Iedereen was wel toe aan een kampvuur, lekker gezellig met z'n allen rond een warm vuur. Als eerst begint Dave over zichzelf te vertellen, maar Helen onderbreekt hem. Ze kijkt hem boos aan, volgens mij weet ik al wat er aan de hand is.. Het is stil en iedereen kijkt het stel aan. 'Zal ik als tweede gaan?', zonder antwoord af te wachten ga ik verder 'Ik ben Anne Felix, ik droom er al van jongs af aan van om later een reisleider te worden. Mijn ouders wilde me liever zien studeren, waardoor ik op een kantoor ben beland. Werken op een kantoor is niks voor mij daarom heb ik lang gespaard om eindelijk naar de jungle te kunnen. En hier ben ik dan, in de jungle..', vertel ik. 'Leuk Anne! Ik wil nu wel', zegt iemand.

- Anne Felix

Daarna laat ik Dave een tijdje met rust en laat Anne aan het woord. Maar lang kan ik me niet stil houden.
"Leuk Anne! Ik wil nu wel. Wat Dave wilde vertellen is.. Hij is altijd een vaderlijk figuur geweest en is dat nog steeds. We runnen samen een cruise en als er kinderen zijn is hij altijd met ze in de weer. Daarom zijn we al een tijdje aan het proberen om zwanger te raken. Hij wil het graag zo snel mogelijk weten als ik het ben, zodra ik het weet het liefst. En nu ben ik het. Een tijdje geleden kwam ik erachter en deze reis was al geboekt, dus dacht ik dat dit een mooi moment was om het te vertellen. Als bewijsmatriaal had ik de test in mijn tas gestopt. Gister was ik echter zo stom om die onbewaakt achter te laten en heeft Dave het gelezen. Sinds dien is hij kwaad op me. Maar ik wil je wat zeggen Dave: Ik heb het met de beste bedoelingen geheim gehouden, het zou een verassing zijn. Ben alsjeblieft niet boos.." Iedereen kijkt zwijgend naar Dave, die mij alleen maar aankijkt met tranen in zijn ogen. Dan staat hij op en rent naar me toe. Voor ik overeind sta slaat hij zijn armen al om me heen. Iedereen begint enthousiast te klappen. Wat een mooi begin van de avond!

- Helen Clarkson.

Toen ik licht midden in de jungle zag, zag ik een groot kampvuur. Ik liep er naar toe er zaten al veel mensen om het vuur heen en ze vertelden over zichzelf. Op een gegeven moment vroeg iemand aan mijn hoe mijn leven er uit zag. Ik begon met vertellen:''Toen ik geboren werd, werd ik aan het begin erg goed opgevoed. Maar toen ik 10 werd keken mijn ouders niet meer naar mij, op dat moment ging ik mezelf zelfstandigheid aan leren. Daardoor heb ik een groot deel van mijn leven zelfstandig geleefd. Toen ik 20 werd was er een leuk meisje genaamd Katy op mijn verjaardag we leerden elkaar wat beter kennen en uiteindelijk kregen we verkering en waren smoorverliefd op elkaar. Totdat ze een één jaar geleden ziek werd en een paar maanden daarna overleed ze, het was het ergste was ik in mijn leven had meegemaakt.'' Ik liet de foto van haar zien en iedereen die rond het kampvuur zat was helemaal stil geworden. Toen kwam er een man naar me toe gelopen. Hij stelde zichzelf voor, hij heette Dave. Hij zei tegen me:''Ik weet precies wat je doormaakt, mijn vrouw is overleden tijdens een cruise dus ik snap wat je bedoelt.'' Hierdoor voelde ik me niet alleen tijdens deze tocht door de jungle...

~Zane Robbins~

Het was even stil na het verhaal van Zane en ik besloot deze te verbreken. 'Ik zal me voorstellen. Mijn naam is Jill Banks, ik ben 28 jaar oud. Ik ben de PA van Darryl..' Sommige mensen keken wat verbaasd. Ze hadden niet eens het idee dat we elkaar kenden. 'Daryll en ik zijn goede vrienden, maar op deze reis hebben we een beetje ruzie gehad voordat we in deze jungle belandden. Vandaar dat jullie ons niet echt samen hebben gezien. Sorry daarvoor nog, Darryl, en laten we alsjeblieft weer normaal tegen elkaar doen.' Dit werd bijna nog een emotionele avond. 'Verder wil ik heel graag zeggen dat ik hoop dat we ondanks de vreselijke gebeurtenissen en het gemis van alle luxe die ons beloofd is toch een zo leuke mogelijke tijd hier in deze verdoemde jungle kunnen hebben.' Ik voelde een arm om me heen. Het voelde even alsof de groep elkaar al jaren kende..

