Die dag voelde ik het kindje in mij hard schoppen. Het was lastig om te staan maar ik wilde toch even schilderen, even mijn gedachten ergens op richten. Even niet denken aan de vader.
Toen gebeurde het. Ik voelde dat het kindje eruit wilde, ik wilde het ook erg graag eruit hebben nu. Waar is Meeka als je haar nodig hebt? Ik moest de dokter bellen, en wel snel. De ambulance kwam me gelukkig ophalen, ik kon niet zelf naar het ziekenhuis.
Een dag later liep ik naar buiten met Jay, mijn prachtige zoontje. Eindelijk had ik mijn kindje in mijn armen, eindelijk kon ik hem mee naar huis nemen en met hem leven. Ik belde een taxi zodat we naar huis konden en ons leven konden beginnen. Ik moest blij zijn maar ik kon alleen maar huilen, hij deed me zoveel aan Maarten denken.
Thuis stond Meeka me gelukkig al op te wachten, ik was niet helemaal alleen. Ze vond Jay prachtig. In korte periode was Meeka mijn beste vriendin geworden, maar ik had haar nog steeds niet verteld over Maarten. Ik kon het gewoon niet aan, het is te pijnlijk. Eerst moest ik maar gelukkig worden met Jay en blij zijn met Meeka.
Wanneer Jay op bed ligt en slaapt, kijkt Meeka me aan. 'Het is tijd voor een make-over. Meekomen jij, we gaan een knappe mama van je maken. Binnen no-time heb jij een papa gevonden!' Meeka sleurde me mee naar de badkamer en gooide een spoeling door mijn haar. Ik slikte mijn tranen in, ik wilde geen nieuwe papa voor Jay vinden. Ik wil niet mooi zijn, ik wil met mijn kindje zijn.
Meeka keek me aan met glunderende ogen. 'Je bent prachtig geworden' Ik ging met mijn hand door mijn haar, het was bijna weer mijn natuurlijke haarkleur. 'Dankjewel Meeka, nu moet je niet lesbisch worden hè' zei ik tegen haar met een vette knipoog daar achter aan.
'Nou meid, ik ga maar eens naar bed toe.' Ik rekte me uit en ha het gevoel alsof ik tien jaar ouder was, wat kostte een make-over veel energie! 'Blijf maar slapen joh, het is veel te donker.' Om eerlijk te zijn durfde ik niet alleen te zijn. Sinds de bevalling heb ik steeds meer nachtmerries over Maarten. Ik wil niet dat hij erachter komt dat ik hier zit, maar ik wil zo graag met hem zijn.
Volgende keer: Kleintjes worden snel groot!