Ik ging na een lange tijd weer naar buiten, ikwerd het zat Aleen maar in mijn flat te zitten piekeren ik ging maar naar mijn club alles klaarmaken voor de ceremonie


Aron edison

In de club van Aron is het rustig. Een enkeling drinkt een drankje en praat over de vele doden afgelopen weken. Aron is er zelf ook niet helemaal goed van, maar toch moet hij doorwerken. Hij heeft vanalles bedacht voor de ceremonie die deze week is.

Er opent weer een stemronde, jullie kunnen je stem naar mij pm'en tot morgenavond 19:00!

Stresss stress stres ik moet nog zoveel regelen voor de ceremonie.. Maar ja nu hang ik het formulier op :

Ceremonie. Van wat er gebeurd is en dan staan we met zijn allen even stil

Wil je een woordje doen? Meld je maar aan bij mij

Zo die is ook opgehangen nou hopelijk komen der veel mensen ....



Aron Edison

Ik verleng de stemronde tot morgenochtend 09:00! Ik moet nog 9 stemmen hebben dus ik hoop dat jullie nog stemmen.

Hand in hand liepen we in leuke kleren naar de club van Aron. Ik hoopte dat er een schuifelmuziekje zodat het momentje goed was. We kwamen binnen en zo druk was het nog niet. Dane en ik gingen aan de bar zitten en we kochten een drankje. Ik nam een slok. "Zullen we zo dansen?" Zei ik en Dane knikte Ja. Er waren veel doden onderandere Ashley, Leroy ook, ik kwam ze een keer tegen, er kwam een schuifelmuziekje op en Dane en ik schuifelde over de dansvloer, we waren al redelijk dronken.

*Emily.

Vandaag is de dg van de ceremonie. Ik had laatst ergens een briefje zien hangen en ik besloot er met Thomas en Rowena heen te gaan. Mijn familie zou op de kinderen passen. Ze gingen naar de dierentuin. Jammer dat wij daar niet bij konden zijn, het zal vast lachen worden. Ik wou dat Leroy nooit doodgegaan was. Ik denk nog event erug aan de schokkende beelden van laatst en pink nog een traantje weg. Die arme Leroy. Hij zal nu wel samenzijn met Ashley, dus misschien is het ook maar beter. Met een zucht stap ik in de taxi.

- Poppy

De ceremonie... ik moest wel gaan. Het was niet alsof ik graag wilde. De vorige keer was het me bijna te veel geworden. Ik onderdrukte een zucht, en sms-te Brooke of ze ook wilde komen.
Ik vroeg me af of ik nog de kinderen van Poppy en Thomas te zien zou krijgen. Door de rouwstemming die in de stad hing had ik nog niet de kans gehad om langs te komen.
Ik zuchtte, en begon mijn rouwkledij aan te trekken...

- Maurice

Emily en Dane hadden het heel erg gezellig in de club van Aron. Ze dansten de hele avond en werden best wel dronken. Emily kon niet meer recht terug naar huis lopen dus regelde Dane een taxi. Ze sliepen de volgende dag tot 10 uur en bleven nog lang in bed liggen.
‘Ik ga boodschappen doen, er is niks te eten hier,’ zei Emily tegen Dane terwijl ze zich aankleedde. Ze trok een broek en shirt aan en poetste haar tanden vlug. Haar haren deed ze in een staartje en snel schoot ze in haar slippers.
‘Ik ben zo terug!’ riep ze naar Dane die nog in bed lag.

Thomas besloot die ochtend om ook boodschappen te doen. Met zoveel gasten in huis moest er wel genoeg eten zijn en ook de babyvoeding was al aardig op. Onderweg kwam hij Emily tegen. Hij kende haar niet zo goed, maar na de vele doden in de stad had hij toch wat meer belangstelling gekregen in de buurtbewoners.
‘Hey, Emily. Wat ben je al vroeg op pad!’ zei Thomas terwijl hij naast Emily ging lopen. Ze lachte.
‘Ja, het eten was op en ik krijg toch best wel trek. Dus ga ik even boodschappen doen.’
‘Wat grappig, ik moet ook nog eten halen. Kom, dan steken we hier samen over.’
Thomas en Emily vergaten om te kijken en staken zomaar de weg over. Opeens hoorden ze piepende remmen en een harde knal…

Voorbijgangers rennen naar de twee mensen toe. Maurice zag het voor zijn ogen gebeuren, terwijl hij op weg was naar de ceremonie.
‘Emily! Thomas!’ riep hij, maar ze reageerden niet meer. Ze waren terplekke overleden…

Emily Diesel / A&LBestiessForever is eruit gestemd. Ze had samen met drie anderen 2 stemmen en de (nieuwe) burgemeester heeft voor haar gekozen.
A&LBestiessForever was een jager en mocht daarom zelf iemand vermoorden als ze dood ging.
Thomas Brown / Caesar11111 is degene die ze heeft gekozen en is daarom ook uit het spel.

