Ik drukte mezelf dichter tegen Max aan.
"Waar droomde je over." Vroeg Max nieuwsgierig.
Ik duwde mijn gezicht in zijn nek en fluisterde zacht mijn droom tegen hem.
"Zal niet gebeuren Soph." Fluisterde Max. "Ik weet het." Fluisterde ik zacht.
"Maar het kan wel." Mompelde ik tegen mezelf. Ineens klonk er een knal.
Ik wist wel dat Emily buiten stond. Max sprong overeind en en rende de hal op.
Hij kwam terug met een vredebewaker. Hij was dood. Emily liep als een kat achter haar prooi achter Max aan. "Wat doen we met hem." Vroeg Max terwijl hij het lijk op de grond wierp.
"Jij bent leuker", ik leg mijn hand op zijn rug.
"Echt niet, jij bent de leukste", hij drukt een kus op mijn lippen waardoor ik hem niet kan tegenspreken. Ik voel de tinteling door mijn lichaam lopen. Langzaam ga ik met mijn hand naar beneden richting zijn billen. Als mijn hand erop ligt houdt ik halt. Dylan kijkt me aan en glimlacht. Hij vind het goed.
Ik druk weer een zoen op zijn lippen en woel met mijn andere hand door zijn haar. Langzaam draaien we een beetje om en dan lig ik op hem.
"Nee, dat ben jij", ik was het nog niet vergeten. Dylan wil zijn mond open doen maar ik leg mijn vinger op zijn lippen. Met mijn andere hand glijd ik over zijn borstkas. Ik voel zijn hartslag wild tekeer gaan.
"We zijn even leuk", besluit Dylan. Ik knik en ten bevestiging druk ik mijn lippen weer op de zijne.
Oh, Dylan. Blijf voor altijd bij mij.
Als Jacob klaar is met vertellen, zie ik dat hij moeite heeft om niet te gaan huilen. Zelf vind ik het ook erg sneu. Ik word uit mijn gedachten geschud door Jacob.
"En jij?" hij kijkt me nieuwsgierig aan. Daar had ik nog niet aan gedacht.
"Lang verhaal." zucht ik.
"Eigelijk kom ik uit Engeland. Mijn ouders waren heel rijk, en veel van huis. Ik zag ze soms 1 keer per jaar. Ik werd opgevoed door mijn tante. Ik zag haar niet echt als tante, meer als moeder. Maar omdat mijn ouders heel netjes en ouderwets waren, moest ik er altijd keurig uitzien, en bovendien viool kunnen spelen, ondanks dat ik dat niet wou." Jacob knikte.
"Een jaar of 6 geleden, was er een grote brand in ons huis, waar mijn tante bij omkwam. Sindsdien ben ik in deze buurt gekomen."
Ik krijg tranen in mijn ogen als ik weer aan mijn tante denk.
Jacob's verleden is eigelijk nog erger dan het mijne.
Ik krijg het nogal warm. Dat heb ik de laatste tijd nogal vaker als ik bij Lorna ben. Het kriebelt in mijn buik. Ik wil mijn vest weggooien, maar Lorna ligt bovenop me. Dan moet zij dat maar doen.
'Ehm, Lorna?' ze stopt met me te zoenen.
'Ja?' vragend kijkt ze me aan.
'Kan je mijn vest uitdoen?' terwijl ik dat zeg voel ik een lichte blos op mijn wangen. Ze gaat op mijn benen zitten en knikt verlegen. Ze trekt de rits naar beneden en gooit de vest naar een hoek in de kamer. Ze heeft ook een blosje op haar wangen gekregen.
Ze brengt haar lippen weer naar de mijne en zoent ze een hele tijd. Ik woel met mijn vingers door haar haar als een kam. Lorna schopt haar schoenen uit en we rollen zo een tijdje over het bed. Ik kus haar hals en ga langzaam richting haar schouder en dan haar sleutelbeen. Dan begint Lorna aan haar bloesje te plukken. Ze trekt het meteen over haar hoofd heen. Een beetje verrast kijk ik haar aan.
