Haha. Ik heb zelf helaas geen idee hoe het komt, maar het spel opstarten duurt al een half uur, terwijl het normaal in binnen 10 minuten gedaan is. Dus daar moet ik even naar kijken.
Het kan zijn dat ik voortijdig stop met dit dagboek. Het spel is echt té sloom voor een dagboek, of om er gewoon mee te spelen ;x
Ik baal er zelf heel erg van, geloof me. Ik hoop dat (als ik het accessoires pakket koop) het spel weer normaal draait.
Ach wat stom, je dagboek is superleuk Mijn simsspel is ook heeeel erg traag. Bij de meesten gaat het allemaal heel vloeiend als ze spelen, zijn de bewegingen van hun sims helemaal echt, maar bij mij is het allemaal in stukjes. En alle voorwerpen zijn grijs, ik moet eerst een halfuur wachten tot de meubels er allemaal zijn. Niet opgeven!
^
Ik laat AVG nu de hele computer scannen, dus hopelijk is het een virus die in een bestandje zit ofzo ;x
^^
Ik heb daar dus geen geduld voor
En het is nogal triest omdat mijn pc nog geen jaar is en die hele c: schijf niet eens voor een kwart vol is ;x
Ik hoop ook dat mijn spel snel goed gaat draaien. Ik denk dat hij zowiezo wel wat normaler doet bij de nieuwe accessoires pakket, en anders verwijder ik even al mijn downloads, mss dat het daar ergens aan lag. Dan maar weer opnieuw downloaden.
Een hele kleine up voor jullie, de komende updates zullen niet echt lang zijn, want mijn spel is nog steeds houterig ):
~~~~~~
Hoofdstuk 10
'Sterre, laat Caitlin eens met rust', met een glimlach op mijn gezicht schuddde ik mijn hoofd, die 2 werden ook nooit rustig. 'Auw! Mam! Caitlin trok aan me haar!', gilde Sterre, 'meiden', zuchtte ik.
'Meiden, ik ga eten maken, wat willen jullie eten?', vroeg ik, 'pannenkoeken!', riep Caitlin, 'nee! Wafels!', riep Sterre.
'Pannenkoeken!'
'Wafels!'
'Pannenkoeken!'
'Wafels!'
'Meiden!'
'Pannenkoeken!'
'Wafels!'
'Wentelteefjes dus', gromde ik, beide meiden trokken een pruillip.
Terwijl ik het eten klaarmaakte dacht ik na over mijn meiden. Ik zou nu al moeten kijken wie de volgende stamhouder zou worden, en ik was niet van plan nog een kind te krijgen, die 2 waren al erg genoeg samen. Terwijl ik nadacht sneed ik in mijn vinger, 'auw', mompelde ik en ik zoog op mijn vinger.
'Mam?', Caitlin keek me bezorgt aan, 'moet je een pleister?', ik glimlachte, 'nee hoor', maar Caitlin rommelde al in de laadjes, Sterre kwam aanhuppelen en hielp Caitlin met zoeken, samen deden ze de pleister om mijn vinger, ik drukte een kus op hun kruin. 'Jullie zijn schatten', zei ik en ik drukte ze tegen me aan.
Ik wil ook even melden dat ik een tijdje zonder bepaalde downloads ga spelen, dus dan weet je het waarom de sims er misschien anders uitzien (;
Hopelijk lag het daaraan ;x
!Omdat ik al mijn downloads heb verwijderd (naja, bijna alle) zijn de skins van de familie weg. Hun hadden volgens mij die asianskin. Iig, als iemand die weet te vinden (non-default) wil diegene me dan even pm'en, als dit niet gebeurt, dan zal ik gelijk verder gaan met de volgende generatie.
Maargoed, ik heb dus geen idee welke skin ik had, hulp zou welkom zijn!
Alles al gevonden, en mijn spel werkt nu super snel!
Dus heel snel weer een update!
Ik had mezelf in het hoekje van de bank gepropt, omdat ik zo beter naar mijn dochters kon kijken, ze waren echt 2 schoonheden. Ik glimlachte, ze waren echt schatten, ik zou geen andere kinderen willen.