- Jill Banks -

Zane had een vriendin die dezelfde naam had als ik? Wow...
En Jill is de PA van Darryl? Dat wist ik niet. En ik had het ook niet verwacht! Hey, misschien kan ik mijn verhaal vertellen-...Of niet? Misschien half? Uh...
"Ik ben Katy Wringster, 25 jaar oud, en ik heb ooit bij een band gezeten. Deze band werd op een gegeven moment nogal...uhm, populair...De gevolgen hiervan waren dat ik overal werd achternagezeten door paparazzi. Dit werd op een gegeven moment wel heel erg; ik had geen privéleven meer. Ze waren overal, overal! Ik dacht dat ik op het punt stond om gek te worden, dus ik heb de band verlaten. Ik ben naar deze jungle gekomen omdat-"

Ik kijk naar de grond, blozend. Ik ga ze echt niet vertellen dat Greg mijn bodyguard was en al helemaal niet dat ik verliefd op hem was. Dan moet ik maar een smoes verzinnen. Sorry, groep!

"-...Omdat ik daar zin in had! You know? Na dit verschrikkelijke paparazzi-gedoe wilde ik even weg!
Haha..."

~Katy

We zaten met zijn allen om het vuur om elkaar wat beter te leren kennen. Mensen stelde zich voor en vertelden waar ze vandaan kwamen en wie ze zijn. Ik hield me meer op de achtergrond. Niemand hoefde hier te weten dat ik een gezochte crimineel ben en in drugs heb gehandeld. Nee, ik luisterde liever naar wat andere mensen te vertellen hadden....

- Brad Lane -

Het was redelijk gezellig tijdens het kampvuur ik had leuke gesprekken met de meeste personen, maar opeens kwamen er een aantal herinneringen op. Ik moest echt eventjes terug denken aan vroeger.. Maar mijn ogen werden redelijk vochtig en ik kon mijn emoties niet meer ophouden, dus ik had het kampvuur tijdelijk verlaten, om stiekem een traantje weg te pikken.

Volgens mij heeft niemand mij op dat moment gezien dat ik erg emotioneel werd? Of misschien toch wel?

- William Hoffman

Ik schrik wakker. Hoelaat is het?
Het is nog redelijk donker, dus denk ik rond 5 uur.

Waar werd ik wakker van? Was het een vreemd geluid? Of een nachtmerrie.
Op de plaats waar gisteren het kampvuur stond smeulde nog kleine stukken hout na.

Ik keek om me heen. Ik leek de enige die wakker was. Ik draaide me om, mjn hangmat begon enigzins te schommelen en ik kneep mijn ogen dicht. Slapen lukte niet meer. Ik moest nog steeds aan Darryl denken. Ik besloot te gaan kijken waar ik wakker van was geworden.

Langzaam stond ik op en ik sloop langs alle anderen. Plotseling ging ik onderuit.
Wat was het? Een boomstronk, een lage tak of een gladde steen?
Ik landde hard op mijn gezicht en ik voelde koude modder op mijn voorhoofd.
Te moe om op te staan. Te rusteloos om in slaap te vallen.

Hoever was ik van het kamp? Hoogstens tien meter, toch? Maar wat nou als een of andere wurgslang me vond?


*Flynn McKinney*

"Mijn beurt om iets te vertellen", zeg ik. "Ik ben Sandy Armstrong, en ik ben 30 jaar oud. Mijn vader heeft me vroeger leren jagen, maar ik hou er niet van. Toch heb ik een liefde voor dieren en wil ik ze onderzoeken in de vrije natuur, daar waar ze thuishoren. Alex, daarom had ik die verdovingspuit ook bij me".

En hier moet ik liegen, want niemand mag weten dan ik voor de FBI werk en ook niet dat Greg mijn partner is.

"Ik heb vroeger veel gedanst, maar doordat ik een blessure kreeg moest ik ermee stoppen. Nu geef ik dansles. Door het jagen met mijn vader heb ik ook veel geleerd over hoe te handelen als iemand zich bezeert op afgelegen locaties. Ik heb dan ook een EHBO cursus gevolgd en moet ieder jaar weer bijgespijkerd worden". Tevreden kijk ik om me heen en geniet van het vuur. Brad zit naast me en begint aarzelend: "....."

