"Goed geslapen?", lach ik als ik Wade's gezicht ziet, hij kreunt en rekt zich uit. Ik ga op mijn knieën op bed zitten en sla speels op zijn buik, luilak, "vind je het gek? We hadden sportdag, nuja, sportweek", kreunt Wade, ik lach en druk een kus op zijn slaap. "Ik houd van je schat", grijns ik, Wade bromt wat.
Snel spring ik op en loop de kamer uit, "wat ga je doen?", klinkt Wade's stem, "even een rondje lopen", antwoord ik, "wacht dan even!", zegt Wade. Ik schud grijnzend mijn hoofd, sinds Wade en ik wat hadden zijn we nauwelijks uit elkaar geweest, en gelukkig ook. Ik vroeg me af hoe het gaat met Chloé en Heath, zijn hun nog steeds bij elkaar? Ja, ik denk het wel, ik hoop dat ze elkaar nog vaak zien.
Ik schrik op uit mijn gedachte als ik Wade's handen op mijn schouders voel, ik hap naar adem, "boe", grinnikt hij, boos kijk ik hem aan, "ik schrok me dood man!", Wade glimlacht en drukt een zachte kus op mijn lippen, "hou van jou", prevelt hij, "ik ook van jou", zucht ik, Wade pakt mijn hand en we lopen naar buiten, even maak in mijn hand los om een sigaret op te steken, ik had te lang niet gerookt, ik krijg een boze blik van Wade, "wat?", vraag ik terwijl ik de rook weg blaas, "ik dacht dat je gestopt was!", sist hij, ik schud mijn hoofd, "nooit", zwoer ik, Wade kreunt. Eigenlijk, was nu het ergste dat ik zwaardere dingen als 'een sigaret' wou gaan gebruiken, maar dan moest Wade minder kleverig worden, "waar denk je aan?", weer onderbreekt Wade mijn gedachte, ik kreun, "aan...aan...", stotter ik. Wade kijkt me aan, "aan ons", lieg ik snel, Wade trekt één wenkbrauw op, hij gelooft me niet, dat is duidelijk, maar zo veel kan het me niet schelen ook. Wade stopt als hij ziet waar ik naartoe loop, "wat!? Wil je?!", Wade kijkt me half geschrokken aan, ik knik, "gewoon een rondje, we trekken onze neus wel op", grijns ik, maar Wade lijkt niet gerust gesteld, ik haal mijn schouders op en loop het 'kerkrattenkamp' in.

~°Samantha Jackson°~
¨Elite¨

Shoot! Ik kan haar natuurlijk niet vertellen dat ik gelijk naar de slaappillen grijp als ik me niet goed voel. Gelukkig heb ik ze goed opgeborgen, stel je voor dat ze die zou vinden!
"Ik ga dan vaak wat naar het plafond staren," oke, dat klinkt dus erg ongeloofwaardig. "Of ik stem mijn basgitaar, daar word ik vaak rustiger van. Of ik luister muziek," dat is al wat beter.
"Laat je basgitaar eens zien."
Ik voel de tranen in me opwellen. Niet. Huilen. Av.
"Die is kapot."
"Wat rot voor je." ze slaat haar armen weer om me heen. "Dan doen we de andere optie."
Ik knik. Ik voel me al gelijk wat beter door haar optimisme. Ik haal mijn iPod uit mijn broekzak en geef haar een oortje. Dan ga ik op mijn rug liggen en laat een willekeurig nummer afspelen.

-*- Avalon -*- KR -*_

Samantha heeft blijkbaar even geen zin in me, dus ik besluit wat te gaan sporten.
Ik loop langs de sportvelden en loop het terrein op. Ik ren een aantal rondjes en doe nog wat andere oefeningen en ga dan naar de douches.

