Ik trok voorzichtig aan mijn jurk. Echt de vrouwen hier hebben geleerd om niet te ademen. Dat ding is niet te houden! Ik zag Jack twijfelend kijken. "Is er iets?" Vroeg ik terwijl ik naar hem toe liep. "Ik ben uit engeland verbannen weet je nog." Ik kauwde op mijn lip. Niet over nagedacht. "En Lucas..." Hij maakte zijn zin niet af. Ik keek hem aan. "Wat is er met Lucas." Vroeg ik Nieuwschierig. "Zijn vrouw woont hier." Zuchtte Jack. Ik knikte. "Nou voor dat eerste probleem moet je bij Eve zijn. En dat tweede. Ja dan moet Lucas maar bij Eve zijn." Grijnsde ik. "Hup Lopen en trek iets fatsoenlijks aan." eve was al aangesneld en had Jack bij zijn mouw meegesleurd. Ik wou me net achterover laten vallen toen ik mezelf terugveerde. Het zou verrekte pijn doen om met dit korset achterover te vallen. Ik ging maar bij Ayme kijken. "Ay?" Vroeg ik zachtjes. Ayme zat op een bankje in haar Kajuit. "komop meid je moet iets moois aantrekken. Ayme wendde haar hoofd af. "Anders doe ik het voor je." Ayme stond op En spreidde haar armen. Ze kneep haar ogen dicht en trok een gekwelde blik. Ik knoopde zo snel mogelijk Ayme's knopen los en trok haar een onderjurk aan. Haar lichaam hoefde ik voorlopig niet te zien. Ik gaf een ruk aan haar rok. Toen gooide ik een van mijn jurken over haar hoofd. Hij was groen. Met goud. Ik knoopte een lint in haar haar. Daarna stak ik haar voeten in een paar schoenen.
Toen liep ik snel weg.

!Cwen

"Cwen, ik heb helemaal niks duurs, of iets dergelijks. Het enige wat ik heb zijn..eigenlijk de kleren die ik nu aan heb." Mompel ik. "Ik blijf wel hier." Voegde ik eraan toe.

~Willow Smidweed~

Ik ruk mijn kist open. Snel schuif ik het glas, de messen en mijn dagboek naar de bodem.
"Eens kijken.."
Triomfantelijk hou ik een lichtgroene jurk omhoog. De kleur heeft me nooit echt gestaan, maar Eastred kan het vast hebben.
"Trek dit maar aan. Of wacht, je hebt eerst een hoepel en wat onderjurken nodig. En een korset."

Na heel wat getut ben ik klaar.
"Eastred, je ziet er prachtig uit."

xx- Jane -xx

Cwen loopt weg. "W-w-w-w-w-w-w-w-wacht!!!" zeg ik snel. Ze keert zich naar mij. "B-b-b-b-b-b-b-b-b-b-b-b-b-b-b-b-b-b-b-b-bedankt!!!!" schreeuw ik met mijn ogen dichtgeperst.


~Ayme

"Het was niks." zeg ik als ik stil sta. Ik draai me om en loop verder. Ik zie willow staan en duw haar naar Eve toe. "Hup Lopen jij gaat iets moois aantrekken." Jack liep net weg. Hij frutselde aan een van de ruches van zijn blouse. Ik hoorde gestommel toen ik Willow Eve's hokje binnenduwde. En toen werd willow weer naar buiten geduwd. "Je ziet er schitterend uit!" Klonk de stem van Eve.

~Cwen

Ik keek in de spiegel en zag een wildvreemde, maar prachtige vrouw. Ze was zo anders, maar zag er zeker als een rijkere vrouw uit. De jurk stond prachtig bij mijn ogen.
"Dankjewel Jane! Hartstikke bedankt!" zei ik.
Jane lachte moeilijk. Misschien vond ze het raar dat ik zo tegen haar deed. Vond ze dat ik te open was? Ik zou het later wel vragen, nu moest ik gewoon Lucas vinden.
Ik rende het dek op, wat vrij moeilijk ging, en zocht Lucas. Hij stond op het andere schip, en keek uit over de zeeën. Ik nam een aanloop, en sprong van het ene schip naar het andere.
Dat was nog eens lastig met al die rokken! Toen ik bij Lucas was, legde ik mijn handen op zijn schouders. Hij draaide zich om, maar toen hij mij zag werden zijn ogen groot, en leek hij bang.
Zo bang.