~Sandy

Het was gisteravond een gezellig avond bij het kampvuur. Maar niet alleen een gezellige avond, ook een emotionele. De groepsgenoten vertelde over hun leven en over hun verdriet. Over het verlies van een dierbare. Maar omdat de mensen hun emoties toonde, leerde je ze echt kennen. Niet iedereen is aan de buurt geweest. Zelf besloot ik niks te vertellen, maar niet omdat ik dat niet wilde. Mijn verhalen zijn oud en lang. Ik heb meer beleefd als de rest. Het zijn levenslessen, die ik met hun wil delen om het goede moment. Mijn naam, kennen de meeste wel. Voor de meeste blijf ik waarschijnlijk ''de oude meneer''. Maar dat ben ik ook, ik ben de oudste van heel de groep.

Het was alweer ochtend en kwam mijn hangmat uit, met heel veel moeite. Ik hoorde mijn rug kraken, want z'n hangmat is niet bepaald een Tempur matras. Ik had nog steeds last van mijn rug, nog erger als eerst. Maar vooral had ik veel pijn. Langzaam liep ik naar mijn tas en graaide erin. Ik pakte er een potje uit, pijnstillers stond op het potje.

Jarry Sherman

Het gaat al weer beter met me, sinds de beet van de slang. Och, ik viel bijna flauw. Als we hieruit zijn, dan moet ik echt met mijn pshychiater praten over al deze problemen, Oh my god, wat erg! En tijdens het kampvuur zei Jill dat we ruzie hadden. Daar had ik helemaal niks aan gemerkt. Ach ja, vrouwen....

Ik ging haar maar eens zoeken, ik had wel zin in een goed gesprek!

-Darryl Ryan

Ik zag dat Darryl op me af liep. 'Hee,' zei ik van een afstandje al. Ik lag lekker in de zon. Darryl groette me en kwam naast me zitten. 'Gek, hè?' zei ik. 'Gek dat we elkaar hier nog zo weinig gezien en gesproken hebben, terwijl we echt een goede band hadden.' Darryl vroeg zich af wat ik met die ruzie bedoelde die we gehad hadden. 'Achja, onenigheid bedoelde ik, weet je nog? Voordat de reisleider vermoord werd vertelde je me doodleuk dat je een interview gepland had op de dag dat je al een grote klus had. Ik was gewoon een beetje boos dat je daar zo laconiek over deed en mij alles op liet lossen. Maargoed, dat is ook m'n werk.. Zand erover?'

- Jill Banks -

Ik had wel 4 uur in de koude modder gelegen. Daarna kwam ik langzaam overeind en ik was vies.
Echt vies.
Ik besloot naar het afgelegen meertje te gaan om mijn kleren daar schoon te wassen.
Bij het meertje deed ik mijn broek en T-shirt uit. Na even twijfelen ook mijn onderbroek. Ik drenkte alles goed in het water, en liet het daarna opdrogen in de zon. Ondertussen zwom ik een stukje door het meertje.

Ik voelde ogen in mijn nek staren, en ik keek om. Niemand. Geritsel in de struiken. Zat daar iemand?

*Flynn McKinney*

Zucht... Nog steeds is Nora weg... weer een dag in de hangmat.. Ik mis d'r...

Die avond ervoor, had ik bij het kampvuur verteld dat ik Alex ben en dat ik vrij verlegen ben en vroeger gepest werd.. Ook zei ik dat jullie me wel vaker gezien hadden bij Nora, mijn beste vriendin.. Op dat moment brak ik gewoon... Ik kon mijn tranen niet meer bedwingen en zei.. "Laat maar.." en rende naar mijn hangmat.

- Alex

Ik werd om drie uur s'middags wakker. Ik heb nog een tijdje in m'n hangmat gelegen voordat ik besloot even rond te lopen.
Toen de zon onderging kwam ik aan bij een afgelegen meertje. Oh shit, een persoon! Ik verstop me snel in de struiken.
Oh my god, doet hij nou z'n kleren uit?! Aah, zijn kleding is wel vies, maar toch! Je moet wel oppassen! Voor je het weet zitten de paparazzi je te begluren en--...Oh wacht.
Wow, hij doet z'n onderbroek uit!! Hij gaat zwemmen! Naakt! Bedek je ogen Katy, bedek je ogen! Volgens mij kijkt 'ie om! Don't look, don't look, m'n neus---

"Achoo!"


...Slim, Katy. Heel erg slim.

~Katy

Nou, na het kampvuur van gisteravond ben ik dus ook erg nuttige dingen te weten gekomen over sommige mensen. Not. Ik zuchtte toen ik in mijn hangmat mijn tas doorzocht. Niet veel nuttige dingen. Mijn 2 flesjes cola waar ik waarschijnlijk niet veel aan zou hebben aangezien beide halfleeg waren, een paar haarelastieken en natuurlijk meneer Bubbels, mijn oude vertrouwde teddybeertje. Ik bekeek de beer goed terwijl ik nadacht aan alle dingen die we samen meegemaakt hadden. Ik vertelde werkelijk alles aan dit kleine beertje en na al die jaren leek het nog steeds alsof we een band hadden samen. Een kleine traan rolde heel zachtjes over mijn wang terwijl ik de beer over zijn half versleten oortje aaide. "Wat doe je?" Ik draaide me met een ruk om terwijl ik de beer haastig in mijn tas probeerde te proppen.