Wade (elite)

'Hey, verrader!' hoor ik achter me als ik door de gangen loop. Ik draai me om en kijkt recht in het gezicht van de jongen die Lorna en ik gister heeft gezien.
'Wat zei je daar?' ik loop naar de jongen toe.
'Je hebt me wel gehoord.' de jongen zet een kleine stap en komt dichterbij.
'Je bent een verrader.'
Ik ga zo dichtbij de jongen staan dat mijn neus voor zijn neus zit.
'Houd je bek, kl**tzak.' zeg ik uitdagend tegen de jongen.
De jongen probeert me volop te slaan in mijn gezicht, maar ik ontwijk hem en stoot hem in zijn maag. Hij klapt voorover en begint bijna te kokhalzen.
'En nu opdonderen.' roep ik en duw de jongen om.

Evenlater zit ik op bed. What the f*ck heb ik gedaan? Heb ik zojuist een jongen geslagen? Maar ik heb er geen spijt van. Die gozer verdiende het. Misschien komt de oude-Dylan weer naar boven. Ik huiver bij de herinnering. Ik was vroeger in Finland de jongen waar elk meisje op viel en elke jongen bang voor was. De kl**tzak uit het basketballteam. Maar na mijn zusjes' dood ben ik verandert. Verandert in een stille, rustige, aardige en lieve jongen. Soms mis ik de oude-Dylan. Maar dit is tien keer beter. Alles is beter als Lorna maar de mijne is...

-Dylan, Elite.

"Kom, we moeten eten!", riep ik boven de muziek uit. Die stond op zijn aller hardst. Ze knikte en zette haar iPod uit. Samen liepen we naar binnen en gingen in de kantine zitten met wat vrienden van Avalon. Zo leerde ik die ook nog een beetje kennen. Tijdens het eten van de prut sms'te ik Dylan onder tafel. Ik zou die avond naar zijn kamer sluipen om het hem te vertellen.

Ik teken nog een laag potlood onder mijn ogen en doe nog één keer opnieuw lipgloss op. Ik check of ik er uit zie als een elite en steek mijn haar nog eens opnieuw omhoog in een hoge knot. Ik knik naar mijn spiegelbeeld en loop het toilet uit. Ik trippel op mijn hakjes door de gangen. 'Dank je Dylan, dat je me zulke dure hakken hebt gegeven.' Zeg ik in gedachten. Zo elegant mogelijk loop ik de trap op. Een jongen fluit naar me en ik druk hem een kushandje toe. Het voelt geweldig om een elite te spelen. Ik ben al in het penthouse en loop expres 2 rondjes om te checken of er niemand kijkt. Als ik zeker weet dat er niemand naar me gluurt glip ik snel Dylan's kamer binnen en tref hem op zijn bed. Hij staart voor zich uit en heeft me niet binnen horen komen. Ik sluip naar hem toe en spring boven op hem. Hij slaakt geschrokken een kreet. Ik begin hem te kietelen.

'Lorna, kerkrat.