~ Eastred March

Jack hielp me op het schip. We moesten mooie kleren aan doen. EINDELIJK! Ik rende naar mijn kajuit en deed mijn haar los. Het was niet echt nat geworden. Ik plunderde mijn kast en legde al mijn jurken op een grote stapel. Ik koos voor een zilveren jurk met blauwe versiersels en witte glittersteentjes. Het was mijn lievelings. Ik pakte bijpassende lindjes en haarspelden en stak mijn haar mooi op. Nu nog sieraden. Ik pakte het kistje. Toen zag ik mijn armband. Hij was blauwzilver en paste precies bij mijn kleren. Hij was niet te opvallend maar wel mooi. Ik deed hem om. Een klein kettinkje er bij, witte schoentjes aan en ik was klaar. Ik liep naar buiten en boog voor Jack die me met grote ogen aanstaarde.
"Hoe zie ik er uit?"
"P-prachtig," stotterde hij. Ik lachte.

***LIA-KING YOONG***

Het onbekende gevoel van voldoening kriebelt door mijn buik. Tsja, Eastred was wel erg enthousiast, maar lief was ze wel. Misschien had dit "aardig zijn" wel zin. Wie weet doe ik het wel vaker.
Nu is het mijn beurt. Ik tover een ijsblauwe jurk uit mijn kist, wat diamanten haarspelden en een waaier.
Ik schuif mijn voeten in zijden muiltjes en doe mijn gouden oorbellen in.
Handschoenen bedekken mijn beschadigde polsen. Ik ben klaar om te gaan.

xx- Jane -xx

"Wauw." Stamelde ik. "Waar heb je die vandaan?"
"Oh, ik heb deze al een tijdje." Zei Lia glimlachend.
"Kun je mij misschien ook even helpen met mijn kleren, vrouwen hebben daar verstand van toch?" Grinnikte ik.

~| Jack Beckeans |~

"Maar natuurlijk!"
Ik stak mijn arm door die van hem en samen liepen we naar zijn kajuit. Ik trok Jack's kast open.
"Eens even kijken..." mompelde ik. Ik trok een blouse te voorschijn. De enige zonder vlekken. Ik gooide hem naar achter, in Jack's armen. Ik vond nog een fatsoenlijke broek. Die kon hij ook wel aan. Snel kleedde hij zich om. Ik keek niet, natuurlijk.
"En?" vroeg Jack. Ik glimlachte. Hij zag er heel lief uit in die kleren. Helemaal niet de stoere piraat.
"Je ziet er prachtig uit," zei ik met een big smile.

***LIA***

Ik keek rond. Ja nu was iedereen wel zo een beetje klaar. Ehm even kijken. Lucas! Hij zag er nou niet echt fatsoenlijk uit voor iemand die mijn ouders ging bezoeken. Ik boog me naar voren over de railing. "Omkleden jij! k wil niet dat moeder merkt dat ik aan piraterij doe!" Lucas knikte en liep weg. Iets te snel. Eastred keek me verbaasd en tegelijkertijd kwaad aan. "Hij kan het niet goed vinden met edelvrouwen he? Eve zei dat zijn oogballen haast uit zijn kassen rolde toen hij haar zag." Eastred beende kwaad achter Lucas aan.

~Cwen

"Oh houd je mond toch!" snauwde ik naar Cwen. Wat wist zij er nou helemaal van? Ik deed Lucas zo ook al pijn.
In zijn hut pakte ik zijn arm vast. "Alsjeblieft, Lucas. Kijk gewoon voorbij de kleren en de make-up. Ik ben nog steeds mezelf. Wat is er in Londen, wat is er daar waarom je er niet heen wilt?"
Lucas schudde mijn arm af, en trok zijn kast open. Hij begon er in de wilde weg kleren uit te gooien, en wilde duidelijk gewoon wat afleiding hebben.
"Lucas..." fluisterde ik.

