ik werd wakker met een kater, ik was zo mpe en ging nog even liggen , de koppijn werd veel erger vlgenmij had ik koorts.

-Jowl Saggins--


-------------------

Mededeling:
ik ga minder posten omdat wij nu een puppy hebben <3
ik post allen als djuna (de pup) slaapt

hopelijk bergijpen jullie dit ..

Slaapdronken strompel ik het bos uit, wrijf mezelf in de ogen en strek mijn benen.
In een bos slapen is niet comfortabel dat is iets, maar dat ik daar met Jane heb geslapen.
Hadden we iets gedaan, gekust, nee ik schudt mijn hoofd, daar herinner ik me niets van.
Ik trek mijn trui over mijn hoofd en loop ermee onder mijn arm naar het schip.

Eastred zou hier niets over moeten weten, het zouenkel roet in onze flinterdunne relatie gooien waar ik Oh zo naar hoopte .
Ik slofte een eindje voort zonder echt te beseffen waar mijn voeten me naar toe brachten maar opgelucht dat ik was zag ik dat ik in de haven stond.
Ik liep terug naar het schip in de hoop dat Eeastred wakker was.

-Lucas Folcalor

-------------------------------------------
Oooh, een puppy, erg lief

Ik zag Lucas uit het bos komen. Helemaal in zijn uppie. "Lucas!" schreeuwde ik enthousiast.
"Waar was je nou heen?" vroeg ik?
Lucas mompelde iets onverstaanbaars. Ik zuchtte, hij wilde er niet over praten.
"Heb je honger?" vroeg ik. "Volgens mij is er nog wel wat scheepsbeschuit."
Lucas volgde me naar de eetplek, en we namen samen plaats op de grond. We namen allebei een stuk scheepsbeschuit, en ik wachtte af tot Lucas iets zou zeggen.

~ Eastred March

Ik wachtte nog steeds aan dek van het schip, ik kon er niet tegen zolang niet varen, wanneer voeren we nou is uit iedereen die gewond was is zo odnertussen toch wel geholpen of hoe zit dat? Iets ging voor mijn gevoel mijn neus voorbij. Ik besloot om maar Cwen te gaan zoeken die ik niet vond dus toen dacht ik ik ga maar naar Ayme. Ik kwam naar hut en vroeg: "Ayme weet jij waar Cwen is?"

-Darnell-

ik strompel het bos uit. Ik weet niet of ik terug wil naar het schip; iedereen heeft het er vast gezellig genoeg zonder mij.
Ik besluit maar naar de kleermaker te gaan, de enige plek waar ik gelukkig kan zijn op dit moment.

Ik word met grote ogen aangestaard door de kleermaker.
"Gossie, meisje wat zie je eruit!" Zo te horen valt hij op mannen.
"Kunt u me helpen?"
"Als je ervoor wilt betalen maak ik je in een oogwenk weer mooi."
Ik vis het zakhorloge uit mijn korset.
"Prachtig! Die gaat geweldig staan bij mijn mantel! Kom vervder, kom verder!"
Met zo'n grote vriendelijkheid ben ik nog nooit ontvangen. Gelijk voel ik me weer ontspannen.

xx- Jane -xx

Lusteloos kauw ik op mijn beschuit, ik heb geen trek, dat had ik al lang niet meer.
Telkens als ik Eastred zag was het alsof mijn maag samenkromp en al het bloed naar mijn hoofd stroomde. "Gaat het wel" vroeg ze half bezorgd half geamuseerd. Ik knikte heftig, iets te heftig.
Waarom deed ik toch zo stom als zij er was, ze was gewoon een meisje, meer niet.
Maar diep in mij was ze dat niet, ze was speciaal, dat voelde ik en het trok me aan.
" waar was je gisteren" kon ik uitbrengen en ik stak snel weer wat beschuit in mijn mond.
Het oogcontact werd verbroken en hevig blozend, draaide Eastred haar gezicht weg.
wat was er gisteren gebeurt, wat zou ze me niet kunnen vertellen ...

