Deel 1 kun je in deze post lezen en deel 2 kun je in deze post lezen.
De andere 2 delen komen later deze feestmaand online dus hou onze site in de gaten.
‘Was het niet de meest perfecte dag die je ooit hebt meegemaakt?’ Melissa en Jordi zaten op de bank en keken naar hun trouwfoto. Een halfjaar geleden zijn ze getrouwd en nog elke dag denken ze er aan terug. ‘Het was inderdaad perfect. De families konden het goed vinden, alles was goed geregeld en jij zag er prachtig uit.’ Jordy gaf Melissa een kus en stond op. ‘Ik ben zo terug pomponnetje van me.’
Jordi ging snel naar zijn homepage. ‘Eens zien of ik al wat koeien kan melken en wat aardbeien kan plukken.’ Na flink wat geklik vergat hij de tijd. Melissa zat nog steeds op de bank te wachten tot haar echtgenoot terug zou zijn om hun half jaar samen zijn te vieren. Maar het duurde en het duurde, maar Jordi kwam niet ‘zo’ terug.
Melissa stond op om te kijken of hij misschien op bed in slaap was gevallen. Maar voor ze naar boven liep hoorde ze wat gebrom in de studeerkamer. Ze liep terug en zag hem daar zitten. ‘Zo, meneertje dacht dat ik het niet door zou hebben als die een uur wegbleef om zijn spelletje te spelen? Nou gefeliciteerd met ons half jaar samen zijn ‘lieverd’’.
Melissa liep boos naar de woonkamer om naar hun slaapkamer te gaan. ‘Lieverd wacht nou even, ik was de tijd vergeten.’ Jordi liep achter haar aan en Melissa draaide zich met een ruk om. ‘Jij vergeet nooit de tijd, Jordi! En stop met me te volgen, laat me met rust.’ En boos liep ze weg.
Melissa lag op bed, op haar helft. Hoe kon hij nou zo stom zijn? Ze zijn pas een half jaar getrouwd maar ze hebben nu al zoveel ruzie terwijl ze nog steeds verliefd op elkaar zijn. Nouja, zij was nog verliefd, van hem wist ze het niet zeker. Hij deed zo raar, hij vergat veel dingen of hij deed iets waarvan hij wist dat zij dat niet leuk vond. Wilde ze eigenlijk nog wel met hem getrouwd zijn op deze manier?
Tien minuten later kwam Jordi naar boven. ‘Het spijt me, duifje.’ Hij stond bij de hoofdkant van hun bed en stak zijn hand uit. ‘Wil je dan nu ons halfjarig getrouwd zijn vieren?’ Melissa glimlachte naar haar man, hoe stom ze hem af en toe ook vond, vaak kwam hij het wel goed maken en dan was hij de liefste. Haar liefste.
Jordi nam zijn vrouw aan de hand mee naar beneden. ‘Kijk eens wat ik voor jou gemaakt heb, schat.’ Melissa zag de wafels en kon wel over haar nek gaan. Wafels? Getverdemme, dan mag Jordi het nog zo goed bedoelen maar als ze iets vies vind is dat wafels met roomboter. Met lange tanden at ze het toch op.
‘Nou, je hebt wel erg genoten van wat ik voor je heb gemaakt of niet.’ Jordi kneep zijn ogen samen en keek Melissa boos aan. ‘Jordi, je weet dat niet van wafels hou en toch maak je het. Of was je alweer vergeten dat ik van wafels en roomboter walg?’ Jordi hief zijn handen naar de lucht. ‘En nu walgt mevrouw weer van wat ik heb gemaakt! Speciaal sloof ik me voor jou uit omdat jij weer eens boos was en dan krijg ik dit.’ Melissa deed een stap in Jordi zijn richting. ‘Ik weet ook dat je je best had gedaan lieverd. Kom eens hier. ‘
Melissa sloeg haar armen om Jordi heen. ‘Het spijt me liefje, kom bij me.’ Jordi drukte haar even flink tegen zich aan. ‘Het spijt me zo.’ Fluisterde hij in haar oor. Ze lieten elkaar wat los en ze legde haar hand op zijn wang. ‘Het spijt mij ook liefje, ik wil niet steeds ruzie maken. Weet je wat wij nodig hebben?’ ‘Nee, maar dat ga je me nu vast vertellen.’ Melissa pakte zijn hand vast. ‘Een lekker kerstdiner. Kom we gaan wat eten en snacks halen voordat het allemaal op is.’
Samen liepen ze naar de supermarkt. Hand in hand. En iedereen die hun zag zou geloven dat ze gelukkig en verliefd waren. Maar dat waren ze allang niet meer, alleen gelukkig zal ze niet samen waren of toevallig geen ruzie maakten. Ze zeiden tijdens het lopen niets tegen elkaar, en daardoor duurde de wandeling wel erg lang.
Eindelijk waren ze er dan. Onderweg hadden ze wat gekibbeld over of ze nou kip of zalm zouden halen en of ze witte of rode wijn erbij wilden. Maar voor de rest was de wandeling plezierig verlopen, nu nog het boodschappen doen.
WORDT VERVOLGD
Dit kerstverhaal is gemaakt door Fransor en Nina.Alles over de S3N Advent kalender vindt je ook op deze informatie pagina
het is weer een leuk hoofdstuk!
