Sims Nieuws

Sims Nieuws Forum

Je kunt gewoon niet zonder!

Plaats reactie

83 berichten • Pagina 1 van 5

Gebruikersavatar
Morsmordre
Snackventer Snackventer
Berichten:
84
Lid geworden op:
zo 22 sep 2013, 18:34

10G Forum Dagboek - Generatie 1 (Morsmordre) *Hfst 7 online*

Generatie 1 (Morsmordre)

Stamhouder: Daphne Simsnieuws

Het is dan eindelijk zover! De stamhouder voor generatie 1 is gekozen. Daphne Simsnieuws zal de eerste generatie aanvoeren, onder leiding van het forumlid Morsmordre. Per generatie wordt er door het team een nieuw topic aangemaakt voor het forumlid waarin hij of zij het verhaal van de generatie mag neerzetten!

Laatst gewijzigd door Morsmordre op za 05 jul 2014, 10:43, 10 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
Morsmordre
Snackventer Snackventer
Berichten:
84
Lid geworden op:
zo 22 sep 2013, 18:34

Re: 10G Forum Dagboek - Generatie 1 (Morsmordre)

Wow, ik hoop maar dat jullie een beetje tevreden zijn dan. ^^
Daphne had een kapsel en kleding uit een pakket dat ik niet heb dus moest ik dit aanpassen.
De proloog is een kopie van Daphne. Ik overtreed dus niet de regels.
___________________________________________________________________________


Proloog

Afbeelding
Mijn laatste sessie verliep zoals verwacht: saai.
De plastic stoelen zaten nog even oncomfortabel als ze eerst zaten, de muren hadden nog steeds een vaal gele kleur die pijn deed aan mijn ogen. We zaten met z'n zessen in een kring, vijf van het pad af geraakte jongeren en één leider: Joan.

Afbeelding
Er was zelfs een nieuwe jongen. Hij wiebelde heen en weer op zijn stoel, wat een vreselijk irritant geluid veroorzaakte. Naast me kreeg ik een por van May, die giechelend fluisterde:
'Die stoel zakt straks door z'n poten, let maar op.' Ik lachte, al was het niet erg aardig van mezelf. De jongen keek ons gekwetst aan, alsof hij wist dat we het over hem hadden. Joan wierp een vernietigende blik in onze richting. Ze had een nogal strenge uitstraling door haar bril en scherpe neus. Ik keek beschaamd naar de grond, May zakte uitdagend nog iets verder onderuit.

Afbeelding
De jongen stelde zich voor als 'Jan-Pieter' en hij was net twintig geworden. Meer wilde hij niet over zichzelf kwijt. Daarna besloot Joan dat het een fan-tas-tisch idee was om onszelf voor te stellen aan Jan-Pieter.
'May, jij mag beginnen,' snauwde Joan. May grijnsde en kwam weer een beetje overeind. Ze plukte wat aan haar blauwe haarlokken.
'Ik ben May. En ik ben hier omdat ik de auto van de buren in brand heb gestoken.' Ze lachte tinkelend.

Afbeelding
Daarna was het de beurt aan Max.
'Mijn naam is Maxi-J,' zijn stem klonk laag en dreigend. May snoof hoorbaar en hij keek boos haar kant op.
'Ik zit hier vanwege een kleine inbraak,' zei hij. Een kleine inbraak waarbij er voor 5000 euro aan geld is gestolen en een bewaker in het ziekenhuis is beland, zei ik in gedachte er achteraan. Jan-Pieter staarde ongelovig voor zich uit en ik had met hem te doen. Hij had vast het idee dat hij bij een stel zware gangsters was beland.

Afbeelding
Beth was de volgende die haar verhaal mocht doen. Ze wriemelde even aan haar ketting, zogenaamd uit nervositeit. Inmiddels wisten we allemaal dat ze graag de kleine diamantjes wilde showen om een klein beetje aandacht te winnen.
'Ik ben Beth,' lachte ze naar Jan-Pieter, 'En ik ben waarschijnlijk van iedereen hier het meest normaal. Eigenlijk snap ik nog steeds niet wat ik hier doe.' May porde weer in mijn ribben en rolde met haar ogen. Niemand van ons wist precies wat ze ooit had uitgespookt omdat ze al haar sessies gebruikte om te vertellen over de nieuwste prada tassen.
En toen waren alle ogen op mij gericht.

Afbeelding
'Mijn naam is Daphne,' begon ik, zoals altijd verlegen. 'Vandaag is mijn laatste sessie. Ik zat hier voor een aanrijding na alcohol gebruik.' Zo, dat was er ook weer uit.
Jan-Pieter knikte en staarde weer de vloer. Er viel een stilte in de groep die meteen opgevuld werd met Joan. Ze klapte in haar handen, alsof ze een kleuterjuf was in plaats van een therapieleider.
'Nou, omdat het vandaag Daphne's laatste dag is, dacht ik dat we misschien wat meer tijd voor haar vrij konden maken.' Ik keek verschrikt op. Meer spreektijd was niet iets waar ik echt op zat te wachten.