'Ah, kom op, Dylan,' zegt ze ,'We hebben zelfs samen gedouchet.'
'Trek de mijne dan ook maar uit.' zeg ik speels. Haar ogen worden groot. Ik heb haar wel zien kijken onder de douche. Dat laat ze haar niet twee keer zeggen. Ze trekt mijn grijze shirt meteen uit. Heel even zie ik dat Lorna een soort van 'wauw' wilt zeggen. Tja. Als je vroeger 5x in de week naar de sportschool ging is dit het resultaat. Ik pak haar hand en leg die op mijn buik. Dan zoek ik haar mond en geef haar een lange zoen. Ik trek haar onder de dekens en trek haar zo dicht bij me terwijl ik haar zoen.
"Ik krijg geen adem" zuchtte Chléo verdwaast. Ik grinnikte zacht en loste mijn greep om haar middel.
"Goed zo" ze schudde haar hoofd en kroop terug dichter tegen me aan, " je moet me nu ook niet gaan loslaten hoor, dan stik ik nog liever". "Doe niet zo klef" grijnsde ik breed en rolde met mijn ogen "Ik meen elk woord" zweerde ze plechtig. "Ik hou van je" haar stem trilde, dit was de eerste keer dat ze dit tegen me zei.
Voorzichtig nam ik haar gezicht tussen mijn handen en bracht haar gezicht naar het mijne.
"En ik van jouw" "Meer dan je je ooit kunt voorstellen". En toen kuste ik haar, niet zoals ik gewoonlijk deed, heviger passioneler dan ooit. En heel even voelde ik me veilig, kon niets me meer schelen. Ik voelde me ... gelukkig.
Als ik mijn ogen opendoe voelen mijn oogleden kleverig aan van de tranen. Mijn hoofd bonkt en keel brandt.
Wat heeft dit te betekenen? Ik voel de veren van het matras in mijn rug prikken. De schoolzuster, natuurlijk.
Wat heeft ze in het water gedaan dat ik me ineens nog slechter voelde? Of was het geen water?
De rillingen lopen over mijn rug. Ik laat mijn voeten op de koude vloer zakken, sta op en been naar buiten. In mijn pyama, ja.
Ik word wat vreemd aangekeken en schiet vlug in mijn tentje. Eenmaal onder de wol gekropen laat ik mijn tranen lopen.
Eindelijk waren we weer even alleen!
Heath zoende me. Ik voelde me licht worden in mijn hoofd. Even geen vredebewakers. Vaders. Agressieve vrienden... Ookal bedkelen ze alles goed. Alleen wij twee. Ik kroop bij Heath op schoot. Gek genoeg was alle stress even weg. Ik liet mij hand onder zijn shirt over zijn schouder glijden. Hij drukte me dichter tegen zich aan. Zij hand gleed over mijn rug naar onderen.
"is dit een goed idee," fluisterde hij.
"je weet nooit hoe lang we nog samen hebben," antwoordde ik speels.
Mijn lippen krulden zich tot een glimlach. " Je hebt groot gelijk" haar handen streelden langs mijn onderrug en kropen in mijn t-shirt. "Dat heb ik altijd" haar zoete adem bedwelmde me. Een zacht gegrinnik ontsnapte uit mijn keel. Mijn spieren spanden zich op, dit ging werkelijk gebeuren, mijn adem viel stil, net zoals mijn gedachtegang. "Wat is er" zuchtte Chloé zacht en ze drukte har lippen op mijn ontblootte borstkas.
" Ben je zeker ?" klonk ik onzeker, " Ik wil geen misbruik van je maken, van de situatie". Mijn gezicht zag paars van schaamte. Tot mijn grote opluchting glimlachte Chloé en ontdeed het shirt van mijn lichaam. "Wat ben je toch schattig"
Tiffany doet nu haar verhaal over haar verleden, en ze heeft het er duidelijk moeilijk mee. Tranen wellen op in haar ogen.