-Lucas Folcalor-

"I-ik heb mezelf stomdronken gezopen, en ben toen in slaap gevallen.." stotter ik zo snel mogelijk. Lucas slaakt een zucht.
"Dus dat is alles?" roept hij lachend.
Ik draai boos mijn hoofd weg. "Dat doe ik normaal nooit hoor," mompel ik. Lucas lacht nogmaals en slaat een arm om me heen.
"Zo angstig als jij keek leek het wel alsof je met iemand gezoend had."
Plots zijn we allebei stil, en kijken we de andere kant op.

~ Eastred March

Ik neem het broodje van Emerild aan. "Ik...ik voel me zo rot. Het voelt alsof ik een golf van duisternis om me heen heb, en dat daardoor niemand me accepteert. Dat doet me pijn in mijn hart. En ik dacht dat sommigen me wel zouden accepteren...Ik heb al zo'n zwaar verleden..." zeg ik snikkend tegen Emerild.

~Ayme

Na een uitgebreide behandeling en een kop koffie ga ik weer terug naar het schip.
Ik heb wel vaker koffie gedronken, maar nog nooit het genot ervan ervaren.
En die meneer was erg aardig.. Zo heeft geen enkele piraat tegen mij gedaan.

Met zand tussen mijn tenen stap ik aan boord.
Gelijk word ik verwelkomd door de stank van rotte vis.
jee, iemand moet echt de keuken schoonmaken.
Mijn goede humeur is verdwenen als sneeuw voor de zon.

xx- Jane -xx

Beschaamd kijk ik naar mijn voeten, waarom zei ik dat nu weer, ik kon mezelf weer voor het hoofd slaan. Vanuit mijn ooghoeken keek ik terug naar Eastred, die ook naar mij keek, ze slikte hoorbaar en praatte zachtjes: " Zou je het erg vinden als ik iemand anders zou zoenen".
Mijn hoofd kreeg een kleur, natuurlijk vond ik het erg maar zou ik het wel zeggen.
"Nee" mompelde ik geruisloos "Je mag zoenen met wie je wilt". Ik probeerde dapper te zijn maar mijn woorden hadden geen kracht, totaal ongeloofwaardig. Tot mijn geluk zag ik Eastred beteuterd naar beneden kijken, net toen ik wou zeggen dat het me wel kon schelen. Dat niemand haar lippen zou mogen raken buiten de mijne, dat ik haar echt ... graag zag, stond ze op en trok haar neus op.
"Misschien doe ik dat dan wel" spuwde ze me toe en draaide zich om en liep met grote passen weg.
Daar zat ik dan, wanhopig, ik zou me het liefst nu verdrinken in de oceaan ...

-Lucas Folcalor-

Hoe kon hij zoiets zeggen! Waarom zou hij zoiets zeggen! Waarom wilde hij zoiets zeggen?
Ik probeerde de tranen weg te slikken, maar ze bleven maar komen.
Dus hij wilde me niet, hij moest me niet. Hoe kon ik zo stom zijn. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan.
Verblind door tranen wankelde ik naar mijn hut, maar vlak voor de deur botste ik tegen iemand aan...

~ Eastred March

Kwaad rende ik rond op het schip. Ik was het echt aan het verpesten! Ik had iemand! Ik had Ayme! Waarom? Waarom? Waarom moet ik in vredesnaam op iemand vallen die toch onbereikbaar is!
Ik begon nog sneller te lopen en ik knalde tijdens het lopen heel hard Tegen Eastred aan. "Hoi Eastred." Zei ik snel. "Hoi Cwen kom je even binnen?" Ik schudde mijn hoofd en liep weer verder.

