Ik hoorde geritsel achter me. Iets piepte. Een muis. Dat wist ik zeker, nouja, niet helemaal.
Emilyth en Finnick waren weg, Cleo was bij hun. Toch?
Ik loop naar de plek waar Emilyth en Finnick vissen.
"Weten jullie waar Cleo is?"
Ze negeerde me of ze hoorde me niet.
"Joeehoo!" Ik zwaaide met mijn handen voor hun gezicht. Eindelijk keken ze me aan.
"Weten jullie waar Cleo is?" Herhaal ik.
Ze schudden beide het hoofd, "ze was toch bij jou, Catrijn?" Vroeg Emilyth. Blijkbaar wisten ze het niet. Ik wou ze geen zorgen laten maken, dus jokte ik maar, "volgens mij zie ik haar al. Alsnog bedankt!" Zeg ik en ik loop naar het bos, "en hier blijven hé!" Roep ik nog naar hen. Ze hoorde me weer neit. Ze waren te geconsenteerd bezig.
Ik zucht. Cleo was weg. Ik sluit mijn ogen en denk na. Het kasteel, dat was het enige waar ik op kon komen.
Ik zet het op het lopen, op weg naar het kasteel…

~Catrijn~

Als Xander Cowl aanvalt kan ik niks doen. Niet dat ik niks wil doen, het is dat ik hem begrijp.
Ik heb me ook zo gevoeld als ik Cowl samen met Liz zag, maar toen was het ook zo dat ze wat intiemer bezig waren.
Dit was puur vriendschappelijk.
Ik besluit hem maar tot bedaren te roep, te schreeuwen dat hij moet stoppen omdat hij hiermee negrens oplost, maar het enige wat ik uit mijn keel weet te persen is een zacht kreuntje.
Voordat ik het nog eens kan proberen heeft de rest al ingegrepen.
Xander is bewusteloos, Cowl is gewond. Ik weet niet bij wie ik moet gaan zitten.
Na wat gepieker nestel ik me tussen hen in. Ik hou de hand van Xander vast maar die van Cowl niet. Liz zou dat niet fijn vinden.
Dan hoor ik gegil. Een kleine zucht ontsnapt tussen mijn lippen door. Niet weer.
Ik had gedacht dat we voor altijd van de kappen af waren, maar kennelijk niet.
"Goed, wie gaat en wie blijft hier?" stel ik voor. Ik kijk iedereen betekenisvol aan. Catrijn is al verdwenen.

Katrien Bom~

" Ik ga." Zei ik. Ik sprong op. Het was te lang geleden dat ik even lekker kappen had afgeslacht.
Cowl zou het niet willen maar ik ging toch. Ik gooide mijn pijlenkoker over mijn schouder en Katrien wierp me een bom toe. " Alleen gebruiken in noodgevallen." Vertelde ze me. Ik knikte. Ik stak hem bij mijn pijlen. Ik begon te rennen. Ik had Catrijn ingehaald. Samen renden we verder. Toen waren we er.
De brug was opgehaald. " Klim op mijn rug." Catrijn gehoorzaamde en ik sprong in het water.
Ik zwom naar de overkant. Ik klom op de kant. Catrijn stond op. We renden verder. We zagen de eerste kap al lopen. Ik drukte me tegen de muur. Catrijn volgde me.

~ Liz Red ~

Ik keek om me heen. Als ik nou eens wist waar ik was...! Maar ik wist het niet. Plots hoorde ik een hoop geschreeuw en een bel. Er kwam een kap naar me toe rennen. Hij gooide de deur open en sleurde me mee naar buiten met zijn mes tegen mijn keel gedrukt.
"Je vriendinnetjes hebben je gevonden," gromde hij. Ik schrok. Wie zouden het zijn? Katrien? Liz? Of Catrijn? Hij nam me mee naar de hal bij de ingang.
"Kom maar tevoorschijn! Jullie zijn er bij! Nu, of dit leuke meisje gaat er aan!"
Liz en Catrijn verschenen in de opening.
"Ga weg. Kom niet meer terug. Dit leuke meisje zal anders niet meer zo lang te leven hebben," zei hij met een grijns. De andere 4 kappen waren ook verschenen. 2 hielden messen bij mijn zij, de andere twee stonden vlak bij Liz en Catrijn. Catrijn en Liz keken elkaar aan en knikten. Ze liepen het kasteel uit. Een traan rolde over mijn wang. Zou ik hier ooit nog uit komen?
De kap stak zijn mes weer in zijn buidel en veegde de traan weg.
"Geen zorgen, je krijgt hier goed te eten. Maar uiteindelijk ga je toch wel dood. Het enige wat je hoeft te doen is ons nageslacht bezorgen en hen opvoeden. Dan snijden we je keel door en mag je weer weg," zij de man met een grijns. De andere 4 lachten ook.