Kom op Burgers! Er zijn al zeven mensen dood maar nog geen één vampier!

Ik liep naar de winkel en zag Thomas. "Hey! Wat ben je al vroeg op pad emily." Zei Thomas tegen mij. Ik knikte. "Ik had trek dus ik moest boodschappen doen.." We staken samen over zonder te kijken. Ik hoorde piepende banden en viel neer. Alles werd zwart en ik zag alle overledenen inclusief mijn moeder.. Thomas was er ook bij dus hij was ook..

*Emily voor de laatste keer.

R-r-recht voor mijn ogen. Levenloos, daar lagen ze.
Hoe kon dit gebeuren? Ik tril en zak naar de grond.
Ik kan niet huilen, maar ik kijk alleen levenloos naar een plek. Thomas, mijn vriend. En Emily... zo kort na haar moeders overlijden.
Ik staar voor me uit. Zo blijf ik lange tijd op de stoep zitten. Om me heen gebeurt er van alles, de ambulances komen, mensen huilen.
Maar alles wat ik kan doen is recht voor me uit staren...

- Maurice

( Oeh, dit zal ook hard aankomen voor Poppy, die nu alleenstaande moeder is met DRIE kinderen)

(Rowena is nog niet dood )

Nako schreef:(Rowena is nog niet dood )

(Die is gelukkig de expert in kinderen opvoeden, dit zal Poppy weer wat blijer maken, denk ik. )

Mensen, jullie zijn beide dood, doe dit ff in het vragentopic, dit breekt het topic zo.

Ik bleef lange tijd zo zitten, totdat er op mijn schouder werd getikt.
Ik keek om, en zag...

- Maurice

Zo de xcerromnie is om 8 uur en nu hoor ik dat Emily er ook niet meer is....

Het zal wat worden
De meeste gasten ariveren om zich in te schrijven voor de ceremonie van vanavon8uur en een woordje te doen
Nou de bloemen komen der aan en de kaarsen zijn ook besteld


Aron Edison...

Maurice draaide zich om.
"Hee." Zei ik.
"Hoi.."

-Gabriel

Ik keek duf naar Gabriel. Wat wilde hij van me? Ik keek weer terug naar de plek van het ongeluk, die nu werd schoongemaakt.
"Je moet hier weg Maurice." antwoordde Gabriel. "Dit is niet goed voor je, kom met me mee."
Ik knikte en volgde hem, voordat ik het wist stond ik in zijn winkel met een kop thee in mijn hand.
"Je moet het van je afzetten Maurice, even goed rouwen en dan weer verder gaan."
Toen hij dat gezegd had voelde het alsof er een vloed aan emoties was los gegaan. Voordat ik het wist stond ik gewoon te grienen.

- Maurice

Dane
Ik was half wakker toen Emily wegging. Ik draaide me weer om in bed, en sliep nog even. Ik zou wel weer wakker worden als ze weer terug kwam.
Twee uur later werd ik weer wakker, en stapte toch maar uit bed. Ik zocht het huis af, maar geen Emily. Waar hing ze uit? Ik ging op zoek naar de telefoon en probeerde haar te bereiken. Ze nam niet op.. Waar zou ze zijn?

Ik liep langs de etalage van Gabriels muziekwinkel.
Er brande licht en ik bleef staan.
Daar stonden Maurice en Gabriel.
Wat zou er gebeurt zijn.
Ik tikte op het raam en de 2 mannen keken om.
Ik zwaaide en Gabriel deed de deur open.
'Wat is er gebeurt?'
-Brooke-

Ik schrok. Dat was Brooke! Snel veegde ik mijn tranen af met mijn mouw.
"Thomas en Emily zijn dood." vertelde ik haar. Ze keek me verschrikt aan. Ik nam haar in een omhelzing.
"Ik weet niet wat ik moet zeggen, Brooke. Ik voel me niet veilig in Bridgeport. Het liefst verhuisde ik vandaag nog. Maar ik heb het gevoel dat ik hier moet blijven, en de huizen worden tegenwoordig steeds duurder. Soms wordt ik wakker en zie ik het niet meer zitten...

- Maurice