Opeens had ik het zó koud. Ik liep terug naar mijn kamer en zag Samantha de kamer van Wade inlopen. Kon ik dat ook maar bij Lorna doen... Ik pak mijn douchespullen en loop naar de doucheruimte. Even een warme douche nemen, even al die zorgen weg wassen. En natuurlijk mijn vettige haar.
Na de douche loop ik terug naar mijn kamer. Ik wrijf met mijn handdoek door mijn haar. Daar staat Bianca in de keuken, een glas drinken in te schenken. Ik ga zitten op een kruk aan de bar.
'Lekker, doe mij ook maar.' zeg ik. Ze schenkt een beetje cassis in een glas en zet het voor me. Ze blijft achter de bar staan.
'Hoe gaat het, Dylan?' vraagt ze geïntresseerd.
'Gaat wel.' Ze knikt. Ze weet best waarom.
'Er zit een druppeltje shampoo op je voorhoofd.' zegt ze met een glimlach. Ze wilt het al wegvegen met haar vinger, maar ik ga er al snel met mijn hand overheen.
Zwijgend zit ik op mijn kruk.
'Je hebt nog wat met Lorna, is het niet?' Ik zeg niets, maar ze weet dat ze gelijk heeft.
'Ik vertel niets, Dylan.' fluisterd ze. Nog steeds geef ik geen antwoord.
'Dylan, ik weet dat ik vaak een b*tch wordt genoemd. Maar ik weet dat jullie bij elkaar horen. Hoe je naar haar keek in de sportzaal. Zie me maar gewoon als een vriendin.' ze geeft me een knipoog en laat me dan alleen.
Was dat nou Bianca? Ik haal mijn schouders op en plof op bed neer. Ik pak mijn Ipod en zet hem op het hardste volume.

-Dylan, Elite.

Ik loop langzaam door de gangen van de school, helemaal geconcentreerd op mijn voetstappen.
Er lopen een stuk of 3 andere elite voor me, en ze grijnzen als ze me zien kijken.
Een paar jongens rennen naar voren, en steken hun been uit, zodat ik keihard op de grond klap.
Ik hoor ze keihard lachen als ik met mijn gezicht tegen de tegels bonk.
Langzaam krabbel ik overeind en kijk de jongens kwaad aan. Mijn ogen spuwen vuur.
Ik moet moeite doen om ze niet te slaan.

- Tiffany Heart - Elite -

Languit ga ik op de grond liggen van mijn tent en leg mijn handen op mijn buik.
Ik begon zachtjes een nummer van Avril Lavigne te zingen.
Lang geleden. Ik bijt zacht op mijn lip. Volgende nummer.

~*Sophia*~
KR

Ik sla mijn Armen om Rays nek en breng mijn gezicht naar de Zijne toe. Achter hem zie ik iets naar beneden vallen.
"Wat is er?" vraagt hij als hij mijn frons ziet.
"Daar.." verder kom ik niet, er barst een geschreeuw van jewelste uit.
"Het is Gabriella" hoor ik iemand roepen. Ik sprint ernaartoe en trek Ray mee an zijn arm.

-*- Avalon -*- KR

Ik ren mee met avalon "sShit!!" screeuwde ik iedereeen vloekte ,, ik rende mee met Avalon , we bleven op een afstandje kijken ze was op haar hoofd gevallen met een kat , haar hoofdwond was groot en er lag een grootte plas bloed de poes leefde nog ,die was op Gabriela gevallen ze likte aan gabriella's gezicht en liep toen naar avalon en mij toe , ik pakte haar op ,het was een mooie witte kat ik aaide haar maar fatwa's niet belangrijk nu , avalon stond versteend te kijken ik gaf haar een kus ik omhelsde haar met een arm de ander had de kat vast , er stond inmiddels al een hele menigte rond Gabriella .


Ray Note (KR)

Ik hoorde lawaai buiten. Ik stond op en liep naar buiten.
Gabriella lag buiten op het plein met een grote wond aan haar hoofd.
Ik draaide me om en beende weg. Ik had niemand die naar me toe zou komen om me te troosten.
Tenminste Sophia niet. Bree wel. Ik liep kwaad door. Sophia had Scott. De enige met wie ze echt goed kon omgaan. Ik werd gek. Ik was twee personen. Ik was Bree en Sophia. Allebei.