"Ik mis haar zo." Snikte ze.
"Oh Tiff." Zeg ik troostend. Ik sla mijn armen om haar heen en Tiff verbergt haar hoofd in mijn nek als ze in huilen uitbarst. Troostend streel ik door haar haren, en bijt op mijn lip. Zo hard dat deze kapot gaat en begint te bloeden.
"Stil maar." Sus ik. "Ik ben er voor je." Na een poosje stopt het huilen en laten we elkaar los.
"Ik vind het zo lief van je." Brengt ze uit. "Maar jou verleden is nog veel vervelender, ik moet jou troosten!"
"Nee dat hoeft niet." Antwoord ik stilletjes. Ik sla mijn arm om haar schouders en trek haar naar me toe. "Maar toch bedankt." Samen lopen we het ijzeren trapje af en lopen richting Tiffany's kamer. Ik kijk haar aan en ze knikt. Dus ik bleef hier weer slapen.
We kleedden ons om, Tiffany was sneller klaar en ging op de rand van het bed zitten.
"Wat zoek je Jacob?" Vroeg ze nieuwsgierig.
"Mijn nachtkleding." Mompel ik.
"Heb je die nou echt nodig?" Giechelde Tiffany. Ik keek op en fronste mijn wenkbrauwen.
"Nou..." Zei ik met een lachje.
Gister avond was geweldig, geen twijfel over mogelijk. We lagen samen onder de dekens te zoenen. Half naakt, ik had mijn blouse uit gedaan en ook zijn shirt lag ergens op de grond. Als ik terug denk aan gister avond krijg ik het weer warm.
Nu lig ik met mijn hoofd op zijn borst en strijk zacht met mijn vingertoppen over zijn buik. Ik moet hem zo maar wekken. Wat er gister nacht gebeurde was minder leuk. Die nachtmerrie kwam weer terug. En deze keer was Dylan er ook bij! Hij was even oud als Thom, mijn broertje, maar het voelde anders. Ik schud de gedachte van me af als ik merk dat Dylan wakker wordt. Ik kom overeind.
"Goeie morgen, mop", giechel ik. Zijn mondhoeken bewegen soepel omhoog. Ik druk een kus op zijn heerlijke lippen. "Goede morgen schoonheid." Ik raap de kleren van de grond en hand in hand lopen we de kantine in.
Ik weet niet waarom, maar opeens moet ik aan Chloé denken als ik de kantine zie. Normaal zit ze er al.
"Ja joh wij gaan allemaal wel op het balkon staan." Mopperde Emily.
"Nee we gooien dit ding van het balkon af." Grinnikte Max. Hij tilde het lijk op en liep naar het balkon.
"Max!" Krijste ik. "Je kan niet zomaar alles overal heen gooien."
"Ik kan het." Lachte Max. Hij liet het ding los en liep weer naar binnen.
"Zo." Grinnikte hij. "Ik ben moe." Snifte ik. "Dan ga je slapen." Mopperde Emily.
"Je snapt ook niks he Emily." Lachte Max. Hij plofte neer in de hoek van de kamer.
Ik kroop op zijn schoot en legde mijn hoofd tegen zijn borst.
Max sloeg zijn armen om me heen. "Dankje." Fluisterde ik.
Het slapen lukte niet. Het was alleen liggen tegen Max.
Ineens zat Emily voor me. "Ik weet dat je wakker bent." Fluisterde ze tegen me.
Max klemde me iets dichter tegen zich aan.
"Luister eens. Ik weet dat Max je neef is. Maar je moet gewoon bij hem wegblijven oke." Fluisterde ze op een snauwtoon. Ik kroop dichter tegen Max aan.
Zuchtend werd ik wakker. Ik moest weer eens bij Avalon op bezoek gaan.
Snel schoot ik in mijn kleren en rende naar Avalons tent.
