel. Als ik op kijk zie ik dat Shino me aankijkt met een 'wtf' blik.
Ik zucht hoorbaar en probeer wat te bedenken.

-Miki Domoto-

Miki knalt met haar hoofd tegen de tafel aan en zucht moedeloos. Ik kijk haar raar aan maar grinnik er toch om. 'Wat is er zo grappig?' Snauwt Miki, maar als ze ziet dat ze het glas water omgegooid heeft dat op tafel stond en dat haar pony nu nat is, begint ze lachen. 'Hahaha, faal.' Grijnst ze als ze als ze door haar natte pony strijkt. 'Dus, waar gaat het project over gaan?' Vraagt Miki. Ik haal mijn schouders op. 'We verzinnen gewoon wat.' Antwoord ik. 'Zoals?' Na een lange stilte sta ik op en loop naar buiten. 'Wat ga je doen?' Miki volgt me nieuwsgierig. 'Heb je een sigaret?' Vraag ik. Miki schud haar hoofd. 'Nu niet bij me. Wacht.. Rook jij ook?'

-' Shino Chan '-
WOOW DEZE POST SUCKT

^
Haha x'd

~~~~~~~

Takeshi en ik hebben al een begintje gemaakt met het project.. Alleen wat het vak is weet ik niet. Ik heb niet echt opgelet moet ik eerlijk toegeven, ik heb de hele tijd een Shino moeten denken.. Aan de altijd vrolijke Kimmiko.. Ik denk wel dat met haar kletsen me goed doet, hoop ik.. Ik rol mijn rolstoel naar de meidenzaal, daar is Kimmiko niet te vinden. Na een tijdje lang zoeken vind ik haar toch uiteindelijk, ze zit aan de tafel, boos naar een blaadje te staren.
Ik lach zachtjes, 'hij vliegt echt niet plots in brand hoor', gniffel ik. Kimmiko rolt met haar ogen, 'helaas niet', zegt ze. Ik rol de rolstoel dichterbij en geef Kimmiko een knuffel, 'ik heb behoefte aan gepraat', zeg ik. Kimmiko kijkt me vragend aan. 'Aan meiden geklets, weet je wel? Voor...' ik moet even zoeken naar woorden. 'Voor al die problemen', zeg ik. Kimmiko knikt. 'waar is Shino trouwens?', vraagt ze. 'Kweenie, hij heeft zijn project toch met Miki? Zal hij daar vast wel zijn', zeg ik onverschillig, Kimmiko knikt bedenkend.

~.~ Sakura Karamiga ~.~