hier de eerste up
_________________________________
Deel 1
De zusjes Andrews verveelde zich en vroegen elkaar wat ze zouden kunnen doen. De donkerharige, Peggy, kwam met het idee om hun lievelings bezigheid te doen. De blonde, Candice, wilde bijna zeggen dat het zou vervelen maar dat zou het niet en ze begonnen allemaal te lachen.
De jongste, Gabby, vroeg hoe ze haar vandaag zouden kunnen aanpakken. Ze besloten haar boek af te pakken en haar wat te duwen, en als ze vroeg hun te stoppen met het pesten dan zouden ze dat doen op 1 voorwaarde.
Ze liepen lachend naar Verenity toe en vonden het raar dat ze een boek las op school, het boek heet 'Zombies, Zombies' ze vonden het een kinderachtig boek en sloegen het boek dicht met de vingers van Verenity ertussen.
Ze pakte haar boek af en gooide die weg, Verenity wist niet wat ze moest zeggen en begon bijna te huilen. Naar het schoolhoofd kon ze niet gaan, die stond toch maar aan hun kant en gaf hun toch altijd gelijk ookal hadden ze dan niet. Verenity vroeg of ze haar met rust wilde laten, maar dat deden ze op maar 1 voorwaarde.
Ze deden geheimzinnig toen ze dat vroeg en zeiden haar mee te komen na school, waar ze heen gingen vroeg Verenity zich af maar durfde het niet te vragen.
Volgens het gezegde leefde hier vroeger een gravin met haar man, ze zeggen dat haar man was vreemd gegaan met haar zus, hij schopte haar het huis uit en hij en haar zus leefde voor 5 jaar gelukkig het in het huis. Na die 5 jaar kwam de Gravin terug om wraak te nemen op haar zus, ex-man en hun pas geboren baby. Ze stak hun ieder dood. Ze leerde in die 5 jaar iets met zwarte magie, daar geloofde ze toen nog in, de Gravin maakte een drankje waardoor ze van binnen dood zou gaan maar haar lichaam nog volop zou kunnen leven. Het schijnt dat ze hier nog rondhangt in het huis en de 'stoere' kindjes meeneemt en martelt. Maar wat ze met kindjes zoals Verenity doet weet niemand, hun lichamen waren nog nooit terug gevonden maar die van de 'stoere' kindjes wel...
Eenmaal aangekomen bij het huis durfde Verenity niet verder te lopen, ze had een naar voor gevoel dat haar iets zou over komen. De zusjes Andrews noemden haar een watje en baby en zouden haar ook buiten school pesten als ze het niet deed. Ze moest een nachtje blijven slapen, ze schrok toen ze dat zeiden, voor ze zich nog kon omdraaien duwde Candice haar naar beneden en zei ze 'oeps' op een schijnheilige toon.
Ze gleed naar beneden en moest iets gaan zoeken waardoor de zusjes Andrews ook naar beneden konden. Ze kwamen naar beneden en duwde Verenity naar voren zodat ze als eerst naar binnen kon gaan en ze als eerste in een val zou lopen, een val was er gelukkig niet maar de deur sloeg wel achter hun dicht.
Zo stonden ze binnen, kijkend naar het krot van binnen, de oude muren en de krakende houten vloer, schilderijen hingen er niet meer en lampen of kandelaren ook niet. Het was pikke donker en ze zagen geen hand voor ogen, de mobieltjes verlichte wel genoeg maar de batterij was hier snel leeg en bereik hadden ze ook niet. De zusjes Andrews wilden snel naar buiten rennen maar de deur zat dicht en ze moesten op een andere manier buiten komen...
____________________________
ik hoop dat jullie het eerste deel leuk vonden het zullen blijven volgen!
vond de inleiding haal heel goed gelukt, zal mij niet lukken. 
