Er gebeurde veel in de trein en er werd veel gepraat. Ik keek rond, ik wou ook met iemand praten. Ik zag een man zitten met een flesje bier in zijn handen, er zat nog iemand naast. Mmm... Dacht ik bij mezelf. Ik had ook wel zin in wat alcohol, zeker nu op dit moment. Ik liep ernaartoe en ging naast de man met het bier zitten.
'Hoi.' Zei ik vriendelijk. 'Waar kun je hier een biertje krijgen?'

~Karin~

Gelukkig, die jongen is weer wakker geworden. Ik zit nog na te rillen van daarstraks.
Een naar gevoel overwelmt me. Alsof er iets niet goed is hier.
Ik schud mijn hoofd. Niks aan de hand. Ik haal mijn thermosfles uit mijn tas en schenk een kop koffie in voor de jongen. Piet. Goede koffie doet wonderen, zeggen mijn collega's altijd..

Lily~

Man, ik kon hier ook geen enkel moment slapen zeg.
Ik keek geïriteerd naar de vrouw die naast me kwam zitten.
'Zie je nou wel, ik ben niet de enige die bier wil. Waar blijft het?' riep ik luid door
de wagon. Mevrouw de Bergbeklimmer keek geïrriteerd op. Man, die kon ook niks hebben.
-Dirk.

Krijg nou wat, hij komt op me af! Half waggelend plofte hij neer op mijn bovenbenen, waarna ik heftig mijn keel gebruikte.

(...)

WHAAAAAAA AAAAAAH!!

(...)

Tsja... zo gaat dat bij oude mensen. Die kunnen zich niet meer redden en moeten het lot ondergaan. Ik volgde de vrouw strompelend die koffie ging halen, en nadat ze weer naar haar plaats was gegaan, kocht ik een Espresso'tje en kwam gezellig naast haar zitten. Ze schrok een beetje, maar volgens mij is ze wel gecharmeerd van het feit dat ik mijn gebit had gepoetst.

We maken een praatje en ik voel me weer jong worden, veel contact had ik niet, behalve dan Hannie. Zelfs nu niet, na die uitbarsting. Achja, het leventje gaat niet over rozen, merk je als je oud bent. Hé, heb ik dat niet eerder gezegd??!

-Klaas-

De man keek me geïrriteerd aan. Nou, ook weer zo'n vriendelijke mensen hier. De man schreeuwde door de trein dat hij niet de enige was die bier wou. Ik besloot toch tegen hem te praten, ik wou zijn aandacht.
'Wat is uw favoriete merk bier, mijne is Heineken.' Ik probeerde te lachen, met de half oog keek de man me aan.

~Karin~

'Zeegg, Ben jij Femke van de gouden kooi?' vroeg ik.
Ze werd rood en begon een beetje te bazelen. 'Nou, eh.. ikkeh, ehhhhh~'

-Tina-

[v DOOH DUDE IK ZAT NIET BIJ JE IN DE KLAS ]

nog steeds beduusd door dat ik omviel, lag ik na te hijgen op de grond. Had die oude man mij nou op de grond gegooid? Dan was ie dus nog best sterk. Eigenlijk had ik het moeilijk. Tranen rolden maar over me wangen, ik probeerde haar uit me hoofd te zetten. Maar, onbewust probeerde ik haar naam te herinneren. Emma, ja, zo heette ze. Nee, wacht die zat bij me in de klas en zij was haar dus niet. Roos dan? nee, die had bruin haar... ik zakte weg in de gedachten. Het ging nog wel een tijdje door met meisjes namen. Amber, nee. Lisa? nee. Dinah? nee. Janneth? nee.
Ik wist het niet meer... zal ik haar dan voor goed kwijt zijn? nee, ik wou haar niet kwijt. Ik moest haar naam bedenken, hersens werden gepijnigd, maar er kwam niks meer uit. Waarom? waarom? moest ik nou zou gestoord en gek doen om illegaal vuurwerk af te steken in de school, een klap krijgen. En van alles daarvoor niks meer herinneren. Misschien was ik wel van school gestuurd om dat er daardoor iemand dood was gegaan. Misschien was zij het wel.... Ik wist het niet, het was een donkere grijze massa van mijn geheugen op de middelbare school.

