"Coin moet dood!" schreeuw ik.
Lucas trok me naar beneden. "Ik dacht het niet Eastred, dat is te gevaarlijk. Veel te gevaarlijk."
"Ik wil officieel met jou zijn. Ik wil van haar af!"
Lucas trok me naar zich toe en kuste me, vol passie.
Plotseling klonk er een verontwaardigde gil; Coin was naar beneden gekomen...
ik hoorde een gil toen bedacht ik me Cwen is nog binnen maar goed ik kon niks meer doen dus ik rende terug naar het schip ik kwam Jack en Willow tegen ik zei: "De rest komt zo alleen 1 probleem ik hoorde een gil en toen was Cwen nog binnen" Ik heb me uit de voeten gemaakt omdat ik anders meteen al betrapt wordt als ik dit uniform aan heb, en dat is ook niet zo handig
" Cwen doe het niet! Dat is gekkenwerk! Je gaat het niet in je eentje tegen Coin opnemen!" Sneerde Lucas naar me. " Ik ken haar langer dan vandaag broertje van me. Coin is trouwens geen zestig. Ze is tweenveertig." Ik lachte naar Lucas en liep toen kalm de trap op. Ineens kwam Coin naar buiten lopen en ze gilde. Ik draaide me om en zag Eastred en Lucas passioneel kussen. Mijn hart brak en ik moest gal wegslikken. Maar nu ging ik dit gebruiken om Coin gek te maken. Ik ging achter haar staan. "Zie je nou. Hij houdt niet van je. Hij had geld nodig. Niet jouw. Hij heeft al iemand Coin." Zo liep ik een tijd om haar heen. " Geef het nou maar op Coin. Je ziet toch dat hij niet van je houdt." Mompelde ik in haar oor. Ineens voelde ik ijzig metaal in mijn arm. Ik tilde mijn arm op. Coin had haar mes er diep ingedrongen en het bloed gutste over mijn kleren. Ik trok bleek weg. Ik trok mijn mond open en gaf een krijs. Eastred en Lucas keken op. Ik pakte mijn hand vast. Zachtjes hijgde ik. Eastred kwam naar mij toe. Eve hield Lucas tegen. Ze ging voor hem staan en praatte zacht tegen hem. Ik wist wat ze aan het doen was. Ze was zijn geest aan het manipuleren. Schuldgevoel aanpraten. Zorgen dat hij ook van mij hield.
Lucas zou een zware tijd hebben. Je kon je er niet tegen afsluiten je moest er naar luisteren. Ze was slim.
Onze kus mengde zich met Eastreds tranen, ik streelde langs haar wang en deed zo klef mogelijk, zo kon Coin zien dat ik biet van haar hield . dat geld geen liefde koopt.
Een kreet die door merg en been ging deed me opkijken. Cwen zat op haar knieën met een mes door haar hand, een hijgende Coin stond vor haar. "jij "brulde ik en ik vloog naar voren. Ik sloeg mijn handen rond haar nek eb kneep steeds harder. Ze snakte naar adem toen ik mijn greep loste . Ik was nooit in staat geweest iemand te vermoorden, laat staan wurgen. Coin keek me verbaast en geschokt aan "je houdt niet van me" zuchte ze en keek me doordringend aan. "naturlijk niet" brulde ik schor "net zomin als ik van al die andere vrouwen waar ik mee sliep hield" een harde mep met de vlakke hand bracht me op de vloer. "Wel dan is er ook geen reden om je nog in leven te houden " zuchte ze verbitterd en ze stampte met haal hiel in mijn dij... Ik strompelde weg en plots stOnd eve vOor me, wat deed zij hier in hemelsnaam vroeg ik me af toen ze begon te raaskallen over Cwen, bijna had ze me overtuigd toen ze door een hysterische Coin werd weggeduwd maar Eastred nam haar al te. Handen dus ik was weer overgeleverd aan eve....
Laatst gewijzigd door caesar11111 op zo 16 jan 2011, 17:18, 2 keer totaal gewijzigd.
