Ik zette twee stappen terug en stond nu pal naast Jane. "Je bent beter bij mij." Fluisterde ik tegen haar.
Ze knikte zacht. Ik sloeg een arm om Jane's schouder en trok haar tegen me aan. Ze legde haar hoofd tegen mijn schouder. Ik aaide over haar wang. "Ik wou je niet slaan." FLuisterde ik. "Dat wou ik nooit. Als je dat maar weet." Fluisterde ik zacht tegen haar.

-Richard

Ik schudt mijn hoofd terwijl ik van een afstandje naar het tafereel kijk van Richard, Jane, Lucas, Cwen en Alice. Het was zo ingewikkeld! Maar als ik dit zo hoorde wilde Jane het liefst naar Lucas en Lucas het liefst naar Jane. Waarom deed Jane dan zo moeilijk? Waarom gaf ze niet toe? Waarom maakte ze zichzelf niet gelukkig? Ik kon er geen antwoorden op vinden. Plots deed iemand van achter me zijn handen voor mijn ogen. Het was Jack. Hij wilde natuurlijk en grap uithalen maar die handen herken ik uit duizenden.
"Wie is dit?" speel ik mee. Ik krijg geen antwoord. Natuurlijk niet, zijn stem zou hem verraden. Ik grijns, draai me vliegensvlug om, duw hem op de grond en neem hem in een houdgreep.
"Zo Jack. Dus jij dacht dat je mij voor de gek kon houden?"
"Aah laat me los!" gilt hij.
"Nee. Je bent nu mijn gijzelaar. Ik laat je nooit meer los," zeg ik grinnikend.
"Help!" roept Jack, en om zijn mond te snoeren geef ik hem een zoen.

LIA

Lia heeft me goed in een houdgreep, daar kon ík me zelf niet uit worstelen. Haar greep verslapte en we rolden samen over het strand. Lia had heel veel zand in haar haar gekregen, maar we hadden geen tijd om te praten.
Na een poosje gingen we allebei op een warme rots zitten. De zon ging bijna onder en het uitzicht was prachtig.
"Wacht eens." Zei ik met een glimlach. Ik stond op en liep naar een stapel kisten. Daar toverde ik het gitaar uit die ik voor Lia had meegebracht.
"Kijk, die heb ik kunnen redden."
"Oowh!" Zei Lia opgewonden. "Speel iets speel iets!" Ik ging er eens goed voor zitten, spelen op een rots had ik nog nooit gedaan maar het ging wel. Ik speelde een prachtig lied dat ik ooit in Frankrijk heb geleerd.

~| Jack Beckeans |~

"Lucas. Laat ze nou." Fluisterde ik zacht. Hij keek me gekweld aan.
"Ik snap dat het zwaar voor je is. Maar voor mij is het ook zwaar geweest. En voor Alice ook." Fluisterde ik zacht. "Haar vader is vermoord door haar bloedeigen moeder." Lucas zuchtte. "Zucht niet zo." Lachte ik.
"Mag ik?" Vroeg ik zacht. "Voor een keer." Ik sloeg mijn armen om hem heen.

~Cwen

Mijn hoofd tolde, ik had niet uitgehaald ik was niet woedend geworden, waar had iedereen het over.
Ik voelde Cwens handen rond mijn nek, het voelde aardig, vriendschappelijk niets meer.
Mijn gezicht vormde een glimlach maar binnen in me was alles ineen gestort. Ik keek vanuit mijn mondhoek naar Jane en Richard. Hij kuste haar vurig en grijnsde vals. Wat haatte ik hem. "Het bezinkt wel" verzekerde Cwen me, ik scheurde mijn blik los van het stel en keek naar Cwen. "Ik kan gewoon niet geloven dat ze niet meer van me houdt" mijn stem trilde van angst, ik had mijn grootste nachtmerrie luidop uitgesproken.
Doch lachte Cwen, "Ze zal nog steeds van je houden ... maar ze is nu met Richard" ik keek beteuterd naar Het witte zand, gedeeltelijk verlicht door de opkomende zon. Als Jane me zoveel pijn mocht doen kon ik haar net zo goed terugpakken. Ik toverde een valse glimlach op mijn gezicht die niet onopgemerkt bleef. "Wat ben je van plan grinnikte Cwen. "Niets speciaal" loog ik en drukte mijn lippen op de hare. Ze kuste me terug en ik voelde de jaloerse ogen van Jane in mijn rug branden. Wat was het fijn om haar ook eens pijn te doen.

-Lucas Folcalor-

Jane rukte zich los en keek naar Cwen en Lucas. Ze waren aan het zoenen.
Ik legde mijn vinger tegen haar kin en zorgde ervoor dat ze terugkeek. "Zie je had toch gelijk." Fluisterde ik zacht. Jane knikte. Ik drukte mijn lippen weer op die van haar.