Er zat me nog 1 ding dwars, hoe zou ik hen vertellen dat ik een 10G deed? Twijfelend beet ik op mijn lip. 'Lieverds...', zuchtte ik en zette de tv uit, 'hey! Er was net zo'n leuk progamma op', beide trokken een pruillip, ik zuchtte, 'dit is belangrijker lieverds'
Sterre schoof naar het puntje van de bank en keek me nieuwsgierig aan. Caitlin zat nog steeds met een enorme pruillip.
'Lieverds', herhaalde ik weer. 'Jullie oma...', ik slikte even, maar beet door, 'jullie oma stierf in de nacht dat jullie twee geboren werden. Oma heeft wat aan mij nagelachten, zij begon met een 10 generaties legacy, weten jullie wat het is?', beide schudden het hoofd, 'het is een soort... een soort opdracht...oma was de stamhouder van de allereerste generatie, zij is er dus mee begonnen. Het doel is om de familie Jonshen minimaal 10 generaties lang te laten bestaan, een hele opgave dus, ik ben de stamhouder van generatie 2, en één van jullie wordt stamhouder van generatie 3, zoiets is zo'n beetje de moeilijkste keus in mijn leven. Ik wilde dit jullie alvast vertellen... Gewoon, omdat ik het fijner vind', de meisjes knikten, 'dus begrijpen jullie het? Ik wil niet dat jullie je nu al zorgen gaan maken over later. Ik weet zeker dat jullie beide geweldig zullen zijn, oké?', weer knikten mijn meiden.
'En nu naar bed', lachte ik. 'Het is al kwart over 8 en jullie zien er vermoeit uit. Ik snap dat jullie opwillen blijven om papa te zien', was ik het nodige commentaar voor. 'Maar die komt vanavond heel laat thuis, misschien zo laat dat ik papa zelf niet zal zien', ondanks mijn 'uitleg' trokken ze weer een pruillip, maar ze gingen wel naar boven nadat ze me, en elkaar, welterusten hadden gewenst.
Er was inmiddels alweer een week verstreken, en de meisjes deden het goed op school, en Dirk haalde met alle gemak het geld binnen. We konden dus never nooit arm worden.
Elke avond ging ik kijken bij de meiden, al zag ik dat er ditmaal iets dwars zat bij Caitlin, ze bleef maar woelen en draaien.
'Nee...', fluisterde ze. 'Nee, nee!'
Ik schrok op en knielde bij haar neer, ze sliep nog, maar het leek alsof ze een nachtmerrie had, 'ik kan er niks aan doen dat ik anders ben', fluisterde ze.
Nu verstijfde ik, ja, Caitlin was wat anders, haar huidskleur was donkerder, zou deze nachtmerrie gaan over wat er normaal op school gebeurde?
Ik bad dat het antwoord nee zou zijn.
Ik bleef nog een tijdje geknield bij haar zitten, en aaide soms over haar hoofd. Ik zou nu even bij Sterre moeten kijken, bedacht ik en drukte een kus op Caitlin's voorhoofd, toen ik opstond trok ik nog even snel de deken wat hoger en liep naar Sterre.
Sterre was een stuk rustiger in haar slaap en praatte niet, minder zorgen dus, dacht ik, totdat ik ook haar wat hoorde fluisteren. Ik hurkte voor haar neer, 'haha... Caitlin is anders', mompelde ze en draaide zich met een grote glimlach over, mijn adem stookte in mijn keel. Pestte Sterre haar zus? Of was het een andere Caitlin? Opzich moet ze niet pesten, maar haar eigen zus!
Toen ik naar boven liep wachtte Dirk al op me, hij trok me in zijn armen en kuste me lang.. Lang en innig. Ik zuchtte en drukte mezelf dichter tegen hem aan. 'Ik houd van je', fluisterde hij in mijn haar, 'ik ook van jou', fluisterde ik terug.