Woest sprong ik op Coin. Ik trok haar van Lucas af, we rolde over de grond, een gevecht op leven en dood. Mijn bloed en Coins bloed lag overal. Ik zag Lucas diep in de ogen van Eve kijken, hij leek wel onder hypnose. Wat moest ik doen?
Ik werd in de hoek geduwd. Cwen begon zich met het gevecht te bemoeien, ondanks haar bloedende hand. We waren nu met z'n drieën in gevecht, want Cwen had het niet alleen op Coin gemunt.
Ondertussen hoorde ik Eve fluisteren, dingen fluisteren. Woorden die voor altijd door mijn hoofd zouden blijven spoken, als Lucas in gaf in haar beloftes.
Ik stond buiten met de meeste van de crew. Ik kon niets meer dan toekijken, het was Cwen's idee om naar Engeland te gaan, en uiteindelijk is het zo uitgelopen. Fijn verhaal weer. Niet!
Ik gaf Eve ene zacht duwtje. " Alstjeblieft ga verder." Ik duwde Eve richting Lucas. Eve begon weer tegen hem te fluisteren. Lucas zakte weer weg. Ik trok het mes langzaam uit mijn hand. Ik mocht niet schreeuwen van mezelf. Ik had het er eindelijk uit en nu sprong ik boven op Coin. Ik probeerde haar te steken. Ze rolde weg. Ik sprong haar achterna en drong het mes diep in haar arm. " Dit krijg je ervan als je zulke dingen doet." Siste ik zacht
Coin lag dood op de grond. Daar had een dolk van mij voor gezorgd. Cwen leek enigszins bij zinnen te komen. Lucas lag in een soort van trance op de grond. Ik duwde Eve aan de kant. Wat was er met hem aan de hand? Hij keek wazig voor zich uit. Achter me hoorde ik Eva met haar vingers knippen, en Lucas viel bewusteloos op de grond.
Ik nam hem in mijn armen en hield hem vast, terwijl we terug liepen naar het schip. Hij leek niet te reageren, wat ik ook deed. Wat was er met hem gebeurd?
~ Eastred March
Wat Eastred niet hoorde:
"En, Eve? Is het gelukt?" vroeg Cwen. "Ik weet het niet Cwen, zijn liefde was vrij sterk..." antwoordde Eve. "Maar ik denk dat hij nu weg van je is." Cwen lachte verrukt. Lucas was eindelijk van haar.
Maar Eve had niet verteld, dat Lucas heel makkelijk kon ontwaken uit de droomwereld waar hij nu in leefde...
Ik wachtte op Eastred, Cwen en Lucas. Op een paar meter afstand, dat wel. Plots zag ik ze de hoek om komen.
"CWEN JE ARM!" gilde ik. Cwen keek naar haar eigen arm.
"Het is niks Lia. En wat doe jij nog hier?!"
Ik gaf geen antwoord maar pakte haar arm.
"Die moet ik hehten Cwen"
Ik rol weer op mijn rug. Vandaag heb ik al drie keer over moeten geven.
Mijn gedachten spoken door mijn hoofd. Londen. De plek van valse beloftes. De plek van verkeerde hoop.
De plek van Winston.
De steken in mijn polsen worden met het uur erger, maar ik durf die onhandige zuster niet te roepen.
Het lijkt mij niet dat ze hier beter verband zullen hebben dan dit.
Wat zullen de anderen aan het doen zijn? Zullen ze aan de Engelse thee zijn met biscuitjes erbij?
Met een zelfgemaakte taart van de moeder van Cwen? Of zullen ze een kokkin in dienst hebben?
Tsja, dat laatste lijkt mij het meest logische, als je kijkt naar hoe we ons moesten uitdossen.
Jack en Lia zullen vast weer verliefde blikken wisselen tijdens het gesprek. En wie weet vraagt de moeder van Cwen wel of ze trouwplannen hebben.
Ik knijp mijn ogen dicht in de hoop dat het wat tranen tegen zou houden, maar ik bereik er niks mee.
