Ik werd wakker in het ziekenhuis. Wat was er gebeurd?
Mensen heel veel mensen.
Mijn hoofd deed pijn, maar dat was niets vergeleken bij mijn maag. Er kwam iemand binnen, wie was dat?
Ik-ik zakte weer weg...
Ik wist niet wat ik hoorde. Samenwonen? Met Thomas? We kenden elkaar pas sinds enkele weken!
Aan de andere kant dacht ik aan de baby. Deze zou veel beter opgroeien in deze zekerheid. Ook dacht ik aan mezelf. Samenwonen met Thomas was best wel romantisch..
"Laten we het erop wagen." besluit ik.
"Maar we moeten de dokter ook even bellen voor een afspraak, voor de baby."
Hij knikte.
Even later was alles geregeld en we konden morgen al bij de dokter terecht. Ikw as stikzenuwachtig. Was het wel goed voor de baby als de ouders dronken de baby hebben verwekt?
"Tja Jopie zei altijd al dat hij Politieagent wou worden. Ik dacht nooit echt dat het hem zou lukken"
Ik druk Ashley tegen me aan. Rowena Staat er een beetje onzeker bij. "Wil je iets te drinken Rowena?" Vraag ik. Ik wacht niet op antwoord en snel loop ik naar de keuken. Ik zet een pot thee en maak twee dampende bekers klaar. Ik geef er een aan Ashley en een aan Rowena. Brooke staat er met Grote ogen bij. Brooke moet ik je naar het ziekenhuis brengen voor Maurice?
Ik glimlachte breed.
Het is het beste voor onze baby.
Ik streelde over Poppy's buik.
" Onze kleine Thomas-Junior" grapte ik
Poppy lachte.
Wat was ik toch gelukkig.
Toen we bij mijn appartement waren ging ik op bed zitten.
Poppy ging op mijn schot zitten en sloeg haar armen om me heen.
" Ik hoop datwe dit kunnen volhouden" fluisterde Poppy
" Dat kunnen we zeker" zei ik vastbesloten en ik kuste Poppy zachtjes op haar volle lippen.
Ik ben Al snel thuis. Ashley zit trillend met de kop thee in haar handen. Ze staat op. Ineens schiet het haar in de rug. een schreeuw en al snel ligt ze op bed. Een boek te lezen. Ik zit naast haar Met mijn handen op haar buik. "Hoe gaan we het kind noemen?" Vraag ik. Ashley kijkt op.
Ik maakte me verschrikkelijke zorgen. Wat als de baby door onze stomnme vergissing niet gezond was? Wat als het ineens uit was tusen Thomas en mij? Het leek wel alsof mijn hart werd verscheurd bij de laatste gedachte, zo'n pijn deed het. De tranen sprongen weer in m'n ogen, maar ik wist ze gelijk weer weg te knipperen. Dit kon ik Thomas zelfs niet vertellen, deze gedachte was te misselijkmakend. Gelukkig werd ik weer gekalmeerd door een van zijn hemelse zoenen..
"Ja klopt Ashi is een mooie naam. En Leroy ook okal zeg ik het zelf. Maar ik weet haast zeker dat het een meisje word. Zeg zullen we een afspraak maken voor een Echo?"
Ik zat daar aan zijn bed,
al een hele tijd.
Mijn mascara zat overal maar niet meer waar het hoort te zitten.
Ik streelde over zijn gezicht.
Word nu alsjeblieft wakker
-Brooke-