Ik zat alleen in mijn hut. Uiteindelijk was dat diner toch niet doorgegaan. Ik zag iedereens blik en had het toen snel teruggenomen. Ik voelde aan mijn hoofd. Au, het deed echt zeer. Ik had een enorme bult op mijn hoofd en een paar schrammetjes. Ik dacht er aan hoe het gelopen zou zijn als Pearl, Rosalie en Aiko er niet waren geweest. Ik huiverde.
- Mika Stone -
Laatst gewijzigd door Monstermummie op vr 29 apr 2011, 18:58, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik trok Valc dichter tegen me aan. Hij hield van me. Al heel lang.
Als Len,Of Rosalie of Ren dit wist. Waarom dacht ik aan hun? Dit was mijn moment.
Ik legde mijn hand op Valc's wang. Met mijn duim streelde ik zijn gezicht.
Ik zat op de grond met wat sap. Het was bijna leeg en ik gooide het weg. Toen zuchtte ik eens diep en pakte een boek. Ik begon te lezen. Het ging over een prinses die ontvoerd was. Ik vond het een leuk boek en voordat ik het wist had ik het alweer uit. 'Pfff...Het is warm.' Ik ging naar buiten, pakte een liaan en zwaaide naar een boom. Ik zat vrij laag, dus klom ik omhoog. Uiteindelijk zat ik in de top en had ik een mooi uitzicht over ons dorpje.
Wat deed Emily in godsnaam? Ik wist dat ik haar zou kwetsen als ik nu wegging.
En dat wou ik ook niet doen want ze was wel gewoon aardig.
Voorzichtig pakte ik haar arm vast. Met mijn andere hand legde ik mijn hand op haar wang en trok haar gezicht tegen dat van mij. Aarzelend drukte ik mijn lippen op die van haar.
Ik voelde hoe Ren zich toch inhield.
Waarom? Ik leunde naar achter en keek hem aan.
'Je houd je in.' Beschuldigde ik hem.
Ren keek weg. 'Helemaal niet.' Bromde hij.
'Jawel Ren je houd je in.' Fluisterde ik zacht.
'Als ik me inhield zou ik dan dit doen?'
Hij sloeg zijn armen om mijn middel en begon me vurig te zoenen.
Ik opende mijn ogen voorzichtig. Voorzichtig trok ik mijn lippen terug.
Ik legde mijn hoofd zacht tegen Valc's borst. 'Weet je nog toen we klein waren. Dat je me uit de boom had geduwd. En dat ik toen de rest van de week dennenappels naar je hoofd gooide?' Fluisterde ik zacht.
'Ja.' Lachte Valc zacht. Ik ging op mijn tenen staan en drukte een zoen op zijn wang.
Geweldig Ren ze heeft je door.
Ik voelde hoe Emily haar armen om mijn nek sloeg.
Of toch niet? Ik voelde hoe Emily dichter naar me toe kwam.
Koud zweet liep over mijn rug. Ik wou me terugtrekken maar dan zou Emily merken dat ik me wel inhield.
En dat was net niet de bedoeling. Ik leunde naar voren maar het enige wat ik daarmee bereek was dat ik nu half op Emily lag. Mijn hart bonkte in mijn keel en mijn handen begonnen zachtjes te trillen.
Voorzichtig streel ik haar haar. Zelfs toen al was ik de Valc die ik nu ben. Achter ons ritselt een struik, en er schijnt een warme straal zonlicht recht op ons.
'Wie had ooit gedacht dat wij iets zouden worden? fluister ik in haar oor. Vroeger konden we geen minuut bij elkaar zijn zonder ruzie en vechten. Ik geef haar een kusje op haar neus.
"Waar was je?" vroeg Len. "Nou, je zag toch die gek?" zei ik lachend. "Uhm, ja....Ah! Ik weet genoeg. Mauw~" zei hij. Waarom zegt hij nou mauw? "Ehh, waarom zei je mauw?" vroeg ik. "Nou, dat zal ik je vertellen." zei hij. Opeens had hij snorharen.
Het voelde goed. Alleen had ik nog steeds het idee dat Ren zich inhield.
Ik duwde hem van me af "Ren als je het niet wilt waarom zeg je het dan niet gewoon?" vroeg ik.
Ren keek even de andere kant op.
'Em.' Fluisterde ik.
'Geef me even de tijd. Ik vind je wel leuk maar...
Ik weet het niet.'
ik sloeg mijn armen om Emily's schouders en trok haar tegen me aan.
'Ehm. Het is maar ehm. TIjdelijk.' Bloosde ik voorzichtig. 'Maar nu kan ik dit doen.'
Lachend likte ik Rosalie's wang. 'Dat krijg je er -Miauw- van.'
'Gek.' Lachte ROsalie.
Stilletjes staarde ik naar het prachtige dorp. Toen zag ik iets glinsteren. Ik klom naar beneden. 'Een kaart?' mompelde ik verbaasd. Ik haalde mijn schouders op en bekeek het. Er stond een route op. Omdat ik verder niets te doen had, besloot ik om het te volgen. Na een hele tijd wandelen kwam ik op een prachtig stuk bos uit. 'Wauw...' mijn ogen werden groot. Ik liet me in het gras vallen en genoot van de rust en het getjilp van de vogels in de bomen om me heen. Ik staarde een tijdje naar de lucht en langzaam vielen mijn ogen dicht.
"Okay, je naam is vanaf nu Catlen. Muwahahaha." zei ik. "Miauw~~~Owkawy." antwoordde Len/Catlen. Opeens kwam er iemand binnen. "Ha-Hallo? I-is er iemand?" hoorde ik een bange stem zeggen.
In de deuropening stond Ren. Hij trilde op zijn benen en keek me wanhopig aan.
'Len.' Fluisterde hij. 'Ren.' Snorde ik.
'Emily.' Fluisterde Ren hijgend. Rosalie stond er een beetje verbaast bij.
'Heeft Emily?' Vroeg ik verbaasd. 'Nee.' Kraste Ren.
'Ze heeft me.' Het leek alsof hij zich had verslikt in een haarbal ofzo.
Ineesn begreep ik het. 'Heeft ze je gezoend?'Mompelde ik schor.
'Jah.' Hijgde ren piepend.
Ren trok me tegen zich aan. "Oh nou.. dan" zei ik een beetje teleurgesteld. Hij vond me dus wel leuk maar niet leuk genoeg. Heel erg logisch...dus niet.
"Weetje ik vind je wel leuk maar.." hij stopte even. "Nou weet je wat we doen. Laat mij er een nachtje over slapen dan zien we morgen wel." zei hij beslissend.
Ik keek hem aan. Wat was ie toch knap als ie aan het denken is. "Oke is goed" zei ik toch wel teleurgesteld.
Ik schrok wakker van een hard geluid. Het was aan het schemeren. Ik ging rechtop zitten met mijn benen gestrekt. Naast me lag de kaart. Ik pakte hem en stond op. Het werd al laat en het werd tijd om naar huis te gaan. Thuis maakte ik wat eten klaar, las een nieuw boek en vermaakte mezelf met staren uit het raam naar de mensen die voorbijkwamen. Mijn leven was eigenlijk best saai, maar ik vond het prima zo en genoot van de rust en eenzaamheid.