~Cwen

Het is een drukte van jewelste op het schip.
En niemand denkt aan mij. Precies zoals ik had verwacht.
Ik sluit mezelf op in mijn kajuit en pak een boek uit mijn kist.
Een verboden boek, maar het is wel een goeie.
Met een fles whiskey naast me ga ik op mijn buik liggen in mijn hangmat en begin te lezen.

xx- Jane -xx

Vreemde gedachten maalden door mijn hoofd, de reactie van Eastred, had ze dan gevoelens voor mij.
Ik dacht aan de nacht dat we samen in een kajuit lagen, zij tussen mijn armen.
Melancholisch probeerde ik weer de zoete geur van haar haren. Ik sloot mijn ogen en prpbeerde de herinneringen weer voor de geest te halen. Plots stond mijn besluit vast, ik moest Eastred zeggen wat ik voelde, wat er in mij omging, dat zij voor mij was en ik voor haar. Ik stond op en beende naar de plek waar ik haar het laatst zag, ik stond voor de deur van Cwens kajuit en kopte aan...

-Lucas Folcalor-

Het was een drukke dag geweest op het schip. Ik had gekookt voor de bemanning, het dek geschrobt en ik had natuurlijk Jack verzorgd. Dat laatste deed ik met plezier. Ik ijsbeerde een beetje het schip rond.
"Lia ga zitten! Zoveel onrust heb ik nog nooit gezien," klaagde Jack. Ik lachte.
"Ik verveel me gewoon."
"Laten we een spel verzinnen," stelde hij voor

***LIA***

Voor de deur van mijn kajuit kom ik Lucas tegen. "Hoi LuLu." Grap ik. "Kan ik binnenkomen?" Vroeg Lucas. Ik knikte en stapte aan de kant.

~Cwen

Met een diepe zucht klap ik het boek dicht. Wat een herrie buiten, zo jkan ik me toch niet concentreren!
Ik ruk de deur open. Net als ik wil schreeuwen dat het zachter moet, zie ik Jack en Lia.
Jack en Lia.
Een snijdende pijn scheurt zich door mijn hart.
Met een klap gooi ik de deur weer dicht en ik stort me neer in mijn hangmat.
Ik snap mezelf niet. De tranen biggelen over m ijn wangen maar ik weet niet waarom. Ik heb toch geen gevoelens voor Jack?

xx- Jane -xx

Ik keek naar de grond. Daar was Lucas. Wat wilde hij nu nog van me? Ik zuchtte en keek in zijn mooie ogen. Ik bloosde voorzichtig en keek weer weg.
Ik hoorde hem iets tegen Cwen zeggen, en kort daarna verliet ze de kajuit.
Daar stonden we dan. Helemaal alleen.
Ik voelde iets warms en nats langs mijn wang lopen. Wat was dit toch moeilijk.
In een paar passen was Lucas bij me, en ving de traan op met zijn pink.

~ Eastred March

"Hé Jane, doe je...."
Maar nee. Jane was al weer weg. Ze had haar deur met een klap dicht geslagen. Wat nú weer?!
"Zal ik even gaan kijken?" vraag ik twijfelend aan Jack. Hij knikt.
"Ik ga wel verder met ons idee."
Ik stond op en liep naar Jane's kamer. Ik klopte aan.
"Wie is daar?" klink het gesmoord.
"Lia"
"Ga weg, Lia!"
Wauw, dat pikte ik dus niet. Ik opende de deur, ontweek een schoen die Jane naar me gooide en liep naar binnen. Jane lag huilend op bed.
"Meis, wat is er?" Ik ging naast haar zitten

***LIA***

Ik liep op het dek. Er gebeurde veel, mijn gedachtes zaten vol.. De herinneringen bleven en het spookte door mijn hoofd krijsend en huilend rende ik naar mijn hangmat, iedereen had het gehoord, het was genant.. Irritant.. En nog veel erger nu zouden veel mensen naar me toe komen, Eastred had me nog niet gesteunt, en ik haar niet. Ik bleef maar huilen, en huilen en was bang.

xCyndrina.