Ik ging direct naar binnen. "Hoi Av." Mompelde ik. "Jij met je stomme dokter." Mompelde Avalon zacht.
Ik ging naast haar zitten. "Wat is er nou Av." Vroeg ik zacht.
"Ze heeft me iets gegeven." mompel ik.
"Ja, en? Dat is toch wat dokters doen?"
"Nee, ze heeft me iets gegeven waarvan ik niet weet wat het is."
"Weer zo'n moeilijke naam die je bent vergeten soms?"
Ik schud heftig van nee. "Doe toch niet zio dom, Finn. Ik bedoel een goedje dat niet deugd. Iets waarvan je juistr zieker wordt."
Hij trekt niet-begrijpend zijn wenkbrauwen omhoog. "Hoe weet je dat?" vraagt hij.
"Nadat ze het me heeft gegeven viel ik gelijk in slaap. En toen ik wakker werd had ik hoofdpijn en keelpijn. Dat had ik daarvoor niet."
"Hm. Hoe voel je je nu?"
"Iets beter. Ik ga wel gewoon naar school denk ik, wat moet ik hier anders uitvoeren."
-*- Avalon -*-
KR
Laatst gewijzigd door Hikari-desu op ma 07 mar 2011, 08:12, 1 keer totaal gewijzigd.
Samen zqten we in de kantine. Ik had best honger. Gister was super. Er ontsnapt een gaap uit mijn mond, ik ben super moe. Ik zie dat Lorna nogak om zich heen zit te kijken.
'Wat is er?'
'Niets, alleen, normaal is Chloė er al.' anwoordt ze verontrust.
'Ze is vast bij Heath.' zeg ik gerustellend.
Lorna knikt alleen.
'Je weet hoe Chloė is. Ze zal vast wel ergens met Heath zijn.' Lorna kijkt me aan en ik streel haar wang.
'Laat maar,' zegt ze 'je hebt gelijk.' Ze drukt een kus op mijn lippen en begint dan aan naar eten.
De wekker ging, we hadden weer les vandaag. Ik sloeg de deken van me af maar zag dat Tiffany nog lag te slapen. Voorzichtig glip ik het bed uit en trek wat kleren aan. Poeh wat is het hier koud.
Ik was zo stil geweest, en toch werd ze er van wakker.
"Goedemorgen liefje." Mompelde ze glimlachend. Ik wachtte even tot ze aangekleed was, toen gingen we eten en daarna naar de les. Literatuur, leuk! Dus niet.
De zon prikte in mijn gezicht, ik trok een gezicht en knipperde met mijn ogen.
NEt toen ik wou opstaan merkte ik dat er iemand op mijn borstkas lag.
"Eindelijk wakker" ze betoverde haar gezicht met een sprankelend glimlachje.
"Ook een goede morgend" ik stond recht toen ik besefte dat ik geen kleren aan had.
Mijn gezicht werd paars en ik trok een kussen voor mijn middel.
Chloé trok een wenkbrauw op, "Doe nou niet flauw, ik heb alles al gezien"
gauw kleedde we ons aan en liepen naar de les, die juist begonnen was.
Ik zettre me naast Jacob en fluitte vrolijk. Jacob ontwaakte uit zijn slaap en staarde me ongelovig aan.
"Waarom zo vrolijk" "waarom niet" antwoorde ik en trok een schuldbewust gezicht.
"Ik had een leuk avondje met Chloé" verduidelijkte ik hem.
"Je bedoelt" ik knikte en een grijns verscheen op zijn gelaat.
Ik liep snel naar de les. Wat had ik het gisteren leuk met Jason!
We hebben gezoend! Dit moet ik aan Bianca vertellen.
Maar als ik naar binnen loop zie ik Samantha al naast Bianca zitten. Dan maar niet.
Ik kijk de klas rond. Er is nog een plekje vrij naast Chloe. Ik ga zitten.
"Chlo! Je geloofd het of niet maar ik heb gezoend met Jason!" zeg ik dromerig.
