Ik weet dat de poll morgen pas afloopt, maar het is nu al duidelijk wie de volgende stamhouder word :3
En again, had G3 14 hoofdstukken
Best raar, maargoed, kijken of ik bij G4 meer hoofdstukken kan krijgen ;D
~~~~~~
Hoofdstuk 14
Vandaag was de grote dag, ik ging de stamhouder kiezen van Generatie 4. Het was de moeilijkste keuze van mijn leven, 1 van mijn kinderen 'voortrekken'.
'Damien, Bellini, Taylor, Tirza', riep ik. 'Kom 'ns hier, alle vier!'
Het duurde even, maar uiteindelijk stonden mijn kinderen voor me. Bellini was de oudste, ze was godzijdank erover heen van wat er toen gebeurde met haar eerste vriendje.. Maar ik niet.
Damien was opgegroeid als tiener, en hij was echt knap, volgens Taylor en Tirza liepen alle meiden achter hem aan en droomde over hem. Ik hoopte dat hij er niks van kreeg.
En dan over mijn 2 jongste kinderen, Tirza en Taylor, beide waren ze nu kinderen. En tja... Ze waren verschillend van elkaar, maar leken ook wel weer opelkaar, het zijn in iedergeval 2 schatten.
'Lieverds, jullie weten allemaal dat ik een de derde generatie ben van de 10 generaties legacy, toch?', vroeg ik. De kinderne knikte, 'en vandaag is de dag... de dag dat ik de stamhouder van generatie 4 heb uitgekozen', ging ik verder, ik sloot even mijn ogen, 'jullie mogen niet boos worden om mijn keuze? Oké?', zei ik. Ik deed mijn ogen open en zag dat de kinderen knikte, ik zuchtte opgelucht. 'En ik heb gekozen voor.... Damien', zei ik, ik keek Damien, die begon te glimmen, 'geweldig! Bedankt ma!', riep hij uit ik lachte.
'Ik ben blij dat je mij niet hebt uitgekozen mam', zei Bellini, ik keek haar vragend aan, evenals de rest. Ze glimlachte, 'omdat ik niks meer van jongens moet hebben', zei ze, ze keek even naar haar schoenen. 'Geef mij Amy maar', mompelde ze. Amy was Bellini's hartsvriendin, en ik had het ergens wel verwacht. Ik grijnsde naar Bellini, 'da's ook leuk. Ik heb ook liever Amy hoor', zei ik knikkend.
Ik zag Jean aankomen en zwaaide naar hem, hij zwaaide terug, ik merkte op dat er een man naast hem stond. Samen liepen ze naar ons toe, 'dit is mijn broer', stelde Jean de man voor, 'bonjour', zei hij vriendelijk. Wat voor mij betekende dat hij dus geen Simlish kon.
'Hij maakt graag foto's, en wil van ons wat foto's maken. Voor school, hij moet namelijk foto's van een familie maken.
~Er zullen binnenkort meer screens verschijnen in dit topic~
~~~~~~
Dit was het einde van Generatie 3. Damien wordt de volgende stamhouder.
Kleine oproep; Ik moet soms echt hard nadenken om namen te verzinnen, en ik vind dat ook behoorlijk moeilijk. Willen dus sommige mensen een lijstje met namen naar me toe sturen (via PM)? Ik kan niet beloven dat alle namen erin komen, ik zal zelf de leukste namen uitkiezen natuurlijk.
Alvast bedankt allemaal!
@Miss_Darkie
Je hebt mensen die van kinderen houden, en toevallig hadden ze allemaal zo'n eigenschap dat ze van kinderen houden .
Anyway, het eerste hoofdstuk van Generatie 4!
~~~~~~
Stop! Heb je G1t/mG3 nog niet gelezen? Begin dan hier voor het eerste hoofdstuk van Generatie 1.
Generatie 4
Hoofdstuk 1
Goedzak Damien is weer onderweg hoor, dacht ik boos. Ik moest een pakketje van mijn moeder afleveren voor ene mevrouw Twalland. Dus ik was in de auto gestapt, met dat pakketje, op weg naar het huis van familie Twalland.
Toen ik aankwam zag ik alleen een 'doos' dat een huis moest voorstellen, en alle lichten waren uit, zo te zien was dus niemand thuis. Ik pakte mijn mobieltje en belde mijn moeder. 'Met Caitlin Jonshen', klonk ma's stem, 'ma, er is niemand thuis..', zei ik en het bleef even stil. 'Ga dan naar de bibliotheek, daar is ze vast wel te vinden', zei mijn moeder. Ik zuchtte en hing op.
Mokkend stapte ik weer in die lelijke auto, waarom had ik niet de motor gepakt? Dan zou ik niet voor gek staan! De motor bromde hard en puffend reed de auto verder.
De bieb rook nogal muf, het rook oud, en dan had ik nog niet eens gekeken wie er allemaal zaten. Ik liep met aarzelende passen naar de balie, 'is mevrouw Twalland hier?', vroeg ik zachtjes, de vrouw keek op en keek me aan, toen schudde heftig met haar hoofd nee. 'Fijn', kreunde ik en ik draaide me om.
'Damien! Dat is lang geleden!', klonk opeens een krakende stem, geschrokken draaide ik me om, maar ontspande toen ik mijn oma zag zitten, 'inderdaad oma', beaamde ik.
'Dus... Je zoekt mevrouw Twalland?', zei ze en ze klapte het dikke boek dicht. 'Ja....', zei ik aarzelend. 'Weet u waar ze is? Of hoe ze eruit ziet?', vroeg ik. Oma glimlachte naar me, 'wacht maar jongen', zei ze. 'Je herkent haar als je haar ziet, ze heeft zwart haar, mooie ogen e-', ik onderbrak haar, 'maar volgens mijn moeder is ze in de 80!', riep ik uit. 'Shjjj', klonk er geïrriteerd achter me. Oma keek me even aan en giechelde als een schoolmeisje, 'dus je bedoelt niet die mevrouw.... Tja... Ik denk dat je de "echte" mevrouw Twalland dan wel bij haar huis kan vinden', zei ze.
'Maar oma!', riep ik uit. 'Ik ben er net al geweest, het klopt toch dat ha-hun huis op een doos lijkt?'
Oma lachte en knikte, 'probeer het nog 1 keer jongen, en als ze dan niet thuis is, moet je het morgen ochtend proberen', zei ze.
Zo gezegd zo gedaan. Voor ik het wist tuurde ik door het raam naar binnen, maar veel kon ik niet zien. Het was erg donker maar het leek wel alsof het huis nog in goede staat was en het zag er (van wat ik kon zien) er mooi ingericht uit.
Na 2 uur wachten was ik het zat, er werd niet gereageerd als ik aanbelde, dus dan werd ook niet gereageerd als ik zou wachten. Ik stapte ik de auto en reed weg, het huis nakijkend.
Thuis kroop ik gelijk in bed, ik moest mijn kamer maar eens een make-over geven, dacht ik bij mezelf.
Die nacht droomde ik over mevrouw Twalland, en nee, niet die oude, maar die ene waar oma het over had.
~~~~~~
Misschien weten sommige wel wie mevrouw Twalland is ;P