Ik besloot te wachten, ooit zou ik haar naam weer vinden. Ooit zou ik haar weer terug zien, ik, ik zal haar omhelzen, haar kussen. Ja, zo zal het ooit zijn.

Gouden Kooi?
Dé Gouden Kooi??!!?

Ik gooide mijn Espresso in één slok achterover en hinkelde, geen commentaar, naar Femke.
"Bent U dé grote Femke???? VAN DE GOUDEN KOOI? WOOOOOOWH IK HEB HET DE HELE TIJD GEVOLGD!! IK WAS ZO'N FAN VAN U!!!"
-verbazing&stilte-
"Oh, ik ben Klaas, sorry voor de overweldiging, maar ik was echt voor u in de Gouden Kooi en ik móest u gewoon even spreken. Kunt u mij misschien een handtekening geven?
Nu we het er toch over hebben, wat vindt u nou van Sharon? Het is wel eeneh... lekker ding toch?"
Dat floepte er gewoon uit, een.. euh... familietrekje.
Met nog steeds geschrokken ogen keek dé Femke me aan, was ik dan zó angstaanjagend? Of zou het komen doordat mijn gebit op haar hand was gevallen....?

-Klaas-

Zonder na er verder bij na te denken pak ik Piets hand vast en trek hem op de bank. Ik druk de koffie in zijn handen.
"Drink maar op, misschien voel je je wel wat beter."
Gehoorzaam maar verward neemt hij een voorzichtige slok. Meteen deinst hij terug en wrijft over zijn mond.
"Sorry, vergeten te zeggen dat het nog heet was." Behulpzaam haal ik het bekertje uit zijn samengeknepen handen en zet het naast me neer.
"Zeg het maar als ik iets kan doen."

Lily~

'Hooohooohooo!' fluit ik. 'Er bloeit hier een ware romance op!' Lily kijkt me geïrriteerd aan. 'Gedraag je eens even niet als een kleuter zeg, ik ben veel te oud.' Verbaasd kijk ik haar aan. 'Maar hoe oud bent u dan wel niet?' vraag ik. Te laat besef ik dat het best wel onbeleefd is. Lily snuift en gaat verder met met Piet praten.
Ik kan ook nooit iets goed doen, dacht ik bij mezelf. Ik staarde stilletje uit het raam. Plotseling tikte iemand me zachtjes aan,

- Zoë

De oude man was naar een meisje gehinkt, en ik volgde vol verbazing hun conversatie. Ik wist het wel! Ik liep naar ze toe, en bekeek haar nog eens goed. 'Ik wist wel dat ik je ergens van herkende, van tv dus! Ach natuurlijk, De Gouden Kooi.. Ik had je moeten herkennen.' Het meisje, Femke, zat er met een rood hoofd bij.

Simone~

Opeens hoorde ik dat er iemand opstond. Hij rende naar me toe.
"Bent U dé grote Femke???? VAN DE GOUDEN KOOI? WOOOOOOWH IK HEB HET DE HELE TIJD GEVOLGD!! IK WAS ZO'N FAN VAN U!!!"
"E-Ehh..." antwoordde ik.
"Oh, ik ben Klaas, sorry voor de overweldiging, maar ik was echt voor u in de Gouden Kooi en ik móest u gewoon even spreken. Kunt u mij misschien een handtekening geven?
Nu we het er toch over hebben, wat vindt u nou van Sharon? Het is wel eeneh... lekker ding toch?"
"N-Natuurlijk, eh...een handtekening?...Okay. Euh." Ik pakte een papiertje uit mijn broekzak en zette snel mijn handtekening erop. Opeens viel het gebit van Klaas op het papiertje.
'Euh. Is dit misschien van eh, u?" vroeg ik.
Helaas werd ons 'moment' verstoord door de vrouw die me eerder aankeek.
'Ik wist wel dat ik je ergens van herkende, van tv dus! Ach natuurlijk, De Gouden Kooi.. Ik had je moeten herkennen.'
"Uhm...euh... " ik wist niet wat ik moest zeggen.