-Richard

Ik drukte Lucas dichter tegen me aan. "Zei ik het niet! Zei ik het niet." Danste er een stem door mijn hoofd.
"Kan je gedachte lezen?" Lipte ik zacht. "Doe maar." Fluisterde Lucas terug. Ik sloeg mijn benen om zijn middel.

~Cwen

langzaam werd ik wakker, alles deed pijn. Ik had zeker verkeerd gelegen!
Moeizaam kom ik overeind en strompel naar het stranbd, de teruweg was niet moeilijk te vinden, vond ik dan.
Ik hoorde ergens een liedje vandaag komen, gespeeld op een gitaar. Nieuwsgierig sloop ik naar de plek waar het geluid vandaan komt. Het liedje klonk prachtig! Zachtjes zing ik mee, ik verzon maar wat.
Het gitaarspel stopte abrupt, meteen hield ik mijn mond.

~°Willow Smidweed°~

Zachtjes wandelde ik uit her zicht van Jane, mijn lippen nog steeds tegen die van Cwen. Eenmaal verscholen liet ik Cwen los, ze plofte met een zachte schok op het witte zand. "Dankje" ik glimlachte maar Cwen keek me verbrouwereerd aan, snel trok ik haar recht en zette haar op beide voeten. "Waarom liet je me opeens los" kreunde ze, ze wou haar armen weer om de mijne slagen maar ik deed een stap naar achter. "Cwen ik ..."
ik slikte hoorbaar, had ze het dan niet begrepen. "Ik wou gewoon Jane jaloers maken, ik dacht dat je meespeelde" Ik voelde een gevoel van schaamte toen Cwen beteuterd nar de grond staarde. "Dacht je dan dat ..." vroeg ik op een betekenisvolle toon. "Natuurlijl niet" schaterde ze, het klonk hard en geforceerd, "Ik had wel door dat je niet van me hield" ze lachte nog steeds maar haar ogen traanden een beetje. Ik trok een grimas, arme Cwen, "kom" mompelde ik " Dan kunnen we nog een eindje wandelen"

-Lucas Folcalor-

"Mag ik? "lachte ik. Lucas haalde zijn schouders op. Ik pakte zijn hand.
"We kunnen Jane wel vaker jaloers maken." Grijnsde ik naar hem. Hij lachte.
"Ooit misschien als Richard weer zo vals doet." Ik rolde met mijn ogen. "Hij hing dan wel heel vaak als een puppy achter mijn kont aan." Grijnsde ik. "Deed jij dat ook maar is." Lachte ik. "Kom is. Ik weet een heel leuk plekje." Ik trok hem mee naar het woud. Hij stribbelde een beetje tegen. "Rustig maar. Op de route die wij nemen zijn geen gorrila's " lachte ik. Ik sleurde hem mee. "Je gaat het leuk vinden." Vrolijk grijnsde ik. Toen knalde ik weer tegen diezelfde boom op. Lucas begon hard te lachen.
Kwaad trapte ik het luik open. "Jij eerst." Grijnsde ik. Lucas haalde zijn schouders op en liet zich vallen. Ik sprong hem achterna. "En dit is mijn kleine paradijsje." lachte ik. Lucas keek rond alsof hij een kind in een snoepwinkel was. Ik volgde zijn blik langs de flessen drank die in kratten opgestapeld waren langs de randen van de muren. "Wil je er een?" Grijnsde ik. Voor Lucas antwoord kon geven rukte ik een krat weg en trok hem open. Ik gooide een flesje naar hem en die ving hij. "Drinken." Lachte ik. Lucas gooide het in een keer naar achter. "Het is geweldig Cwen." Grijnsde hij. "Ik heb niet voor niets een eigen eiland." Lachte ik.
Ik trok een fles uit het krat en ging op de koude vloer zitten.

~Cwen

Jowl stond alweer naast me. Ik sloeg mijn armen om zijn middel.
Hij drukte me tegen zich aan. Ik kuste Jowl vrolijk.

Emerild

Zacht trok ik Jane mee achter de rots. Ik duwde haar op de grond en kuste weer verder.
"Richard." Fluisterde Jane zacht. "Hmm?" Vroeg ik vragend. Jane beet kort op haar lip.
"Ik hou van je." Fluisterde ze zacht. "Ik ook van jou." Fluisterde ik terug.

-Richard

Jack stopte en keek naar willow. Ze werd rood en wilde weg lopen maar ik greep haar bij haar arm.
"doe dat nog eens jullie," beval ik. Jack zette een paar akkoorden in en willow zong aarzelend mee. Met mijn sopraan stem deed ik de tweede stem er geïmproviseerd boven op. Jack glimlachte en speelde door. Het klonk niet eens slecht! Het liedje was na een tijdje wel klaar en we stopten met muziek maken.
"ik ga even wat doen," mompelde willow en ze liep weg. Ik wilde haat tegen houden maar jack hield me tegen.
"kom jij eens hier," fluisterde hij speels. Ik aarzelde niet en begon zijn blouse los te knopen...

