Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Plaats reactie

83 berichten • Pagina 3 van 5

Gebruikersavatar
Morsmordre
Snackventer Snackventer
Berichten:
84
Lid geworden op:
zo 22 sep 2013, 18:34

Re: 10G Forum Dagboek - Generatie 1 (Morsmordre) *Hfst 4 onl

Als eerst: sorry dat een update zo lang geduurd heeft. Ik was de afgelopen weken plotseling ontzettend verslaafd aan left 4 dead 2 :c Met als gevolg dat ik nog 3 dagen heb om de eerste generatie te voltooien, aangezien ik zaterdag vertrek naar mijn stage voor 2 maanden, waardoor er vandaag en morgen heel veel updates zullen komen. Als jullie geen zin hebben in zoveel updates achter elkaar, dan zorg ik gewoon dat de eerste generatie uitgespeeld is en plaats ik de hoofdstukken later (:
Ten tweede: Familie Simsnieuws in Isla Paradiso en Bridgeport is een kopie. Ik overtreed dus niet de regels.

____________________________________________________________________________________

Afbeelding
We besluiten op Sneeuwvlokkendag te trouwen, mede dankzij het prachtige landschap van Aurora Skies. We hebben geluk dat er een zwak zonnetje schijnt zodat de bruiloft buiten kan worden gehouden.

Afbeelding
Ik ben helemaal verliefd op mijn bruidsjurk, die meer een zomerse dan een winterse uitstraling heeft. Urenlang heb ik gezocht naar de ultieme jurk, in de winkels en op internet. Gek werd ik ervan, tot een creatieve collega aanbood om een jurk voor me te maken die precies was wat ik wou. Nog geen week later was hij af. Zij doodmoe en ik dolgelukkig.

Afbeelding
We hebben onze bruiloft klein gehouden. Stein en ik hebben wat collega's uitgenodigd en zijn broer is ook aanwezig. Ik weet zeker dat de paparazzi hier ook ergens rondhangt en dat morgen mijn huwelijk in de krant zal staan maar dat interesseert me momenteel even niet.
Stein ziet er fantastisch uit. Hij draagt geen pak maar dat had ik ook niet verwacht. Stein is daar het type niet voor.

Afbeelding
'Stein Svard,' begint de huwelijksambtenaar met een gelukzalige glimlach, 'Neem jij Daphne Simsnieuws tot je vrouw, in goede en slechte dagen. In ziekte en gezondheid, tot de dood jullie scheidt. Wat is daarop uw antwoord?' Stein doet alsof hij even diep nadenkt.
'Tja,' begint hij. Ik geef hem snel een por tussen zijn ribben, waarop hij begint te lachen. Het is alsof de zon doorbreekt in zijn gezicht.
'Ja, dat wil ik,' zegt hij dan en mijn hart maakt een sprongetje.

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Uiteraard zeg ik ook 'ja' en dan is het tijd om de ringen uit te wisselen. Stein kijkt me verliefd aan en pakt zachtjes mijn hand beet.
'Dit was zowat een maandsalaris maar je ben het waard,' zegt hij plagend. Ik sla mijn armen om hem heen om hem te zoenen en bedenk me dat ik dat nu de rest van mijn leven mag doen. Elke dag opnieuw, tot inderdaad de dood ons scheidt. Het duizelt me bijna van geluk.

Afbeelding
Onze huwelijksreis gaat naar Isla Paradiso. Het is weer even wennen om in een warme omgeving te zijn. Van de receptioniste hoor ik dat Aurora Skies in de zomer net zo warm is als Isla Paradiso in de winter. We krijgen een luxe suite toegewezen en Stein begint meteen uitgelaten op het bed te springen, als een klein kind. Ik giechel. Onze vakantie kan beginnen.

Afbeelding
We vullen het grootste gedeelte van de tijd met zwemmen. In het zwembad, de zee, het bubbelbad... Overal duiken we er in. Stein en ik denken erover na om duiklessen te nemen, maar van lokale bewoners horen we over haaien en we besluiten het te houden op pootjebaden in de zee.

Afbeelding
Stein wil graag bewijzen hoe stoer hij is en doet mee met de vuurloop. Het gaat hem goed af, hoewel de zenuwen op zijn gezicht te lezen staan. Na afloop rent hij zowat naar het zwembad om zijn voeten af te koelen.
'Pijn?' vraag ik bezorgd. Hij haalt stoer zijn schouders op.
'Ik ga een nieuw nummer schrijven hierover. Walking on fire.' Ik rol met mijn ogen.

