Sorry vergeten bijtelezen, maar ik vindt het niet leuk, jullie hebben nu wel mijn hele personage Vern**** Ik verzin wel iets...

Nadat ik wakker weer na een pijnlijke dag vol slapen, probeer ik op te staan, ik glij weg omdat ik geen handen meer heb. "Zuster!!!, Hoe is dit gebeurd'' Schreeuw ik haast huilend. De dokter kwam en zei: ''Na een uiterst vreemd voorval met ene Leroy York, hij sloeg u met een koekenpan en hakte daarna met een mes uw handen eraf. Ik kon het niet geloven. Ik had mijn droom als Politieagent niet waargemaakt omdat ik het te ''gevaarlijk'' vondt. Is'nt it ironic, zeg ik. ''Waar is mijn Camera?'' Vraag ik. Die heeft het helaas niet overleefd, meneer Jones. ''Leroy, als ik mijn handen nog had, zou ik je wurgen!!!'' Ik werd razend ''Ik deed alleen mijn werk... Geef me'n baas dan de schuld!, vieze pedofiel!'' Ik ging los, ik riep en schreeuwde het hele ziekenhuis bij elkaar. Toen, voelde ik me duizelig en viel weer flauw.

Wraak...

Keith [O]

Keith

Ik klemde m'n kiezen op elkaar, maar de brok in mijn keel was heel erg groot. Brooke zat naast me, en huilde tranen met tuiten. Ik kon niet nu ook nog gaan huilen, dat is niet eerlijk.
Ik kijk toe, terwijl langzaam Ashleys kist verdwijnt.
Leroy probeert ook sterk te zijn, maar ik krijg het gevoel dat zijn dochtertje wordt platgedrukt tussen zijn armen. Ik buig mijn hoofd en leg een arm om Brooke heen. Naast me zie ik Poppy haar vuisten ballen. Verdwaasd kijk ik op en zie haar leipo manager staan, hij was nooit goed geweest tegen haar...

- Maurice

Ik huil nu echt tranen met tuiten. Hoe is die stomme manager eigenlijk binnengekomen? Ik heb zin om Ashi in Rowena's handen te duwen en er voor te zorgen dat ook hij onder het gras terecht komt. Dan is het mijn beurt. Ik loop naar de kist. Huilend leg ik mijn hand erop. "Ashley.... We hebben slechte tijden doorstaan. Door grote vuren zijn we gelopen. Maar geen enkele taak is zo zwaar als deze. zonder jou... Voelt het alsof ik de wereld op een hand moet dragen. Zonder jou. Zonder jou geen wereld." De tranen druppen op de kist. Ik kniel naast de kist. "Zonder jou geen leven fluister ik" Ashi legt haar handje op mijn wang. Ik til haar op en met gebogen hoofd lopen we naar onze plek.

-Leroy

Iedereen die wil mag een toespraakje houden.
Na een paar andere mensen loop ik naar voren.
'Lieve Ashley, ik kende je nog niet zo lang, ik heb je vaak geïnterviewd, en je was een aardig meisje.
De laatste keer dat ik je zag beschermde ik je voor de paparazzi en sloeg ik een arm om je heen toen je moest huilen, ik hoop dat je nu veilig bent, we houden allemaal van je' de tranen beginnen te stromen en ik loop weer terug naar mijn plaats. Maurice slaat weer een arm om me heen.
-Brooke-

Ik zie de manager naar de deur sluipen met een camera in zijn hand. Waarom heeft hij een camera nodig? Ik zie dat hij naar iemand toeloopt. Het is.. Keith Jones. Snel spring ik op.
"Blijf staan jij!" schreeuw ik.
Iedereen draait zich om naar mij, maar ik begeer ze. Als ik zie dat Keith en de manager de foto's op de camera bekijken alsof ze me niet gehoord hebbem, word ik nog bozer.
"Ik zei: blijf staan!" mijn stem trilt van woede. Nu volgt de menigte mijn blik en ziet de mannen staan.

- Poppy

Samen met Brooke loop ik van de begraafplaats af, ik kan daar nu nooit meer heen zonder met ongelooflijk rot te voelen. Ik zuchtte, en zette Brooke af. Toen ik eindelijk thuis kwam plofte ik op de bank en zette ik de tv aan..

- Maurice

Ik word nu zo kwaad dat ik me niet kan onderdrukken. Ik duw Ashi in de handen van Rowena en storm kwaad op de twee af. Keith geef ik een dreun. "We hebben potverdomme je ziekenkosten betaalt!" Hoe durf je! Op de begrafenis. Dan komt Rowena aan met Ashi. Er druipt een traan uit Ashi's oogje. Boven op Keith's hoofd. Die krijst het uit van de pijn. Hoe kon dit? Ik neem Ashi over. "Als ik geen dochter had lag je nu onder het gras!"

-Leroy

Iedereen schreeuwt en wijst.
Snel loods ik Poppy langs de mensenmassa door naar de uitgang.
Poppy huilde en schreeuwde, ik stond er woordloos bij.
'Hoe kon iemand zo harteloos zijn?'
Poppy drukte zich tegen me aan.
De tranen drongen door mijn costumevest en er verscheen een natte plek.
Dit was reinste waanzin.
Ik Greep Poppy's hand stevig vast ...
Het komt goed,schat fluisterde ik, en ik streelde haar over haar buik.
Morgen zou de grote dag zijn ...
-Thomas-

oeps sorry, een stomme fout van mij ik ben vergeten dat Keith nog in het ziekenhuis ligt... zand erover?
Mijn oprechte excuses, Sterren.
_______________________________________________________

De begrafenis was erg emotioneel. Ondertussen waren Thomas en ik weer lekker thuis, bij te komen van de drukke dag.
Ik besluit te kijken of er al post is. Inderdaad, een zakelijke envelop ligt op de mat.
"Thomas, de resultaten van de DNA-test zijn er."

