Ik haal diep adem, het was voorbij. Ik kreeg een klein baby'tje in mijn armen geduwt, het was een meisje. Wat was ze lief! Ik voel tranen opkomen van vreugde.
"Ik weet niet hoe ik haar ga noemen.." Mompel ik. Het baby'tje begon zachtjes te huilen, waarvan ik schrok. "Rustig maar Catrijn, het is juist goed als ze gaat huilen." Stelde Liz me gerust.
Ik beet op mijn lip, hoe zou ik haar noemen? Er kwamen allemaal namen bij me op.
"May... Madelief...Castle.....Anne..." Mompelde ik. Castle klonk wel leuk. "Ik vind Castle wel leuk klinken." Zeg ik.

~Catrijn~
(Je spreekt het uit al Castol, kasteel op z'n engels )

Castle, wat een mooie naam! Ik keek naar de jonge moeder die op het bed lag. Anastacia kwam aan rennen met schone lakens en doeken om het bed meteen schoon te maken. Ik knikte haar vrolijk toe. Catrijn schrok toen het baby'tje ging huilen maar Liz stelde haar gerust. Ik liep naar buiten om het nieuws aan de anderen te vertellen.
"Het is een meisje en ze heet Castle!' riep ik vrolijk. Een hoop gejuich van de anderen. Iedereen was blij voor Catrijn. Ik omhelsde Rory. Ik wilde ook zo graag een baby!

-Cleo

" Catrijn,Geef Castle maar even. Dan zal ik haar wassen." Ik stak mijn armen uit.
Catrijn gaf me Castle aan. Ik begon haar voorzichtig te wassen in de ton met warm water die Anastacia had gebracht. Toen het meisje weer schoon was droogde ik haar voorzichtig af. " Zal ik kijken of ik nog ergens wat van mijn baby kleertjes heb??" Vroeg ik voorzichtig. Catrijn knikte. Ik liep naar de kamer waar een paar koffers lagen. Ik maakte er een open en begon er in te graaien. Allemaal oude kleren van Finnick. Ineens vond ik het witte jurkje van kleine Emilyth. Ik nam het mee. " Catrijn,Wat vind je hier van?" Ik hield het jurkje op. Catrijn knikte. Ik trok het bij Castle aan. Er lagen stijle engelachtige blonde lokken op haar schouders. Ik tilde het kleine meisje even op. Ze was net een engeltje. Haar bovenlipje was net iets voller dan de onderste. Ik legde Castle weer bij Catrijn. " Geweldig toch een kleintje." Mompelde ik.

~ Liz Red~

Catrijn heeft een kindje! Ik voel de warme arm van Xander om me heen.
Ik ben blij voor Catrijn maar stiekem ook jaloers.
Mijn buik is niet veel boller geworden dus dat betekent dat ik nog steeds niet zwanger ben.
Wat is er mis met mij?!
Catrijn heeft een prachtige naam voor haar dochter bedacht. Castle.
Catrijn is gelukkig. Iedereen is gelukkig. Toch voel ik me leeg vanbinnen.
Ík ben niet gelukkig. Ik ben dan wel met Xander, maar ik voel me niet compleet zonder kind.
Misschien mag ik wel eens op Castle, Finnick en Emilyth passen totdat ik zelf een kindje heb.
Ik voel tranen in mijn ogen opkomen. Op de kinderen van een ander passen is anders dan die van jezelf. Snel wrijf ik ze weg en druk me tegen Xander aan.
"Gefeliciteerd Catrijn." fluister ik, om de brok in mijn keel te camoufleren.

Katrien Bom~

Ik kijk naar Katrien, ze had tranen in haar ogen. Vreugdetranen? Waarschijnlijk, waarom zou je op zo'n moment nou droevig zijn dacht ik. Maar ik dacht na, en ik had wel een vermoeden.
Ik wrijf over Katrien's schouder en fluister: "Maak je geen zorgen, jou beurt komt nog. Binnekort."
Ze keek me met een hoopvolle blik aan. Ze wilde haar mond open trekken maar ik legde mijn vinger op haar lippen en kuste haar voorhoofd.

{ Xander Loon }

Ik krijg de baby in mijn armen gelegd.
Het nesteld zich vriendelijk tussen mijn jas.
" castle" mompel ik, wat een mooie naam voor een mooi
meisje.
Catrijn lacht " gefeliciteerd" fluister ik en ik aai over het
kindje haar hoofd.
haar oogjes sluiten en ze valt in een diepe slaap.
Ik geef ze weer aan Catrijn en grijp Liz' hand vast.
" Ik kan haast niet wachten op ons kindje" fluister ik
in haar oor ...