~*Sophia*~
KR

"Wat vind je ervan" Chloé keek me hoopvol aan, zachtjes op haar lip bijtend. Ik klakte verwonderd met mijn tong en drukte een zoen op haar voorhoofd. "Prachtig" een verlegen glimlachje klaart haar gelaat op.
De kaarsjes flakkerde opgewonden en weerspiegelde de dauwdruppeltjes op het groene gras. "Je bent te goed voor me" zuchtte ik zacht en nestelde mijn hoofd in haar schoot. "hoe kun je dat beweren" prevelde ze zacht. Ze boog voorover en ontroerde mijn lippen met een zachte kus. In de verte hoorde ik mensen gillen, het zou vast wel een feestje zijn ...

- Heath Byrle (k) -

"Wade!", kreun ik, "vertel het me!"
Koppig schudt Wade zijn hoofd, ik drukte boos mijn lippen tegen de zijne, "vertel het me", prevelde ik, "nu".
Ik duwde Wade zacht naar achteren, "nu", herhaal ik weer.

~°Samantha Jackson°~
¨Elite¨

Bloed, overal ligt bloed. Mijn hoofd wordt medelevend op Rays schouder getrokken en ik hoe de rug van zijn warme hand mijn betraande wang streelt.
"Alles komt goed," fluistert hij. Ik schud mijn hoofd.
"Ik vrees van niet. De wereld verandert in een hel. En wij worden daar deel van."
Zijn hand streelt langs mijn kaak en houdt me vast bij mijn kin. Hij kijkt me met z'n donkere ogen aan.
"Ooit zal het er hemels worden. Daar geloof ik in." zijn lippen drukken tegen mijn voorhoofd.
"Als ik bij jou ben is alles een stuk minder erg," zeg ik oprecht.

-*- Avalon -*- KR

Ik slenterde door de gang, en ik zag Tiffany tegenover een groepje jongens staan.
"Hey!" Riep ik kwaad en ik rende er naar toe. "Blijf van haar af."
"Ooh, meneertje komt zijn liefje beschermen he?" Lacht een van de jongens gemeen. Een jongen stapt naar voren, maar deinst terug als Tiffany erop af duikt. Met grote ogen blijven ik en de rest staan kijken. Tiffany krabbelt weer omhoog en het groepje rent weg.
"Zo, dat had je zeker niet verwacht?" Lacht Tiffany zelfvoldaan. Ik stamelde, ik kon het niet geloven eerlijk gezegd. Het was zo mooi om te zien. Ik barstte in lachen uit en Tiffany keek me glunderend aan.
"Ooh je bent geweldig." Lachte ik. Ik sloeg mijn arm om haar heen en we liepen richting de tenten.

We kropen mijn tent in en Tiffany kwam giechelend op schoot zitten.
"Ik ben nog niet moe hoor." Fluisterde ze. Ze zoende me en drukte me achterover.
"Shhhhhht, stil." Siste iemand uit een andere tent. Lachend rolde ik en Tiff door de tent.
"Wat doen we dan?" Vroeg ze.
"Weet ik niet." Antwoord ik. "Ik ga in ieder geval even douchen." Ik pakte een handdoek, kroop de tent uit en liep over het plein naar het gebouw toe. Ik voelde iemand op mijn rug springen.
"Ik ga mee!" Giechelde ze. Samen liepen we de douches in.


-=- Jacob Orchid -=-
KR

Ik werd langzaam wakker. Nog nooit zo geweldig geslapen.
Grijnzend stond ik op en kleedde me aan. Ik krabbelde het plein op.
Hier hoefde ik het balkon niet voor op. Ik zat altijd in de frisse lucht.
Ik liep naar een boom en ging er tegen aan zitten. Tevreden trok ik een boek uit mijn tas en ik begon te lezen.

~*Sophia*~
KR

Met een barstende koppijn open ik mijn ogen. Een straaltje zonlicht dringt de tent binnen, recht in het slapende gezicht van Ray. Dat hij daar geen last van heeft, grinnik ik. Hij ziet er prachtig uit.
Ik sla de deken van me af en breng mijn gezicht naar de zijne toe.
"Wakker worden engeltje," fluister ik met honingzoete stem. Er verschijnt een klein glimlachje op zijn gezicht en hij opent zijn ogen. Mijn hart smelt.
"Goeiemorgen. Lekker geslapen?" ik knik. De waarheid is dat ik stomdronken was en me nu beroerd voel, maar daar zwijg ik maar over.
"En jij?"
"Natuurlijk."
"Ik ga me maar eens opfrissen," ik zet mijn hand op de grond en kom overeind. Met mijn schooluniform en kersvers ondergoed onder mijn arm loop ik naar de smerige doucheruimten.

