Na een tijdje werd ik wakker. Ten minste, dat dacht ik eerst. Of dat ook zo was, weet ik nog niet.
Ik zie alle vermoorden opeens.. Wat vaag, maar ze staan allemaal voor me. Marica, Amanda, en nog wat van die anderen. Ik werd duizelig, toen ik opeens mijn naam hoorde. De geesten vervaagden, en ik kreeg weer gewoon zicht.. Elena en Katja schijnen mij nodig te hebben voor iets. Denk ik. "Wattishur?" weet ik wazig een beetje uit te brengen.
John.