Lia

"Hier." grijnsde ik naar Lucas. Ik gooide nog een flesje naar hem. "Probeer je me dronken te voeren Cwen?" Lachte Lucas. "Misschien." grijnsde ik. Ik pakte een fles en gooide hem achterover. Lucas pakte de laatste.
"Zo krat leeg. Doei Cwen." Hikte hij. Ik schoof het krat aan de kant en pakte een nieuwe.
"Zitten." Lachte ik. Lucas plofte naast me neer. "En drinken. Dit is weer een nieuwe." Grijnsde ik naar hem.

~Cwen

Lia knoopte mijn blouse los en gooide hem op het zand.
"Hier komen jij." Zegt ze glimlachend. Ik grijns en Lia trek me over haar heen. Daar liggen we dan, zoenend op een rots. Maar ik voel me niet zo veilig.
Ik laat haar lippen los en fluister: "Kom, we gaan het bos is."
"Oké." Giechelt Lia.

~| Jack Beckeans |~

De alcohol vloeit door mijn aderen, stroperig en warm. Ik grinnik, zonder reden. Ik had blijkbaar teveel op.
Bruut plofte ik met mijn hoofd op Cwens schoot, haar knie botste hard tegen mijn kin maar door de verdoofdheid voelde ik het niet. "Ik verveel me" zuchtte ik, ze lachte krankzinnig. "Ken je waarheid durven of doen" fluisterde ze mysterieus. Ik knikte schaapacht "doen" grijns ik. "Kus me" haar stem klonk haast smekend, ik trok mijn wenkbrauwen op en fronste. Het was maar een opdracht "Als je maar weet dat dit puur voor het spel is" ik lachte, ze grinnikte en tuitte haar lippen. Ik kuste haar teder, ik stelde me voor dat het Jane was, mijn handen streken langs haar dijen en onder haar blouse, mijn adem stokte. "Sorry, ik ..." Cwen leek overdonderd in de positieve manier. "Oke, wat kies jij" mompelde iktegen haar, nog steds met mijn gedachten verzonken in Jane

-Lucas Folcalor-

Ik was nog steeds rood, ik had niet moeten zingen.
Verdomme!
Ik altijd! Gelukkig lieten ze me de nu wel gaan, ik stommel naar het strand, mijn handen in mijn zakken. Ik stop en staar naar de zee, misschien was het wel fijn, verkoelend..
Aarzelend trap ik mijn laarzen uit.

Het water was verrassend koel. Ik loop er dieper in, totdat ik er tot mijn middel in sta. Ik zak wat door mijn knieën en begin mijn gezicht te wassen, eindelijk werd ik een keer schoon.

~°Willow Smidweed°~

"Doen?" Lachte ik. " Best. " Kort dacht hij na. "Moet ik er een voor je verzinnen?" Lachte ik. " Doe maar niet." Grijnsde hij. Lucas legde zijn hoofd weer op mijn schoot. Ik aaide door zijn haar.
" Verzin er toch maar een." Grijnsde Lucas. " Best." Lachte ik .Ik kuste Lucas opnieuw.
Hij kuste me terug.

~Cwen

We kussen steeds heftiger en heftiger. Tot Richard iets opmerkt.
"Wat zijn je wangen nat."
"Dat komt door de wind." Ik kus hem snel weer, bang dat hij meer gaat vragen.
"We staan uit de wind." weet hij er net tussendoor uit te brengen.
"Jij wel, maar ik niet."
Hij fronst even maar gaat verder met kussen. Ik voel weer dat er aan mijn jurk gezeten wordt, maar dit keer stem ik niet toe.
"Nee Richard. Dit gaat iets te vlug."
"Het is toch al een keer eerder gebeurd? Wat is dan het probleem?"
"Ik ben aangekomen." Ik laat mijn handen langs mijn buik glijden. Blegh, dik.
Richard doet een stap achteruit en bekijkt me van top tot teen.
"Volgens mij ben je graatmager."
"Dat valt mee. Ik heb een korset."
Hij probeert me weer te kussen, maar ik wend mijn hoofd af.
"Ik.. Ik ga even wandelen."
"Goed idee."
"Alleen. Ik meot dat van net even verwerken."
Hij haalt zijn schouders op en gaat op een steen zitten.

Het voelt alsof ik instort. Het is niet alleen dat ik aangekomen ben dat ik niks met Richard wil doen.
Ik voel geen vlinders meer als ik hem zie. Alle vlinders zijn naar Lucas gevlogen.

xx- Jane -xx

We hebben een mooi plekje gevonden en ik hou Jack stevig vast. Plots horen we gekraak. Voetstappen! Jack trekt me mee naar een bosje en lachend gaan we er onder liggen. Jane loopt langs. Ik kan haar gezichtsuitdrukking niet zien maar ik denk dat ik die wel kan raden. Normaal gesproken zou ik naar haar toe gaan maar dit zijn niet echt de omstandigheden... Ze loopt vlak langs mijn schoentjes maar gelukkig ziet ze die niet! Of ze doet alsof...

LIA