We liepen naar het schip en Lia hechtte me. Het was heel even op mijn tanden bijten maar daarna ging het wel. Ik liep naar Eve toe. " Als het mislukt? Als hij Te vroeg wakker wordt? Wat dan." Vroeg ik angstig. " Als hij te vroeg wakker wordt zal hij alsnog gigantische twijfels aan zijn relatie hebben. Je kust hem een keer en BAM hij is van jou." Ik knikte. Toch handig zo iemand die geesten kan manipuleren.
Ik ging kijken in De Kajuit van Lucas. Hij lag nog steeds te slapen. Eastred werd nu gehecht door Lia.
Ik ging op mijn Knieën naast lucas zitten. Ik kruiste mijn armen en legde ze zachtjes op zijn borst. Eve zei dat hoe langer ik bij hem in zijn bewusteloze slaap was hoe meer hij als hij wakker was aan mij zou denken. Maar ik had niet lang meer. Nog maar een half uur. Ik drukte heel even mijn lippen op die van hem. Ik legde mijn hoofd op Lucas'schouder. Ik sloot mijn ogen en viel in slaap.
" Cwen?" Lucas schudde zachtjes aan me. " Cwen wat is er gebeurd?" Vroeg Lucas. Dit was mijn kans en ik moest hem grijpen. Ik legde mijn handen in zijn nek,trok hem naar me toe en kuste hem.
Hij trok zich niet terug.
Ik had geen oog voor niemand meer, ik snelde naar boven en vond wat ik zocht, het huwelijkscontract.
Met een welgenoegde glimlach scheurde ik het papier doormidden. Eastred stond achter me en viel in mijn armen, "Nu ben je eindelijk van mij alleen" zuchte ze en verborg haar hoofd in mijn veel te dure kleren. ik schraapte mijn keel en keek Eastred in de ogen "Ik moet met je praten". We vertrokken naar het schip maar stapten nog niet aan boord. "Eastred" begon ik en ik hield haar hand vast. "Ik heb liggen twijfelen aan onze relatie, het is snel gegaan en ik weet niet of ik er klaar voor ben". Eastred schudde haar hoofd, het komt door eve mompelde ze maar ik knikte nee. "Het ligt niet aan jouw maar aan mij" zuchte ik en ik kuste eastred voor een laatste keer, en liet haar huilend achter en stapte mijn boot op. Afgepeigerd legde ik me op het eerste beste bed dat ik vond en sloot mijn ogen, net zoals ik mijn zorgen van mijn hoofd sloot...
Ik werd wakker, maar niet alleen. Wanneer ik mijn ogen opende zag ik Cwen, en aan de tinteling in mijn lipen voelde ik dat ze me kuste. Verbaast cheurde ik me los van haar mond. "Wat doe je nou ..."
Toen de hechtingen klaar waren, ging ik op zoek naar Lucas. Ik moest hier meer van weten, ik had niet voor niets zo hard gevochten. Ik had niet voor niets zoveel pijn geleden. Ik moest de waarheid weten, en wel nu.
Hij lag in zijn kajuit, maar ik keek eerder naar iemand anders, iemand die ik nu echt absoluut haatte.
"CWEN! BEN JE BELAZERD!" ik duwde haar weg van Lucas. Cwen viel op de grond, maar bleef lachen.
"Lucas," fluisterde ik. "Lucas, waarom trok je niet weg? Wat is er gebeurd, hoe voel je je?"
Maar Lucas leek alleen naar Cwen te kunnen staren. "Waarom deed je dat Eastred?" mompelde hij. "Waarom duwde je mijn ware geliefde weg van mij?"
Mijn wereld zakte ineen. Ik sloeg mijn handen voor mijn mond. "Lucas?" vroeg ik.
Cwen was opgestaan, en keek me blij aan.
"Hij houdt nu van mij, lieverd." Ze duwde me aan de kant, en ik viel in mezelf.
Als een hoopje lag ik op de grond te huilen, zo kon het wel de hele avond duren. Terwijl Cwen Lucas lieve woordjes influisterde, en hij verlangend naar haar keek, lag ik op de grond.
Volkomen vergeten, volkomen genegeerd.
