Hoofdstuk 2 - deel 4
De eerste dag in de nieuwe stad is begonnen, gisteravond zijn we heel laat aangekomen van een lange treinreis, Leo is meteen gaan liggen en direct in slaap gevallen, ik lag nog een tijdje wakker, te denken aan alles wat er gebeurd is, en wat er allemaal gaat gebeuren. Ik scheid de eieren en mix ze met de andere ingrediënten door elkaar, daarna giet ik het in de wafelvorm en zet het in de oven. Leo is dol op wafels, vertelde hij gisteren, ik ben gister veel meer van hem te weten gekomen.
Na het eten besluiten we maar eens kennis te gaan maken met de buren. Als ik naar buiten loop zie ik eigenlijk pas hoe het straatje eruit ziet, overal groen en prachtige huizen met de meest vrolijke tuinen. "Ga jij naar hiernaast, dan ga ik naar het begin toe." zegt Leo, en hij begint te lopen. "Dan heb ik weinig keus hè..." zeg ik voor de grap tegen hem, maar hij hoort me al niet meer. Ik kijk naar alle 4 de huizen in de straat, en loop vervolgens opzij naar onze buren. Ik loop de tuin binnen en klim het trappetje op, de veranda is identiek aan die van ons. Ik klop op de deur en loop naar binnen. Een licht getinte vrouw stapt op mij af. “Hoi, ik ben Desiree, welkom in de straat. Hoe ging de reis?” zegt ze vriendelijk.
Ik bel aan, een blanke vrouw loopt richting de deur en opent hem, ze was duidelijk al met iemand anders aan het praten, want er staat een oudere vrouw in de hoek die ons aankijkt. “Hoi, jij moet onze nieuwe buurman zijn. Ben je alleen?” zegt ze met een lach op haar gezicht. “Ja op dit moment wel , mijn vrouw is naar de andere buurvrouw toe dus…” zeg ik. “Leo, aangenaam.” Zeg ik tenslotte. “Hoi, ik ben Simone, en dit is Anke.” Ze wijt naar de oudere vrouw in de hoek, die duidelijk al op leeftijd is. We beginnen met z’n drieën te praten.
Ik loop het huis uit van Desiree, en als ik ook de tuin uit ben sluit ik het hekje achter me. Een blanke man ziet me uit het tuintje komen en loopt me tegemoet. “Hallo, ik ben Michael, jij moet onze nieuwe buurvrouw zijn?” vraagt hij. Ik knik ter bevestiging. Een oudere vrouw passeert ons en loopt richting Desiree. “Hoi, even snel tussen door hoor, ik ben Anke, ik heb Leo al ontmoet.” Zegt ze en loopt daarna snel verder. Wat een vriendelijkheid allemaal, dat was niet zo in Bridgeport, denk ik bij mezelf. Ik begin vervolgens weer met Michael te praten.
Als Anke en Desiree op het bankje gaan zitten vlakbij de parkeerplaats besluiten ik en Michael dat ook te doen, en nog geen minuut later komen Leo en Simone ook naar buiten. Iedereen die elkaar nog niet kent stelt zich voor, vervolgens begin we te kletsen met elkaar. “Zullen we vanavond een barbecue houden?” stelt Anke voor. “Om elkaar beter te leren kennen…” vervolgt ze. Iedereen lijkt enthousiast en knikt instemmend. Ik gebaar Leo even naar me toe te komen, en zodra hij er is geeft hij me een zoen. Ik kijk hem aan en fluister, “Zal dit allemaal schijn zijn, die aardigheid?” vraag ik.
Vanmiddag nog een update, want dit is makkelijker foto's maken
... Oh en voor de duidelijkheid, het is één grote kavel waar iedereen op woont
!