Wat ben je toch weer aardig Leuke updates weer

ging idd snel
maar leukleukleuk

Thankyou

LEUK LEUK LEUKK !!

Nina schreef:Wat ben je toch weer aardig Leuke updates weer

Sorry Maar het is wel een geweldge update, alleen snapte ik het even wat minder(maar dat ligt aan mij) Alsjehettegenmijhad

Bedankt beide !

Mooi verhaal. Ik wil meer.

Dit is ongeloofelijk hoe mooi jij schrijft!!!!

Wow, niet normaal.. Maar wel superleuke updates!

Hoofdstuk 3

“Ik hoop het zo lieverd..” zucht ik wanhopig, ik kijk in zijn heldere blauwen ogen, maar in mijn gedachten zie ik Stefan. De tijd is gevlogen de afgelopen dagen, Mitchell en ik zijn beide opgegroeid tot volwassenen, het werd ook wel eens tijd.



“Als het hem niet is, weet ik niet of ik de hoop nog kan vasthouden.” antwoord hij. Ik wil hem knuffelen, maar hij staat op het punt meer te gaan zeggen. Gisteravond kregen we een telefoontje van de politie, ze hebben waarschijnlijk Anthony gevonden.



Ik had Stefan, mijn baas, gelijk een sms-je gestuurd. Ik werk nu op de administratie van een dagblad hier in Queenstown. Over een paar uur moet ik weer werken, ik kijk op de tikkende klok. De seconden lijken uren te duren. “Ben je nog op aarde?” vraagt Mitchell lachend, wapperend met zijn hand voor mijn ogen, als ik wakker wordt geschud uit mijn gedachten.



Hij pakt mijn handen vast. “Lieverd, laat je niet teveel afleiden, als we Anthony weer in onze armen sluiten komt alles weer goed. We zijn nu volwassen, jij hebt een baan en ik ben op zoek. No worries.” zegt hij kalmerend. Ik weet dat hij gelijk heeft, en geef hem een kus.



Het was me gelukt nog een paar uurtjes te slapen, maar uiteindelijk moest ik toch mijn bed uit om te gaan werken. Hier had ik geen problemen mee overigens, ik verheug me al de hele nacht op het zien van Stefan. Een schuldgevoel bekruipt mijn lichaam terwijl ik mijn tanden sta te poetsen.



En blijkbaar is iemand het niet met me eens, want als ik de kraan dicht wil draaien trek ik per ongeluk afsluiting kapot, dat kon er nog wel bij. Al het water spuit door de keuken en woonkamer heen terwijl ik met mijn handen het ijskoude water probeer tegen te houden. Uiteindelijk stop ik er maar mee aangezien het niks helpt.



Ik trek mijn outfit aan, een makkelijke en toch charmante jumpsuit, en bel net voordat ik de deur uit ga een loodgieter, over een uur staan ze op de stoep. Als ik de deur opendoe begroet de wind mij met een ijskoude vlaag. Het is nog vroeg in de ochtend en ik ben de enige op de rustige straten, zo snel als ik kan beweeg ik mij richting het werk.



Als ik binnen kom lopen is alleen Ilya er nog, mijn beste vriendin sinds de middelbare school. “Goedemorgen Ally.” zegt ze vrolijk met een grote glimlach. Haar lippen zitten vol met lippenstift en haar licht blonde haar is opnieuw geverfd.



“Hoi.” zeg ik vrolijk, maar kort af. Ik begeef mij richting de koffieautomaat om wat energie in een bekertje te stoppen. Vol vragen kijk ik naar alle knopjes op het ding, ik besluit ze allemaal in te drukken, kijken wat er gebeurd. Uiteindelijk blijkt er alleen maar wat koffie en warm melkschuim uit te komen.



“Doe mij ook maar een bakkie!” zegt Ilya, ze verwacht dat ik het maar gewoon doe, en hoe gek het mag zijn, ik doe het ook nog. Ik maak een kop extra voor Stefan, die ieder moment binnen zou kunnen lopen, en zet ze allemaal op een dienblad. Vervolgens breng ik ze richting het bureau van Ilya, die op haar warme koffie aan het wachten is.



Eenmaal daar begint ze met waar ik al bang voor was, een heel verhaal over hoe gezellig het wel niet was met Stefan gisteravond. Ik voel me schuldig, schuldig tegenover haar en tegenover Mitchell. Maar ik kan er ook niks aan doen, dat soort dingen gebeuren. Ik kan mijn aandacht er niet bijhouden, mijn ogen zijn gericht op de voordeur, op Stefan die ieder moment binnen kan komen wandelen.