Afbeelding
Als onze laatste vakantiedag is aangebroken, neem ik met moeite afscheid van het resort. Het was ontzettend fijn in Isla Paradiso. Geen paparazzi en die eeuwige warmte. Sentimenteel roetsj ik nog één keer van de glijbaan af, voordat we onze koffers pakken om terug te rijden naar Aurora Skies.

Afbeelding
Eenmaal op de snelweg dooi ik de tijd met het bekijken van borden.
'Zullen we een keer naar Twinbrook gaan?' vraag ik grijnzend. Stein kreunt.
'Lekker door de moerassen zeker. Nee, dankjewel.' Ik zie de borden met Bridgeport opduiken en zucht opgelucht dat ik daar nooit meer heen hoef. Maar tot mijn verbazing neemt Stein wel de afslag.
'Ik moet heel even iets doen. Het duurt niet lang,' zegt Stein als hij mijn verbaasde gezicht ziet.

Afbeelding
De wolkenkrabbbers doemen in de verte al op en ik zit meteen een heel stuk minder relaxt in mijn stoel. Bridgeport is groot en de kans dat ik mijn ouders of voormalige vrienden tegenkom ik nogal klein maar dat wil niet zeggen dat het niet kan.
Ik heb mijn vroegere leven altijd verborgen weten te houden voor Stein en dat wil ik graag zo houden.
Stein rijdt in een hoog tempo door en stopt tot mijn verbazing bij de begraafplaats.

Afbeelding
We stappen uit en Stein houdt mijn hand stevig vast.
'Ik ben hier geboren, wist je dat?' zegt Stein zacht. Ik schud mijn hoofd. Nee, dat wist ik niet. Dat had ik ook niet moeten weten ook.
'Ik ben een tijd geleden weggegaan met mijn broer. Het werd gewoon even teveel. Maar het is fijn om terug te zijn. Met jou.' Hij glimlacht maar zijn ogen staan triest.
We lopen langs de grafstenen. Mijn benen voelen als lood en willen haast niet meewerken.
Dan blijven we staan.

Afbeelding
'Jasmijn Svard,' staat er op de grafsteen. Opeens begint alles om me heen te draaien. Want die naam ken ik. Ik draag hem inmiddels zelf. En ik heb nooit een link gelegd met het meisje dat ik ooit heb aangereden en de man met wie ik ben getrouwd.
'Ze was mijn zusje,' zegt Stein, 'Aangereden, bijna twee jaar geleden inmiddels. De bestuurder was dronken en meer wilde de politie ons niet vertellen. Die schoft is niet eens de cel ingegaan.' Zijn gezicht staat grimmig. Ik laat zijn hand los. Zwarte vlekken dansen voor mijn ogen.

Afbeelding
Stein kijkt me verbaasd aan.
'Ik wist niet dat het je zo verdrietig zou maken,' fluistert hij. Hij wil me in zijn armen trekken maar ik duw hem weg en begin te huilen.
Hoe kon ik zo ontzettend stom zijn? Hoe kon ik niet eens het verband leggen tussen twee achternamen? Waarom wist ik zo ontzettend weinig van mijn man? Ik wist wel dat ik niet voor lang gelukkig mocht zijn.

Afbeelding
Stotterend en happerend begin ik te vertellen. Mijn stem slaat meerdere malen over door het huilen maar ik krijg het voor elkaar om alles eruit te gooien. Mijn alcohol probleem. Het feesten in de clubs. De aanrijding. De bescherming van mijn ouders om hun naam niet te verpesten. Mijn vertrek naar Aurora Skies.
Steins gezicht veranderd van ongelovig naar kwaad. Hij heeft nog nooit kwaad naar me gekeken. Ik kan me zelfs niet herinneren dat we ooit een echte ruzie hebben gehad.

Afbeelding
Hij doet zijn mond een paar keer open en dicht, alsof hij iets wilt zeggen maar de woorden niet kan vinden. Uiteindelijk komen ze toch.
'Hoe kon je dat voor me verborgen houden!' schreeuwt hij. Ik krimp in elkaar maar zwijg. Hij mag boos zijn. Hij heeft alle reden om boos te zijn. Hij is getrouwd met de moordenaar van zijn zusje.
Stein ademt zwaar in en uit door zijn neus en ik zie dat er tranen in zijn ogen staan.

