Ik zal voorlopig niet stoppen. Ik wist niet dat sommige dit dagboek toch leuk vonden .
@A&LBestiessForever
EDIT: Ik ga hem nu online zetten:
________________________________________________________________ Update 6, Welke kamer is van mij? Mevrouw Piep liep me voor naar binnen, er stond een kleine fontein. Hoe kregen ze dat voor elkaar ?
“Dat is de intercom. Daar vragen mensen of ze binnen kunnen komen, bijvoorbeeld.” Zei mevrouw Piep. Ik knik, terwijl ik me afvroeg waarom ze dat zei. Ik doe havo/vwo. Dan hoor ik het toch te weten?
Mevrouw Piep liep naar de lift en drukt op het pijltje naar boven, niet veel later gingen de deuren van de lift open. Ze stapte naar binnen een keek me verveeld aan. Dat betekende zeker dat ik moest komen.
Ik laat een zachte zucht ontsnappen. Ik wil zou snel mogelijk naar mijn kamer.
Toen ik de lift in stapet zag ik mevrouw Piep heel arrogant naar mij kijken… ’
Toen we boven waren stapte mevrouw Piep als eerst uit. Ze liep behoorlijk truttig. Misschien woonde hier haar crush wel, misschien droeg ze daarom hakken. Naja, ik kom er later wel achter.
“Dit zijn je buren, ik hoop dat jullie het wel met elkaar kunnen vinden.” Mompelde mevrouw Piep.
Ik wist bijna zeker dat zij ook op deze verdieping woont. Kan ik haar gaan pesten . Hahaha, nee zo ben ik niet. Alhoewel.. het zou wel haar verdiende loon zijn..
“De achterste deur is van jouw, naja, daar achter zit je appartement. Ik hoop dat hij bevalt.” Zei mevrouw Piep. Ik ben zo benieuwd. Mevrouw Piep loopt naar de deur en steekt de sleutel in het slot. Daarna draait ze de sleutel om.
_________________________________________________________
Ik hoop dat jullie dan plaatjes nog kunnen zien. Ik heb ze geupload met een andere site omdat plaatjesupload raar begon te doen.
1. Sorry voor pp .
2. Updatee 7:
Enjoy! Update 7, Wie is dat? En wat gaat hij doen?
Mevrouw Piep trippelde op haar hakken voor me naar binnen. Ze hield niet eens de deur voor me open. Die kwam dus ook in mijn gezicht . Ik hoopte dat niemand het gezien en gehoord had..
Mevrouw Piep draaide zich om naar mij, dus slofte ik naar haar toe. Ze begon wat te vertellen, wat ik wel en niet moest doen en dat soort dingen. Eigenlijk luisterde ik maar half.
“Ik heb één vraag.” Zei ik toen mevrouw Piep weg wilde gaan. “Wat dan?” Vroeg ze. Ik hoorde de onderdrukte nieuwsgierigheid in haar stem, ookal probeerde ze die te onderdrukken. “Ik mag toch wel meubels verplaatsen,muren verven en een andere fornuis ofzo kopen?” Vroeg ik.
“Hmm…” Begon mevrouw Piep. “Tja, het mag wel. Ik heb het nergens gelezen bij mijn op leiding.”
Zei ze. Ik hoorde haar er nog zachtjes achteraan mompelen: “En anders zal het me een worst zijn.” Wow.. Ik had niet verwacht dat zij zo zou gaan praten. “Nou eehh. Bedankt zal ik dan maar zeggen.” Zei ik, en ik toverde een waterige glimlach op mijn gezicht.
“Het zal wel.” Mompelde mevrouw Piep, en terwijl ze weg liep zag ik dat ze haar schouders ophaalde. Blijkbaar wordt ik nergens echt geaccepteerd .
Ik schud mijn hoofd, zo moet ik niet denken. Als ik zo blijf denken, naja.. daar denk ik liever niet aan.. Om me af te leiden laat ik mijn ogen over de kamer glijden.
Zo ziet mijn kamer eruit. Niet alles klopt.. Daar moet ik echt wat aan gaan veranderen. Even denken. Naja eerst de bank verplaatsen.
Langzaam slof ik naar de bank. Hier heb ik dus echt geen zin in. Ik haat werken (Nee ik meen het ). Ik zet mijn handen onder de bank en til hem op. Pff wat zwaar!
Ik heb de bank niet ver gekregen. En toch staat het zweet me op mijn voor hoofd. De bank ziet er zacht uit…
Ik laat me zakken op de bank, hij zit super lekker! Ik laat mezelf wat onder uit zakken. Ik gaap, je word toch echt snel moe van verhuizen.
Ik ga op mijn zij liggen op de bank, langzaam val ik in slaap..
Ik schrik wakker van een stem: “Hallo, kan ik je misschien helpen?” In een flits zit ik overeind en kijk de jongen aan die zomaar mijn kamer is binnen gekomen.
________________________________________________________________
Ik hoop dat hij beviel .