- Haylee Castro -

Haylee zat bij haar tas, helemaal alleen. Ze hield iets in haar hand, langzaam liep ik naar haar toe. 'Wat doe je?' vroeg ik. Ze keek geschrokken om en probeerde een beertje terug in haar tas te stoppen. Ze had gehuild, dat kon ik zien...
Langzaam ging ik naast haar zitten, 'he, het maakt niks uit hoor. Je hoeft je er echt niet voor te schamen... weet je, ik heb thuis ook nog een knuffel liggen.' Haylee probeerde te lachen, maar de omstandigheden smoorden de lach, een klein flauw glimlachje verscheen, tussen haar betraande ogen. 'Vertel je het aan niemand?' 'natuurlijk, niemand komt erachter, Haylee.' Haylee knikte alleen maar, ze keek zo zielig... ik sloeg een arm om haar heen en hield haar dicht bij me.
Naast Katy zou ik nu ook Haylee gaan beschermen en de hele groep natuurlijk, maar Katy en Haylee waren toch wel het belangrijkst.

-Greg-

Gister had ik niet echt zin om over mezelf te vertellen, en zo bijzonder ben ik nou ook weer niet. Ik ben vrij jong, een stuk jonger als Jarry zowiezo, en tja.. Verder was er niks meer te vertellen dan mijn naam en mijn leeftijd.
Gapend maakte ik een bal van mezelf terwijl ik in de hangmat lig. Ik leg mijn hoofd op de rand van de hangmat zodat ik een beetje kannkijken wat er gebeurt

~Jody

Ik had het goed gehoord. Een nies vanuit de struiken.
Een vrouwelijk niesje, zo te horen. Echt beschamend, dit.
Ik kon natuurlijk niet meer het strand oplopen, aangezien ik geen kleding aan had en degene in de bosjes me sowieso zou zien.
Dus probeerde ik zo lang mogelijk onderwater te blijven. Ik zwom naar de andere kant van het meertje, in de hoop dat diegene me daar niet meer zou zien.
Aan de andere kant van het meer klom ik het water uit. Hierachter was ik nog nooit geweest. Ook niet echt het moment om het te onderzoeken, zo, poedelnaakt als ik was. Na een tijdje liep ik om het meertje heen en ik trok mijn kleren aan. Toen ik terug liep, liep ik even langs de bosjes en daar, zat nog steeds een meisje.
'Gezondheid, nog' lachte ik. Ze keek me met een rood hoofd aan.

*Flynn McKinney*

Darryl en ik zaten gezellig midden in het 'kamp'. Het kampvuur van de vorige avond smeulde zelfs nog een beetje na, maar goed daar hadden enkele expeditieleden dan ook wel hun best voor gedaan. 'Wat een bizarre situatie weer dit, hè, Dar?' zei ik en ik lachte. Darryl lachte ook. 'Dit kan alleen ons overkomen, hè?' 'Achja, misschien vinden we allebei wel wat leuks hier in de jungle, een leuke oerman,' zei ik. 'Nou, ik ben al aardig op weg,' zei Darryl. 'Oh.. vertel,' zei ik nieuwsgierig. Hij wenkte naar de jongen met het lange haar. 'Neee, Darryl! Nee, toch?' gierde ik. 'Het is niet echt wat, we hebben nog niks gedaan, maar.. maar gewoon ja zo lang we hier zitten..' Ik was zo verbaasd. Het was totaal niet zijn type. Maargoed, wat nu echt zijn type was wist ik niet. Darryl was namelijk heel erg lang biseksueel, maar nadat hij met een vreselijke heks van een vrouw samen was koos hij voor altijd voor de mannen. Die vrouw was wel een gezamenlijke vriendin van ons voor de tijd. Sophie heette ze.. 'En jij?' vroeg Darryl. 'Ik?' zei ik en er verscheen een klein glimlachje op m'n gezicht. 'Nee, hè? Wie?' vroeg Darryl. 'Niemand,' zei ik snel. 'Ik weet het wel, het is die jongen die in drugs zou handelen!' 'Hoe weet je dat!' zei ik en we lagen weer helemaal dubbel. Het was net weer zo als vroeger..

- Jill Banks -