"OMG! echt dat is supergaaf!" zegt Chloe enthousiast. "Ik weet het!" zeg ik ook enthousiast.
"Hoe is het trouwens met jou en Heath?" vraag ik zacht. "Oh shit dat heb ik jou nog niet verteld!" zegt Chloe balend. "Wat het je niet verteld?" vraag ik aan Chloe. Chloe kijkt me zielig aan "Mijn vader wil Heath en mij uit mekaar halen! Hij heeft zelfs vredebewakers op hem afgestuurd!" zegt Chloe zacht.
'Ik weet niet Max straks kom je in de problemen." Mopperde ik. Max sleurde me mee naar de Elite kantine.
TOen we daar waren hield ik mijn hoofd naar beneden. "Kom." Max sleurde me mee naar de tafel waar Chloé,Keira en Emily zaten. Ik ging erbij zitten. "Hoi Chlo."Fluisterde ik zacht. "Sophia! Hoe kom jij hier?" Krijste Chloé ineens. "Hou je bek." Snauwde Emily. "Wist jij dit." Vroeg Chloé verbaasd.
"Ik weet al Max zijn slechte plannen." Mopperde Emily. Ik legde mijn hoofd op de tafel.
"Jullie kunnen vervolgens elkaar wel ergens anders aflebberen." Mopperde Max. Die erbij was komen zitten.
Ineens werd Chloé heel erg rood. "We zijn na een tijdje naar Emily's kamer gegaan." Mompelde Max grinnikend. Ik voelde een paar tranen over mijn wangen stromen. "Wat is er Sophia?" Vroeg Emily bezorgt.
"Het is Ray." Snikte ik. "Ray?" Vroeg Max geschokt. "Wat is er met hem?" Mopperde hij.
Emily liep om de tafel heen en sloeg een arm om mijn schouders. Waarom deed ze ineens zo verdomd lief?
"Zien jullie het dan niet?" Vroeg ze. "Ze is verliefd en die gast houd niet van haar."
Ik knikte sniffend. Ik legde mijn hoofd tegen Emily's schouder aan. Ze sloeg haar armen beschermend om me heen.
Ik glimlach.
"Ik zal maar niet verder ingaan op wat ik gisterenavond heb gedaan." Fluisterde ik. Heath fronste zijn wenkbrauwen. Ik keek hem vragend aan.
"Haha niks jonge." Antwoord hij lachend als onze leraar ons tot de orde roept.
--
Na de les zoek ik hem weer op.
"Zo nog repeteren he." Zeg ik.
"Jaa, ik haal Avalon wel even." Antwoord hij, en samen met Chloë verdwijnt hij om de hoek. Ik liep met Tiff alvast naar het oefenhok.
Zuchtend sta ik op, zo kan Keira naast Bianca zitten en ik kan opzoek gaan naar Wade.
Snel loop ik weg, ik hoor Bianca's stem nog achter me "wat ga je doen?", "iets!" roep ik terug.
Ja ik ga iets doen, opzoek naar Wade.
Ik strompel in de gangen, klop op verschillende deuren totdat ik Wade's slaperige gezicht voor me zie, zijn haar staat haast rechtovereind, hij glimlacht als hij mij ziet ,"kom binnen", gaapt hij en hij rekt zicht uit.
Ik loop zijn kamer binnen en laat mijn ogen wennen aan het donker, het valt nog mee, die 'troep'.
"Ga zitten", mompelt Wade en hij schuift wat kleren van het bed, ik glimlach en ga zitten, Wade komt naast me zitten.
"Hoe laat is het?", murmelt hij.
"Uhmmm, iets in de middag ofzoo.." Vrijwel meteen springt Wade overeind en rukt zijn kledingkast open, ik schrik en hap naar adem, "wat doe je!", fluister ik geschokt.
"Het is middag! Ik heb te lang geslapen en...." Ik loop naar Wade toe en sla mijn armen om hem heen, "rustig", murmel ik in zijn oor.
