de familie Wilson heeft al veel tegenslagen gehad. het begon allemaal toen dochter Susan nog maar twee jaar oud was. Aaron zat al een tijdje in het leger, en dit jaar werd hij opgeroepen om mee te gaan vechten in een oorlog. hij verliet zijn gezien voor veertien jaar. in die tijd groeide Susan op tot een vrolijke puber. met de gezondheid van Zoë ging het echter heel slecht. Susan spendeerde al haar tijd aan het verzorgen van haar moeder. toen Susan zestien jaar was kwam haar vader eindelijk terug, voor Susan een totale vreemdeling. Aaron was helaas maar enkele momenten bij zijn vrouw, kort na zijn aankomst stierf ze. nu wonen Aaron en Susan samen terwijl ze elkaar amper kennen, het is moeilijk om om te gaan met het verlies en ondertussen alle verloren vader-dochtertijd in te halen...
"Soms is alles zo makkelijk, alsof alles zo simpel is als het lijkt.
Andere momenten gaan we beiden ten onder aan ons eigen verdriet, en lijken we niets te kunnen doen om het los te laten.
We willen de verloren tijd terug hebben, we willen de geschiedenis herschrijven, we willen alles anders doen...
Maar beiden weten we dat dat niet kan, en dat dit ons lot is. Alles wat we nu nog kunnen doen is met ons gezicht naar het licht staan, en de duisternis niet laten overwinnen."
Ik geloof dat dat de toekomst is...
-----
Ta-da Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden! Het is mijn eerste keer met de posemod, dus perfect is de shoot niet. Ik wil trouwens de laatste foto gebruiken voor het stemptopic .
Ja, die man is een oudere versie van mijn favoriete en knapste sim. Zo zijn de kuiltjes eigenlijk geheel uit zichzelf gekomen omdat ik hem ouder had gemaakt ;o
Gegroet mensen, en welkom bij mijn eerste deelname aan uitdaging v/d maand! Ik had het onwaarschijnlijk origineel idee om mijn eigen familie (Vader, moeder en ik) te posten.
Wat ben ik toch creatief!
Enfin, geniet van de foto's:
Edward, mijn lieve vader, Elinore, mijn moeder en de kleine Alan natuurlijk. Een gelukkige, rijke familie uit Twinbrook. Bovendien ook uitermate sympathiek.
De televisie was toen net uitgevonden, en we zaten urenlang naar het kastje te kijken. Dankzij dat toestel ben ik later ook regisseur geworden, dus het oude ding heeft vast en zeker een museumtoekomst! Zeg dat Ik het gezegd heb!
Als kind ging ik vaker met mijn vader vissen. Soms vingen we niets...
... En soms vingen we wel iets!
En later, als puberende tiener, kwam ik met mijn vele vriendinnetjes naar diezelfde visplek. Zo ook met A.R., wiens naam ik niet mag vernoemen, aangezien de rechtszaak nog loopt. Ze was een goede vriendin, tot ze met een oneerbaar voorstel van wal stak. Toen kwam haar ware aard naar boven!
Zo, dat waren mijn kostbare jeugdfoto's. Bewaar ze goed, binnen enkele jaren zijn ze vast Miljoenen waard!
Ik dank U feestelijk en stem op mij!
(gelieve de eerste foto te gebruiken voor het stemtopic)
Laatst gewijzigd door Alan Stanley op vr 24 jun 2011, 18:13, 1 keer totaal gewijzigd.
Agatha was vroeger erg gelukkig; ze had een lieve man en een schat van een zoon. Na een tijd ging Agatha's zoon, Ray, samenwonen met zijn vrouw Kathy, waarmee hij later kinderen kreeg; Stacey en Bobby. Nadat Ray weg was gegaan, woonde ze gelukkig samen met haar man. Totdat hij een ongeluk kreeg, en overleed. Sindsdien is Agatha een verbitterde vrouw met een haat voor alles dat leeft. Ray heeft haar in huis genomen, terwijl hij druk bezig is met zijn carriere als chirurg. Kathy heeft nogal wat problemen met Agatha, en zorgt voor de kinderen. Stacey is het populairste meisje van de school en heeft een relatie met Buck, een football-speler. Bobby is nog maar klein, maar een heerlijk kind.