- Poppy

Stemmen kan tot morgenochtend 08:15

Ik word weer wakker, de Dokter kwam aanlopen en zei: ''Ik heb goed nieuws, we hebben een nieuw soort Nep-hand uitgevonden die we op jou willen testen, kan dat???'' Ik begon te lachen, ''Ha, ik zou niets anders willen, waar kan ik tekenen???'' De dokter en ik barsten in lachen uit.

De lol was weer helemaal terug, maar toch...

Keith [O]

Zenuwachtig zat ik op mijn nagels te bijten. Het nieuws was net opgeweest.Het hoofdbericht was: Nephanden worden uitgetest op Paparazzi-Fotograaf Keith Jones. Hij had wraak gezworen. Ik moest mijn Dozuki's gaan halen. Maar wat als. Nou ik doe het gewoon. Ik liep naar het oude huis. maar daar stond Keith al met een van mijn Dozuki's en twee grote zilveren handen. "Shit!" En ik stormde weg. waarschijnlijk hield Keith het niet alleen bij handen.

Leroy

Ik zat thuis te wachten op leroy, er zou toch niks aan de hand zijn? Hij had Ashi bij zich!!

-Rowena

Het fijne aan papparazzo zijn is dat je de meeste plekken kent waar mensen reserve sleutels bewaren. Ik had zijn messen net gepakt, toen Leroy binnenkwam. ''Shit!, daar is die''. Maar Leroy stormde weg als een kip zonder kop. Ik wou hem niet vermoorden, Oh nee! Ik pak gewoon al zijn messen en gooi ze in zee, dat zou hem leren!!! Rowena riep opeens: ''Leroy, ben jij dat?''
Ik rende weg zo snel als ik kon.

Keith [O]

Sorry voor de powerpost kwam er net pas achter

Voorzichtig maak ik de envelop open. Ik verwacht het ergste, het was niet zo'n beetje alcohol dat we achter de kiezen hadden die nacht..
Voorzichtig lees ik de brief, en Thomas kijkt over mijn schouder mee.

Hieruit kunnen we concluderen dat uw toekomstige kinderen geen verstandelijke beperkingen hebben. De hersens zijn wonderbaarlijk goed ontwikkeld.

Ik blijf Thomas maar zoenen, en hij mij.

- Poppy

Er was weinig te doen en ik viel met het journaal aan in slaap.
-Brooke-

Ik rende zo hard naar binnen. als ik kon. Ashi's ogen waren zooooo groot. Haar kleine staartjes waren uitgewaaid. En er bungelde een Elastiekje voor haar oog. Ik vertelde wat er was gebeurd. Ik kijk uit het raam dat heeft uitzicht op de zee. Dan zie ik iemand staan. Dan zie ik dat hij wat in de zee gooit. "Shit mijn Dozuki's" kwaad stampte ik door het huis. mijn Dozuki's van 20000000000000 yen per stuk! Ik rende het huis uit. Dit keer liet ik Ashi hier. Snel rende ik naar zee. Maar mijn Dozuki's lagen al in zee. Keith lacht. Met zijn valse lach. Helaas zie ik niet dat hij nog een Dozuki achter zijn rug heeft. Die gooit hij naar mij. Ik wijk uit maar voel een stekende pijn in mijn arm. Mijn blouse is opengereten en er zit een grote vleeswond in mijn arm. Ik ren zo hard als mijn half verlamde benen toestaan. Als ik thuis ben schrikt Rowena zich halfdood. Ashi waggelt naar me toe. Ze legt haar kleine handjes op mijn wond. Het brand maar het genezen word versnelt. Ineens is mijn wond geen wond maar een grote korst. Ik wrijv erover. Het brand een beetje. Ik til Ashi op en maak haar handjes schoon daarna knuffel ik haar. Ik kijk in haar lieve oogjes dan hoor ik Ashley's stem: "Ik kom je vaker helpen, Leroy. Reken op mij." Er biggelt een traan over haar wang.

-Leroy

Ik zie het hele tafereel gebeuren, en even denk ik Ashi te horen zeggen; Ik kom je vaker helpen, Leroy. Reken op mij. Maar dat kan natuurlijk niet... Ik verbeeld het me vast. Maar ik zag wel dat ze zijn huid genas. Zou hij toch gelijk hebben?? Ik moet hem wel geloven. Dan vraag ik hem wat ik al 2 dagen wil vragen. "Leroy, ik wil je terug. Wil je verkering met me?!" Ik voel dat ik begin te blozen.

-Rowena

Rowena vraagt of ze verkering wil. Ik omhels haar. En fluister: " Ik zou niks anders willen"
Rowena laat los en ik zoen haar. Ashi kruipt weg en even later horen we haar pingelen op haar kleine pianotje.

-Leroy

Zo, afgehandeld, laat ik maar naar huis gaan, alleen, ga ik wat TV kijken ,alleen, en naar bed in mijn eentje. Ik voelde me eenzaam. Ik begon te huilen en zakte tegen een boom in slaap...


Keith [O]