-Cleo

Ik trok de bom uit mijn pijlenkoker. Ik deed een stap naar achter en speurde het gebouw af. Ik zag in welke kamer Cleo zat. Ik stak de bom aan en gooide hem door het raam. Er volgde een mega explosie en Cleo hing uit het raam. " Dankje Liz." Schreeuwde ze. " Graag gedaan,Rennen nu!" Er stormde iemand op ons af. Catrijn wierp zich op hem. Cleo rende naar buiten. Ik keek naar de gracht. " Cleo,Zin om te zwemmen??" Ik tilde Katrijn op en sprong in het water. We zwommen naar de overkant. " Vijf zijn een stuk makkelijker dan 30 lijkt mij." Zei ik opgewekt. Samen begonnen we te rennen. We hoorden voetstappen achter ons. " Catrijn Rug nu!" Catrijn sprong handig op mijn rug. " Cle we gaan je laatste beetje elvenkracht gebruiken." En ik begon te rennen. We kwamen bij de grot. Ik zette iedereen neer en rende naar de meer. Finnick en Emilyth zaten aan de rand. " Hoi Mam,Je mist wel heel vaak onze groeistuip he?" Vroeg Emilyth grijnzend. Haar zwarte haar golfde en krulde meer dan normaal. Finnick grijnsde naar me. Cowl's grijns. Ik sloeg hen tegen me aan. " Het is een elvendingetje...Is pappa al wakker? " Ik voelde Finnick knikken. Ik rende naar binnen en zag Cowl zitten. Ik sloeg mijn armen om hem heen.

~ Liz Red ~

Ik blijf alleen eenzaam over in de grot. Ach, je kan niet altijd meevechten.
Ik pak de hand van Xander nog steviger vast, om me minder alleen te voelen. Het heeft het tegenovergestelde effect.
Xander is nog bewusteloos.
Ik geef hem zachtjes een kus op zijn wang. Ik wil dat hij het begrijpt, dat hij niet zo lijdt.
Mijn traan valt op de mouw van zijn hemd.

Katrien Bom~

Cowl kwam naar me toe. Ik sloeg mijn armen om hem heen. " He mam doe nou niet zo klef." hoorde ik Finnick klagen " Ik vind het lief." Zei Emilyth. Ik keek Cowl aan. " Hoe gaat het." Vroeg ik. " Beetje pijn in mijn.....Hele lichaam maar het is niet erg." Grinnikte Cowl. Ik aaide over zijn wang. Emilyth en Finnick liepen de grot weer in. " Geen kinderen." Fluisterde ik. " Dan maakt dit ook niet uit." Fluisterde hij en hij Kuste me.

~ Liz Red ~

Het was niet het moment voor liefde maar mijn hart ging tekeer.
Zachtjes rolde we verder in het gras.
Ik kuste Liz zachtjes en zij mij.
we waren inniger dan ooit tevoren.

Ik knoopte mijn hemd weer dicht en grinnikte
" wat is er trouwens gebeurt" vroeg ik.
Plots schrok Liz " Cleo is in gevaar" ze sloeg zich op het voorhoofd
" Hoe kon ik dit nu vergeten zijn" sneerde ze.
Ik werd alert, " kun je ons helpen schat" vroeg Liz.
maar ik kon niet vechten mijn been was te zwak...

-Cowl-

Ik leg mijn hoofd bij die van Xander. Daar liggen we dan samen, maar gelukkig is anders.
Mijn hand is nog steeds verstrengeld in de zijne, jammer dat hij het niet merkt.
Ik kus hem nog een keer op zijn wang. Er zijn kleine stoppeltjes die een beetje tegen mijn lippen prikken.
"Ik hou van je Xander," fluister ik in de hoop dat hij het hoort. "Voor eeuwig en altijd."
Ik knijp zachtjes in zijn hand.
Zijn oogleden bewegen zachtjes. Hij begint wakker te worden! Zou hij gehoord hebben wat ik net tegen hem zei?

Katrien Bom~

Ik hoopte erg dat alles goed was met Cleo, ik wist het. Ik was eigenwijs. Ik was dichtbij het kasteel, eigenlijk zat ik tegen het kasteel aan. Ik bonk met mijn hoofd tegen de stenen. Idee! Idee kom nou!
Ik hoorde Cleo gillen, het kwam vanuit het raam boven mij. Het was hoogstens 2 meter van de grond. "Nee! Nee! Blijf van me af!" Krijste Cleo.
Dit was het toppunt. Ik liep naar achteren en zette me af. Hopelijk kwam ik bij het raam..