Afbeelding
'Dankje,' zei ik sarcastisch tegen Joan. 'Maar ik voel me goed. Beter dan een paar maanden geleden, toen ik hier kwam. Ik heb veel geleerd en veel tijd gehad om over dingen na te denken.' Ik stopte even en keek om me heen. Joan leunde naar voren, alsof ik een ontzettend interessant object was.
'En waar heb je dan over nagedacht?' vroeg ze. Ik twijfelde even, koos mijn woorden zorgvuldig.
'Hoe het nu verder moet. Mijn ouders willen me niet meer terug en dat is rot maar ik kan het begrijpen en hopen op een betere band met ze. Ik heb al maandenlang geen alcohol meer gedronken, daar ben ik echt trots op. En nu ga ik me focussen op de toekomst. Ik vertrek uit Bridgeport. Misschien verhuis ik wel naar Aurora Skies of Monte Vista. Ga een baantje zoeken bij een restaurant.'

Afbeelding
Joan knikte tevreden.
'Je begint helemaal opnieuw?' Ik knikte.
De rest van het uur werd ik met rust gelaten. Jan-Pieter vertelde iets over gepest worden om zijn uiterlijk, ('Joh,' fluisterde May), Beth hield een beklag over hoe belangrijk het is dat je schoenen bij je tas matchen (en nam daarbij mij als voorbeeld om te laten zien hoe het dus absoluut niet moet) en de bijdrage van "Maxi-J" bestond uit hardnekkig zwijgen en knipogen naar May. Ik was blij toen het erop zat.

Afbeelding
Joan hield een enorm verslag over hoe zeer ze me ging missen. Ik bedankte haar voor haar steun en hulp en ging toen op zoek naar de enige van wie ik echt afscheid wilde nemen: May.
'Dus je laat me hier zomaar achter,' grijnsde ze. Ik knikte beschaamd.
'Maar jij komt ook zo snel mogelijk weg,' steunde ik haar, 'Het is maar een afgefikte auto, ik snap het probleem niet.' May lachte hard en gaf me een stevige knuffel.
'Schrijf me. Beloof dat we contact houden.'
'Natuurlijk,' loog ik. Ik zou May gaan missen maar op dit moment nam ik afscheid van mijn oude leven. Ik begon opnieuw.
Eindelijk, helemaal opnieuw.
Gebruikersavatar
Morsmordre
Snackventer Snackventer
Berichten:
84
Lid geworden op:
zo 22 sep 2013, 18:34

Re: 10G Forum Dagboek - Generatie 1 (Morsmordre) *PROLOOG ON

Thanks everyone (:
De stad waar Daphne zou gaan wonen is Aurora Skies geworden. Er waren 3 stemmen voor deze stad en 3 voor Starlight Shores dus heb ik kop of munt gedaan en de eerste is het geworden (:
(Als iemand van jullie zich afvraagt waar ik het geld vandaan haalde voor een huis: het grootste stuk grond (64x64) was maar iets van 8000 simoleons. Ik heb geen geldcheat gedaan)

_____________________________________________________________________________

O1.

Afbeelding
Ik leg mijn wang tegen het koele glas van de taxi. Het lijkt wel of ik eeuwen geleden vertrokken ben vanuit Bridgeport. De trein had onnodig veel vertraging en het kostte me daarna bijna een half uur om een taxi aan te houden. De chauffeur heeft nog geen woord tegen me gezegd en houdt haar ogen strak op de weg gericht. Mij best, ik heb weinig behoefte aan gesprekken.

Afbeelding
De verhuizing was een enorm karwei. Mijn ouders wilden er niet bij helpen dus moest ik noodgedwongen alles zelf regelen. Via het internet vond ik een stuk grond met een klein huisje. 'Van alle gemakken voorzien, speciaal voor de alleenstaande Sim.' Zo stond het omschreven in de advertentie, en de foto's hadden er leuk uit gezien dus schraapte ik al mijn spaargeld bij elkaar en nam het aan.
Als alles ging zoals ik het wilde, zou ik de rest van mijn leven slijten in Aurora Skies. Ver weg van Bridgeport.

Afbeelding
Daarna begon het zoeken naar werk. Ik solliciteerde me suf op internet en vond uiteindelijk een baantje in het restaurant. Omdat ik geen opleiding en geen universiteit diploma had, moest ik helemaal onderaan beginnen.
'Je bent er.' De chauffeur zegt het op een norse toon en ik schrik. Ik heb zelfs niet gemerkt dat de taxi tot stilstand is gekomen.
'Juist,' snel rommel ik wat in mijn portemonee, 'Astublieft.' Met pijn in mijn hart laat ik een handvol geld in haar hand glijden en stap uit.

