Wauww

Snel kindje maken (L)

Oeh oeh oeh!!!!


LEUK!

Essel schreef:Wauww

Snel kindje maken (L)

Helemaal mijn gedachte......

ooooh, zo lief
verder ... verder ... VERDER

Mooooooi!!!
verderr!!

BABYBABYBABY!

Supersuper update! Ben benieuwd naar de rest

Meermeermeer

Heel erg lieve update Fransor!

Idd, heel liefff!

we want more!!!!

Er komt nog veel meer Binnenkort..

UPDATE, UPDATE, UPDATE!!!

Had soms tranen in mijn ogen!!
Update snel weer

Leuk leuk leuk leuk

Zal mijn huiswerk snel gaan maken en dan updaten

Jeujj!!

Die avond gingen we naar het graf. Ik voelde me zo verdrietig vanbinnen. Deze vrouw zal het niet meer mee maken dat haar zoon verliefd wordt en kinderen krijgt. Ze zal nooit meer meemaken hoe het is om oma te zijn... Dat is bijna net zo erg als geen kinderen krijgen.
Maarten was heel lief voor me. We zijn expres laat in de avond gegaan, ik wil niet toevallig Donald tegenkomen.



Ik had mijn bloemen neergelegd en ik was klaar om te gaan. Maarten stond aan de andere kant van het graf en keek me aan met die lieve blik in zijn ogen. Ik keek naar zijn mooie gezicht en zette een stap in zijn richting. Plotseling zag ik iets achter hem in het donker bewegen. Mijn nekharen sprongen overeind en ik kon niks meer uitbrengen. Het was alsof een ijskoude hand mijn luchtpijp dichtkneep.



Dit kon niet waar zijn. De tranen sprongen in mijn ogen. Daar stond Donald.
Wat moest hij van me? Ik kon niks uitbrengen. Ik hoorde Maarten zijn stem in de verte maar ik kon hem niet duidelijk maken dat hij op moest passen. Ik liep al struikelend naar hem toe maar op dat moment nam Donald een sprint en was hij eerder bij Maarten dan ik.



Donald gaf me een duw waardoor een aantal passen naar achter wankelde. 'Hoe durven jullie hier te komen. Met jullie krokodillen tranen mijn moeder haar graf vervuilen.' Donald gaf Maarten een klap. Ik hoorde iemand gillen en besefte dat ik dat was. Maarten viel op de grond van de klap en Donald draaide zich om naar mij.



'Wat moet je, vrouw.' Mijn onderkaak trilde zo hevig dat ik niks uit kon brengen. Waarom komt niemand ons helpen? 'Ik heb jou al eerder gewaarschuwd Esther. Maar het dringt niet tot je door he? Je moet me met rust laten, en mijn familie ook.' Naast me zag ik Maarten op staan. Hij keek me vragend aan. Waarom zei Donald al deze leugens. Ik viel hem helemaal niet lastig, hij valt mij juist lastig. 'Esther, voor de allerlaatste keer, ik waarschuw je. Laat me met rust en anders zorg ik er persoonlijk voor dat jullie allebei onder het gras komen te liggen. Maar niet op zo'n mooie plaats als mijn moeder.' Het werd zwart voor mijn ogen. Ik viel naar achter maar voelde dat twee sterke armen mij tegen hielden van het op de grond vallen. 'En nu is het genoeg Donald. Maak dat je wegkomt of ik bel de politie.'



'O Maarten. Het spijt me zo. Gaat het met je? Waarom valt hij me lastig, wat doe ik verkeerd?' Maarten sloeg zijn armen om me heen en wiegde me zachtjes heen en weer. 'Je doet helemaal niks verkeerd lieverd, hij is jaloers en gek in zijn hoofd.'



Opeens besefte ik het. Ik moest weg, onderduiken ofzo iets. Anders zou hij me blijven lastig vallen en zou het slecht met mij en Maarten aflopen. En vooral de laatste mag niks overkomen, hij heeft hier niks mee te maken. Maar hij zal me niet zomaar laten gaan. Morgen als hij gaat werken, pak ik mijn spullen en ga ik weg. Ik moet hem op deze laffe manier beschermen...


Volgende..

WAUW
niet doen ester


MEER MEER,
( ik zaag )

Jij bent er snel bij