Afbeelding
'Ik hoef je nooit meer te zien,' zegt hij dan, 'Wat mij betreft zijn jij en ik klaar.'
Met woeste stappen beent hij van de begraafplaats af. Ik zak in elkaar, leg mijn hoofd tegen het graf en huil met gierende halen.
Gebruikersavatar
Morsmordre
Snackventer Snackventer
Berichten:
84
Lid geworden op:
zo 22 sep 2013, 18:34

Re: 10G Forum Dagboek - Generatie 1 (Morsmordre) *Hfst 5 onl

Bedankt weer ^^
_____________________________________________________________________________________

Hoofdstuk 6
Afbeelding
Na de begraafplaats had ik een hotel genomen in Bridgeport. Stein was nergens meer te bekennen. Toen ik de volgende dag thuis kwam, na de trein te hebben genomen, waren al zijn spullen weg. Het enige wat er nog van hem rest is onze foto aan de muur. Ik denk dat hij die bewust heeft laten hangen. Als een soort trap in mijn maag.
Dus de eerste dagen na mijn terug keer hang ik voor de tv en bekijk slechte soapseries.

Afbeelding
Ik weet mezelf af te leiden met koken. De koelkast gaat bijna niet meer dicht door de gerechten die ik mezelf heb aangeleerd. Jammer dat er niemand is om het op te eten. Alles wat Stein lekker vind en wat ik met zoveel liefde voor hem maakte, is betekenloos geworden.

Afbeelding
Ik denk erover om te verhuizen. Naar Isla Paradiso of Starlight Shores. Maar Isla Paradiso heeft teveel herinneringen en Starlight Stores draait om de beroemdheden. Mijn status in de stad is me niet ten goede gekomen sinds de scheiding. Overal wordt ik kwaad aangekeken en de kranten staan vol foto's en roddels over mij en Stein. Gelukkig wordt ik op mijn werk nog normaal behandeld.

Afbeelding
Regelmatig gooi ik mijn ontbijt er weer uit. Eerst denk ik dat het gewoon de zorgen zijn. Mijn getreur om Stein, de ellendige paparazzi die door mijn raam staan te gluren, de starende blikken... Zelfs mijn hele Bridgeport ervaring komt weer terug.
Maar het meest aannemend is een zwangerschap. Ik haal een test bij de supermarkt en blijk inderdaad zwanger te zijn.

Afbeelding
Als eerst slaat de paniek toe.
Een kind krijgen in mijn eentje is niet iets wat ik op de planning had staan. Maar een meisje doodrijden, onbewust trouwen met haar broer en haar nichtje of neefje in mijn buik hebben, is dat ook niet. Ik zit avond na avond op de bank en steel mijn licht gezwollen buik, op zoek naar enig teken van leven maar de baby is nog te klein. Even denk ik eraan om het weg te halen maar ik twijfel te hard en daarna is het al te laat.

Afbeelding
Het is tijd voor wat actie.
Ik stuur Stein smsjes maar ze komen allemaal terug. Ik probeer hem te bellen maar mijn nummer is kennelijk geblokkeerd. Op een middag schraap ik al mijn moed bij elkaar en ga naar het huis van zijn broer. Ik weet zeker dat Stein daarheen gevlucht is.
Als de deur wordt open gedaan is het niet Stein maar zijn broer en zijn ogen staren met dof en vermoeiend aan.
'Niet nu, Daphne,' zegt hij schor, 'En eigenlijk, straks ook niet. En de dagen daarna ook niet.' Met een klap valt de deur dicht.

Afbeelding
Ik schrijf brieven en gooi ze allemaal persoonlijk door de brievenbus. Stein moet weten dat hij een kindje krijgt. Als hij mij niet meer wilt zien, dan is hij het zich verschuldigd aan ons kind.
Geen enkele brief wordt beantwoord. Geen woord. Geen telefoontje. Geen teken.
Niets.

Afbeelding
Afbeelding
Tijdens mijn zwangerschap werk ik hard aan de babykamer. Ik ben zelf niet zo handig maar moet toch alles alleen zien op te knappen, wat me vreselijk tegen zit met zo'n buik. Omdat ik absoluut geen idee heb wat het gaat worden, maak ik alles groen.
Als het wiegje na drie testen niet meer uit elkaar valt, kijk ik tevreden in het rond. Laat de baby nu maar komen.

Afbeelding
En de baby komt ook.
Op een mooie lenteavond voel ik de eerste weeën opkomen. Ik gil het uit van de pijn en bel meteen het ziekenhuis dat ik eraan kom. Ik kan gewoon niet alleen bevallen. Was Stein maar hier om... Nee, Stein komt nooit meer terug. Hij kijkt niet eens om naar zijn kind.
In een razend tempo race ik naar het ziekenhuis. De artsen nemen me mee naar een aparte kamer en al snel wordt alles zwart.

Weergave- en sorteeropties

Plaats reactie