~Catrijn~

" Gebruik magie" moedigde Liz me aan.
ik strompelde mee naar het kasteel en samen verscholen
we ons achter een boom.
Ik zag hoe Catrijn een reusachtige sprong maakte en precies bij het
raam landde.
" Laten we onze krachten bundelen" verduidelijkte Liz.

" Amesium Coporale Gadiaritusque infaltrate" ...

-Cowl-

Yes! Ik was binnen!
Een zwarte kap keek me woedend aan. "Je vriendin gaat eraan!" Siste hij. Ik zag dat hij Cleo's keel wilde doorsnijden. Ik sprong naar voren en tackelde de man. Ik trok mijn eigen mes en stak hem neer. Mijn mes was behoorlijk bot, maar het lukte alsnog. Ik pakte de mes van de man en sneed de touwen bij Cleo door. Ze omhelsde me, "dankje Catrijn! Dankje!" Fluisterde ze. "Geen dank." Fluister ik terug.
Cleo begon zachtjes te snikken. "Sss, rustig Cleo!" Fluister ik. Ik klop haar op haar rug. Ik was niet gewend dat mensen me omhelsde, dus probeerde ik maar het beste ervan te maken.
"Gaat het weer?" Vraag ik even later.
"Met ons? Nee! Jullie hebben ons plan verpest! Maar we hebben een plan B! We gaan jullie beide gebruiken!" Grinnikt iemand. Ik schrik en maak me los met de omhelsing met Cleo. Ik trek mijn mes en zet mijn voeten stevig op de grond.
"Kom maar op!" Siste ik.


~Catrijn~

Een half deel van het Kasteel stortte in. Twee kappen kwamen geschokt naar buiten rennen. Er viel een rotsblok op hen. " Ik hoefde geen vinger uit te steken." Klaagde ik. " Maar ik wel." Grinnikte Cowl. Hij blies naar zijn vinger en legde zijn hand op zijn schoot. Er zijn er nog drie. " Blijf hier. " Zei ik. Ik rende naar binnen. Ik rende naar de kamer waar Cleo zat. Er stond een Kap. Catrijn stond er ook. " Ik zou het niet proberen." Hoorde ik een stem achter me en ik werd aan mijn haar getrokken. Ik keek in het gezicht van een kap. " Blijf...Van...Mijn...Haar...Af!" Gromde ik. Ik zwaaide mijn voet naar achter en trapte hem in zijn kruis. Ik sprong overeind. " Dat krijg je er van als je aan mijn haar zit." Mompelde ik.

~ Liz Red ~

Liz ging het gevecht aan met een andere zwarte kap. Terwijl ik me concentreerde op de kap die voor mij stond.
Ik haal uit en steek hem in zijn buik. Hij was morsdood..
Ik draai me om, "Cleo? Gaat het?" vroeg ik. Maar Cleo was in geen velden of wegente bekennen.
Ik draai me weer om zodat ik naar het gevecht van Liz keek. Ook geen Cleo..
Plots voel ik dat iemand zijn hand over mijn mond slaat en mee mee trekt. Ik krijg een harde klap tegen mijn achterhoofd. Ik verloor tijdelijk mijn bewust zijn.

Ik werd wakker, met vreselijke pijn in mijn hoofd. Ik wou schreeuwen, maar er zat iets voor mijn mond. Ik kon ook helemaal niks zien, of iets bewegen.
Ik hoor stemmen, van de kappen. Ik richt me op hen,
"Welke neem jij?"
"Ik weet het niet! Ze zien er beide leuk uit!"
"De blonde of de bruine?"
"De bruine is wel schattig.."
"Het gaat om nakomeling oen!"
"
de sterkste moet jij kiezen denk ik. Of ik kies de gevoeligste!"
Waar ging dit over? Moest ik kinderen gaan baren?!
Ik hoor dat iemand zijn mes trekt. Ik recht mijn rug. Ik hoor Cleo kreunen. Ondanks dat ik zeker wist dat zij ook niet kon praten.
Nu steekt er iets in mijn buik. Ik klem mijn kiezen opelkaar en geef geen krimp.
"Blijkbaar heb ik de bruine!" De stem was van dezelfde kap die twijfelde.
"Ha! Ik heb de sterkste!" Lacht de ander.
Ik hoor dat Cleo opgetilt wordt en ergens anders wat gebracht.
"En wij blijven hier!" Grinnikt de andere kap. Ik slik hoorbaar. Ik wil geen kinderen! Ik wil niet fugureren als een soort fokmerrie! Ik wil gaan liggen, maar de kap drukt zijn lippen tegen die van mij, waarmee hij mijn gil smoort.