Ik liep naar Jack toe: "Jack volgens mij wordt het tijd om Jane op te gaan halen" dus ik trok mijn officiers uniform aan en ging op weg, toen ik bij het ziekenhuis was vroeg ik waar ze was
De zuster bracht me naar de kamer van Jane en ze klopte aan. Jane schreeuwde: "Laat me met rust" de zuster keek me aan en ik riep door de deur: "Jane ik ben het" ik hoopte dat ze me stem zal herkenen want mijn naam zal ik niet mogen noemen. Maar gelukkig ze wist dat ik het was en ik liep naar binnen, ik vroeg: "hoe gaat het nu met je?" ze lag er zelf niet zo goed bij dus ik zei: "kom Jane, we gaan naar huis" de zuster kwam naar binnen en riep: "ze mag niet weggaan!" ik zei: "dus ik mag me vriendin niet meenemen" waarop zij antwoorde: "nee dat mag inderdaad niet zij blijft hier" En de zuster pakte Jane's arm vast ik zei: "ze mag toch zeker zelf weten of ze meegaat of niet, Jane wil je met mij mee of wil je hireblijven" waarop Jane antwoordde dat ze zo snel mogelijk hier weg wou. Ik pakte Jane's arm vast alsof we een stelletje waren tot we buiten waren daarna zei ik: "ze denken voor de veiligheid dat we iets hebben en met huis bedoelde ik schip" waarmee we samen terug naar het schip liepen
Ik kijk Darnell dankbaar aan.
"Dankjewel. Het spijt me dat ik net zo bot reageerde, ik was een beetje.. kwetsbaar op dat moment."
Darnell knikt en zet me neer op een kruk. Voorzichtig wikkelt hij het verband van mijn polsen.
Natuurlijk, helemaal ontstoken door de "hygiëne"in het ziekenhuis.
"We hebben Lia nodig, en snel."
"Mijn liefste eindelijk kunnen we samen zijn." fluisterde ik Lucas in zijn oor. De Manipulatie had gewerkt. Lucas had het volledig uitgeslapen. Nu hield hij van mij. Er rolde een traan over mijn wang. " Cwen waarom huil je? Ik ben er." Fluisterde lucas tegen me. hij kwam dichterbij. Hij kuste me zoals hij Eastred altijd kuste. Nu kuste hij mij op diezelfde manier. " Lucas." Huilde Eastred. Ik drukte hem dichter tegen me aan. Ik wikkelde mijn ene been om dat van hem.
Het kussen werd steeds heftiger, zo ver wilde hij bij nooit gaan. Hij was altijd bang, hij leek nu zichzelf niet. Cwen wikkelde zich om hem heen, alsof hij haar speeltje was. Alsof hij een pop was.
Ik snapte nu wat Lucas had bedoeld toen hij vertelde over zijn verleden, vrouwen konden hem om een of andere reden nooit met respect behandelen als ze verliefd op hem waren, behalve ik dan.
Cwen ging steeds verder, terwijl ik nog steeds in de kamer was. Wilde ze laten zien dat mijn hart nog verder kapot kon? Dat ik voor altijd gebroken zou blijven als het aan haar lag?
Plots viel er iemand met een smak van het bed.
Ik kon mezelf er niet meer toe brengen om op te kijken, en ging door met huilen.
~ Eastred March
V Iemand van jullie is van het bed geknald >_<
Laatst gewijzigd door Melanie op zo 16 jan 2011, 19:40, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik legde mijn hoofd op zijn borst. " En ik maar denken dat jij je al die tijd had ingehouden." fluisterde ik lief tegen hem. " Had ik ook." fluisterde Lucas tegen mijn haar. Ik aaide met mijn hand over zijn arm en kroop dichter tegen me aan.
Eastred rende de kamer uit, huilend, waarom deeed ze zo vroeg ik me af toen ik me weer op Cwen richtte. Ik streelde haar langs haar wang, "Je bent zo lief" zuchtte ik zachtjes en ik drukte een kus op haar lippen. Weer rolde er een traan over haar wang, "Nee dat ben ik niet" snikte ze en ze keek me met betraande ogen aan. "Hoe bedoel je" vroeg ik verbaast, terwijl ik haar hand stevig beet greep.