~ Eastred March

Samen liepen we naar buiten. Londen kwam in zicht.
"CWEN LONDEN OP TWAALF UUR!" gilde ik naar Cwen. Het schip werd drukker. We mochten onze kleren niet vies maken maar moesten wel aanmeren. Een hele klus! Maar de meesten is het wel gelukt. De bemanning begon zich te verzamelen op het dek. Iedereen zag er práchtig uit!

***LIA***

"Hoe zie ik eruit" fluisterde Eastred in mijn oor, ik slikte "gewoonweg afschuwelijk" zuchte ik en ik streek door Eastreds haren. "Dankje" lipte ze en ze zoende me kort. "Ga jij me al maar vast aankleden"
mopperde Cwen tegen me en Eastred keek haar kwaad aan, ik liep naar dee kajuit en zocht geschikte klederen, wat haatte ik dit maarhet moest. Eastred kwam de kajuit binnen "Daar ga je heus niets vinden hoor" zuchte ze tegen me en duwde me richting het hokje van Eve. het was er licht en hong vol me kleren en sieraden. Ik kreeg het benauwd en keek vragend naar Eve. "eerst ga je in bad" zei ze kordaat en trok haar neus op. "Hang je kleren daar en spring in de tobbe" ze wees naar een houten bad, juist groot genoeg voor één persoon, boordevol warm water en zeepbellen. Wijfelend slofte ik naar het bad "Ik zal heus niet kijken hoor" mopperde ze en ze sloeg haar ogen ten hemelen. Snel kleedde ik me uit en stapte het warme bad in waar ik geschrobt, schoongewassen en gewreven werd.
Na een uitgebreide behandeling rijkte ze me een handdoek aan om over mijn middel te slaan.
Ik voelde me ongemakkelijk omdat ik wist dat, hoe Eve me ook verzekerde dat ze niet keek, a en toe een blik wierp op mijn lichaam.

Ze nam me mee naar de kleding en trok me een wit hemd aan met daarover een zwart-blauw jacket en nog wat stoffen die ik niet eens herkende als kleding. Ik keek naar mezelf in de spiegel en kwam haast niet bij van het lachen. Ik zag er belachelijk uit met mijn hemd en de rest.
Beschaamd stapte ik het dek op dat reeds gevuld was met uitgedoste piraten.
Ik hoorde een kreet in de verte en Eastred liep naar me toe. Met grote ogen bekeek ze me van top tot teen en sloeg haar armen om me heen. "Hoe zie ik eruit" zuchte ik en ik duwde mijn voorhoofd tegen het hare. Haar blik zei meer als duizend woorden, "Ik bof met jouw" grijnsde ze en bracht haar lippen naar de mijne. Ik beantwoorde haar kus en lachte. "En ik met jouw ..."

-Lucas Folcalor-

"Lia, ik kan zo toch niet de straat op?" Siste ik. "Wat als iemand mij ontdekt? Dan wordt ik opgepakt en in de gevangenis gegooid of vermoord!" Lia keek me verbaasd aan en snapte niet waar ik het over had.
"Hoezo?" Vroeg ze.