Mijn ogen schoten niet..Nee ze vlogen open. Mijn hoofd lag op de koude grond en Cleo en Catrijn waren allebei weg. Ik liep terug naar de boom. Cowl lag opgekruld naast de boom. Zijn ogen waren gesloten en hij had een hand om zijn been geslagen. Ik wou hem bijna niet wakker maken maar hij moest terug. "Cowl,Cowl, Word wakker,Je moet terug." Zei ik. Cowl keek me aan. Ik tilde hem overeind en samen liepen we terug. Katrien zat daar naast Xander. Cowl ging voorzichtig op een steen zitten. Ik ging naast hem staan en leunde tegen de muur aan. Ik keek naar de steekwonden in zijn been. Een van Catrijn had ik begrepen. Een van Katrien. Nu ook een van Xander. Ik liep naar buiten. "Levifanta" Er verscheen een portaal. Ik stapte er in.


Ik zag mezelf en Cowl liggen. Nu zou ik dat verschrikkelijke gevoel voelen. De wachters kwamen er aan. Ik ging naast de struik staan waar ik naartoe zou rennen.
Ik zag mezelf op staan en rennen. Er kwam iemand aan met een speer. Ik trok die persoon weg en drukte mijn hand om zijn mond. "Als je nu niks met dat meisje doet en er ook voor zorgt dat de andere er niet aankomen zal ik je niet vermoorden." Fluisterde ik zachtjes tegen hem. Hij knikte. Ik liet hem los en hij rende weg. Ik trok mijn blouse weg. Het grote ronde litteken dat normaal op mijn buik zat verdween. Ik opende een nieuw portaal en ging weer terug. Ik liep snel terug en legde mijn hoofd op Cowl's schoot. Hij zou nooit te weten komen wat ik nu heb gedaan.

~Liz Red~

Xander is wakker, maar het lijkt er niet op dat hij me heeft verstaan.
"Sorry, wat zei je daarnet?" vraagt hij.
"Dat ik voor eeuwig en altijd van je zal houden Xander."
Ik geef hem een hartstochtelijke zoen op zijn mond.
Mijn hand gaat door zijn haren, over zijn gezicht, zijn rug.
Dan duw ik hem op de grond.
"Ik heb eens nagedacht," fluister ik. "Ik wil dolgraag een kindje."

Katrien Bom~

Ik heb nog al een dof gevoel in mijn hoofd. Als ik langzaam mijn ogen open zie ik Katrien naast me zitten.
"Ik wil dolgraag een kindje." Fluistert ze. Ik glimlach.
"Ik doe alles voor jou." Zeg ik zwak. Ik wilde overeind komen maar ik had daar de kracht nog niet voor. Ik legde mijn hoofd in Katrien's schoot en viel in slaap.

{ Xander Loon }

Ik opende mijn ogen voorzichtig. Mijn hoofd lag nog steeds op de schoot van Cowl. Hij was nog niet wakker. Zijn hoofd lag tegen de rotswand. Ik stond voorzichtig op en ging bij Cowl op schoot zitten.
Hij werd niet wakker. Ik legde mijn hoofd tegen zijn borst. Ik keek rond. Finnick en Emilyth lagen samen in een hoek te slapen. Ik nestelde mijn hoofd in het holletje onder Cowl's kin en viel weer in slaap.
~ Liz Red ~

Ik streel hem door zijn haren. Hij is zelfs knap als hij slaapt.
Mijn gedachten beginnen af te dwalen.
Ons kindje wordt een evenbeeld van ons en we gaan hem keurig opvoeden.
We hebben het dan niet breed, we zullen zorgen dat hij naar school kan. Of zij natuurlijk.
En voor zijn of haar verjaardag zal ik de mooiste bommen afsteken die ik kan maken.
Ik begin te glimlachen bhij de gedachte. Dan schiet me iets te binnen.
Xander heeft alleen ingestemd om mij gelukkig te maken. Wil hij het zelf wel?

Katrien Bom~

Vage vormen waasden dood mijn hoofd.
ontploffende bommen, speren kappen ... KAPPEN !
ik schiet wakker en spring recht waar ik al snel spijt van krijg.
Mijn helende been is nog niet helemaal genezen en ik zak terug
op de grond.
Liz opent haar ogen en rekt zich uit.
Ik kleedde me aan en zette me neer tegen een boom buiten.
Liz kwam naast me zitten ...
" Waar zijn Cleo en Catrijn ?" vraag ik bezorgd.
Liz haalt haar schouders op,
" ik heb ze niet meer gezien sinds we de kappen hadden uitgeschakeld "
Ik knik en leg mijn hoofd op Liz' schoot.
Ze glijd met haar smalle vingers door mijn bruine haardos
en haalt de knopen eruit.
"Wil jij ook eens Extensions proberen" vraagt ze lacherig.
Ik schudt mijn hoofd, " nooit in m'n leven" grinnik ik
en ik hef mijn hoofd wat op om
Liz een kus op haar lippen te drukken ...

-Cowl-