...ook bezig met een nieuw project, de gemeente is van plan een nieuw park te plaatsen en... De woorden verschijnen in beeld, maar ik heb werkelijk geen idee waarover ik aan het typen ben, en ik zal het me ook niet gaan herinneren, aangezien Stefan net door de voordeur stapt.



Ik zwijmel helemaal weg op het moment dat hij even stil blijft staan onder het felle licht in de kamer. Zijn haren glansen alsof het zijde is en zijn ogen stralen als de zon boven aan de hemel. Ik weet het zeker, ik ben verliefd. Alleen zijn er dus twee problemen, zijn vrouw die tevens mijn beste vriendin is, en Mitchell, de vader van mijn kind.



Het geluid van mijn laptop die in slaapstand springt klinkt door de gehele ruimte. Ilya kijkt heel even op van haar beeldscherm, maar begint daarna weer hevig verder te typen. “Kan ik je even spreken Stefan?” vraag ik zenuwachtig, hij knikt instemmend.



“Ik vroeg me dus af, vandaag horen wij of de gevonden jongen Anthony is. Als ik gebeld wordt en het blijkt zo te zijn, mag ik dan eerder weg?” vraag ik nerveus, hopend op een ja. Stefan kijkt mij verbaasd aan, hij had de vraag niet verwacht. “Dat spreekt toch voor zich, natuurlijk mag je dan gaan!” zegt hij glimlachend, met zijn prachtige lippen.



“Bedankt Stefan!” zeg ik enthousiast. Ik wil hem een knuffel geven, een kus misschien zelfs wel, alleen gaat dat nogal moeilijk met Ilya in dezelfde kamer. Ik besluit het er maar bij te laten zitten. Net als ik richting mijn bureau wil gaan, zegt Stefan nog iets. “Sms even of het Anthony is, oké?” zeg hij knipogend. Ik voel duizenden vlinders door mijn maag heen vliegen.



Een paar uur later wordt ik gebeld door Mitchell, die nog steeds thuis is, waarschijnlijk zat hij met zijn neus in de boeken, recepten uit zijn hoofd leren. Hij wilt heel graag kok worden, maar niemand neemt hem aan, niet in Queenstown tenminste. “We moeten nu naar het bureau komen..” zegt hij emotieloos.



“Is het Anthony!?” vraag ik. Er klinkt een stilte, eventjes denk ik aan een nee, maar voordat ik zeker ben antwoord Mitchell dat ze het niet zeker weten, zijn stem klinkt angstig, waarschijnlijk is hij bang dat hij zijn zoon gaat verliezen.



“Misschien is het hem wel.” vervolgd hij. “Maar het kan hem ook niet zijn. Hoe dan ook, ik zie je op het politiebureau over een kwatier. Je bent er wel toch?”. “Natuurlijk ben ik er, dat weet je toch.” zeg ik lachend, ik ben de enige die nog ongespannen is, maar of dat zo goed is.. Allerlei gedachten dwalen door mijn hoofd. Over Mitchell, over Stefan en Ilya en natuurlijk over Anthony. Ik moet echt eens een de knoop gaan doorhakken, de tijd is rijp.


Hihi wat vinden jullie van dit hoofdstuk? En wie moet ze kiezen, Stefan of Mitchell? En zou het Anthony zijn? Al die vragen, ach jullie weten het als de volgende update online staat, denk ik, of ik rek het nog eventjes uit Reactie's ?

Ze mag niet voor Stefan kiezen!
Moest ff inloggen

spannend hoor, leuk verhaal

Ze moet voor Mitchell kiezen! Hij is vet lief en alles! Maar leuke update!

Eigenlijk voor Mitchell, maar als je Ally nog meer problemen wil bezorgen Stefan ;p
Leuke update!

Geweldige updates! Ze moet voor Mitchell kiezen natuurlijk!

Mitchell! En oh oh oh, ik hoop zo dat het Anthony is!!

Mitchell natuurlijk, hij doet echt heel veel voor Ally. Super up!

oeh laat hem alsjeblieft anthony zijn * hoopt* * doet gebedje*

Aaaaww dank jullie Update duurt nog even, misschien vanavond en anders morgen hoop ik