~| Jack Beckeans |~

Ik tuur naar de horizon en zie daar Londen verschijnen.
Ik probeer de opkomende tranen weg te slikken maar dat wil niet lukken. Te veel herrinneringen.
Slechte herrinneringen.
Tevergeefs probeer ik mijn ogen droog te houden, maar het wordt me gewoon te veel.
Ik storm naar mij kajuit en ruk de kleding van mijn lijf. Ik wil mezelf niet zijn.

xx- Jane -xx

Lucas en ik stonden zo een hele tijd, totdat Londen in de buurt kwam. Ik voelde hoe hij verstijfde. We zagen er zo chic uit allebei, maar we zagen er niet als ons zelf uit. Gewoon veel te anders.
Plotseling kwamen Jack en Lia het dek op. Lia was ronduit prachtig, en Jack... nou Jack was gewoon te grappig. Lucas en ik schoten allebei in de lach.
Wat zag hij er maf uit! Dit leek niets op de Jack van een paar uur geleden. Hij keek chagrijnig de andere kant op, wat er voor zorgde dat Lucas en ik nog harder moesten lachen.
Toen de haven in zicht kwam werden we weer rustig.
We voeren over de Thames Londen binnen. Het was een wonder dat de boot niet vast kwam te zitten.
"Lucas.." vroeg ik. "Wat doen we als we... je weet wel tegen komen?"
Lucas beet even op zijn lip en zei toen: "Ik weet het niet, we zien wel."

~ Eastred March

"Oke iedereen van boord! Ik wil mijn ouders zien!" Ik stapte van de loopplank af en beende richting weer een hele rij verschrikkelijke koetsen. "Echt Eve waar haal jij al die dingen vandaan?" Vroeg ik aan haar.
"Ik heb zo mijn contacten. Ik snap dat je Lucas leuk vind hij is knap. en hij heeft een mooi Lichaam." Ik keek haar geschokt aan. "Dat meen je toch niet he?" Fluisterde ik. "Jawel. Hij is echt heel knap. Misschien moet ik hem maar eens manipuleren om naar jou over te stappen." Ik keek Eve met grote ogen aan. "Als het kan dan zou ik het geweldig vinden als het je lukt." We stapten in een van de koetsen.
"Maar wie kan er in vredesnaam het uiterlijk en de zang van een meermin overleven?" Snotterde ik. "Hee huil je tweede gezicht er nou niet af!" Mopperde Eve. Ik haalde mijn neus op. Het grote angstaanjagende gebouw kwam steeds dichterbij. Toen we er waren stapte ik uit.
Mijn zus kwam aanrennen en viel me in de armen. "Zus je ziet er.." Begon ik. "Oud uit? Ik weet het?"
de laatste koets kwam aanrijden. Lucas stapte uit. Bekeek mijn zus en stapte weer in. Ik leunde door het raam. Lucas greep mijn jurk en trok me voorover. "Hoe kon je! Dat is mijn vrouw verdomme" siste hij door zijn tanden.

`Cwen

Ik hield mijn hart vast, wat deed Cwen met haar ... Er begon iets te dagen, ze leken wel sterk op elkaar. ik rilde, zou het ? Met angstige ogen keek ik naar Eastred, " Het komt goed" mompelde ze mistroostig en wreef langs mijn arm. Ik schudde mijn hoofd en dacht na, hier moest ooit een einde aan komen en waarom zou ik het niet nu doen. Meteen sprong ik uit de koets en liep naar het oud herenhuis waar Coin was binnen gegaan, want zo heette ze mijn vrouw. Eastred liep achter me aan maar ik wuifde haar weg. Dit moest ik alleen afhandelen. Ik stapte de grote marmeren hal ik en merkte dat ze verlaten was. "Is daar iemand" vroeg ik trillerig en ik slofte de living in, iedere stap weerklonk wel tien maal. Net toen ik vaststelde dat de zaal verlaten was schoot er een mes voor mijn keel. "Het is fijn je terug te zien, lieverd" hoorde ik een mierzoete stem schallen. "Breng hem naar de kelder, en zorg ervoor dat hij ditmaal niet meer ontsnapt!"

-Lucas Folcalor-

Ik graai in mijn kist. Mijn mes, ik heb het nodig.
Ik snij mijn polsen weer open en het bloed stroomt eruit.
De pijn in mijn huid overtreft de pijn in mijn hart.
Tranen druppen in mijn wonden. Het prikt verschrikkelijk.
Ik pak gauw mijn rum en drink de fles in één teug leeg.

xx- Jane -xx