Hard begon ik te huilen. "laat me gewoon met rust!' schreeuwde ik.
Had ik ineens een nieuw meisje voor mijn neus stond dat me wou helpen met mijn problemen en dat gewoon aan me ging zitten? Ik draaide me om. ze hoefde het toch niet te weten.

~~~Keira~~~
Elite

Lachend kieteld Lorna me. Het was een enorme verrassing dat ze hier was, ondanks ze me nog wel gesmst had.
'Hoe vind je mijn Elite uiterlijk?' vraagt ze aan me. Ik glimlach naar haar en kus haar voorhoofd.
'Je bent prachtig, zoals altijd.' Ik knijp in haar billen, ze giert van het lachen.
'Je mag best vaker onverwachts binnen komen.' zeg ik met een bigsmile en bijt in haar wang.
Dan pakt ze een kussen en legt die onder haar en gaat er op zitten, ik doe hetzelfde.
'Wat heb jij gedaan vandaag?' vraag ik aan haar. Het klinkt een beetje als een standaart vraag, maar ik wil niet dat Lorna denkt dat onze relatie alleen maar om het fysieke gaat.
Ze zucht zachtjes en begint te vertellen.

-Dylan, Elite.

Ik heb mijn pyama al aangetrokken en lig onder de wol op mijn buik. Ondanks dat ik me helemaal heb ingepakt heb ik het gevoel dat ik bevries. Met trillende handen haal ik het potje slaappillen vanonder mijn kussen vandaan. Ook sleep ik een flesjke bier vanuit een hoek, zodat ik daar zometeen nog wat uit kan drinken. Plotseling schiet me iets te binnen.
Wat als Tim weet waar mijn tent is, waar ik slaap? Wat als hij me 's nachts op komt zoeken, terwijl ik diep lig te slapen? Maakt hij me wakker, of niet? Wat gaat hij allemaal wel niet uitspoken?
De rillingen lopen over mijn lijf. Misschien is het toch beter vanavond van de pillen af te blijven. Ik duw het potje weer onder mijn kussen en draai me om, met mijn gezicht naar het plafond.
Wat mis ik Ray toch. Ik verlang naar zijn zwoele stemgeluid, zachte handen, de eeuwige glinstering in zijn ogen. Een traantje loopt langs mijn slaap naar beneden. Toch niet weer he? Daar is maar een ding tegen te doen.
Ik schiet in mijn afgetrapte all stars, doe mijn vest helemaal dicht tot aan mijn kin en trek de capuchon ver over mijn hoofd. Ik steek mijn hoofd uit mijn tent. Niemand te zien. Ik stap er helemaal uit en loop met kleine, koude pasjes naar Ray's tent. Ik steek mijn hoofd tussen het tentzeil. Hij slaapt nog niet, gelukkig.
"Hoi schat," lacht hij me toe. Ik kom met de rest van mijn lichaam binnen en doe mijn schoenen uit.
"Ik miste je."

-*- Avalon -*- KR -*-

Zuchtend loop ik over het plein. Ashi loopt naast me. Tevreden sla ik een arm om haar schouder.
Voorzichtig trek ik haar dichter tegen me aan. Ik duw mijn lippen tegen haar haar.

-Finn-
KR

Ik loop naast Finn, een beetje in gedachten verzonken. Hij kust me, maar ik ben er niet echt bij.
"Finn..?" vraag ik na een tijdje.
"Ja?"
"Wat denk jij van al die moorden? Ik... Ik maak me zorgen.." Finn trekt me troostend tegen zich aan.
"Misschien is het al opgehouden," sust hij.
"Maar.. Wat als dat niet zo is?" Tranen rollen over mijn wangen. "Straks ben jij de volgende.. Of Avalon.. Of iemand anders!" Huilend druk ik mijn hoofd tegen zijn borst, en ruïneer zijn shirt met mijn tranen.

~Ashi~kerkrat

''ik miste jou ook'' zei ik terwijl haar een kus gaf ,, ze za ger moe uit ''ga maar lekker liggen ''
''oke''
ze ging op het bed liggen en ik kwam naast haar zitten.
---------------------
ik werd wakker avalon was er nog gelukkig ,
ze sliep nog wel , ik kleede me alvast aan en pakte een papiertje ik moet maar weer eens gaan nrappen


ray note (k) 

Ik trok Ashi dichter tegen me aan. 'Rustig.' Suste ik haar.
Zacht aai ik over Ashi's haar. 'We redden het wel.'
'Ja tuurlijk.' Snikte Ashi zacht. 'Als je je net zo blijft gedragen als nu. Dan zou ik als moordenaar je wel als een slachtoffertje zien. ' Lachte ik. Ik legde mijn handen voorzichtig om Ashi's betraande gezicht.
'We redden het wel.' Beloofde ik haar.

-Finn-
KR

Kreunend word ik wakker, ik was helemaal stijf, vanochtend was een waas, hadden we nu sportdag gehad? Of gewoon les? Als we les hadden, was ik te laat.