~Femke~

Hmm, deze dame had tenminste verstand van bier. Ik keek even of ze me niet in de maling nam.
'Hmm, die van mij ook..' antwoordde ik knorrig, zoals ik altijd werd als er geen bier in de buurt was.
'Moppie, kan je alsjeblieft even wat bier voor me regelen?' vroeg ik aan haar.
Iemand moest hier toch wel bier hebben?

-Dirk

Lilly probeerde me een beetje te verzorgen. De koffie was wel lekker. Zoë vond echter dat we een stelletje werden. Dat kan niet, ze was gewoon aardig. En Lilly zal haar nooit kunnen vervangen, alhoewel ik haar naam niet meer weet. Ooit zou de naam binnen vliegen, op een zacht tapijtje, ik wist het zeker. Lilly was, tja... gewoon aardig en vriendelijk, ze hielp me tenminste. We praatten wat verder, en tja... dat was het dan wel.

Ik hoorde wat rumoer, ik ving tv, Gouden Kooi, Femke op. Was die Femke hier? Ach, ik keek het toch nooit echt. Wel grappig dat we nou dus een bekend iemand in de trein hebben zitten. Ik haalde me schouders op, bedankte Lilly en stond op. Eerst langs Femke, waarop ik zei: "zien jullie dan niet dat ze alleen gelaten wil worden????"

-Piet-

"WOU VWE ERHBUITEH VJONUMANF!! fworry, mak il mijnw gfwebif truv?
Ik deed hem weer in en bood Femke een zakdoek aan.
"Het spijt me, ik wist niet dat ik zo onhandig kon zijn."
"Het maakt niet uit..."
"Jawel, kan ik misschien iets voor u doen??"
"Nou, nee..."
"MAAR IK KAN EEN LIEDJE VOOR U ZINGEN?!!!"

-Klaas-

Die man draaide zo te zien door, dus probeerde ik hem terug mee te slepen naar het bankje waar hij eerder op had gezeten, maar hij werkte niet echt mee. Toen ik hem eindelijk op het bankje had gekregen, was hij al begonnen met zingen. Iedereen in de wagon keek naar de oude man.

Simone~

'MENEEER' Brulde ik over het gekrijs heen. 'Het spijt me hoor maar u klinkt zo vals als een oude tang.'
De man keek me gekwetst aan.

-Tina-

Geweldig, iedereen schreeuwde door elkaar. Oh man, ik moest bier.
Heel veel bier, zodat ik dit niet meer hoefde te horen.
Ging die vrouw me nog wat brengen?

-Dirk.

poeh.. poeh.. wat een vreselijke irritante drukte. Ik was al lang blij dat er voor en naast mij niemand zat aangezien er steeds meer mensen bij elkaar gingen zitten. Ik tuurde uit het raam , hoelang zou deze reiss nog duren... vroeg ik mezelf af.

herman

"PARDONN?" schreeuwde ik tegen die pizza-verslaafde. "Oke, je hebt een punt, ik ben oud. Maar dat neemt niet weg dat ik niet kan zingen..."

(.........)

"LALALALAALAA I'M SEXY AND I KNOW IT LALALAALAALALALAAA!!!"
van mijn zangkwaliteiten waren grote ogen het gevolg. Misschien moet ik wat serieuzer overkomen?

-Klaas-
sorry, ik zal vanaf nu wat serieuzer doen