-Cowl-

Ik en Rory liepen buiten, hand in hand. Het sneeuwde weer en inmiddels was er een dik pak op de grond gevallen. We moesten moeite doen om vooruit te komen maar het lukte wel. We kwamen langs een bedelaar die rillend van de kou langs de weg zat. Rory toverde een muntstuk uit zijn zak en gaf hem aan de arme man. Hij knikte dankbaar. We liepen door de straatjes. We kwamen langs een gezellig cafétje. We keken elkaar aan en liepen naar binnen. Het was er warm en gezellig. Er zaten een hele hoop dorpbewoners. We bestelden wat drinken en gingen aan een tafeltje zitten. We hadden niet veel zin om terug te gaan naar de herberg, waar inmiddels 3 kinderen waren. We bleven veel liever hier. De muziek was niet bijzonder. Daar moest verandering in komen! Ik stond op, Rory keek me vragend aan, en liep naar het bandje. Ze knikten en we overlegden even. Ik hoorde de eerste maten van mijn lievelingsliedje en begon met zingen. Alle ogen staarden mijn kant op maar dat vond ik juist leuk.

-Cleo

"Nog twee dagen geduld." Fluister ik. "Maar ik heb geen geduld. Dat weet je toch??" Antwoord hij weer zachtjes. Cleo en Rory gingen weg. Ik voelde Cowl's arm om me heen en ik voelde hoe ik naar hem toe werd getrokken. Ik drukte een kus op zijn wang. "Je kriebelt." Giechel ik zachtjes.
Cowl trok zijn schouders op. Cowl ging op een stoel zitten en ik ging op zijn schoot zitten. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder. Ik keek naar Catrijn en Castle. Catrijn was voorzichtig overeind gekomen en wiegde het kleine meisje voorzichtig heen en weer. Castle's armpje bungelde naast Catrijn's arm en haar kleine gezichtje keek heel vredig. Binnenkort hebben wij ook een klein kind.

~Liz Red~

Mijn blik gleed rond in de herberg.
" We moeten morgen vertrekken Liz " fluisterde ik zachtjes
We konden niet langer in dit herbergje blijven, mijn droom
was naar de grote stad te gaan, en als we hier telang
bleven, zouden we ons hier aan hechten ...

-Cowl-

Ik knikte zachtjes in Cowl's schouder. Hij had gelijk. We moesten verder.
Ik aaide over mijn buik. Tom kwam binnenzetten. "Vanaf hier nog hoe ver?" Vroeg ik voorzichtig.
"Negen kilometer. Als je morgen vroeg vertrekt ben je er als de avond valt." Ik knikte voorzichtig.
Ik aaide voorzichtig over Cowl's hoofd. Tom ging er van door. Blij toe. Ik drukte een kus in Cowl's nek. Hij aaide zachtjes over mijn rug.

~Liz Red~

Ik gaf antwoord op devraag van Liz " negen kilometer, Als je morgen vroeg vertrekt ben je er als de avond valt, ik trek nu al naar de stad" zei ik tegen Liz ze knikte. " als jullie in de stad aankomen, sta ik bij de poort met mijn vrouw" zei ik er nog achterna, " ik heb haast , ik ga nu " zei ik als laatst en nam afscheid van iedereen tot in de stad riep ik tegen iedereen.. En ik ging ervandoor..


--Tom--

" Nu hebben we nog wat tijd voor onszelf" grinnikte ik.
Liz sloeg haar arm om me heen, maar ik had wat anders in gedachten.
Wat was er mooier dan een nachtelijke wandeling in de sneeuw.

Eenmaal buiten was het helder wit en schitterde de sneeuw als
wel duizenden diamanten.
Onze adem was als witte wolkjes in de pekzwarte lucht en
de sneeuw kraakte onder onze voeten.
" Mooi hé ..." fluisterde ik haar toe

-Cowl-

"Prachtig." Fluisterde ik terug. Er dwarrelde kleine witte sneeuwvlokjes door de lucht.
Er vloog een vuurvliegje rond. Ik bukte voorzichtig voorover. Ik raapte wat sneeuw bij elkaar en gooide het tegen Cowl's achterhoofd. Hij draaide zich met een grote grijns om. "Krijg je terug weet je dat!" Zei hij vrolijk. Hij gooide ook een sneeuwbal naar me. Ik raapte een hele hand sneeuw op en peperde Cowl flink in.

~Liz Red~

Ik liep in 40 cm sneeuw , op weg naar de stad, mijn vrouw zou daar al staan. Toen ik eenmaal aankwam zag ik haar sten haar mooi zwarte haar, Illya riep ik, Tom riep ze we rende naar elkaar toe en zoende hevig. De baby komt morgen riep ze. Ik knikte, en daarna zoenden we elkaar weer. Mijnvrienden waar ik je over vertelde komen morgen. Ze knikte. We gingen in de sneeuw liggen en genoten van de sneeuwvlokjes die vielen en de mooie stad die was verlicht.