Ik wrijf in mijn ogen, ik zit half onder de modder, ik krabbel overeind en glijd uit, ik beland op mijn achterste.
Ik zucht en probeerde opnieuw op te staan, het lukte niet.
Ik liet mijn ogen wennen aan het licht en speurde 'het kamp' rond, volgens mij had niemand mij opgemerkt... Hoop ik.


~°Samantha Jackson°~
¨Elite¨

Vandaag was een ramp. Met tennis was ik er niet helemaal bij. Mijn gedachten waren bij Ray en Tim, maar ook bij Lorna. Ik moest Ray vertellen over wat er is gebeurd. Gisteren was ik zo moe dat ik er niet aan toegekomen ben.
Ik slof naar de douches. Gelukkig zijn er nu ook andere meiden, dus Tim kan me niet lastigvallen. Ik schop mijn schoenen uit en pak een handdoek.
---------
Helemaal schoon wacht ik Ray op bij mijn lievelingsboom. Ik heb hem gesms't dat ik hem iets moest vertellen.
Kleumend van de kou sla ik mijn sjaal steviger om mijn nek. Mijn handen probeer ik warm te wrijven, maar de koele wind werkt bitter tegen.
Ik zie al dat hij komt aanlopen. Vrolijk zwaait hij naar me, en ik zwaai iets minder vrolijk terug. Wat is het toch vreselijk om slecht nieuws te vertellen.

-*- Avalon -*- KR -*-

Sorry dat het wat laat is, maar hier komt het dan:

Er is weer een stemronde geopend. Stemmen kan nog tot woensdag 23 maart 17.30
als je niet reageert stem je automatisch op jezelf.

Ik loop over het terrein en zie Samantha op de grond zitten.
Ik hol op haar af en vraag: ''Gaat het wel?''
''Ja, hoor...'' antwoordt ze.
Ik til haar op en kus haar. ''Ik moet gaan.''

Wade (elite)

Kreunend laat ik me weer zakken, alles deed pijn.
Ik ben nog steeds stijf...
Inmiddels was het donker, en ik had honger. Maar ik was niet van plan te bewegen. Doodsstil luister ik naar de geluiden, tot ik plots een stem hoor, "Samantha?", ik verstijf, "wie is daar?", fluister ik.


~°Samantha Jackson°~
¨Elite¨

" Ik verander van school" mokte Chloé en ze stretchte haar benen "Alles doet zo'n zeer". Ik grinnikte zachtjes en ze wierp me een geagiteerde blik toe. Mijn blik gleed langs haar uitgestrekte gladde been, mijn lippen vormden 'wow'. "Niet zo staren, daar wordt ik nerveus van" giechelde ze zacht en ze sprong overeind. Haar handen sloten zich om mijn welgevormde borstkas. "Heeft je moeder nooit geleerd dat staren onbeleefd is" lipte ze zacht in mijn oor. "Wil je het nu echt over mijn moeder hebben" ik trok mijn wenkbrauwen speels op en lachrimpels vormden op mijn gelaat. " niet echt" zuchtte ze zacht en ze streek met haar lippen langs mijn nek.

- Heath Byrle (k) -

Ik huilde en huilde maar. Niemand kwam naar me toe. Niemand gaf om me.
"Niemand" mompelde ik zacht. Zelfs Chloe niet.
Ik liep naar de kantine waar ik Chloe zag zitten. Ik liep langs een groepje mensen die meteen begonnen te fluisteren. Chloe viel het ook op.
Ik liep weer langs een groepje die ook meteen begonnen te fluisteren.
Ik keek op. Ik zag Chloe naar me toe lopen.
"Hou eens op met fluisteren! En help haar, ja ik zie ook dat ze Anorexia heeft maar ik praat tenminste niet achter haar rug. Ook jij.." en ze wees naar Jason die ook in een van de groepjes stond. "Je hebt haar laten vallen toen je wist dat ze Anorexia had." Er rolde een traan over mijn wang.
Chloe was klaar en liep toen weer naar me toe. Ik knuffelde haar "Jij bent pas een echte vriendin!" fluisterde ik in haar oor.
Chloe keek me aan en begon ook te huilen.

~~~Keira~~~

Elite

Kreunend wordt ik wakker. Ik heb weer een nachtmerrie gehad vannacht. Op slippers strompel ik naar binnen. Ik heb spierpijn van gister en echt geen zin om vandaag weer te gaan sporten. Maar het moet wel, helaas. Dan maar doen of ik een blessure heb. Ik kijk op een briefje op het prikbord.
Woensdag - Rugby.
Elite: Gymzaal A - Kerkratten: Gymzaal B
Fijn, ook weer gescheiden gymmen. Ik kom de toiletruimte voor kerkratten in en pak mijn toilet tas. Ik haal een mascara tevoorschijn en begin mijn make-up te doen.

'Lorna, kerkrat.