Afbeelding
Mijn hart maakt een sprongetje als ik het huisje bekijk. Vanaf hier kan ik geen gaten in het dak zien of kapotte ramen. Tot zover geen slechte koop.
Ik kijk om me heen en adem de lucht in. Het voelt schoner, frisser. Overal ruikt het naar pas gemaaid gras, in de verte zie ik enorme watervallen en het enige geluid komt van het tjilpen van vogels. Het verschil met Bridgeport is zo groot en voor het eerst voel ik de zenuwen van me afglijden.

Afbeelding
Afbeelding
Binnen is het een lege bedoeling. Er zijn in totaal twee slaapkamers, een piepkleine badkamer en een woonkamer met open keuken. Mijn enige bezittingen zijn een bed, een koelkast en een wc en daar mag ik het de komende paar weken mee doen. Verslagen kijk ik om me heen. Goed, ik heb een dak boven mijn hoofd maar ik had op z'n minst een douche of gasfornuis verwacht. Dan schud ik mijn hoofd.
Ik ben Daphne Simsnieuws en ik heb al teveel doorgemaakt om nu op te geven.

Afbeelding
Ik besluit een wandeling te maken naar het centrum. Het lijkt uren te duren maar uiteindelijk kom ik er. Ondertussen ben ik verbaasd over zoveel groen. Er zijn geen wolkenkrabbers, de lucht ruikt niet naar uitlaatgassen en ik kan rustig lopen zonder beroofd te worden. Het lijkt wel een compleet nieuwe planeet.
Een vriendelijke vrouw weet me de weg te wijzen naar mijn werk, zodat ik alvast even kan kijken. Het is een enorm groot gebouw waar ik nu al de zenuwen van krijg. Snel haast ik me naar de supermarkt om van mijn allerlaatste geld boodschappen te doen.

Afbeelding
Een deel van de gekochte groente en fruit stop ik in de koelkast, het andere plant ik zorgvuldig in de tuin. Misschien dat het me geld scheelt als ik zelf ga kweken.
Ik ga nog even in het gras liggen en staar naar de wolken. Op de terugweg zag ik dat, vlak naast mijn huisje, een bar ligt. Ik probeerde mijn blik af te wenden maar de 'happy hour' posters schreeuwden me al toe.
'Het komt goed,' zeg ik zachtjes. Ik kan alleen maar geloven dat het goedkomt. Een jaar groepstherapie mag niet voor niets geweest zijn.

Afbeelding
Na een tweede ontdekkingstocht door de buurt kom ik erachter dat er een park is met een tuintje. De vruchten hangen er, klaar voor de oogst en ik kijk schichtig om me heen. Grijnzend pluk ik uien, knoflook en paprika, en verzamel kruiden die ik later nog goed kan gebruiken. Ook dit plant ik thuis in mijn tuintje.
Stelen van de gemeente, en ik ben hier net een paar uur.

Afbeelding
Uit de koelkast grits ik een pak cornflakes en goedkope melk. Het is geen supermaaltijd maar meer kon ik me niet veroorloven. Eigenlijk smaakt het zelfs fantastisch.
Mijn eerste maaltijd in mijn eigen huis. Geen ouders die in mijn nek hijgen, geen boze blikken om wat ik gedaan heb. Zelfs het feit dat ik eenzaam op een goedkope wc moet eten kan me niet interesseren. Vrijheid proeft naar goedkope cornflakes en ik vind het heerlijk.

Afbeelding
Het is nog vroeg als ik mijn bed inkruip. Het matras lijkt wel van hard plastic en de lakens ruiken niet al te fris. Bovendien zijn er geen gordijnen dus het maanlicht valt recht op mijn kussen.
Het maakt niet uit.
Morgen begint mijn nieuwe baan en ik neem me meteen voor om mensen te ontmoeten. Vrienden te maken. Al mijn oude vrienden hebben me in de steek gelaten.
Soms ben ik doodsbang dat ze dat hier ook zullen doen.
Gebruikersavatar
Lieke
Groentehakker Groentehakker
Berichten:
230
Lid geworden op:
wo 19 mar 2014, 18:01

Re: 10G Forum Dagboek - Generatie 1 (Morsmordre) *Hfst 1 onl

Wat een origineel begin! Ik moet wel even wennen aan het ik-perspectief, maar dat maakt het juist ook wel weer speciaal. :) Succes!
Heb je Joan trouwens zelf gemaakt? De doet me heel sterk denken aan een sim uit Twinbrook waar ik een tijdje mee gespeeld heb (ze woonde met haar moeder in een groot huis aan de rand van de stad).

Weergave- en sorteeropties

Plaats reactie