We gingen op bed liggen, en ik vertelde Dirk wat de meiden hadden gezegt in hun slaap, Dirk was ook geschokt, 'dat kan toch niet?', riep hij uit, 'ssjjhhh, de meiden mogen je niet horen!', fluisterde ik en drukte mijn vinger tegen zijn lippen, 'maar alsnog', mompelde hij tegen mijn vinger.
'Je hebt gelijk. Zullen we het het aan de meiden vragen? Of het waar is?', Dirk twijfelde even en schudde toen langzaam zijn hoofd, 'ze vertellen het zelf wel aan ons, dat weet ik zeker', zei hij. Ik zuchtte.
Dirk drukte een innige kus op mijn mond, 'laten we er nu niet aan denken', mompelde hij en zijn hand aaide al liefdevol over mijn rug. Het gekus werd heftiger....
Zoals verwacht lag Dirk de volgende morgen niet naast me, hij was al naar zijn werk. Ik kreunde toen ik uit bed stapte, ik was dood en dood moe. Ik glimlachte even toen ik terug dacht aan gisteren, het was geweldig geweest. Ik rekte me uit en liep naar beneden, 'mam?', vroeg Sterre, haar stem kwam vanuit de woonkamer, ik liep naar haar toe, 'we hebben pannenkoeken gebakken, jou bord staat op de keukentafel', zei Caitlin. Ik glimlachte, 'jullie zijn geweldig, bedankt', zei ik.
Toen ik mijn bord op de tafel zette hoorde ik de schoolbus aankomen, 'huphup meiden, naar school jullie', glimlachte ik. De meiden knikten en holden naar buiten, ik keek hun vanuit het raam nog even na. Daarna keek ik naar hun borden. Sterre had haar bord voor de helft op, Caitlin had niet eens een kwart op, ze at niet echt veel de laatste tijd. Maar ze was niet mager. Sterre wel, maar die at ongelofelijk veel, die kwam niet eens aan.
Maar als nog maakte ik me zorgen om Caitlin, het ging echt niet goed met haar. Ik slikte.
Ik stond op en begon de borden op te ruimen, toen ik Sterre haar bord pakte hoorde ik een stem achter me. 'Lieverd?', ik draaide me om, in de deuropening stond Dirk, 'wat ben je vroeg thuis!', riep ik verrast uit, Dirk glimlachte lichtjes, 'ik voel me niet lekker', zei hij zuchtend, 'ga maar naar boven, even slapen, dat doet je vast goed', knikte ik naar hem, Dirk drukte een kus op mijn wang en liep naar boven.
Dat is raar, Dirk had ookal wat... Dat ging goed met de familie Jonshen, wat zou ik binnenkort krijgen?
Ik zuchtte toen ik in de douche stond, het warme water voelde fijn aan op mijn huid. Waarom kwam Dirk zo vroeg thuis, had hij wat verkeerd gegeten?
En had Caitlin gisteren veel gegeten? Had ze daarom geen trek?
En Sterre dan, waarom at ze zoveel en kwam ze niks aan? Ze heeft toch geen... ik slikte, ik wilde er niet aan denken.
Alles ging goed met mijn familie, dacht ik, in de hoop mezelf gerust te stellen.
Ik trok mijn kleren aan en begon aan het huishouden, ik maakte het bed op naast Dirk, het leek alsof hij niet sliep, maar hij had wel zijn pyjama aan.
Hmmm... Wat had dit huishouden een hoop geheimen!
Toen ik de kleren in de wasmachine had gegooid hoorde ik Sterre's stem achter me. 'We gaan huiswerk maken mam', zei ze, de stem klonk bevelend, ik loerde vanuit mijn ooghoeken en zag dat Caitlin er wat zielig achteraan slofte, ze rilde heel lichtjes, maar toch goed zichtbaar.
Er was duidelijk iets gaande tussen mijn meiden, ik moest ze erop aanspreken, knikte ik.
Omfg, ik vind Sterre echt gemeen worden tegenover haar zusje, ;o
en ik heb zo het (vreemde) gevoel dat er met niemand iets ergs is, dat ze Elenor alleen maar bezorgd willen maken