--Tom--

( geesten kunnen tegen de kou, en ze kunnen spelen met de tijddaarom ging het zosnel)

Castle was zo'n schatje! Ik was er trost op om moeder te zijn.
Ik ging wat overeind zitten en wiegde haar zachtjes heen en weer, "mama is bij je." FLuisterde ik zachtjes. Castle keek me nog even aan en draaide haar lichaampje zo dat ze stevig tegen mijn borst lag. Al snel viel ze in slaap. 1 armpje bungelde over mijn arm, ik pakte het en legde het voorzichtig op haar schoot. Ik wiegde haar voorzichtig heen en weer. Mijn baby'tje. Kleine Castle. Ik drukte zachtjes een kus op haar voorhoofd, van het slaperige kindje kreeg ik zelf ook slaap. Ik gaapte, ik probeerde zo zachtjes mogelijk te gapen, ik hoopte niet dat Castle wakker werd! Gelukkig sliep ze door. Ik voelde dat ik zelf ok weg dommelde, ik keek de kamer rond opzoek naar een wiegje. Er stond niks.
Fijn..
Ik legde Castle voorzichtig naast met neer en ik zelf ging ook liggen, ik drukte nog 1 kusje op haar voorhoofd en zakte toen zelf ook weg.



~Catrijn~

Ik gierde het uit, met een grote sneeuwbal raakte ik
Liz recht in haar gezicht.
" sorry ..." mompelde ik toen ik zag dat Liz haar gezicht in haar
handen begroef.
"het spijt me ... echt ..." ze lachte en wierp een sneeuwbal recht in mijn
hemd, " gefopt" joelde ze en ze vloog in mijn armen.
Ik viel achteruit en we rolde in de sneeuw,
steeds verder en verder rolde we van de heuvel en belandde
in een stal op een baal stro.
" Ik hou van je"

-Cowl-

"Ik ook van jou." Ik drukte een kus op zijn neus.
Het hooi prikte en kriebelde maar ik lag ook wel lekker dicht tegen Cowl aan.
Ik aaide zachtjes over Cowl's wang.
We keken elkaar aan en toen drukte ik mijn lippen tegen de zijne.
Cowl aaide dit keer door mijn haar.
Ik wurmde een been uit het hooi en legde hem om Cowl's middel.


~Liz Red~

"Kom Xander." Zei Katrien. "We gaan weer naar buiten."
"Oké, wacht even op mij dan trek ik nog een extra trui aan." Zei ik vlug. Ik rende naar onze kamer toe en trok de eerste de beste trui over mijn hoofd. Ik sloot de deur weer achter me en snelde te trap af.
Buiten was het niet heel erg koud, het was vast wel onder nul, maar onze kleren hielden de kou goed buiten.
We liepen dezelfde route als de vorige keer, de heuvel op naar die mooie baai. Het begon al te schemeren, maar dat maakte het uitzicht er niet minder mooi om.
"Kijk daar beneden is het strand." Zei ik naar beneden wijzend.
"Wie gaat er nou naar het strand in hartje winter?" Lachte Katrien.
"Wij." Antwoordde ik. Ik sloeg mijn arm om haar heen en we liepen voorzichtig de heuvel af naar het strand. Het strand lag ook onder een laag sneeuw. We liepen een stukje langs het bevroren water tot we bij een verlaten strandhuis kwamen. Ik keek door een spleet naar binnen, maar hij was echt verlaten.
"Zullen we naar binnen gaan?" Vroeg Katrien met een glimlach. Ik stemde er mee in. De deur ging makkelijk open. Zodra we binnen waren deed ik de deur op slot, ik had geen zin in bezoek.
Katrien maakte de houtkachel aan en ik legde een deken over de bank heen.
"Daar zaten we dan, midden in de winter met de kachel aan in een verlaten strandhuis." Mompelde ik. Katrien giechelde en kroop dichter tegen me aan. Van het een op de andere moment lagen we op de bank, zoenend. Of het nu warmer werd van de kachel of ergens anders door wisten we niet, maar we trokken onze truien uit, en broeken en nog meer...

{ Xander Loon }

__________________
zo'n lange post heb ik lang niet meer gehad

Onze ontklede lichamen gloeide in de koude buitenlucht.
ik streek met mijn had langs Liz' taille, ze giechelde.

Half bedekt onder het hooi kwamen we hijgend tot rust.
" Dat was nog eens wat" pufte ik en ik trok mijn leren over ons heen.
" wil jij een meisje of een jongen" vroeg ik toen ik mijn buik
op Liz' buik legde.
" een meisje" zei ze dromerig en legde haar hand op het mijne.
" Ik hoop het ook" zei ik en kuste Liz op haar voorhoofd.

-Cowl-

Cowl wou ook een meisje! Jeejj! Ik drukte een kus op Cowl's voorhoofd.
En ik kroop wat dichter tegen Cowl aan. Gelukkig waren elven heel warm anders was ik nu halfbevroren.
"Ik hou van je" Fluisterde ik in Cowl's oor. "Ik ook van jou." Antwoordde hij zacht.
Ik kuste Cowl voorzichtig. "Je kriebelt nog steeds." Grinnikte ik. Cowl glimlachte naar me. Ik legde mijn hoofd op Cowl's buik. Zachtjes aaide ik hem. Ik sloot mijn ogen en viel in een lichte slaap.

~Liz Red~