-*- Avalon -*- KR -*-

"Pfff" ik rek me uit en open mijn ogen wanneer ik veel te laat besef dat ik niet in mijn tent lig. Met een gedempte bons kom ik op de vloer terecht. " Wat, waar" Chloé springt versuft overeind maar schiet in de lach als ze me opmerkt. "Was het bed te klein voor je" hikte ze zachtjes, ik glimlach schaapachtig en krabbel overeind, en volg Chloé naar haar kleine persoonlijke badkamertje. "Goed geslapen" fluister ik zacht in haar oor, en sla mijn armen langs achter om haar middel. Ze knikt en braabbeld wat met de tandenborstel in haar mond. Grijnzend druk ik een kus op haar neus en stretch mijn rug. "Ik kan maar beter opschieten, de les begint zo" ze knikt en omhelst me een laatste keer.
Plots horen we knokkels tegen de deur slagen. " Mevrouw, Archibalt de les begint" Een moment kijken we elkaar angstig aan, hoe zou ik in hemelsnaam langs die bewaking komen. Dat ik daar niet aan gedacht had, ik kon me wel op het hoofd slagen. "Blijf hier" stelde Chloé hopeloos voor, ik schudde mijn hoofd, "ik heb een idee". Snel been ik naar haar raam, achter me hoorde ik haar angstig piepen, "Ben je nu helemaal gek geworden, dat overleef je niet" klim over de vernsterbank en leun nonchalant naar achter. Ik voel Chloé haar handen rond mijn pols, "Rustig maar, ik ga heus niet springen" stel ik haar gerust en knik naar de regenpijp die zich een weg naar beneden baant.
Vertwijfeld bijt ze op haar lip "Het is de enige oplossing" klonk ik vastbesloten. Nog voor ze kon protesteren laat ik me via een regenpijp naar beneden glijden. Mijn voeten komen in het natte gras terecht, gelukt ! Ik zie nog een glimp van Chloé's bezorgde grijns en dan draai ik me om, ik moest me haasten...

- Heath Byrle (k) -

Kreunend leunde ik naar voren. Scott viel vandaag in.
Ik beet zacht op mijn lip. Het was zo aanlokkelijk om naar hem toe te lopen en hem te kussen.
Ik kauwde op mijn tong. Ray zat naast me en keek me raar aan. Naast hem zat Avalon.
Ik krabbelde een briefje neer. Wat?
Waarom doe je zo raar? Schreef Ray terug.
Haloo Scott valt in en hij ziet er superknap uit als hij lesgeeft.
Het zijn jouw zaken niet. Je hebt al een vriendinnetje.
Schreef ik terug. Ergens was ik harstikke kwaad op hem.
Ik staarde lang naar Scott en voelde toen een papiertje dat weer mijn tafel op geschoven werd.
Sorry hoor Ik keek naar voren en bleef voor me uitstaren

~*Sophia*~
KR

''Maar...'' probeer ik uit te brengen. Samantha kijkt me streng aan en ik geef op.
''Nou... het zit zo... Ik mis mijn broertje en zusje gewoon...''
Ze luistert aandachtig, en ik ga verder. ''Ik heb ze al zo lang niet gezien. Ik hoop dat alles goed gaat...''

Wade (elite)

Wat was informatica een klotevak. Onnodig. Saai. Stomme leraar. Veel huiswerk. Zware boeken! Vanochtend was het nét goed gegaan. Toen Heath net op de grond stond was de vredebewaker binnen gekomen. Ze hielden me weer beter in de gaten. Een anonieme bron had ons samen gezien! Stomme anonieme bronnen! Hier moesten we wat op verzinnen. Ik had een nieuw mobieltje besteld op internet zodat ik weer zou kunnen sms'en. Mijn andere was gesneuveld. En meteen een leuk hoesje erbij. Ik had net mijn huiswerk af en besloot om even naar het Penthouse te gaan. Daar waren niet veel mensen. Een paar mensen van het team die ik niet kende. Ik drukte de tv aan. Ook al niets! Plots viel mijn oog op een vredebewaker in de hoek. Oh nee. Ze gingen me echt controleren. Fijn! Hij zat tegen de muur aangeleund. Luid snurkend en met zijn ogen dicht. Plots kreeg ik een idee. Ik wenkte de mensen van het team.
"Luister," fluisterde ik, "zullen we een geintje uithalen."
Ze knikten. Ik opende de koelkast en vond genoeg dingen: honing, poedersuiker, cake... Grinnikend pakte ik wat. Ik grijnsde naar de jongens en hield de spullen omhoog. Ze overhandigden allemaal wat. We slopen naar de vredebewaker. Eerst voorzichtig wat honing. Dan de bakpoeder. We moesten ons inhouden niet te gaan lachen. En nu de finale. We gingen op een afstandje staan. Allemaal een stuk cake in onze hand.
"DRIE!" gilde één van de jongens. Mijn zijn allen tegelijk gooiden we de cake naar de vredebewaker. Hij sprong gesprokken overeind en keek ons nijdig aan. We zagen het niet. We lagen namelijk op de grond. Van het lachen.

CHLOÉ
~elite~

Ik had vannacht weer een nachtmerrie. En nu moet ik er weer aan denken. Het wordt steeds erger. Dylan was zelfs al mijn man in deze droom. En ook hij kwam om. Zwetend werd ik weer wakker en sms'te naar Dylan:
Ik had weer een nachtmerrie, je mag niet dood. Xxxxx
Ik was opgestaan en de school in gelopen. Ik had een glas water gedronken en liep een tijdje door de gangen toen ik opeens geschuifel op de trap hoorde. Het was Dylan geweest. Beter kon niet. Ik had hem gezoend en vertelt over mijn nachtmerrie. Hij fluisterde dat hij me nooit zou verlaten en dat hij van me hield. Na een half uur moest ik wel weer naar bed gaan.

Nu speel ik weer piano om even niet meer aan al mijn zorgen te denken. Ik wilde dat dit gewoon een normale school was. Zonder Elite en kerkratten. Gewoon een normale school. Na een tijdje stond ik op en liep het lokaal uit. Zonder op te letten liep ik door de gangen. Opeens botste er iemand tegen me aan. Geschrokken keek ik op. "Kijk uit!"*

'Lorna Baker, kerkrat.
* Tegen wie bots ik op?

"Oo Wade!", murmel ik geschrokken, ik trek hem dicht tegen me aan, Wade trilt een beetje, "ik mis ze zo", fluistert hij, "ik mis mijn ouders ook", ik boog mijn hoofd en drukte een kus op zijn slaap, "ik weet zeker dat het goed met ze gaat, echt waar", "en wat als het niet zo is?", Wade's stem trilt nu ook, "dan...dan mag je me vermoorden", glimlach, Wade zucht en nestelt zich dichter tegen me aan.


~°Samantha Jackson°~
¨Elite¨

Mijn telefoon gaat af. Het is een nummer dat ik niet ken.
'Hallo?'
Pieep pieep pieep. Er was opgehangen. Vreemd... Nja ik ga ook niet terugbellen.
Ik sta op van mijn stoel, en kijk naar de nieuwe kantine juf. Waarom Veronica? Waarom zij? Ik haar lijk niet uit mijn gedachten wissen. Gister ws er een ander meisje overleden, gabriella ofzo. Het is allemaal vreselijk... Wat gebeurt er met deze school? Gaat iedereen langzaam dood? Ik dacht aan Lorna, mijn lieve Lorna. Ik zie het al helemaal voor me wat voor mooie kinderen we later hebben en een mooi huis. Ik denk terug aan de dag dat we elkaar ontmoetten. Het lijkt wel een jaar geleden. Als ik midden in de gang ben zucht ik diep, wat moet k nu gaan doen? Ik loop richting de sportzaal om een paar basketballen te gooien.

-Dylan, Elite.

''Bedankt.'' zeg ik. ''Graag gedaan.''
''Hoe gaat het met jou?'' ga ik verder. ''Heb jij toevallig iets te maken met al die veren op de grond toen ik laatst binnenkwam?'' grijns ik.

Wade (elite)